نگاه هفته: ویژه روز جهانی کارگر درکردستان
تهیه کننده؛ پروین معاذی
امسال روز جهانی کارگر نسبت به سالهای قبل در سطح سراسری و جهان متفاوت بود. با وجود محدودیتهای پاندمی کرونا در سطح بین المللی، کارگران و مردم آزادیخواه و بویژه زنان در خیابانهای شهرهای بزرگ دست به راهپیمایی و تظاهرات زدند و علیه نظام بردگی مزدی کیفرخواست هایشان را اعلام کردند و با سرود بین المللی، روز کارگر را با خواستهای رهایی بخش به خیابان آوردند.
در ایران از یک ماه گذشته کارگران در مراکز تولیدی، در هپکو، هفت تپه، فولاد اهواز و ده ها کارگاه کوچک و بزرگ همراه با بازنشسته ها، معلمان و جوانان و زنان آزادیخواه با صدور قطعنامه و کیفرخواستهای سیاسی ـ اجتماعی بر اساسی ترین خواسته های جامعه، رهایی از کارمزدی بردگی بیکاری و فقر و حقوق های چند برابر زیر استاندارد زندگی انسانی با شعار حقوق های بیش از دوازده میلیون تومان و مهمتری خواست فوری و انسانی واکسیناسیون و درمان رایگان برای نجات از ویروس کرونا را به افق مبارزه جامعه تبدیل کردند و عملا سوسیالیسم و رهایی جامعه را با قدرت شورایی و دخالت مردم در سرنوشت خود اعلام کردند.
در کردستان در ادامه مراسم و جشن های باشکوه روز جهانی زن، روز کارگر در شهرهای سنندج، مریوان، سقز، کامیاران و بانه برگزار شد.
نگاه هفته را به انعکاس مراسم و قطعنامه های روز کارگر اختصاص داده ایم.
قطعنامه روز جهانی کارگر که در هشتم اردیبهشت ماه در مراسم روز کارگر توسط زنان
آزادیخواه قرائت شد.
قطعنامه روز جهانی کارگر
ما کارگران، ما معلمان، ما بازنشستگان، ما مردم از همه بخش های جامعه روز جهانی کارگر، این روز آزادیخواهی و برابری طلبی را گرامی میداریم و به همگان شادباش میگوییم.
اول ماه مه، روز جهانی کارگر روز کیفرخواست علیه توحش و بربریت سرمایه داری است. به این مناسب کیفرخواست خود را علیه بیش از ۴۰ سال تحمیل فقر و بی تامینی اکثریت ما کارگران و مردم و زیر پا گذاشته شدن هر روزه کرامت انسانی اعلام می داریم و با شعار معیشت، منزلت، حق مسلم ماست، زندگی ای شایسته انسان را فریاد میزنیم.
ما اعلام میداریم که دیگر بس است فقر و گرسنگی، دیگر بس است اینهمه تبعیض و نابرابری، دیگر بس است تصمیم گیری از بالای سر مردم، دیگر بس است چپاول و غارت هر روزه زندگی ما مردم و با فریاد نان، آزادی، اداره شورایی اول مه را گرامی میداریم.
ما در عین حال همین امروز و فوری مطالباتی داریم که با اعلام آنها عزم قاطع خود را برای رسیدن به جامعه ای که در آن فقر نباشد، تبعیض نباشد، استثمار نباشد، و استبداد و آقا بالا سر نداشته باشیم، اعلام میداریم. ما همانطور که نیشکر هفت تپه اعلام کرد می خواهیم خودمان با قدرت شوراهایمان سرنوشت خود را رقم زنیم. ما خواهان برچیده شدن کل این بساط تبعیض و نابرابری و فاصله نجومی طبقاتی در جامعه هستیم. خواستهای فوری زیر پلاتفرم اعتراضات متحدانه ما مردم است:
– ما به زندگی زیر خط فقر نه میگوییم. به حقوقهای نجومی نه میگوییم و بر افزایش فوری دستمزدها به بالای ۱۲ میلیون تومان تاکید داریم.
