گفتگوی صدای آمریکا با مهرداد درویش پور و مهدی عربشاهی
درباره اعتراضات دانشجویی به دلیل کشته شدن امیر محمد خالقی
در ارزیابی از چشم انداز اعتراضات دانشجویان نسبت به کشته شدن امیر محمد خالقی بر اثر ناامنی محیط دانشگاه در این گفتگو به سه نکته اشاره کردم:
یک :اعتراضات دانشجویان این بار از جنس دیگری بود، در حالی که حکومت همواره سرکوب اعتراضات در داخل و ماجراجویی ها و تنش آفرینی های بین المللی و منطقه ای در خارج را به نام “حفظ امنیت کشور” توجیه می کند، اما این بار ناامنی محیط دانشگاه موضوع اعتراضات شده است. به بیان دیگر برای نخستین بار شاهد اعتراضاتی هستیم که رویارویی دو گفتمان امنیت سازی دولت محور توسط نظام که تنها به حفظ خود می اندیشد با امنیت طلبی جامعه محور توسط دانشجویان روبرو هستیم که به نبود امنیت برای شهروندان و از جمله دانشجویان اشاره می کند. گسترش اعتراضات به ناامنی در جامعه که خود حکومت مسبب اصلی آن است تنها پتانسیل این اعتراضات را افزایش می دهد.
دوم: رفتار مسئولان حکومتی در برخورد به این حادثه ظاهرا دوپهلو از یک سو نشانگر درس آموزی از جرقه مرگ مهسا در جنبش زن زندگی آزادی است. هم از این رو شاهد برخی عقب نشینی ها، عذر خواهی ها و استعفا در سطح دانشگاه هستیم. از سوی دیگر سیاست کلان حکومت همچنان سرکوب مخالفان است. هم از این رو همزمان شاهد فعال تر شدن نیروهای امنیتی حکومت هستیم که به دستگیری تعدادی از دانشجویان معترض پرداخته اند. اما در نهایت رفتار حکومت با خواست های دانشجویان و مردم معترض نه تنها گواه نظریه “دیکتاتورها نابینا و ناشنوا هستند ” می باشد، بلکه تداعی گر رفتار دولت اشغالگر با مردم آن کشور یا رفتار با شهروندان همچون رعیت و بنده است که می بایست خدمتگزار نظام و شاکر “لطف های” آن باشند! در واقع به جای آن که نظام خادم و تابع شهروندان باشد، مردم می بایست خادم و تابع شوند.
سوم: در روزهای اخیر شاهد اعتراضات مردم در دهدشت و فراخوان به تجمع در ۲۵ بهمن در جلوی دانش تهران همزمان شاهد اعتصابات صنفی پرستاران در مشهد و بهورزان در مازندران و چند اعتراض صنفی دیگر در تهران شدیم که اعتراض دانشجویان به کشته شدن یک دانشجو به دلیل نبودن اوضاع امن در محیط دانشگاه رخ داده است. من این اعتراضات را ولو محتاطانه نشانه هایی از تجدید حیات امید به تغییر در جامعه از طریق اعتراضات خیابانی و اعتصابات خواندم که چند روز پیش در گفتگو با بی بی سی و اکنون در صدای آمریکا به آن پرداختم و آن را گام هایی دانستم که می تواند با تقویت روحیه امید به تغییر زمینه ساز انفجار اجتماعی بزرگ دیگری شود. البته روشن نیست کی و کجا شاهد جرقه انفجار خواهیم بود و آیا جنبه معیشتی، اجتماعی یا کاملا سیاسی یا آمیخته ای از هر سه خواهد داشت
در پایان اشاره کردم با توجه به گسترش شکاف جامعه و حکومت، بحران مدیریت، افزایش نارضایتی های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و تنش های بین المللی و داخلی احتمال برآمد یک انفجار اجتماعی بزرگ بیش از پیش تقویت می شود که می بایست با تمام قدرت از اعتراضات حمایت کرد!
لینک کامل گفتگو صدای آمریکا با مهرداد درویش پور و مهدی عرب شاهی
https://ir.voanews.com/a/7976420.html
لینک های گزیده تر:
قتل دانشجوی دانشگاه تهران و اعتراضات دانشجویی از نگاه مهرداد درویش‌پور و مهدی عربشاهی
https://www.youtube.com/watch?v=nxzTx9Bh0R4
بررسی وضعیت امنیتی دانشگاهها و سیاست حکومت در این حوزه با حضور مهرداد درویش‌پور و مهدی عربشاهی
https://www.youtube.com/watch?v=bEnZHM_6K_Q
