اخبار نفت و فراخوان بازنشستگان به تجمع و یک اطلاعیه فری دم ناو
اخبار نفت
خودکشی تکان دهنده دو کارگر در پتروشیمی و فضای پر از اعتراض در مراکز نفت
بنابر بر خبرهای دریافتی صبح روز ٢٠ اسفند یکی از کارگران بنام مسعود محمدی بخاطر طلب ٤ ماه مزد و فشار اقتصادی سنگین بر روی خانواده اش بدلیل اینکه پیمانکار ۴ ماه حقوق کارگران را پرداخت نکرده و فقط هر ماه با مساعده خیلی ناچیز آنها را سر میدواند، اقدام به گرفتن مرخصی ساعتی کرد و بعد از رفتن به خوابگاه متاسفانه خود را به دار آویخت. این خبر آنچنان تکان دهنده و شو ک آور بود که بعد از ظهر دیروز میلاد محمدی پسر عموی وی نیز در یک حالت شوک دست به خودکشی زد. درگذشت این دو کارگر جوان را به خانواده هایشان، به کارگران پتروشیمی عسلویه و به همگان تسلیت میگوییم.
آخر سال است و معضل عدم پرداخت دستمزدها و عیدی و دیگر طلبهای کارگران و در کنار آن پایان قراردادهای یکساله و موقت بسیاری از کارگران وخطر از دست دادن شغل زندگی و معیشت بسیاری از کارگران را به تلاطم انداخته است. زیر فشار چنین شرایط سختی معیشتی و از شدت خشم و نفرت است که در مواردی کارگر دست به خودکشی میزند. خبر شوک آور مرگ مسعود و میلاد محمدی فضای اعتراض شدیدی در میان کارگران ایجاد کرده است و کارگران، پیمانکار مفتخور و جنایتکار را بدرست عامل اصلی مرگ این دو کارگر میدانند.
مرگ تکان دهنده این دو کارگر را باید بعنوان یک جنایت مفتخوران سرمایه دار و پیمانکاران در کارنامه آنها ثبت کرد و علیه زورگویی ها و مفتخوریهای آنها دست به مبارزه و اعتراض زد. خانواده و بازماندگان این دو کارگر را باید مورد مهر و محبت و حمایت قرار داد و دولت و کارفرما موظف است به آنها غرامت بپردازد و زندگی آنها را تامین نماید. با اتحاد مبارزاتی خود و گسترش اعتراضاتمان کاری کنیم که کارگری که حق وحقوقش را طلب میکند خود را قدرتمند ببیند و اجازه ندهیم در برابر مشقات زندگی خود را تنها ببیند. یک خواست بدیهی کارگران پرداخت بموقع دستمزد و طلبهای کارگران است و نباید اجازه داد بیش از این، این وضعیت ادامه یابد.
– کارگران پروژه ای جوشکار و فیتر که از طرف فردی بنام بهنام لیموچی تحت عنوان اینکه قرار است با حقوق ١٢ میلیون برای جوشکار و ٩ میلیون تومان برای کارگر فیتر کار پیش راه اندازی و سبکی به مدت چند ماه در شرکت جهان پارس در پالایشگاه مهران داشته باشند، به این شرکت مراجعه کرده اند. اما بعد مشخص شده است که زمان کار بسیار کوتاه و زیر یکماه است و محل آن در نقطه صفر مرزی عراق قرار دارد و حقوقها نیز به ده میلیون تومان و هفت میلیون تومان کاهش یافته و حتی حاضر به بستن قرارداد با سربرگ معمول شرکت با این کارگران نیستند. این کارگران اعلام کرده اند که اگر مطابق قول و قرار اولیه عمل نشود کار را ترک خواهند کرد. گفتنی است که لیموچی سرپرست پیش راه اندازی شرکت و دهکردی سرپرست کارگاه شرکت جهانپارس است که ٣٠ درصد سهام این شرکت را برای لابی گری و گرفتن امتیازات کاری به دولت واگذار کرده است و به این شکل با چاپیدن کارگران بساط مافیایی خود را پهن کرده اند.
