دو سال از شروع انقلاب زن زندگی آزادی گذشت. ما مردم، ما زنان و دختران و پسران، ما کارگران و بازنشستگان و مردم زحمتکش و به جان آمده، در سراسر این کشور فریاد زدیم “فقر فساد گرونی، میریم تا سرنگونی”، و هیچ تردیدی نداریم که تا تمام کردن کار این نظام منفور و متحجر و ضد بشری راهمان را متحدانه ادامه می دهیم. فضای امروز جامعه، اعتصابات گسترده و بیسابقه پرستاران، اعتصابات هر روزه کارگری، تجمعات سراسری و هر روزه بازنشستگان، زیرپا له کردن علنی حجاب زوری، این توق لعنت اسلامی، گوشه ای از عزم ما را به حاکمین و به همگان نشان میدهد. اما این تمام ماجرا نیست. باز هم خیابانها را تسخیر خواهیم کرد. شعار خواهیم داد. با سرکوبگران درگیر خواهیم شد، با اعتصابات گسترده و سراسری چرخها را از حرکت باز خواهیم داشت و کار را تمام خواهیم کرد. “..میریم تا سرنگونی”
زندگی انسانی حق مسلم تک تک ماست! آنچه این باند چپاولگر اسلامی و سرمایه دار بر ما حاکم کرده یک ذره شباهتی به زندگی انسان قرن بیست و یکمی ندارد. هر روز شماری از عزیزانمان را به دار میکشند. هر روز شماری از مادران و پدران در سوگ عزیزانشان که به دست جلادان افتاده اند به سوگ می نشینند.هر روز بسیاری از کارگران با فقر و حسرت و محرومیت باید با کودکان و خانواده هایشان روبرو شوند و بغضشان را فرو دهند. هر روز در خیابان و اداره و محلهای کار منزلت و حرمتمان زیر پا گذاشته میشود و قلدری زورگویی یک مشت چماق دار و بی منطق را تجربه میکنیم. هر روز تعرض به کودکان کار، هر روز جنگ و کشاکش بر سر حجاب و پوشش، هر روز آخوند و عربده نحس واپس گرایان و تعرض گشت ارشاد، هر روز زندانهای پر از زندانی، هر روز..
ما مردم سزاوار زندگی بهتری هستیم. اما میدانیم که این زندگی بهتر را کسی به ما هدیه نخواهد کرد. با دستهای خویش، با اتحاد خویش، با مبارزات و اعتصابات خویش، با عزم و آگاهی خویش باید آنرا بدست آوریم و خواهیم آورد. انقلاب زن زندگی آزادی، یعنی همین. یعنی جنگ متحدانه ما مردم برای دستیابی به آزادی و رفاه و زندگی انسانی!
این جامعه آبستن تحولات زیبا و شورانگیزی است. بگذار حاکمین به ادامه حاکمیت خود دلخوش باشند. اما می بینیم که بسیار جلو آمده ایم و با سرعت بیشتری به پیش خواهیم رفت. ترس و تردید و به هم ریختگی صفوفشان دارد به همه ما میگوید که جدالهایمان دارد نتیجه میدهد و فرسنگها در برابر این نیروی ضد انسانی جلو آمده ایم. ما در جدال طولانی و هر روزه مان با ارتجاع حاکم، کاری کرده ایم که حتی در درون زندانهایشان دارد فریاد سرنگونی و زن زندگی آزادی شنیده میشود. حتی کودکان دبستانی مان نیز حقوق خویش را میشناسند و زیر بار تحمیلات نمیروند. ما مردم دیگر نمی پذیریم که یک اقلیت مفتخور و بی منطق و بی خاصیت بر ما حکومت کند. در این جامعه دیگر جایی برای تحمیل دیکتاتوری و مفتخوری و اختلاس و فساد و حاکمیت قوانین مذهبی و اسلامی نیست.
دوسال از شروع انقلاب زندگی ازادی گذشت. انقلاب زن زندگی آزادی یعنی اراده و عزم و تلاش همه جانبه ما مردم برای آزادی تشکل و تحزب و اعتصاب، یعنی حق بی چون و چرای تک تک شهروندان به رفاه و امنیت و منزلت، یعنی برابری زن و مرد در تمام شئونات اجتماعی، یعنی آزادی پوشش و آزادی تفکر و آزادی بیان. همه اینها را بی کم و کاست ما با ادامه انقلابمان به کرسی خواهیم نشاند و جامعه ای نمونه وار و آزاد را برپا خواهیم کرد.
کل وجنات جامعه و تقابل جسورانه و هر روزه زنان و دختران و تک تک مردم با حاکمین جنایتکار تاکید میکند و نشان میدهد که اینها فقط آرزو و یا خیالات نیست. بلکه اراده واقعی مردم متحد برای رفتن تا سرنگونی است. زنده باد انقلاب زن زندگی آزادی!
