نمی‌توان از راه ضد ارزشها به ارزشها رسید
اگر گل نیستی خار هم مباش
جوابی کوتاه خطاب بە اشخاصی کە در آدرسهای امن سر بر بالین دارند و از عینک اوهام و کینەهای شتریشان دیگران را قضاوت میکنند
دوستان و رفقای گرانقدر متأسفانە در این روزهای سخت و ناخوشایند کە جهان از هر طرف درگیر مسائل، مشکلات و درگیریها و تنشهای عدیدە از جنگ و خونریزی و کشتار گرفتە تا ستم طبقاتی و ملیتی ، نژادی و جنسیتی، و خیلی مسائل و موارد دیگر است کە مطمئنا پرداختن بە هر کدام از آنها مستلزم ساعتها بحث و گفتگو خواهد بود.
اما موضوع مورد بحث اينكه در عراق و مشخصاً اقلیم کردستان همە شاهد و نظارەگر اقدامات شوم و ننگین توافق نامە امنیتی رژیم جمهوری اسلامی ایران و دولت عراق در رابطه با احزاب سیاسی کردستان ایران خصوصا کومه له هستیم، کە یکی از مفاد شوم این توافق نامە انتقال رفقای پیشمرگ ، فعالین و خانوادەهای کومەلە مستقر در زرگویز بە سورداش ، مکانی در ۴۰ تا ۵۰ کیلومتری زرگویز و در مجاورت شهرک دوکان با هماهنگی و نظارت اتحاد میهنی «یەکێتی نیشتیمانی» میباشد. و در این مرحله جمعی از افراد و خانواده های کومه له مستقر در اردوگاه زرگویز به عنوان شروع پروسه انتقال دادە شدەاند.
مطمئنا این رویداد کە از طریق رسانه های اقلیم کردستان و شبکه های اجتماعی انعکاس خبری وسیعی پیدا کرد و اگر چە نگرانی های زیادی را در میان مردم کردستان ایران و بویژه خانوادەهای رفقای ما در داخل کشور دامن زد، و اگر چە برای روشن شدن جزئیات این رویداد کمیتە رهبری کومەلە در محل با جزئیات کامل تحت نام (اطلاعیه کمیته مرکزی کومه له در رابطه با انتقال اردوگاه کومه له در اقلیم کردستان) مسئلە را رو بە جامعە و مردم کردستان تشریح نمود ، اما خوب طبق معمول بودند کس یا کسانی هم کە خواستند از آب گل آلود برای خودشان ماهی بگیرند و بدون در نظر گرفتن وضعیت و شرایط رفقای حاضر در کردستان، بنا بە دیدگاە خودشان و تصوراتی نا رفیقانە فرصت را بر خودشان غنیمت شمردە و نە از سر همیاری و همفکری برای پیدا کردن راە چارە در راستای کمک و بە حداقل رساندن فشارهای روحی روانی و امنیتی بر این رفقا «کە تا دیروز مبارزە خودشان هم بخشی از این تشکیلات بودەند»، و نە از سر لابی کردن در اقصی نقاط جهان خصوصا اروپا و غرب و آمادە نمودن افکار عمومی جهت فشار آوردن و پایان دادن بر عملکرد و بە اجرا درآوردن مفاد شوم این توافق نامە ننگین. بلکە از سر کینەهای شتری و با گفتگوهای نا رفیقانە و صد من یک غازشان سعی در مسموم کردن و بە بیراە کشاندن افکار عمومی دارند، کە مطمئنا با این افکار و این شیوە از برخود رە بجای نخواهند برد. چون مردم کردستان ایران و افکار عمومی جامعە خود خوب و بد را بهتر از کسانی کە هزاران کیلومتر دورتر و در آدرسهای امن پای کامپیوتر نشستە و غرق در توهمات خود بودە، و برای خالی نبودن عریضە پراکندە و بی موضوع گویی میکنند را تشخیص میدهند. پس این اشخاص باید بدانند باد زنی کینەهای قدیمیشان تنها آب در هاون کوبیدن است.
ــ و اما اینکە چرا این توافق نامە ننگین؟ و یا چرا احزاب سیاسی کُرد ساکن در اقلیم کردستان از جملە کۆمەڵە؟
ببینید اگر نخواهم بە دورترها و اعلام جهاد و جنگ خمینی و حملە بە کردستان و مقاومت مردمی ، و شکل گیری جنبش انقلابی مردم کردستان و نقش کومەلە در این فرایند بپردازم، چون فکر میکنم کە همە ما با این تاریخ کم تا بیش آشنا و حتی عجین هستیم. با برشی از متن خود اطلاعیە کمیتە مرکزی کومەلە جواب این سوالات را خواهم داد کە بە درست و روشنی توضیح دادە است.