– صبح روز ١٦ اسفند کارگران پارسیان سپهر در پالایشگاه لامرد با خواست واریز کامل عیدی و سنوات و مرایای شغلی خود دست به اعتصاب زدند.
– روز ١٧ اسفند کارگران پالایشگان کنگان با خواست پرداخت مطالباتشان دست به اعتصاب زدند که با قول پیمانکار مبنی بر پرداخت طلبهایشان سر کار بازگشتند.
تحرکات اعتراضی در میان کارگران نفت و مراکز وابسته به آن بر سر مسائلی چون اخراجها ، تعویق پرداخت دستمزدها و عدم اجرای پروتکلهای سازمان بهداشت جهانی و سطح نازل حقوقهای کارگران غیر رسمی، بسیار گسترده است. کارگران غیر رسمی نفت طی بیانیه ای در اعتراض به خلف وعده های داده شده در جریان اعتصابات مرداد ماه ضمن تاکید بر افزایش حقوقها به بالای ١٢ میلیون، بر خواستهایی چون کوتاه شدن دست پیمانکاران و لغو قرار دادهای موقت و پیمانی، پایان دادن به دزدی ها و اختلاسها، بالابردن استانداردهای زیستی و کاری در مراکز کارگری و پایان دادن به امنیتی کردن اعتراضات در محیط های کار تاکید کرده اند. اخبار اعتراضات و خواستهای کارگران نفت را باید وسیعا رسانه ای کرد.
پیش بسوی اعتصابات سراسری
پیش بسوی ایجاد شوراها
حزب کمونیست کارگری ایران
٢١ اسفند ۱۳۹۹، ١١ مارس ٢٠٢١
—
فراخوان بازنشستگان به تجمع سراسری در ٢٤ اسفند
بازنشستگان تامین اجتماعی د ر ادامه تجمعات اعتراضی هفتگی و برای پیگیری مطالباتشان برای ساعت ده و نیم صبح روز ٢٤ اسفند به تجمعی سراسری در مقابل سازمان تامین اجتماعی در تهران و مراکز آن در شهرستانها فراخوان داده اند. تجمع قبلی آنها در ۱۷ اسفند ماه برگزار شد که در تهران با افراشته شدن پرچم افزایش دستمزدها به بالای ١٢ میلیون به مرکز اتحاد مبارزاتی بازنشسته، کارگر، معلم و بطور واقعی ٩٩ درصدی های جامعه تبدیل شد.
همسان سازی حقوقها و افزایش آن به بالای خط فقر ۱۲ میلیونی، درمان و تحصیل رایگان و داشتن حق مسکن برای همه، حق تشکل، اعتصاب و تجمع و پایان دادن به امنیتی کردن مبارزات، پایان دادن به اختلاس ها و دزدی ها و بازگرداندن پولهای به سرقت رفته از صندوق بازنشستگی به این صندوق از جمله مطالبات بازنشستگان تامین اجتماعی است و این مطالبات را در قطعنامه ها و بیانیه هایشان بارها اعلام کرده اند. بازنشستگان به فقر و فلاکت و گرسنگی، به تعبیض و نابرابری و به بساط سرکوب و چپاول حاکم اعتراض دارند و این را در شعارهای کوبنده ای چون “بازنشسته بیدار است از تبعیض بیزار است”، “حقوقهای نجومی، فلاکت عمومی”، “کشور ما رو گنجه، بازنشسته در رنجه”، “تا حق خود نگیریم، از پا نمی نشینیم”، “منزلت، معیشت، حق مسلم ماست”، ” فقط کف خیابون، بدست میاد حقمون”، “دشمن ما همین جاست، دروغ میگن آمریکاست”، بارها و بارها فریاد زده اند.
