میراث این جنگ نابرابر اسراییل نسل کشی و همسنگی با هیتلر و عریانی چپ ایرانی
به فلسطین که زیر باران گرسنگی و تشنه گی و بی پناهی و بمب های یک تنی در مقاومت و ایستادگی به ما درس می دهند.
فلسطین خواهان صلح هست، صلحی که خواسته شان را برآورد و نه صلح تحمیلی نتانیاهو که به آن فلسطینی تف افکندن و بر پیمانشان تا به آخر ماندن گفتن تنم را شکنجه و با بمبهای یک تنی ت پاره پاره کن آما مرا در آنچه مصمم هستم قدمی به عقب نخواهی کشاند. من سرزمینم را می خواهم من رهاییم را می خواهم و من تا به آخر ایستاده ام و به صلح اسارتبار تو تن نخواهم داد و نه می گویم!
دلم پاره پاره است، از غم فلسطین و شقاوت بی رحم فاشیستی حاکمین اسراییلی. اینان نشان دادن با هیتلر هیچ فرقی ندارند، همانی که اینان به دروغ از ستمی که به یهویان او نمود پرچمی ۷۷ ساله به توجیه مظلومیت خود برای کشتار بی رحمانه و غیر انسانی فلسطین و سوری و لبنانی و … برساختن.
شارلاتانیزم دم و دستگاه حاکمه اسراییل و همراهی رذلیلانه آمریکا و هفت خواهران در تسلیح و کمک مالی در سرکوب فلسطین حیرت جهانیان را برانگیخت. شولتس آلمانی می گوید ما با تمام توان از اسراییل حمایت می کنیم، البته از شما که مخترح جنوساید کوره های آدم سوزی بودید و همانا سر همین مردم یهود پیاده کردید بیشتر از این انتظاری نیست و چرا نباید از شاگردانتان در هیئت حاکمه اسراییلی که دقیقا همان کار را با فلسطینیان می کنند پشتیبانی نکنید، شماها یا خود جنوساید می کنید یا از کسی که آن عمل را انجام می دهد می بایست پشتیبانی همه جانبه کنید.
تاریخ شما اروپاییان و آمریکا در کشت و کشتار بومیان و برده داری لکه سیاهی ست تا ابد به دامنتان و من در حیرتم چگونه گرگانی شما هستید که آیین مسیح هم با آن همه تلاش در جهت تخیفف خونخواریتان، کارش بی ثمر افتاد، از جنگ صلیبی تا قلع و قمع و قصابی یکدیگر در جنگ اول و دوم و همینطور قلع و قمع باقی دنیا تاکنون. به یقین هنوز با آیین موسوی چشم در مقابل چشم مانده اید.
بی رحمی اینچنینی در دنیای رسانه های تصویری، در دستان همگان به شکل آنی، عجبا چه حیرت انگیز از این همه به عیان رسوایی، وه از این رسوایی!
انسانیت با چنین قصابی عیانی آیا نمرد؟ باور کنید اگر نمرد حتما در حال احتضار است.
اینان از تبار غرب در میانه خاور و افریقا و لاتین و هند و استرالیا چه ها نکردند، بستگی ما با فلسطین از تشابه ظلمی ست که اینان قرنها بر ما روا داشته اند و هنوز دایه حقوق بشری دارند و هنوز دایه اخلاق دارند، چه اخلاقی چه حقوق بشری هر طوریکه توانستید آنرا به نفع خودتان تعبییر کردید، آب و برق و گاز و غذا و را بر توده های میلیونی بستید آنهارا یک سالی اندی در چادرهاهایشان بمباران کردید همه بیمارستانها و مدارس و خانه ها و کمپ ها را با خاک یکسان کردید هنوز دایه حقوق بشر و هنوز دایه مظلومیت هولوکست و هنوز دایه اخلاق. روتون رو برم رو که نیس سنگ پای قزوین، به قول گفتنی ها.
چند روز از شروع اشغال نگذشته بود، حماس خواهان تعویض گروگانها با اسرای خود در زندانهای اسراییلی شد، فکرشان این بود با این تعداد گروگان ها حتما همه اسرای خود (زندانیان فلسطینی) را آزاد خواهند کرد، اما ذهی خیال باطل، مثل اینکه این طرح خود اسراییل بود برای به دام انداختن حماس و آتش در خاورمیانه زیرا اسراییل از وضعی که درش درگیر بود و از دست موشک پرانی حماس کلافه بود و حلقه محاصره سوریه و لبنان و غزه را اول با کمک امریکا و داعش علیه سوریه بکار انداختن بیش از ۳۰۰۰ بار به سوریه طی جنگ داخلی تا کنون حمله موشکی و هوایی کردند و کل سوریه را از بین بردن البته به کمک داعش ساخته شده آمریکا.
