بیانیه کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
در مورد آتش بس در غزه،
” آتش بس” بر متن تداوم نسل کشی
خبر آتش بس در غزه بدون تردید برای ساکنان و کودکان گرسنه این باریکه که پانزده ماه است هر لحظه نسل کشی دولت اسرائیل را زندگی و تجربه می کنند، برای فلسطینی هایی که بیش از هفتاد سال است قربانی اشغالگری و جنایات جنگی دولت نژادپرست اسرائیل هستند، برای اسرائیلی هایی که احساس شرم می کنند از اینکه جنایت در غزه به نام آنها انجام می گیرد و برای وجدان های آگاهی که در سراسر جهان از مصائب و زخمهایی که بر انسان فلسطینی وارد آمد عمیقا آزرده شدند، خبر خوشایندی است. باید از این آتش بس که نتیجه بن بست دولت فاشیست نتانیاهو و سازمان ارتجاعی حماس است استقبال کرد، اما آتش بس فجایع تاریخی و هولناکی که به ملت ستمدیده فلسطین تحمیل شده و منجر به این جنگ و ویرانگری شد را جبران نمی کند.
بر اساس توافق انجام گرفته در مرحله اول آتش بس که شش هفته خواهد بود، ۳۳ گروگان اسرائیلی در برابر خروج تدریجی نیروهای ارتش اسرائیل از مناطق پرجمعیت غزه و در ازای آزادی شماری از زندانیان فلسطینی که در اسارت اسرائیل هستند آزاد می شوند. آوارگان فلسطینی بازگشت به خانه‌های خود را شروع کنند و کامیون های حامل کمک اجازه ورود به غزه را پیدا خواهند کرد. برای مرحله دوم، در روز شانزدهم آتش‌بس، مذاکرات جهت آزادی بقیه گروگان‌ها، عقب‌نشینی کامل نیروهای اسرائیل و “آرامش پایدار” شروع خواهد شد و مرحله سوم و پایانی شامل بازسازی غزه، و همچنین بازگرداندن بقایای گروگان‌هایی که کشته شده اند، خواهد بود.
همانطور که از مفاد این توافقات پیداست، آتش بس در غزه به نسل کشی دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین در این باریکه پایان نمی دهد. در این توافقات سخنی از پایان محاصره همه جانبه غزه توسط دولت اسرائیل که بیش از ۱۷ سال است ادامه دارد، به میان نیامده است. محاصره غزه یک اقدام جنگی و خود بخشی از فاجعه نسل کشی است. آتش بس و بازسازی غزه بدون پایان دادن به محاصره ضد انسانی چندین ساله این باریکه، آینده ای ندارد، چون دولت اسرائیل برای اعمال این محاصره، غزه را از طریق زمین و هوا و دریا کنترل می کند. آتش بس بدون پایان دادن به محاصره غزه به معنای خاموش کردن صدای توپ ها و موشک ها و تداوم استفاده از سلاح قحطی و گرسنگی برای نابودی یک ملت است. بنا به گزارش سازمان ملل، اگر غزه در محاصره باقی بماند، بازسازی آن ممکن است ۳۵۰ سال طول بکشد. این یعنی مرگ تدریجی چند نسل از انسانها. این توافق آتش بس، مهر اشغالگری دولت اسرائیل را بر خود دارد. بر اساس این توافق اسرائیل در تمام طول مراحل این آتش بس دو کریدور استراتژیک “فیلادلفیا” در امتداد مرز مصر و غزه تنها پلی که غزه را به جهان خارج وصل می کند و دیگری کریدور “نتزاریم” که از مرکز این باریکه می‌گذرد و شمال و جنوب غزه را به دو قسمت تقسیم می‌کند را در اشغال خواهد داشت.
در حالی که در پانزده ماه گذشته ارتش اسرائیل ده ها هزار بمب ساخت آمریکا را به روی مردم غزه ریخته و بیش از ۴۶ هزار نفر را کشتار و ۱۰۰ هزار نفر را زخمی و خانه ها، بیمارستانها، مدارس، انبارهای نگهداری غلات، چاههای آب و تمام زیر ساختهای شهری این باریکه را ویران و غزه را غیر قابل سکونت کرده، در توافق آتش بس فقط به بازسازی اشاره شده، اما از پرداخت غرامت به مردم فلسطین سخنی به میان نیامده است. به گفته “آنروا”، تنها پاکسازی آوارهای غزه پانزده سال طول می کشد. بر اساس معامله ای که انجام گرفته، تمام گروگانهای اسرائیلی آزاد می شوند، اما فقط سه هزار زندانی فلسطینی از میان بیش از ده هزار نفری که بسیاری از آنها در یک سال اخیر ربوده شده و در شکنجه گاههای اسرائیل در اسارت بسر می برند آزاد می شوند.
