قاعدتا این دو با هم متفاوتند، اما اگر به بطن جملات بپردازیم هردو یک هدف دارند – «استثمار» و «تنظیم رابطه بنا به خواستهای قدرت برتر» در غیر اینصورت «نمی توان از جنگ جلوگیری کرد.»
گزارشات حاکیست که ترامپ به دنبال جایزه صلح نوبل است، در عین حال خواهان بازگشت جهان به سالهای نخست دهه ۲۰۰۰ (پیش از سقوط مالی ۲۰۰۸) و صدمه اقتصادی و تغییر مناسبات کار و کارفرما پس از کوید است.
از سوی دیگر، ورود ماسک میلیاردر به میدان و ایفای نقش استیو بنون (سلام نازی دادن) و در امور کشورهای دیگر دخالت کردن (حضور در گردهمائی انتخاباتی ای اف دی آلمان)، زمین بازی را برای زیاده خواهی های ترامپ آماده می کند. «میدی یا قلاده ماسک را شل کنم؟» که به زبان نیمه دیپلماتیک، می شود سخنان ترامپ در اجلاس داووس. «یا در آمریکا سرمایه گذاری شود یا تعرفه و مالیات بالا بپردازید».
آنچه در حال رخ دادن است پیش از این در دوران بوش رخ داد (بعد از عملیات برج های دوقلو)، زمانی که می گفت «یا با منی یا علیه من». نگرش قلدرمآبانه آمریکا جهان، از جمله روسیه و چین را در برابر یک انتخاب قرار داده «جنگ یا تسلیم».
ج.ا. ظاهرا قافیه را باخته تا به آن حد که محمدجواد ظریف دستها را بالا برده و در داووس اذعان می کند که «حجاب» در ایران اجباری نیست. هماکنون زنان بدون حجاب در خیابان در حال رفت و آمدند (نقل به مضمون). این موضعگیری باعث می شود تا خاتمی عمامه بر زمین کوبیده و جیغ بکشد که اینها به دنبال اغفالند، ولی علی مطهری بی اعتنا یک گام فراتر برداشته و ظریف را برای مذاکره با آمریکا نامزد می کند.
خبر جالبتر اینکه آبدارچی با شلیک شش گلوله خدمت دو قاضی می رسد، اما هیج سازمان و نهادی مسوولیت این عملیات را به عهده نمی گیرد. بی بی سی که معنای آن را می فهمد، توسرزنان وارد میدان می شود «یک مامور سابق وزارت اطلاعات می‌گوید قاتل محمد مقیسه و علی رازینی عضو سازمان مجاهدین خلق نبوده و به دلیل مشکلات شخصی افسردگی داشته است.»
گوئی تازگیها مد شده تا هرکس اعتراض و عصیان می کند فورا به او انگ پریشحالی بزنند. دختران عصیان می کنند و در برابر «روحانیون» قد علم میکنند، اما متهم می شوند عارضه «روانی» دارند. یک آبدارچی که پول نان ندارد بدون هیچ آموزشی، می رود اسلحه تهیه می کند، زمان رفت و آمدها را دقیقا زیر نظر می گیرد و به موقع وارد دفتر کاری می شود که هر دو قاضی (آنهم قضات مشخص و معینی) کنار هم چائی می خورند و به ضرب شش گلوله پاسخ جنایات پیشینشان را به آنها می دهد؛ و در این میان بی بی سی تلاش دارد که بگوید آبدارچی «افسردگی» داشته، و اصلا به مجاهدین و یا نهادهای سیاسی-نظامی دیگر وصل نبوده است.
البته اگر نهادی مسوولیت را به عهده می گرفت بی بی سی ماست مالی کردن عملیات را به روز دیگر معوق می کرد. ولی کسی رابطه با آبدارچی را به عهده نگرفت، چرا که کسی نمی خواهد در این دوران بلبشو اعلام کند که فاز مسلحانه چندیست که جان دوباره گرفته است.
شاید شنونده باید عاقل باشد. آنکه صدای گلوله را می شنود، خودش هم می داند صدا از کدام سمت می آید و احتیاجی به انکار و یا تصدیق بی بی سی نیست.
هرچه که هست، ترامپ به دنبال پر کردن کیسه خودش است، و چندان بدش نمی آید که در کنار جایزه صلح نوبل، یک سفری هم به ایران کرده و با خامنه ای سفره ای که پزشکیان پهن کرده را به غارت ببرد. شاید هم مثل حضورش در داووس، دستش را از طریق شبکه ایکس دراز کرده و سهم خودش را از سفره بردارد، تا جنگی پیش نیاید.
