با سلام، و آرزوی شادی و بهترین ها برای خلق ستمدیده ایران که شما، همچون این قلم، نمک خورده و نمک پرورده مادری هستیم که دهه ها و قرنهاست که محلی برای جولان اجانب و دست نشاندگانش بوده و امروز می رود تا با توان و همت فرزندانش، در آینده ای نامشخص از یوغ بیگانه و بیگانه پرست رهائی یابد.
آقای پهلوی،
برخلاف مواضع چند سال اخیرتان که بیانگر دلنگرانی شما برای مادرمان، ایران، بوده است، اخیرا، با توسل به اجانب، بخصوص بخش هار و فاشیست آن، صف خود را از خواستهای خلق ستمدیده ایران جدا کرده، و متاسفانه آن می گویید که بیگانگان دیکته می کنند.
شاید بشود مواضع متغّیر شما را به پای کم تجربگی در حیطه سیاست، بخصوص دیپلماسی نوشت، هرچند که از آغازین روزهای تبعید، همیشه امکان آموختن از پیشکسوتان مبارزه برای آزادی و رهائی ایران داشته اید.
ایران، همچون هر مادری، شانه ای پهن، و صبری بی انتها در قبال خطاهای فرزندان خود دارد، و بی شک، آغوشش به روی فرزندانی که به خطا و از روی بی تجربگی به انحراف کشانده شده اند، باز است.
بیانیه پایانی اجلاس شورای ملی مقاومت ایران جهت توجه عموم منتشر شده است. شاید این بخش از جمع بندی اجلاس بتواند همچون تلنگری حباب توهمات آزادسازی ایران و خلق در زنجیرش از طریق توسل و وابستگی به اجنبی، ترکانده شده و صدای آن شما را از کابوسی که می رود تا به واقعیت پیوسته و شما را برای همیشه از دامان پرمهر مادر به ورطه بیگانگان پرت کند، بیدار کند.
اجلاس شورای ملی مقاومت به این نتیجه غیرقابل کتمان رسیده که: «بهرغم همه بحرانهای داخلی و خارجی، این رژیم با بمباران و فشار خارجی سرنگون نمیشود. تغییر و سرنگونی تنها بهدست مردم و مقاومت سازمانیافته آنها امکانپذیر است.»
همسوئی شما با این نگرش، نه تنها ناجی شما از انجراف، بلکه یاری رسان به اتحاد برای سرنگونی تمامیت نظامی اسلامی حاکم بر ایران خواهد بود.
به امید اینکه این چند سطر بتواند شما را از «شاه»الهی ها، ایرانیست های فاشیست، و تنیده تار بیگانگان دور نگهدارد.