طرح غزه مثل ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم که اجازه طراحی شده بمباران پرل هاربر به ژاپنی ها داده شد تا افکار عمومی را توجیه برای ورود به جنگ کنند و یا ۹۱۱ که به اشغال افغانستان و عراق انجامید، طرح غزه هم نابودی غزه و کرانه باختری و حزب الله لبنان و اگر ایران همه دم به تله دهد به کمک امریکا کلک ایران هم از منطقه کنده شود. این طرح را در بر می گیرد. اگر به روش هگل کاری که انجام شده رو وارسی کنیم همانند جغد مینروا که در پایان روز به پرواز در می آید می توان دید این به جز نقشه و طرح قبلی نبود. کشته شدن چندین بی گناه اسراییلی تحفه ناقابلی بود برای نقشه شومشان که کاملا لازم بود تا همدلی جهانی و همدلی نژادپرستانه آمریکایی و اروپایی را بخرند، تا غزه و لبنان را با خاک یکسان کنند که می بینیم هنوز دوستان نژادپرستشان تاکنون با همدلی با انتقام اسراییلی همراهند.
از فردای کشتار بی رحمانه غزه دیگر جاییکه نا دولت بر سرزمین غزه حاکم بود، آنجا جنگی بین مرگ و زندگی برای فلسطینیان برای رهایی حاکم بود، و من بی هیچ تردید گفتم از این به بعد این جنگ جنگی مقاومتی ست و کاملا قابل توجیه در مشارکت در آن علیه اسراییل. و گفتم اگر انتخابی در این جنگ باشد و شرکت در آن ممکن باشد من به یقین کنار فلسطین خواهم بود. در این جنگ ناعادلانه ارتشی تا بن دندان مسلح هزار بار وحشتناکتر از قوای هیتلری در مقابل توده های بی دفاع با بی رحمی وصف ناپذیر به کشتار و خرابی تاکنون پرداخته است.
برایم واقعا عجیب است چه جوری امری به این سادگی در انتخاب، خیلی ها را دچار سر در گمی کرده است. حماس از فردای جنگ خانمان برانداز اسراییل یک نادولت بود، به قوای مقاومت در مقابل اشغال تبدیل شد، چطور می شود این مسئله ساده را ندید. اینها امروز مثل صدها جنگ آزدیبخش با رهبران مذهبی و بعضا بورژوا و بعضا فئودال در مقابله با قوای بیگانه ایی شده اند که آمده اند هست و نیست اینان را به باد دهند مثل عمر مختار رهبری مذهبی در مقابل نیروی اشغالگر ایتالیایی من حتما کنار او هم می جنگیدم. گاهگداری بین دو ارتجاع از ارتجاع مظلوم می بایست دفاع کرد. مارکس در کاپیتال بورژوای صنعتی را در مقابل بورژوای مالی و بانکی آنرا بورژوازی کارگری خطاب می کرد، یعنی این تفکیک گاه گداری لازم است. برای رسیدن به مقصود مطلوب راه درازی در پیش است و راه سنگفرش برای رسیدن به مقصود نیست می بایست مواجه با فراز نشیبها و بالا و پایینی های بسیاری طی طریق نمود. ما در جنگ مان علیه سرمایه و امپریالیسم که در غزه به عیان جلوی چشمان با هفت سر (هفت خواهران) آن ظاهر شده است، چگونه نمی توانیم ببینیم جایگاه ما کجاست. البته خیلی ها جانب عافیت را پیش گرفتن و به کناری خنثی ایستادن و خود را مسلما بری از هر خطا و صوابی قرار داده اند. بعضی جانب اسراییل که رو سیاهی تاریخی را با خود همراه کرده اند و بعضی به طیف های متفاوت فکری جانب فلسطین را گرفته ایم و به آن هم نه به خاطر حتی هیچ چیز دیگر بگو تنها به خاطر مظلومیت مردم فلسطین بر آن می بالیم.
در این میان معلوم است که از مرگ یحیی سنوار غمگین شویم. کسی که می گفت مادرش از پارچه های کمکهای اهدایی که با آن فرستاده می شد برای او تن پوش می دوخته است، کودکی که زخم اشغال و اوردگاه پناهنده گی و زندان را زیسته و با خود همراه داشت و تا به آخر پای در میدان برای رهایی سرزمینش و توده های فلسطینی در مقابل صهیونیزم و امپریالیسم جنگید و جانش را تقدیم نمود. راستش من به یاسر و یحیی سنوار خیلی راحت رفیق می گویم تا به بعضی مدافعان واضع و در پوشش اسراییل و خنثی در طیف چپ و به اصطلاح کمونیست.
–
حسین جوینده
۳۱ اکتبر ۲۰۲۴ و ۳۰ مهر ۱۴۰۳
