مقدمه:
رژیم اسلامی انتخابات ریاست جمهوریش را پشت سر گذاشت با کمترین تعداد رای برای نفر اول (۲۶ در صد کل کسانی که می توانند رای دهند)
پزشکیان بیش از ۱۶ میلیون و جلیلی بیش از ۱۳ میلیون رای داشتند که از جهت بررسی دینامیزم قدرت درون حاکمیت اهمیت دارد.
پزشکیان حتی از رئیسی هم کمتر “رای آورد” به فرض اینکه این اعداد اعلام شده را واقعی بگیریم.من خودم پیش بینی می کردم که رژیم جلیلی را بالا بکشد اما بالا کشیدن پزشکیان به نظر می رسد یک خود زنی برای بخش “محور مقاومتی” رژیم باشد اگر خامنه ای را بخشی از این بخش بدانیم.
برررسی این دینامیزم همانطور که در مقالات قبلی گفتم در وضعیت درون حاکمیت و رابطه آن با جامعه اهمیت بسیار دارد.
درون مناظره های انتخاباتی جناح های رژیم دزدیها، عدم مدیریتها سرکوب سانسور را به گردن طرف مقابل انداختند اما در اصل پذیرفتند که کلا حکومت گند زده ! مشکل اینها این بود که “خودشان نکردند طرف مقابل کرده”! اصولگراها منجمله جلیلی تکرار کردند که “مملکت بالای ۳۵ سال دست “اصلاح طلبان” بوده و گند زدند و طرف پزشکیان که نماینده خط روحانی و ظریف است اعلام کرد که “زدن برحام و کار نکردن با کدخدای دنیا یعنی امریکا علت بحرانهای ایرانست!
نوعی ترامپیزم و پوپولیزم کثیف در میان هردو مشترک بود .هوچی گری و لوده گری پزشکیان و شرکا با معادلش در کمپ جلیلی دنبال شد.
بیرون این دعوا جامعه بخوبی رد هردو جناح را در سرکوب و جنایت و سانسور و نادیده گرفتن حق طبقه کارگر و زحمتکشان دید و برایش روشن بود که این دو جناح بر علیه جنبش مردم برای آزادی و برابری کاملا متحد هستند.
اما در این مقاله به زوایائی از این ماجرا اشاره می کنم:
(۱)انشقاق جناح های حکومتی و جنگ درونی حاکمیت:
در جریان این شوی انتخاباتی و حتی بعد آن نبرد درون “اصولگرایان” و نبرد درون “اصلاج طلبان” ادامه یافت.بخشی از “اصلاح طلبان ” به کنار خامنه ای رفتند و به پزشکیان رای دادند و بخش دیگر که بسیار محدودتر شدند در چمپ تحریم کنندگان ماندند.”اصلاح طلبی” درون نظام اسلامی یکی از قربانیان این شوی انتخاباتی بود.
در میان اصولگرایان گرایشات پائینی بدور جلیلی جمع شدند و با پرچم مقابله با فساد با جناح قالی باف پرداختند که خود را “متعادل” می نامید و یواشکی به جواد ظریف هم وعده وزارت می داد!
درون اصولگرایان یک انشقاق بزرگ ایجاد شده و بحش مهم رهبری سپاه پاسداران هم بدور قلیباف تلاش کردند باعث بیرون انداختن جلیلی شوند.
لذا از دستاوردهای این مضحکه انشقاق بیشتر حکومت بود و این تضادها پایان نمی یابد و تشدید خواهد شد.
(۲)تداوم جنبش تحریم فعال:
در مرحله دوم “انتخابات” جامعه در اکثریت مطلق خود همچنان به ریش حکومت خندید و در این مضحکه شرکت نکرد. این انتخابات به پائین ترین سطح مشارکت در تاریخ رژیم تبدیل شد.و دیگر “حماسه” نامیده نشد!
بررسیهای متعدد نشان می دهد که رژیم که با امارسازی تعداد کل مشارکت را به نزدیک ۴۵ درصد اعلام کرد ، بطور واقعی احتمالا مشارکتی زیر ۲۰ در صد دارد.
رژیم اسلامی در ایران کاملا منزوی است و فقط با زور و تبلیغات زنده است و سرپا.
اکثریت جامعه که در قیامهای متوالی سرنگونی کامل رژیم را فریاد زده حافظه تاریخی دارد و مصمم است که این رژیم پاسخگو نیست.
لذا مهندسی اجتماعی حکومت نتیجه نداد و فقط به درگیریهای داخل حکومتیان دامن زد.
دو طرف دعوای درون حکومت نارضایتی مردم را دیدند و رسما پذیرفتند که این مضحکه مشتری در میان مردم نداشته.
