کارگران ایران در روز جهانی خود !
در ۱۱ اردیبهشت ماه امسال (۱۴۰۰) شاهد واقعه شادی بخش برگزاری تجمعاتی به مناسبت روز جهانی کارگر از طرف کارگران مبارز ایران در تعدادی از شهرهای ایران بودیم که پیش از این در این وسعت سابقه نداشت.
در روز کارگر به رغم تهدیدات و هشدار های وزارت اطلاعات مبنی بر عدم برگزاری هر نوع تجمعی و به رغم شرایط شیوع کرونا، اما شهرهای تهران،کرج، تبریز، رشت، مشهد، سنندج، کرمانشاه، اصفهان، اهواز، قزوین، نیشابور، اراک، خرم آباد، رشت، شوش، ساری و … شاهد تجمعات کارگری بودند. گستردگی این تجمعات در سراسر کشور از یک طرف به روشنی از شدت فشارهای اقتصادی و سیاسی ای که بر کارگران اعمال می شود خبر می دهد و از طرف دیگر بیانگر رشد و گسترش جنبش کارگری و رشد آگاهی کارگران نسبت به روز خود می باشد. در این روز کارگران به تهدیدات وزارت اطلاعات اهمیتی نداده و روز جهانی خود را در حد توان پاس داشتند. در برخی از واحد های تولیدی همچون فولاد اهواز و مجتمع نیشکر هفت تپه تجمعات کارگری در محل کار برگزار شد. در مجتمع فولاد اهواز، کارگران با پخش شیرینی روز کارگر را پاس داشتند و در هفت تپه، کارگران باتجمع و سخنرانی در محلی که همیشه کارگران در آنجا دست به تجمع می زنند، اول ماه مه را گرامی داشتند.
در جریان تجمعات کارگری به مناسبت اول ماه می (۱۱ اردیبهشت) شعارهائی همچون “درد ما درد شماست، مردم به ما ملحق شوید”، “تامین اجتماعی، چه اسم اشتباهی”، “مرگ بر ستمگر” و … سر داده شد. این تجمعات کارگری همانطور که انتظار می رفت با هجوم ددمنشانه سربازان بد نام امام زمان و نیرو های انتظامی مواجه شد و در طی این یورش تعدادی از کارگران دستگیر شدند. بر اساس گزارشات منتشر شده در تهران و سنندج بیش از ۲۰ نفر دستگیر شده اند.
در تهران کارگران و فعالان کارگری قصد داشتند در مقابل وزارت کار دست به تجمع بزنند. اما نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی با سازماندهی وسیع چنان منطقه را تحت کنترل خود در آورده و به کارگران جهت دستگیری آنان هجوم می آوردند که عملاً امکان تجمع را در آن محل از کارگران سلب نمودند. با این حال تعدادی از کارگران در حوالی این منطقه دست به تجمع زده و روز جهانی خود را با سر دادن شعار های مبارزاتی گرامی داشتند.
در روز کارگر، چه هشدار های وزارت اطلاعات به فعالین کارگری مبنی بر عدم تجمع و چه اقدامات سرکوبگرانه نیروهای مسلح رژیم و هجوم به تجمعات و دستگیری کارگران، بار دیگر به روشنی نشان داد که جمهوری اسلامی هراس شدیدی از تجمعات مردمی و به خصوص تجمعات کارگری دارد. در شرایطی که خود دست اندرکاران جمهوری اسلامی این روزها مرتبا از خطر انقلاب و شورش گرسنگان هشدار می دهند، روشن است که چرا سردمداران جمهوری اسلامی از هر نوع تجمع در وحشت‌اند و این ترس را با گسترش فضای خفقان و سرکوب ددمنشانه کارگران در روز جهانی کارگر بار دیگر به نمایش گذاشتند.
یورش به کارگران و دستگیری آنها در روز کارگر امسال یک بار دیگر ماهیت ضدکارگری جمهوری دار و شکنجه را به نمایش گذاشت و وظیفه مبارزه هر چه پیگیرانه تر برای نابودی این رژیم ضد کارگر و مرتجع را در مقابل کارگران مبارز و نیرو های انقلابی قرار داد.
برای حمایت از کارگران ستمدیده و مبارزات آنها یکی از وظایف نیروهای آگاه و انقلابی جامعه این است که ضمن تأکید بر ضرورت مبارزه برای نابودی این نظام وسرنگونی رژیم کارگر ستیز جمهوری اسلامی، خواست مردمی “کارگر زندانی آزاد باید گردد” را در پیوند با این مبارزه با صدای هر چه قوی تری فریاد زده و به پیش ببرند.
کارگر زندانی آزاد باید گردد!
رژیم کارگر ستیز جمهوری اسلامی نابود باید گردد!
زنده باد انقلاب!
چریکهای فدائی خلق ایران
هجدهم اردیبهشت ۱۴۰۰- ۸ مه ۲۰۲۱