– هیچکس نباید زیر فشار فقر و نداری مچاله شود. ما برخورداری از حقوق پایه برای همه افراد بدون درآمد و کم درآمد را حق مسلم مردم میدانیم و اعلام میکنیم که همه بیکاران اعم از زن و مرد باید از بیمه بیکاری مکفی و یک زندگی قابل قبول برخوردار باشند. بعلاوه داشتن مسکن مناسب حق مسلم همه مردم است. دولت در قبال معیشت جامعه مسئول است.
-ما بر برابری زن و مرد در تمام شئون اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی تاکید میکنیم و به تبعیض جنسیتی نه میگوییم.
– ما بر حقوق انسانی کودکان و برخورداری همه کودکان از یک زندگی شاد، امن، خلاق و انسانی تاکید داریم. تامین رفاه و سعادت هر کودک، مستقل از وضعيت خانوادگى وظیفه دولت است. آموزش باید برای همه کودکان رایگان باشد. کار کودک باید فورا ممنوع شود. خانواده هایی که به دلیل معضل مالی ناگزیر به بیرون کشیدن فرزندانشان از چرخه تحصیل و گسیل به بازار کار هستند باید تحت پوشش مالی حکومت قرارگیرند و زندگیشان در حد قابل قبولی تامین شود.
– ما بر آزادی بیان و عقیده، حق تشکل و تجمع و تحزب و اعتراض، بدور از هر گونه امنیتی کردنی تاکید داریم و اینها را حق بدیهی همه افراد جامعه میدانیم.
– ما ضمن اعلام اعتراض به تشدید دستگیریها و فشار در درون زندانها، بر آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و ممنوعیت اعدام و لغو مجازاتهای شنیعی چون شلاق تاکید داریم. فورا باید به امنیتی کردن مبارزات خاتمه داده شود و احضاریه و بازداشت ها متوقف شود.
– درمان و بهداشت باید برای همه مردم رایگان باشد. با توجه به پاندومی کرونا و ابعاد فاجعه بار آن ما تامین واکسن استاندارد و واکسیناسیون رایگان برای همه مردم را خواستاریم.
– ما بر اتحاد گسترده بخش های مختلف جامعه برای دستیابی به این خواستها و مطالبات تاکید داریم. آلترناتیو ما پایان دادن بر استثمار و بردگی مزدی و داشتن جامعه ای شایسته انسان است. آلترناتیو ما اداره شورایی و دخالتگری حداکثری کل جامعه است.
زنده باد اول مه روز جهانی کارگر
قطعنامه اول ماه مه کارگران مریوان
اول مه، ۱۱ اردیبهشت، روز جهانی کارگر گرامی باد!
اول مه، روزی است که هر کارگری با هر شغلی و در هر شهر و کشوری خودش را عضوی از طبقه کارگر جهان می داند. طبقه ای که چرخ های کار و تولید و خدمات جامعه را می چرخاند و خود صاحب هیچی نیست و اقلیتی سرمایه دار به عنوان خدایان روی زمین بر سرنوشت اش در تمام دنیا حاکم اند. ما کارگران در اول مه در همه دنیا اعلام میکنیم که همسرنوشتیم، یک طبقه واحد هستیم و حاکمیت سرمایه داران مفت خور را نمی پذیریم. اعلام میکنیم ما تقسیمات ملی و کشوری و حصارهایی را که دور ما کشیده اید، تا امکانات جهان را میان خود تقسیم کنید و ما را به ایرانی و عراقی، آفریقایی و اروپایی، آمریکایی و چینی تقسیم می کنید تا از ثروت و سامان آنها به نام وطنی که مال سرمایه داران است دفاع کنیم، نمیپذیریم. ما کارگریم، ما سازندگان جهانی هستیم که خود برای نان شب محتاجیم و اقلیتی سرمایه دار سرنوشت ما را برای سود و سرمایه بیشتر و در خدمت منافع خود رقم میزنند.
