ایجاد اسرائیل بزرگ با نسل‌کشی در فلسطین و لبنان

نوشته: پل گریگوری

برگردان: آمادور نویدی

تضمین اسرائیل بزرگ مستلزم ریشه‌کن ساختن غیرنظامیان فلسطینی و لبنانی‌ست

اینک بیش از یک‌سال‌ست که کشتار و گرسنگی دادن به اکثریت مردم عادی فلسطینی گرفتار و محصور شده با دیوار آپارتاید در نوار غزه ، با آمار رسمی حدود ۴۲ هزار کشته(۱) ادامه دارد. در سال‌گرد شوم این فاجعه بشری، به‌حای این‌که اسرائیل جهت ایجاد آتش‌بس تلاش نماید، یورش خشون‌ت‌آمیزش را به کرانه باختری گسترش داده و در هفته‌های گذشته کمپین نظانمی خود را علیه لبنان آغاز نموده است.

روی‌کرد نسل‌کشی اسرائیل در غزه گسترش یافته است، و اینک جمعیت مدنی لبنانی را به‌بهانه حمله به حزب الله هدف خود قرارداده، کاملا شبیه به همان شیو‌ ای که ده‌ها هزار نفر فلسطینی را در باریکه غزه تحت عنوان تمرکز بر حماس قتل‌عام نموده است. و، علی‌رغم این کشتار اسرائیل، وزرای استرالیایی نمایش غیرقانونی پرچم‌های «تروریست‌ها» را در راهپیمایی‌های هفته گذشته کشور محکوم کرده اند.

طی ماه‌های طولانی نسل‌کسی(۲) در غزه، دو واقعیت بشدت فزاینده در تخیل استرالیایی‌ها حک شده است، و این‌ها شامل اند از این‌که آمریکا بدترین خشونتی را که دنیا متعاقب جنگ جهانی دوم متحمل شده، تأمین مالی می‌کند، درنتیجه، این جنگ اساسا یک جنگ آمریکایی‌ست، هم‌چنین این واقعیت که دولت استرالیا مشتاقانه از تلاش‌های اسرائیل پشتیبانی می‌کند.

درحالی‌که بیش از ۳۶۵ روز از نسل‌ک‌شی غزه می‌گذرد، بسیاری در این‌جا سئوال می‌کنند که چرا اسرائیل فکر می‌کند می‌تواند مجموعه‌ای از حملات تروریستی را علیه کشور لبنان(۳) و متعاقبا حملات گسترده ای را علیه کل جمعیت مدنی لبنان انجام دهد(۴)، بسیار شبیه به آن‌چه در یک‌سال گذشته، که سرزمین غزه را غصب نموده است. پاسخ این‌ست که صهیونیست‌ها، جنوب لبنان و غزه را متعلق به خود می‌دانند.

محو نقشه غزه( فلسطین)

در سپتامبر ۲۰۲۳، بنجامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل با حضور در مجمع عمومی سازمان ملل، نقشه ای از اسرائیل در دست داشت، که ترکیبی از ُ قلمرو کامل فلسطین- کرانه باختری، نوار غزه و اورشلیم شرقی(بیت المقدس) بود- به‌گونه‌ا‌ی‌که که این مناطق فلسطینی را به‌عنوان بخشی از حاکمیت ملت- کشور اسرائیل درنظر می‌گرفت. نتانیاهو در سازمان ملل تلاش نمود تاهدف بزرگ‌تر صهیونیسم را که یک دکترین سیاسی است برجسته نماید. صهیونیسم، این دکترین سیاسی را در سال‌های ۱۸۸۰ در اروپا و در پاسخ به اذیت و آزار هزاران ساله یهودی‌ها فرموله کرد، که اصل بنیادین آن ایجاد یک کشور یهودی، اسرائیل، در سرزمین‌های تاریخی فلسطین است. نقشه ای‌که نتانیاهو نشان داد، به بیزنس ناتمام صهیونیست‌ها اشاره داشت.

در آن‌زمان، سفیر تشکیلات خودگردان فلسطین(PLO)، لیث عرفه(Laith Arafeh ) در آلمان، در یک توئیت( که اکنون X خوانده می‌شود)، گفت که نخست وزیر اسرائیل، در نقشه ای که نشان داد و «کُل قلمرو بین نهر تا بحر را در برمی‌گیرد»، به اصول بنیادی سازمان ملل بی‌احترامی نمود، در حالی‌که مدیر عامل اجرایی آمریکایی‌ها برای صلح اکنون(Americans for Peace Now)- هادار ساسیکایند(Hadar Susskind ) در X نوشت که نقشه اسرائیل بزرگ « تنها بخش صادقانه سخن‌رانی نتانیاهو» بود.

نقشه ای‌که نتانیاهو در سازمان ملل نشان‌داد، واکنش و اشاره به باور بنیادین کلیدی صهیونیست‌ها دارد که کُل قلمرو فلسطین را بخشی از حق قانونی دولت اسرائیل درنظر می‌گیرند.

نشست‌ها و گردهم‌آیی‌ها در سال گذشته در اسرائیل برگزار گردید، که بحث آن‌ها متمرکز بر دست‌یابی به املاک غزه بود. ادعای مالکیت به سرزمین‌های بیش‌تر (بخوان زمین‌خواری) به بخش‌هایی از لبنان و دیگر کشورها گسترش می یابد.