در شرایطی که مردم فلسطین خواهان پایان دادن به اشغالگری، حاکم شدن بر سرنوشت خود و برقراری صلح هستند و آتش بس اعلام شده می بایست در خدمت این خواسته ها و پایان دادن به نسل کشی قرار گیرد، اما این معامله فقط وقفه ای برای کاهش سرعت ماشین نسل کشی دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین در غزه ایجاد کرده است. اگر این آتش بس مهر پایان نسل کشی، حق ملت فلسطین برای تشکیل دولت و برخورداری از صلح را بر خود می داشت ، می بایست بلافاصله نتانیاهو و کابینه جنگی وی و بایدن را به جرم جنایات جنگی و نسل کشی بازداشت و روانه زندان می کرد. می بایست حکم دیوان کیفری بین المللی برای بازداشت نتانیاهو به جرم نسل کشی به اجرا در می آمد. این آتش بس نتیجه بن بست و در همانحال انعطاف نتانیاهو در برابر فشارهای ترامپ است، تا با دست بازتر نسل کشی را در اشکال دیگر ادامه دهد و ترامپ هم بتواند آغاز پروژه اخراج میلیون ها مهاجر “غیر قانونی” و جنگ تعرفه ها را زیر نقاب صلح طلبی در خاورمیانه پیش ببرد.
ساعاتی پیش از اعلام خبر آتش بس، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور جدید آمریکا در پستی که منتشر کرد، اعلام کرد «ما یک معامله برای گروگان‌ها در خاورمیانه داریم. به زودی منتشر خواهد شد.» ترامپ خواست نشان دهد که تحت رهبری وی بنیامین نتانیاهو آتش‌بس را به همان سرعتی که اعلام جنگ کرده بود، پذیرفته است. بایدن هم خواست این آتش بس را نتیجه تلاشهای خود جلوه دهد. اما واقعیت این است ایالات متحده آمریکا همیشه و از روز اول این قدرت را داشت که جنگ و خونریزی را در غزه متوقف کند، اما نه تنها این کار را نکرد بلکه به بخش جدایی ناپذیری از نسل کشی دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین در غزه تبدیل شد. دولت اسرائیل بدون کمک های مالی و تسلیحاتی دولت آمریکا نمی توانست این حمام خون را در جهنم غزه جاری کند. دولت بایدن از همان ابتدا با جنایات جنگی دولت اسرائیل در غزه و ساحل غربی همراهی کرد و بعد از آنکه دولت نتنیاهو با تهاجم به لبنان مرحله دوم جنگ برای تغییر نظم منطقه را اعلام کرد، اینبار برای پیشبرد اهداف امپریالیستی خود در خاورمیانه به بخشی از اجرای این استراتژی جنگی تبدیل شد.
پانزده ماه جنگ و نسل کشی در غزه در همانحال که اوج ریاکاری نظم بین المللی دموکراسی لیبرال و مدافعین حقوق بشر را بر ملا کرد، بن بست کامل و شکست سازمان حماس و دیگر جریان ها و گروه های اسلامی را به عنوان الگوی حکومتی و استراتژی سیاسی و مبانی تاکتیکی آنها در مقابله با اشغالگری و سیاست آپارتاید نژادی دولت اسرائیل را نشان داد. حماس و دیگر گروه های اسلامی با استراتژی، تاکتیک ها و افراطی گری های خود و از جمله با عملیات تروریستی هفت اکتبر و جنایاتی که انجام دادند عملا به تقویت جریان های راست و فاشیستی در اسرائیل و نسل کشی آنها در غزه خدمت می کنند. حماس و جنبش فتح نه بخشی از راه حل مسئله فلسطین، بلکه بخشی از معضل هستند، شکل گیری جنبش آزادیخواهانه در فلسطین در گرو آن است که در مسیر مبارزه علیه اشغالگری دولت اسرائیل و رهایی واقعی، کارگران و زحمتکشان فلسطین از زیر نفوذ این جریان های ارتجاعی بیرون کشیده شوند.
اکنون در حالی که ملت فلسطین در بین مناطق تحت اشغال اسرائیل، غزه، ساحل غربی و اردوگاههای آوارگان در اردن و … چند قطعه شده است، اما امید به تشکیل دولت مستقل و امید به رهایی واقعی زیر آوار ویرانه های غزه و در گورهای جمعی مدفون نشده و هنوز زنده است، فقط تداوم جنبش جهانی علیه نسل کشی اسرائیل و در دفاع از آزادی فلسطین می تواند توازن قوا را به سود این ملت ستمدیده تغییر دهد، این آتش بس شکننده را پایدار کند و چشم انداز امید بخشی را در پیش روی مردم این منطقه بگشاید.
مردم مبارز و آزادیخواه ایران لازم است بخشی از این جنبش جهانی علیه اشغالگری دولت اسرائیل و دفاع از آزادی فلسطین باشند. طبقه کارگر ایران فقط با عمق استراتژیک بخشیدن به وظایف انترناسیونالیستی خود، یعنی با سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی به عنوان پایگاه اصلی ارتجاع اسلام سیاسی در منطقه می تواند، نسیم انقلاب پیروزمند در خاورمیانه را به حرکت در بیاورد و نیروی تازه ای به جوانه های جنبش آزادیخواهی در فلسطین بدمد.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
۲۹ دی ۱۴۰۳
۱۸ ژانویه ۲۰۲۵
باز نشر: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومه له
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
https://t.me/KomalaCpiranTv
