مبارزه سیاسی آنهم چنگ در چنگ با غول بنیادگرایی در منطقه و پدرخوانده تروریسم « املاء نیست که آن را به ما بگویند» و ما باید اعمال کنیم ! بلکه مبارزه واقعی با هدف رهایی و عدالت دقیقا و تحقیقا بمانند « انشایی میماند که باید نیروی سیاسی فعال چه فردی و چه جمعی آن را بنگارد» و در مقابل نقد سازنده سر تعظیم فرود آورد …
سازمانهای سیاسی سراسری و سنتی ایران ، باید نشستی علنی و صد البته « چالشی» با عنوان «جمع بندی دوسالاخیر در آسیب‌شناسی انقلاب ژینا، جستجوی راه‌حل‌ها» در رادیو و تلویزیون‌ها و سایتهای خود داشته باشند .
نکته مهم ؛
اینگونه جمع بندیها و ارزیابی‌های علنی قطعا باید با هدف بررسی چالش‌ها، نقاط اوج ، فرود ، قوت و ضعف جنبشیکه شعار محوریش که بر پیشانی آن ( بدون توجه به از کجا آمده و امدنش بهر چه بود ) حک شده “زن، زندگی، آزادی” با هدف نهایی ارائه یک راهکار و یا متدهای عملی برای ادامه و یک رزومه کاری از عملکرد همین نیروی سیاسی بررسیکننده برای تقویت جنبش انقلابی « ژینا » در سال ۱۴۰۱ چاپ و یا در مدیاهای مختلف ضبط وبصورت علنی برایثبت در تاریخ سیاسی ایران منتشر گردد .
لذا ؛ در این جمع بندیها بدون محدودیت خط و آلترناتیو دیگر نیروها( از چپ افراطی تا راست میانه رو) برای جایگزینی رژیم سرتاپا جنایت جمهوریاسلامی و اعدامی ، تمام از تمام فعالان سیاسی و اجتماعی با دادن وقت مساوی برای تحلیل و نقد سازنده از مسیرطی شده، به واکاوی ساختن و یا یافتن راهی( سالهاست نگارنده بعنوان فعال حقوق بشری و سیاسی در تبعیدبرآنپای میفشارم) بکوشیم .
مثال( چگونه است که نماینده راست ترین احزاب پارلمانهای دنیا را در اجتماعات و نشستهایمات دعوت میکنید ولی نماینده راست اپوزسیون ایرانی که رقیب دو فردای شماست را تف و لعنت میکنید ؟ و یا برعکس وقتی نمایندگان چپ و رادیکال احزاب در پارلمانهای دنیا ا را با افتخار دعوت میکنید و عکس یادگاری میگیرید ولی چپ و مجاهد رادیکال از نوع ایرانی را ننگ خود میدانید!!!)
« هنوز که نه به بار آیت ونه به دار!!! » . پرداختن و تلاش کردن در راستایی که بتوان با ارائه پیشنهادات و راه‌حل‌های جدید و عملی برای ، آیندهجامعه ایرانی با فاکتور مهم «در حال زمینگیر شدن زیر بار فقر و فلاکت روزافزون» ، بعد از تجربه جنبش انقلابی« ژینا» را روشن‌ترکنند.
همراهان عزیز فعال بنشسته در مغاکهای دست نیافتنی سازمانهای سنتی سیاسی فعال با سوابق افتخاری از مشروطهو یا دهه چهل و پنجاه و یا ۴۶ سال اخیر با توجه به درس‌های کمرشکنش از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ به بعد .این راهکار نگارنده، مختصری از موضوع مورد نظر می‌باشد که البته در ابتدای کار هر جلسه بررسی برای جمع بندی با یک مکانیزم کارمشخص باید اعمال شود . این پیشنهاد من بشخصه بیشتر با موافقت بررسی و تجزیه تحلیل « بصورت جمع حداقل۳نفره» به انتخاب مسئولین در یک میزگرد با فراخوان عمومی دعوت بعمل آید.