طبقه کارگر در روز کارگر به سرمایه داران می گوید: اگر من نباشم، اگر کارگر کار نکند، سرمایه تو مشتی کاغذ بی ارزش است. اگر من کار نکنم کارخانه تو فقط یک مشت آهن آلات است. اگر من کار نکنم بازار تجارت و خرید و فروش تو کساد است. اگر من کار نکنم، تو سقفی بالای سر نداری، ماشینی زیر پا نداری. اگر من کار نکنم سفره تو خالی و میز غذای تو بی رونق است.
طبقه کارگر به طبقات دارا می گوید، من کار می کنم و تو مفت میخوری. این مفت خوری از دسترنج کارگر عادلانه نیست. چرا من کار کنم و تو مدیر باشی؟ من کار کنم و تو رییس و وزیر و تاجر و بانکداری باشی و از حاصل عرق و خون من هر روز تو پولدار تر شوید و من محتاج تر. آیا این عادلانه است؟
سرمایه داران و مدیران و وزرا و وکلایشان کار نمی کنند ولی بی نیازند. آجری بر نداشته اند ولی در ویلا و کاخ زندگی می کنند، گرد سیاه معدنی بر صورتشان ننشسته ولی صاحب طلا و نقره و مس اند. تنوری ندیده و آشی نپخته ولی سفره شان رنگین است. کودکان کار و گرسنه در آشغال ها برای سفره شان دنبال نان می گردند.
طبقه کارگر دنیایی را می خواهد که حاصل زحمات کارگران مال خود کارگر باشد. حاصل زحمات کارگر بجای این که به جیب طبقه سرمایه دار ریخته شود، کل جامعه به یکسان از آن بهره مند شود. اول ماه مه اعلام میکنیم که ما حاکمیت سرمایه داران را نمیپذیریم. ما خود می توانیم سرنوشت خود را بدست بگیریم و جامعه خود را اداره کنیم. ما به قول کارگران هفت تپه جامعه خود را به شکل شورایی میتوانیم اداره کنیم و از نکبت سرمایه داری رها شویم. ما را به کارگر کرد، ترک، عرب، لر، فارس، به شیعه و سنی، به شهری و روستایی، به زن و مرد، به ایرانی و افغانی، تقسیم کرده اند تا شقه شقه شویم، تا به دشمن هم تبدیل شویم، تا متحد نشویم و بتوانند بر ما حکم برانند. ما این تقسیم بندی ها را عمیق ترین دشمنی با خود می دانیم ما کارگریم.
کارگران جامعه ای می خواهند که در آن کار فروشی نباشد. نان و غذا و مسکن و بهداشت و درمان فروشی نباشد. آموزش کودکان فروشی نباشد. کارگر بی مسکن و سرمایه دار کاخ نشین نباشد. اگر نان هست، امکانات هست، دارو هست، مسکن هست، مدرسه هست، اگر رفاه و آزادی معنی دارد برای همه هست. اگر نیست برای هیچکس نیست. در فرهنگ سرمایه داران حتی حرمت انسان فروشی است، کالا است. خود قضاوت کنید، آیا یک کولبر و یا کارگر شهرداری با ارزش تر و شرافتمند تر و قابل احترام تر از یک سرمایه دار بیکاره و مفتخور، نیست؟
کارگران در اول مه می گویند اگر دنیا دست ما باشد، نان، رفاه و آزادی را تقسیم می کنیم. جامعه ای می سازیم که داده ها و ساخته های دست کارگران فروشی نیست. جامعه ای که هر کس بخاطر انسان بودنش حرمت دارد، رفاه دارد و خوشبختی دارد!