تجمع بازنشستگان در روز ۱۷ اسفند که حمایت بخشهای وسیع کارگران و معلمان را بهمراه داشت، مورد یورش نیروهای انتظامی قرار گرفت و در جریان آن سه نفر بازداشت شدند که دو نفر از آنها بعدا آزاد شدند اما یکی ازآنها بنام کامران فکور خبرنگار هنوز در زندان است. این یورش وحشیانه با اعتراض وسیعی از سوی گروههای مختلف بازنشستگان، معلمان و کارگران روبرو شده و یک خواست فوری همگی آنها آزادی فوری وبدون قید و شرط کامران فکور و مسدود شدن پرونده های امنیتی تشکیل شده برای بازداشت شدگان آن روز و توقف حمله به تجمعات اعتراضی است. در هفدهم اسفند علاوه بر تهران بازنشستگان تامین اجتماعی در ٢٤ شهر دیگر تجمع اعتراضی برپا داشتند و با چنین قدرت سراسری ای اکنون آنها به استقبال گردهمایی بعدی خود در روز ۲۴ اسفند میروند و خواستهایشان را طلب میکنند.
بازنشستگان یک بخش رزمنده جامعه هستند و خواستهای آنها خواستهای همه مردم است و باید وسیعا از اعتراضات و خواستهای آنها حمایت و پشتیبانی کرد.
حزب کمونیست کارگری ایران
٢١ اسفند۱۳۹۹، ١١ مارس ٢٠٢١
پایان اعتصاب غذای اسماعیل عبدی
انتقال شاپور احسانی راد به سالن قرنطینه تیپ ٢
بعد از ظهر روز چهارشنبه ۲۰ اسفند اسماعیل عبدی دبیرکل سابق کانون صنفی معلمان ایران پس از تامین خواسته‌های اولیه خود از جمله برخورداری از حق تماس تلفنی با خانواده به اعتصاب خود خاتمه داد. اسماعیل عبدی در پی انتقال خود به بند ۶ و ایجاد محدودیت و قطع تلفن و ارتباط با خانواده و وضعیت اسفبار زندان از روز ۱۷ اسفند دست به اعتصاب غذا زده بود. او بدنبال پرونده سازیهای جعلی مسئولین بند ۸ مبنی بر رهبری تحرکات سیاسی (بیانیه، برگزاری مراسم، اعتراضات جمعی، برگزاری مراسم یابود زنده یاد بهنام محجوبی، اجرای سخنرانی و مجری گری در خواندن شعرهای اعتراضی) به بند ٦ منتقل شده بود.
اسماعیل عبدی و جعفر عظیم زاده از چهره های شناخته شده کارگری مبتکر کارزار علیه امنیتی کردن مبارزات بودند. کارزاری که به جنبشی اجتماعی در سطح جامعه تبدیل شد و خواست مشخص آن بسته شدن پرونده های امنیتی فعالین کارگری و معلمان و تمامی زندانیان سیاسی بود. و امروز همه بخش های کارگری و کل جامعه بر این خواست تاکید دارند.
اسماعیل عبدی بخاطر مبارزاتش با ٦ سال حکم در ١٩ آبان ٩٥ راهی زندان شد و در اردیبهشت ٩٩ طی پرونده سازی جدیدی ده سال دیگر حکم به او داده شد. اسماعیل عبدی باید فورا و بدون قید و شرط آزاد شود.
بنا بر یک خبر دیگر روز ۲۰ اسفند، شاپور احسانی راد کارگر زندانی و پویا قبادی زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ به نگهبانی برده شده و بدون اطلاع قبلی به سالن قرنطینه تیپ ۲ که شرایط سخت تری دارد منتقل شدند. آنها در تیپ ۵ زندان تهران بزرگ زندانی بودند.
شاپور احسانی راد نماینده سابق کارگران کارخانه پروفیل ساوه و عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران است که به اتهام فعالیتهای کارگری به شش سال زندان محکوم شده و در زندان بزرگ تهران محبوس است.
نقل و انتقال زندانیان به بندهای مختلف و قطع تماس و ارتباطات آنها بخشی از فشار سازمانیافته و شکنجه روحی و جسمی زندانیان است. کمپین برای آزادی کارگران زندانیان این سرکوبگریها را محکوم وبر آزادی فوری و بدون قید و شرط شاپور احسانی راد، پویا قبادی و تمامی زندانیان سیاسی تاکید دارد. کمپین همگان را به پیوستن به کارزار علیه امنیتی کردن فعالیتهای اجتماعی فرامیخواند.
با گسترش اعتراضات سراسری در زندانها را باز میکنیم
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
٢١ اسفند ۱۳۹۹، ١١ مارس ٢٠٢١