در حقیقت، علی‌رغم انتقاد رهبران دو حزب بزرگ استرالیا(کارگر و لیبرال)، آنتونی البنیزی(Anthony Albanese) و پیتر داتون( Peter Dutton) نسبت به معترضان حامی فلسطین در کشور (استرالیا) جهت استفاده از شعار آزاد‌ی‌بخش «از نهر تا بحر»، اما هدف همیشگی حزب سیاسی اسرائیلی لیکود(Likud)، که نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل آن‌را رهبری می‌کند، به‌عنوان بخشی از پلاتفرم حزبش(۹) این بوده که « فقط حاکمیت اسرائیل بین دریا و اردن وجود خواهد داشت».

تضمین بریتانیا

هنوزهم در اذهان عمومی این تصور غلط درباره اسرائیل وجود دارد، و خیلی‌ها براین باورند که پروژه استعماری شهرک‌نشینان که دولت اسرائیل را در سال ۱۹۴۸ تأسیس نمود، پاسخی بود به هولوکاست نازی‌ها علیه یهودی‌های اروپا، طی جنگ جهانی دوم، که منجر به نسل‌کشی ۶ میلیون یهودی شد. اما حقیقت این‌ست‌که دستورکار صهیونیست‌ها طی جنگ جهانی اول مقرر شده بود.

بیانیه بالفور(The Balfour Declaration) بیانیه‌ای‌ست که در سال ۱۹۱۷ و توسط آرتور بالفور، وزیر امور خارجه آن‌زمان انگلیس به لیونل والتر روتشیلد(Lionel Walter Rothschild)، یکی از مهم‌ترین چهره های جامعه یهودی انگلیسی خطاب شده بود، بدین‌منظور که وقتی انگلیس حکم‌رانی بر فلسطین تاریخی را متعاقب جنگ جهانی اول بدست گرفت، به تأسیس اسرائیل «کشوری برای یهودی‌هایی که متعهد به صهیونیست اند»، کمک خواهد کرد.

در زمانی‌که بیانیه بالفور صادر شد، یهودی‌ها فقط ۱۰ درصد از کل جمعیت فلسطین را تشکیل میدادند..

بهرحال، متعاقب دوران جنگ، بریتانیایی‌ها کوچ یهودی‌های اروپا را به‌گونه‌ای‌ تنظیم نمودند که تا سال ۱۹۳۵، جمعیت یهودی منطقه به ۲۷ درصد کل ساکنان قلمرو فلسطینی‌ها افزایش یافت.

ایجاد اسرائیل بزرگ

در اواسط ۱۸۸۰، ژورنالیستاآتریشی- مجارستانی، تئودور هرتزل، جنبش صهیونیستی را بنیان‌گذاری نمود، که به‌دنبال ایجاد دولت-کشور یهودی، از طریق استعمار منطقه ای خارج از اروپا بود. درحالی‌که سرزمین‌های دیگری از جمله آرژانتین جهت قوم جدید اسرائیل درنظرگرفته می‌شد، اما هرتزل مصمم شد که فلسطین بهترست، زیراکه طبق کتاب مقدس، کوه مشهور به صهیون در آن‌جاست.

درحقیقت، سرآغاز کتاب مقدس راهنمای عبری خلقت (Hebrew Bible)، فصل ۱۵:۱۸ تا ۲۱ مقرر می‌دارد که یاهوه Yahweh)، وعده سرزمین اسرائیل را به ابراهیم داد، و خداوند متعال مرزهایی را تعیین نمود که سرزمین مذکور در چارچوب آن بنا می‌شد. و این نه فقط شامل اسرائیل امروزی‌ست، بل‌که شامل باقی‌مانده قلمرو فلسطین، و بخش هایی از مصر کنونی، لبنان، سوریه و عراق می‌شود.

متعاقبا در کتاب مقدس، در کتاب اعداد، در فصل ۳۴:۱ تا ۱۲(۱۲)، سرزمین موعود به قوم اسرائیلی، مجددا ترسیم شده است و این‌بار مرزها باریک‌ترند، که شامل اسرائیل، قلمرو فلسطین ، و بخش‌هایی از اردن، سوریه، و جنوب لبنان می‌شود.

از این‌رو تل آویو در جنگ ۱۹۶۷ اعراب و اسرائیل، به‌دنبال گسترش سرزمین‌هایش و رسیدن به آن‌چیزی بود که درنظرداشت خدا، حق مرزهای بزرگ‌تر را به قوم یهود داده است.

به‌همین دلیل‌ نیروهای راست‌گرای افراطی که قدرت را در اواخر ۲۰۲۲ در اسرائیل به‌دست گرفتند، و سکان نسل‌کشی در غزه را به عهده دارند، همیشه اسرائیل بزرگ- یا کُل اسرائیل (۱۳) را به‌عنوان هدف نهایی خود در نظر داشته اند.

مشخص است که خشم‌ اسرائیل به‌خاطر وظیفه غصب بیش‌تر سرزمین‌های خارجی اطراف مرزهایش است که تلاش می‌کند فلسطینی‌های غزه را نسل‌کشی کند، و هم‌چنین با جنایات جنگی خود در کرانه باختری و اکنون هم قوانین بشردوستانه بین‌المللی را در جنوب کشور مستقل لبنان، بیش‌تر نقض می‌کند.

درباره نویسنده:

پل گریگوری(Paul Gregoire)، ژورنالیست و نویسنده مقیم سیدنی – استرالیاست. وی برنده جایزه ۲۰۲۱ شورای نیو ساوت ولز( NSW Council for Civil Liberties Award) جهت برتری در آزادی‌های مدنی‌ست. پُل قبل از هم‌کاری با وکلای کیفری سیدنی(Sydney Criminal Lawyers®)، برای وایس(VICE) قلم می‌زد و سردبیر اخبار در مرکز شهر سیدنی بود.