اما؛
جمع‌بندی یعنی طبقه‌بندی عملکردهای گذشته یک جمع از جبهه تا حزب و سازمان گرفته تا کانون و تشکل های چندنفره « سیاسی ، اجتماعی» که تا مقطع بررسی و جمع بندی ، چه کرده اند .
جمع بندی به باورم ، واکاوی دوباره عملکردهایست که جمع تا به حال خوب عالی و مشخصا با درایت و جدیت گروه،انجام داده اند را بررسی میکنند .
جمع بندی بیطرفانه و گرفتن ترازویی بیرحمانه بر عملکردهایی که در آن‌ها اشکال عمد و غیر عمد بوجود آمده باشد .
نکته مهم در یک بررسی نقدگونه اینست که بنظرم ؛ آیا در عملکرد و موضع گیریهای جمع و فرد وجود اهرم و پدیده عدموجود قصد و نیت گردانندگان با دقت بررسی میشود . ضمنا اگرنیاز باشد در راستای دقیق‌تر جمع بندی ، با حضور کارگروه های مشخص دوباره و چند باره ، البتهاینبار با استفاده از تجربه گذشته با دقت و مطالعه بهتر با در نظر گرفتن جوانب مختلف، مبادرت به عمل آید .
برای این جمع بندی‌های مهم باید «کار و برنامه‌ریزی شخصی و گروهی » داشته باشیم و مشخصا برای اجرای برنامههای مورد نظر «زمان » بگذاریم .
در مرحله مقدماتی بررسی و جمع بندی هر یک از اعضا در حد نقش و توانش در جمع مورد بررسی ،«که اکنونمشخصا ما فعالان مدعی و پر سر وصدا » ، برگه‌ی کاغذی آماده میکنیم و روی آن ضمن نوشتن اسم خود ، همه‌یوظایف یک نیروی داخل و خارج کشوری را که مهمترین و اخص ترینهاست باشد را یادداشت میکنیم و سپس جلوی هر مورد ( تجربه و تخصص و اشراف خود را بر موضوع مورد واکاوی فراموش نکنیم) مباحثی را که واقعا در حد راهنمایی دیگران و بکار بردن عملی در صحنه واقعی پیرامون ’ خود بلد هستیم را تنها درقسمت یادداشت برای تذکر و عدم فراموشی « حداقل شخص خودمانبعنوان تعهد و نقشه راه» برای شرح در جمعبررسی کنندگان ارائه میدهیم. تذکر؛ باید و باید مواردی را که نیاز به “رفع موانع یا مبهم و غیر قابل انجام است ومشخصا بعنوان اشکال می‌توان نام برد را برای مطالعه و بحث و بررسی بیشتر” یادداشت میکنیم و این میشود قسمت “مطالعه‌ی و بررسی بیشتر” و ارائه به مسئولین گروه و نظرخواهی و تشریک مساعی.
از امروز که فردا دیر است ، باید مرور مباحثی را که در آن قوی‌تر هستیم را شروع کنیم و در کنار آن به مطالعه‌ی بیش‌تربرای سایر مباحث بپردازیم .
توجه؛
مهمترین تابو شکنی در سپهر سیاسی ایران که همانا ، نقش زنان در پیشبرد جنبش « زن ، زندگی ،آزادی » با توجه بهاهمیت و ضرورت تاکیدی بر ، حمایت و همبستگی بیشتر میان نگرشهای متنوع به عنوان رقیب سیاسی در دو فردایرفتن پای صندوق رای ( بعد از سرنگونی تام و تمام رژیم مافیایی سیاسی نظامی ملاتاریسم) در جذب رای مردم در ایرانی آزاد در راستای اهداف آن تأکید ، توجه و کوشش بدون مصلحت اندیشی بصورت وافر و کافی شود .
فعال سیاسی حقوق بشری در تبعید
یدی جدیدی لرستانی