این حقیقت کە کومەلە و حتی بعضی جریانات سیاسی دیگر ریشه در جامعه کردستان ایران دارند. و استقرار تشکیلات علنی کومەلە در زرگویز تنها یک نماد است. و افکار عمومی و دولتها هم بە خوبی واقف بر این حقیقت هستند کە این احزاب و «کومەلە» همان جریاناتی هستند کە طی سالهای گذاشته با فراخوانهای خود، آکسون های توده ای بزرگی را سازمان داده اند. از اعتصاب عمومی تابستان سال ۱۳۸۴ در اعتراض به کشته شدن جنایتکارانه “شوانه سید قادری” در شهر مهاباد گرفتە کە مشخصا فراخوان آن اعتصاب بە دعوت کومەلە ( سازمان کردستان حزب کمونیست ایران) صورت گرفتە تا انقلاب ژینا چندین بار ملیونها نفر به فراخوان جمعی این احزاب، دست به اعتصاب عمومی سیاسی زدند.
پس این نفوذ انکارناپذیر اجتماعی است که رژیم جمهوری اسلامی را بدین شیوە هراسان و وحشت زدە نمودە و به انتقال کومەلە از یک نقطه به نقطەای دیگر دلخوش کرده است که گویا از این طریق اراده مبارزان و فعالین سیاسی را در ادامه راه پیشروانە و سرفرازانەای که در پیش گرفته اند، تضعیف خواهد کرد.
«اما جمهوری اسلامی غافل از این است کە فعالیت کومەله در هر مکان و جغرافیای، با پشت گرمی و همبستگی مردم مبارز کردستان و سیاستهای مسئولانه و اصولی پا به پای پیشرفت مبارزات حق طلبانه مردم در ایران و کردستان ادامه می یابد».
از طرفی دیگر هم از آنجایی کە بە دومین سالگرد انقلاب “زن،زندگی ، آزادی ” کە جرقه آن از کردستان انقلابی و شهر سقز، زادگاە “ژینا امینی” زدە شد نزدیک می شویم. کە طبیعتا اقداماتی برای برگزاری این سالگرد در داخل کشور و بویژە کردستان آغاز شدە است. رژیم ایران جهت ایجاد روحیە ناامیدی و اخلال در ارادە مشترک مردم کردستان در نمایش مجدد اتحاد و همبستگی مبارزاتی در سالگرد انقلاب “ژینا” مهسا امینی اگاهانە و هدفمند ، انتقال بخشی از نیروهای کومەلە و دو نیروی سیاسی دیگر را در دستور کار گذاشت و توسط اتحادیە میهنی آن را عملی کرد. جواب سیاسی، مبارزاتی و درخور جنبش” ژینا” و تقابل با اهداف جمهوری اسلامی در اقدام مورد نظرش در تغییر مکان احزاب سیاسی، برگزاری هرچە شکوهمند تر سالگرد این انقلاب در اشکال مختلف ومتحدانە در داخل کشور و بویژە کردستان و تظاهرات و راهپیمایی گستردە و هماهنگ در خارج از کشور است. شکی نیست کە این روزها هم با اتحاد، همبستگی و مبارزە هماهنگ مردم مبارز و تسلیم ناپذیر کردستان و همکاری احزاب سیاسی سپری خواهد شد و روزهای پایانی عمر جمهوری اسلامی هم نزدیک تر خواهد شد.
و اما نکتە پایان اینکە کومەلە طی ۳۰ سال گذشته، بارها و در هر فرصتی بر این واقعیت تاکید کرده است که اولا، به دلایل سیاسی ، مبارزاتی و اجتماعی روشنی اولویت ما نه مبارزه مسلحانه، بلکه گسترش مبارزات سیاسی و مدنی در کردستان ایران است. این سیاست از روی ارزیابی کومەلە از تغییر شرایط اجتماعی، در ایران و کردستان ناشی شده است کە در ستون بالا (از اعتصاب عمومی تابستان سال ۱۳۸۴ در اعتراض به کشته شدن جنایتکارانه “شوانه سید قادری” در شهر مهاباد تا اعتصابات انقلاب ژینا) بە آن اشارە کردم.
لزا «اگر گل نیستیم خار هم نباشیم» چون فائق آمدن بر مشکلات و رسیدن به پیروزی را با اتحاد و همبستگی می‌توان بە ثمر رساند نە در ……
–
ایوب دباغیان
۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴
