شعار “ ایران مال ایرانی است” شعاری است که اخیرا جریانات راست و سلطنت‌طلبان فوکوس ویژه ای بر آن گذاشتند و در تلاش هستند که این شعار را به محور بسیج اقشار مرفه جامعه و بعضا فرو ریختگان رژیمی، مهاجرین که علقه های ویژه با سلطنت دارند و فرصت طلبان و لمپنهایی که با هر باد سیاسی تغییر موضع می‌دهند، تبدیل کنند. این شعار در اساس از جنبش‌های اولترا راست و فاشیست اروپا اقتباس شده و در ایران نیز ناسیونالیست ها و سلطنت طلبان مبلغ آن میباشند.
این شعار بطور مشخص برای بیش از ۸ تا ۱۰ میلیون مهاجر و پناهنده ایرانی ساکن اروپا و امریکا و بعضا آسیای جنوب شرقی و آمریکای لاتین معنی مشخص داشته و تجربه کرده اند که معنی عملی چنین شعاری و سیاستهای منتجه از آن چه تاثیری بر شرایط زندگی و کار آنان و خانواده هایشان خواهد داشت. بخصوص که در چند سال گذشته با رشد و گسترش جریانات اولترا راست و فاشیست در اروپا فشار و تحقیر، بیکاری و گرانی و هزینه های کمرشکن مسکن و بهداشت و دیپورت و دربدری چند برابر شده است. وقتی که احزاب فاشیست و اولترا راست در دولت و پارلمان‌ها دست بالا را پیدا میکنند و گروهای متعلق به آنان در خیابانها به رژه می‌روند و بعضا به کله سیاه ها حمله میکنند بیشتر به عمق ضد انسانی این شعار پی میبرند.
اما در ایران همین شرایط چند ده برابر بر مهاجرین و به اصطلاح غیر ایرانی ها تحمیل میشود. اگر در اروپا و آمریکا به یمن چندین دهه مبارزه کارگران برای رفرم و تامین اجتماعی و همچنین بخاطر رونق اقتصادی سالهای پس از جنگ جهانی دوم و وجود تشکل‌های کارگری قدرتمند و سوسیال دموکراسی، مهاجر و پناهنده از شرایط نسبتا انسانی برخوردار بود در ایران اوضاع مهاجرین خیلی بسیار وخیمتر است. در نظر بگیرید اگر شعار ایران مال ایرانی است حتی اگر در مقیاس محدودی در بین جامعه رسوخ کند چه فجایع انسانی عظیمی را شاهد خواهیم بود. همین حالا چندین میلیون افغانی و عراقی در ایران بخاطر سیاستهای ضد انسانی و ضد مهاجری رژیم جمهوری اسلامی در شرایط بسیار اسفناکی بسر میبرند. در نظر بگیرد که جریاناتی که مبلغ این شعار هستند هنوز به قدرت دست نیافته بر طبل ضدیت با مردم افغانی و عرب میکوبند. این شعار فقط شامل ملتهایی نیست که از کشورهای مجاور بخاطر جنگ، حاکمیت وحوش مذهبی و قومی و یا بخاطر فقر و بیکاری مطلق در ایران سکنا شده اند. با این شعار ملیتها و اقلیتهای مذهبی و قومی که در چهارچوب جغرافیای کنونی ایران ساکن هستند را نیز مورد هدف قرار داده اند. بعنوان شهروندی درجه دوم با آنان رفتار میشود و محرومیت‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و زبانی مضاعفی بر آنان تحمیل میشود و هر گونه اعتراض و مبارزه آنان با سرکوب جمعی و با حکومت نظامی مواجه میشود.
این شعار بر این تلقی ارتجاعی و نژادپرستانه متکی است که جمهوری اسلامی را یک رژیم بیگانه و خارجی دانسته و از آنجایی که اساس این رژیم بر مذهب اسلام استوار است آن را بعنوان یک حکومت بیگانه و بطور مشخص عربی خوانده تا از یکطرف خارجی ستیزی را ترویج کند و از طرف دیگر “آریایی” و ایرانیان “اصیل” را تبلیغ کند. بیهوده نیست که حتی دست سرکوبگران و جانیان سپاه و بسیج را شسته و مهاجرین سوریه ای و افغانی را به عنوان مزدورانی که اعتراضات جوانان و زنان را به خون میکشند به جامعه معرفی میکنند.
یک وجه این شعار خارجی ستیزی و ضدیت با اقلیتهای ملی و قومی است. وجه دیگر آن آلترناتیو سازی برای دولتهای غربی و در راس آن امریکا است. جریانات راست و سلطنت طلب با این شعار در حال لانسه کردن دولتهای غربی و امریکا هستند چرا که مردم در ایران بخاطر تنفر عمیق از مذهب و ظرفیت بسیار ارتجاعی و سرکوبگرانه آن، تمایل شدید به ترقی خواهی و سکولاریسم دارند و از این رو جامعه آمریکایی و اروپایی همچون یک الگو برای آنان است. و دقیقا از این سر این جریانات روی این تمایل عمومی مردم سرمایه گذاری کرده و بجای تاکید بر یک مجموعه از فرهنگ پیشرفته و غیر مذهبی و مدافع حقوق زنان و کودکان در تلاش هستند که خود دولتهای حاکم در این کشورها را مقبول جامعه کنند. نه بخاطر این است که خود این نیروها ترقی خواه و سکولار و مدافع حقوق زنان و غیره هستند. این به این خاطر است که خود این جریانات تا مغز و استخوان از قبل حکومت های این کشورها روزی میخورند و پروار می شوند و تاریخا نیز با حمایت‌های آنان بر سر قدرت آمدند و امیدشان نیز بر این است که یک بار دیگر از طریق حکومت های امریکا و انگلیس و غیره به قدرت چنگ بزنند. عرب ستیزی با شعار ایران مال ایرانی است یک بعد تبلیغات فاشیستی این جریانات با سو استفاده از تمایلات به حق مردم علیه مذهب اسلام و حکومت مذهبی در اساس در خدمت قدرتهای غربی، حامیان ضد بشر و تجاوز گر این احزاب و دستجات است که تاریخ سیاه شان دست کمی از رژیم اسلامی جمهوری اسلامی ندارد.
برای خنثی کردن این شعار عقب مانده و فاشیستی تاکید ما بر این است که بر حول شعار آزادی و برابری و رفاه همگان مردم بسیج شوند تا ریشه تنفر و جداسازی کل جامعه را بخشکانیم. تا متحد و یکپارچه ضمن این که ترقی خواهی و مدرنیسم و سکولاریسم و آزادی را فریاد می‌زنیم خواهان کوتاه شدن دست همه نیروهای خارجی که بر علیه آزادی و سعادت مردم ایران هستند را کوتاه کنیم و سرنوشت خود را خود تعیین کنیم. سلطنت به گذشته بسیار سیاه، مختنق و سرکوبگرانه توام با فقر و فلاکت بی حد حصر تعلق دارد و مردمی که این را بزیر کشیدند به هیچ وجه حاضر نیستند به این تن بدهند.
زنده باد ازادی و برابری و رفاه همگانی
هما ارجمند
