سالهای اخیر با نوشته های آقای نادر ثانی آشنا شده ام بدون اینکه شانس دیدار ایشان را داشته باشم. نوشته اخیر ایشان درباره کشتار در غزه، اما، حداقل از نگاه من با نظرات و اندیشه های ایشان همخوانی ندارد. در زیر به برخی از آنها اشاره میکنم.
یک: نوشته با “رهاف المصری دختر شش ساله…” شروغ میشود که انسان را یاد داستان های صحرای کربلا و سوز و گدازبرآنچه برسرحسین و اقوامش آمد می اندازد. چند خط پائین تر نوشته میشود که “تا بامداد امروز ۶۰ کودک در نوار غزه جان خود را از دست دادند” حال سوال من این هست که آیا جان آن ۵۹ کودکی که در حملات وحشیانه و جنایتکارانه دولت اسرائیل جانشان را از دست داده اند باندازه جان رهاف با ارزش نبود؟ آیا نفرت از این همه جنایت و وحشی گری تنها به این خاطر هست که رهاف این دختر کوچک و بی گناه نمیتواند سالروز ۷ سالگی را ببیند؟ ایا باید برای محکوم کردن جنایتی عظیم به شیوه داستان های مذهبی کربلا مانند، دست زد؟
دو: نوشته شده است “پرتاب موشک های حماس این بار در پی تلاش نیروهای راست افراطی اسرائیلی و دفاغ نظام حاکم بر این کشور در بیرون راندن فلسطینی ها ……. بود” سوال اینجاست که آیا برای جلوگیری از بیرون کردن فلسطینی ها از خانه و کاشانه اشان و ساخت شهرک های یهودی در آنجا، لازم بود که بدون هدفی مشخص محل های مسکونی یهودیان موشک باران بشود؟ این موشک پراکنی کور و بی هدف به محله های مسکونی ( صد البته نه محل پایگاه های ارتش اشغالگر اسرائیل) که میتوانست جان “کودکان یهودی” را بگیرید؛ دال بر دفاع از مردم فلسطین بود یا برای گرفتن میلیون دلار پاداش از حکومت های دیکتاتور و مذهبی منطقه بخصوص جمهوری اسلامی توسط حماس و جهاد اسلامی؟ آیا این موشک پراکنی های کور و بی هدف نشان از وحشی گری نیروهای اسلامی از جمله حماس و جهاد اسلامی ندارد؟ فراموش نکنیم که موشک ها بهیچوجه مراکز نظامی را هدف قرار نداده بود و این عمل سالیان سال هست که انجام میشود و هربار این مردم عادی فلسطین هستند که کشته میشوند و خانه هایشان ویران و در مقابل میلیون دلار نصیب رهبران سازمان های نظیر حماس و جهاد اسلامی میشود.
سه: مرتب از “نیروهای و یا برخی نیروهای ایرانی” صحبت شده که علیه سازمان های نظیر حماس و اسلام سیاسی هستند و از “حملات اسرائیل و نتانیاهو حمایت کرده و ندا سر میدهند که “نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران” ولی بسی محافظه کارانه نامی از این “نیروها و برخی نیروهای ایرانی” آورده نمیشود و هیچگونه مدرکی هم ارائه داده نمیشود. معلوم نیست این غایت محافظه کاری و بدون مدرک صحبت کردن از کجا سرچشمه میگیرد؟ میدانیم که سیاستمداران بخصوص افراد جمهوری اسلامی مادام از مسائلی میگویند و ادعا میکنند که در “زمان مناسب” آنها را به اطلاع مردم میرسانند!! ولی هیچگاه آن زمان مناسب رخ نمیدهد. افراد و نیروهای سیاسی حتی چپ هم همواره از نیروها و افراد غیبی صحبت میکنند و معمولن هم بدون مدرک و سند. براستی جواب اقای نادر ثانی به آن دسته از مردمی که از فرط بیکاری، بی پولی، بی غدذایی، بی خانمانی ۴۰ و اندی ساله، به تنگ آمده اند و شاهدند که رژیم جمهوری اسلامی در لبنان و سوریه و غزه مدارس، خانه؛ دارمانگاه های مجهز درست میکنند که اکثریت مردم ایران آن را درخواب هم نمیبیند و بهمین خاطرشعار “نه غزه….” سر میدهند، این هست که “زهی بی شرمی”؟ شاید بد نباشد آقای نادر ثانی برای یک لحظه خود را جای آن پدر و مادر ایرانی قرار دهد که کوک خردسال شان همانند “رهاف المصری” در مقابل چشمانشان برای نداشتن درمان؛ دارو، و غذای مکفی، پرپر میزند و جان میدهد، بگذارد تا متوجه شوند که چه دردناک هست زمانی که از ابتدائی ترین امکانات زندگی حتی در سطح ۲۰۰ سال پیش هم محروم باشی ولی مشاهده کنی که رژیم حاکم بر کشورت چه امکاناتی برای دیگران آماده میکند.
چهار: درباره حماس آمده است که ” در حمایت از این جنبش (جنبش مردم فلسطین) حماس که بزرگترین جریان سیاسی و نظامی نوار غزه است به پرتاب موشک به اسرائیل اقدام کرده است”!!! (حال سوال این هست که ایا مردم فلسطین موافق موشک پراکنی کور و بی هدف حماس و در پی آن بمب باران خانه و کاشانه شان توسط ارتش اسرائیل بودند؟ ) . همچنبن سوال این هست که اگر حماس در دفاع از جنبش مردم فلسطین دست به موشک پرانی کرد، پس چرا با شروع بمباران ها جملگی رهبران آن و همچنین رهبران جهاد اسلامی همراه با خانواده هایشان از طریق صحرای سینا به مصر رفتند؟ موشک پرانی را آنها میکنند و مردم بی دفاع فلسطین از جمله آن ۶۰ کودک قربانی این حماقت و وحشی گری حماس و جهاد اسلامی میشوند.
آقای ثانی همچنین به نیروهای بی نام و مجهول ایراد میگرند که چرا این نیروها مردم فلسطین را شماتت میکنند و میگویند که :”چرا در انتخاباتی آزاد به حماس رای دادند” این دیگر نشانی از بی اطلاعی آقای نادر ثانی از “انخابات آزاد” و عملکرد حماس هست. بقول معروف عالم و آدم میدانند که حتی طرفداران الفتح در نوار غزه یا ترور شده اند و یا مجبور به ترک آن ناحیه (حال بگذریم از طرفداران نیرهای چپ که جملگی مرتد و بر طبق قوانین اسلام کشتن شان ثواب دارد). اگر انتخابات در نوار غزه “آزاد” هست، پس انتخابات جمهوری اسلامی هم آزاد! و همچنین انتخابات اسرائیل که آقای ثانی مخالف آزاد بودن آن هستند.
به نظر میرسد که آقای ثانی هم تحت تاثیر مخالقت با امپریالیست، ناخواسته به دفاع از نیروهای “ضد امپریالیست” نوع خمینی-اسلامی افتاده. دفاعی که شاهد آن در منطقه، اروپا، و آمریکا هستیم.