ما همین امروز اعلام میکنیم از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب ایران کارگران به یک طبقه واحد تعلق داریم به خانواده بزرگ کارگری. ما همین امروز همراه همه زنان و مردان کارگر اعلام میکنیم خواهان پایان فقر و گرسنگی هستیم. بیکاری وسیع در این جامعه حربه ای علیه همه ما است. کارگران بیکار حق دارند بیمه بیکاری مکفی همین امروز داشته باشند. اعلام میکنیم واکسن کرونا، بهداشت و درمان رایگان حق اولیه ما است. اعلام میکنیم همه کارگران با شاغل و بیکار حق دارند زندگی ای انسانی و مرفه داشته باشند. اعلام میکنیم معلمین و بازنشستگان حق دارند رفاه و زندگی قابل تحمل داشته باشند. اعلام میکنیم کولبری توحش است، زن ستیزی جنایت است. حفاظت از محیط زیست و طبیعت وظیفه حاکمیت است و ما طرفدار حفاظت از زیستگاه خود در سراسر ایران هستیم.
ما اعلام میکنیم زندان و دستگیری و تهدید باید از سر جامعه برداشته شود و تعرض به حرمت و کرامت انسانی باید پایان یابد. اعلام میکنیم کودک کار جنایت است. حقوق کودکان مقدس است.
ما در اول مه اعلام میکنیم جهانی آزاد و برابر ممکن است. اعلام میکنیم حکم جهانی ما کارگران پایان بردگی و حاکمیت سرمایه داران است. ما میتوانیم جهانی آزاد و مرفه، جهانی بدون جنایت و جنگ و کشتار، بدون استثمار و بردگی داشته باشیم و برای چنین دنیایی باید به اربابی سرمایه داران بر این جهان و بر سرنوشت خود پایان دهیم. ما کارگران میتوانیم اگر متحد شویم.
در اول مه روز همبستگی جهانی خود را جشن میگیریم. اول مه بر همه کارگران جهان، بر همه کارگران در ایران مبارک باد!
سندیکای کارگران ساختمانی مریوان و سروآباد
کانون صنفی معلمان مریوان
کانون بازنشستگان تامین اجتماعی مریوان
انجمن صنفی خبازان مریوان و سروآباد
جامعه دفاع از کودکان کار و خیابان مریوان
اطلاعیه خبری کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری ایران
مراسمهای روز کارگر در شهرهای: سنندج، مریوان، بانه و کامیاران.
کارگران و فعالین اجتماعی در چند منطقه شهرسنندج، مریوان و بانه مراسم های روز کارگر را برگزار کردند. شیث امانی از اتحادیه آزاد کارگران ایران و هوشنگ کریمی فعال کارگری در چهار راه عباس آباد سنندج، دستگیر شدند. جمعی از کارگران شهرک صنعتی شماره ۲ سنندج طی مراسمی روز جهانی کارگر را گرامی داشتند.
در بانه روز دهم اردیبهشت مراسم روز کارگر توسط فعالین حقوق زنان برگزار شد.
در مریوان مراسم روز کارگر توسط کارگران و سندیکای کارگران فصلی و ساختمانی شهرستان مریوان و سروآباد برگزار شد.
در سنندج تعداد زیادی از کارگران و مردم در چهارراه عباس آباد ساعت یازده قبل از ظهر در تدارک تجمع و برگزاری مراسم بودند. ده دقیقه قبل از شروع مراسم لباس شخصی ها و نیروهای امنیتی حکومت اسلامی با دستگیری شیث امانی از اتحادیه آزاد کارگران ایران و هوشنگ کریمی فعال کارگری را دستگیر و با امنیتی کردن چهار راه عباس آباد مانع برگزاری تجمع و مراسم روز کارگر شدند.
