جمهوری اسلامی میخواهد با احکام اعدام جامعه ایران را به گروگان بگیرد.
درحمایت از سه شنبه های نه به اعدام
جان ۳۵ زندانی سیاسی که در لیست احکام اعدام جمهوری اسلامی قرار دارد در خطراست. رژیم قصابان ایران تصمیم دارند که سپردن آنها به جوجه های مرگ از نفرت مردم برعلیه خود انتقام بگیرند. در این لیست افرادی که احکام اعدام گرفته اند، فعالین حقوق زن و کارگری هستند و یا اینکه معترضین و زحمتکشانی هستند که در اعتراضات سالهای اخیر دستگیر شده اند. پرونده بسیاری از آنها نه شاهدان واقعی دارد و نه وکلا دسترسی کامل به پرونده موکل خود داردند.
کارزاری که با نام ٬٬سه شنبه های نه به اعدام٬٬ از ۹ بهمن ۱۴۰۲ در بند زنان قزلحصار شروع شده است این هفته وارد بیست و هفتمین هفته خود شد. این کارزار اکنون در بیش از ۱۸ زندان کشور درجریان است. زنان بند سیاسی زندان اوین ، کلاردشت، لاکان، تبریز، قزلحصار ، زندان مرکزی کرج، خرم آباد، سقز، خوی، نقده، مشهد، تبریز،قائم شهر، اردبیل، کامیاران، زندان سلماس، بانه، اورمیه، شیزار درجریان است. در زندان قرلحصار و اوین چندین بند مختلف به این کارزار پیوسته اند.
در ایران، زندانیان سیاسی و اعتراضات آنها از زمانهای دور و نزدیک به مانند بارومتری برای سنجش اوضاع سیاسی رژیم مورد توجه بوده است. در طول عمر پهلوی هر دوره ای که مبارزات در میان زندانیان اوج میگرفت نشان میدادکه رژیم در شرایط مناسبی نیست.
٬٬سه شنبه های نه به اعدام٬٬ در شرایطی شکل گرفته است که رژیم اسلامی در شرایط بسیار نامناسب سیاسی و اجتماعی بیشتر از هر دوره ای قرار گرفته است. پروژهای سرکوب مردم یکی بعد از دیگری با شکست روبرو شده است. بازنشستگان برای تامین زندگی بخور و نمیر بطور مستمر درخیابان هستند. در هفته دهها مراکز کارگری برای تامین معیشت دست از کار میکشند. آمار خشونت در خانواده و جامعه بعلت نا امنی و عدم تامین زندگی حداقلی بشدت بالاست. جائیکه پدر ۳۹ ساله خانواده به قتل فرزندان ۱۰ و ۱۶ ساله ی خود دست میزند و همسرش را بقتل میرسند و سپس خودش را حلق آویز میکند، نتیجه ی مستقیم جنون ناشی از نامنی اجتماعی است. همه ی اینها را باید درکنار ارقام نجمومی ثروت و زندگی لاچری آقا زاده هائی قرار داد تا تصویر جامعه ایران زیر تیغ جمهوری اسلامی شفاف نشان داده شود. جمهوری اسلامی برای همه مصائب اجتماعی راه حل دارد. سرکوب و اعدام و محو کردن جانباختگان زیر شکنجه. افزایش احکام اعدام درمیان زندانیانی که تعدادی از آنها درجریان قیام دی ۹۶ و بهمن ۹۸ و بعدا ۱۴۰۱ میباشد نشان میدهد که جمهوری اسلامی برای مقابله با زلزله های بعدی آشکارا به جامعه اعدام جنگ نموده است و اعلام علنی این احکام و درکنار آن بازداشت خانواده های جانباختگان که عمدتا دسته جمعی صورت میگیرد تلاش دارد ترس و نا امیدی را با مقاومت و مبارزه عوض کند. کمپین نه با اعدام روزهای سه شنبه زندانیان سیاسی در سراسر کشور کمپین برای شکست دادن نقشه ای است که جمهوری اسلامی برای پیشبرد اهداف خود کشیده است و نوری روشن بر ادامه مقاومت و خواست برحق برای اهداف انسانی می اندازد.
برای تضیمن پیروزی این کارزار باید هرچه بیشتر با فریاد رسای زندانیان سیاسی در پشت دیوارهای زندانهای ایران همراه شد. خواست آزادی بیقد و شرط همه ی زندانیان سیاسی را به اولیت مبارزاتی همه ی گروههای سیاسی و حرکتهای کارگری و معلمان و بازنشستگان تبدیل نمود. مبارزه و تعرض علیه جنایت جمهوری اسلامی تنها راه برای نجات از بختک سیاهی است که سایه اش را بر جامعه ایران برای پیشروی و سعادت و آزادی گسترده کرده است.
۱ اوت ۲۰۲۴
–
پروین کابلی