امید است این تجربه جمعی زمینه بسازد برای تجارب پربارتر و همانطور که بارها گفتم اعتصاب عمومی و قیام مسلحانه توده ای نهایتا به رژیم پایان دهد.
وظیفه فعالین کارگری دقیقا بهره برداری از این تجربه تاریخی برای مردمست.
(۳)رژیم اسلامی با بالا کشیدن پزشکیان چه سیگنالی به قدرتهای دنیا می دهد؟
اینکه پزشکیان از سوی کل حکومت بالا کشیده شده تردیدی نیست اما اگر اینست چرا خط روحانی را رژیم خامنه ای باید بالا بکشد و تکان دهد؟
همانطور که گفتم خط روحانی خط “ضد محور مقاومتی” است و خواهان همکاری با “کداخدا” یعنی امریکا. نه اینکه “محور مقاومتی ها” واقعا ضد امریکا هستند خیر!
“محور مقاومتی ها ” تلاششان اینست که بحرانهای رژیم را با توسعه خارج کشور و نظامی گری حل کنند در حالیکه جناح روحانی تلاشش را حول محور همکری با غرب دنبال کرده.هردوچناح الان سهم بزرگی از دزدیها دارند و دزدیهاشان ا افشا می کنند.
اما بالا کشیدن پزشکیان دادن سگنالست به حکومت اسرائیل و امریکا .که “امکان مذاکره” هست! که امکان این هست که ایران به محور روسیه و چین نپیوندد!
این سیگنالی است که رژیم بواقع دنبال برگشت به میز برجامست.و این راه را برای تداوم خود کم هزینه تر می داند.
اینست که اگر در مرحله اول انتخابات نتوانستند قالباف را بالا بکشند مجبور شدند که پزشکی را بالا بکشند تا این سیگنال فرستاده شود. می گویند رسانه های اسرائیل از پیروزی پزشکیان خوشحال شده اند!
جالبتر اینست که بخش مهمی از رهبری سپاه پاسداران بواقع از این سیگنال استقبال می کنند و خود خامنه ای نهایتا خط بالا کشیدن پزشکیان را امضا کرده.
(۴)پزشکیان و نقش واقعی او در روز بعد انتخابات رژیم:
پزشکیان شفافتر از هر “اصلاح طلبی” از همان اول اعلام کرد که دنبال خامنه ای است.
مشخص بود این آدم لمپن و چماقدار و کاملا پرت از سیاستهای رژیم یک عروسک است که با توافق رژیم قرار است بالا کشیده شود.
ابتدا بنظر می رسید که او را برای “گرم کردن انتخابات” اورده اند اما بعد مرحله اول مشخص شد که ماجرا بیش از اینست و او بواقع انتخاب کل حکومتست به رفم اینکه جناح جلیلی هم با قدرت بالائی در مقابل او ایستاد.
رژیم در لحظات آخر رای گیریها چند میلیون رای تزریق کرد و پرشکیان را که “ذوب شده در ولایت” می باشد بالا کشید و ضربه بزرگی به گرایشات “اصلاح طلب” زد.
باند پزشکیان در ساختار رژیم قدرت واقعی ندارد و بعنوان یک مهره اجرائی عمل خواهد کرد.
پزشکیان در طرفیت مقابله با مرکز قدرت در رژیم نیست و چون مرکز قدرت از توان خود مطمئن است امکان “گریز از مرگز” را برای پزشکیان منتفی دیده.
لذا بالا کشیدن پزشکیان از دید رهبری رژیم ارزش امتحان دارد(همانطور که در حکومت امریکا بالا کشیدن دوباره ترامپ!)
اما آیا پزشکیان و خط روحانی پاسخگوی بحران رزیم است؟ طبیعتا خیر!
نه اینکه توان اینها نیست بلکه اینها اساسا برنامه ای مستقل ندارند.توسعه سیاستهای نئولیبرال و نابودی طبقه کارگر و ادامه دزدیها و معامله های پشت پرده با امپریالیزم غرب و شرق!
بواقع حکومت خامنه ای با بالا کشیدن پزشکیان سفره دزدی را بیشتر پهن کرده تا جناح های بیشتری در دزدی شریک باشند.
بالا کشیدن پزشکیان یک تغییر تاکتیکی حکومت است تا حوزه درونی خود را گسترده تر کند و از سیاست “انقباظی” و تک قطبی سازی فاصله بگیرد.
رژیم احساس کرده که در برابر جنبش سرنگونی باید تمامی حناح های خود را فرابخواند و این ورود پزشکیان این معنا را دارد که رژیم در مقابل فشار جنبش سرنگونی احساس ترس زیادی دارد.
باید در مقابل تمامی این جانیان سازمان داد و راه طبقه کارگر را برای کسب قدرت سیاسی فراهم کرد.