برپایه گزارش دریافتی روز پنجشنبه ٩ اردیبهشت ماه جمعی از زنان و مردان آزادیخواه شهرستان بانه با برگزاری مراسمی به استقبال اول ماه مه روز جهانی کارگر رفتند. این مراسم با خواندن سرود انترناسیونال و یک دقیقه سکوت به یاد تمامی جانباختگان راه آزادی و برابری آغاز شد. سکوت با قرائت قطعه شعری شکسته شد. در ادامه یکی از حاضرین در رابطه با روز جهانی کارگر و حقوق و مطالبات کارگران سخنانی ایراد نمود. در ادامه سایر شرکت کنندگان به بحث در مورد روز جهانی کارگر پرداختند. این مراسم بعد از چند ساعت با پذیرایی چای و شیرینی و خواندن قطعنامه دوازده ماده‌ای به پایان رسید.
همچنین در میدان کارگر بانه بمناسبت روز کارگر شیرینی و پیام های تبریک در میان حاضرین در محل پخش شد.
کمیته کردستان حزب کمونیست کارگری ایران
١١ اردیبهشت ١٤٠٠
اول می ٢٠٢١
زنان سنندج در بزرگداشت اول مه
من یکی از زنانی هستم که برای بزرگداشت روز جهانی کارگر همراه تعدادی دیگر از رفقایم بقول مردسالارها ما را به کوه برده بودند از دیدن این پست خیلی خیلی قلبم درد گرفت و بدتر از اینها تعدادی دیگر به اصطلاح سیاسی آمدند خودی نشان دادند و بدون توجه به محتوای کلمات تحقیر آمیز این پست آنرا را لایک کردند یکی از کامنت ها خودتان قضاوت کنید.
(وازیان لی بیرا دلیان بوه خوشه , خوشیان لی مه گره , خویان تحقیرن با کریکاریچ تحقیر کن)
راستش فرق این دو کامنت با تحقیری که هر روز در این حکومت اسلامی زن ستیز به ما زنان توهین می‌شود چیست ؟
آقایانی که در جای گرم نشسته اید باید بدانید ما نسلی هستیم که در تمام کوه های کردستان عزیزانی داریم که بخاطر رهایی طبقه کارگر جانشان را فدا کردند .
ما افتخار میکنیم که پرچم رهایی طبقه کارگر در سنندج سرخ تحت هر شرایطی چه در خیابان چه در کوهستان را کماکان برافراشته و به زمین نگذاشتم. پرچم دفاع از طبقه کارگر زن و مرد ندارد .خیلی از ما تنها از رژیم مذهبی ضد زن ترس نداریم بلکه از شوهرانمان هم ترس داریم و نباید بدانند که ما بودیم که در این روز پیمان خودمان را با طبقه کارگر تازه کردیم .این ما بودیم که تعدادی از نسل جوان را با خودمان داشتم و از تاریخچه پر افتخار این روز حرف زدیم.
زنده باد طبقه کارگر
زنده باد یاد جانباختگان راه آزادی
سنندج ریحانه ابراهیمی
۹ اردیبهشت ۱۴۰۰
از صفحه فیس بوک مریم افراسیاب پور
حضور زنان در محله دارسیران
هر گاه خواستید به جامعه ای که آماده خروش و مبارزه برای رهایی است ، به صف اول جنبش نگاه کنید که زنان در آن صف حضور دارند یا نه.
زنان در مریوان بارها و بارها نشان داده اند که همیشه برای دفاع از کرامت انسانی و زندگی خود همیشه دوشادوش مردان در صف اول بودند و هستند.
زنده باد زنان آگاه و مبارز که عرصه را بر عقب ماندگی مذهبی تنگ کرده اند.
حضور زنان در محله دارسیران مریوان که برای دفاع از امنیت و آسایش، خودشان را در مقابل زامبی های سلفی و دیگر مذهبیون شهر به سلاح سرد مسلح کردند.
به نوبه خودم دست تک تک شما عزیزان را به گرمی می فشارم و به شما عزیزان درود می فرستم.
آرام خوانچه زر
ایسکرا ۱۰٩۱
