پزشکیان که مثلا نماینده جناح درهم ریخته اصلاح طلبان است، ادعا دارد که «اصولگرا»ست. وی رک و پوست کنده اذعان میکند که تدارکاتچی است و در این نمایش فقط به این علت شرکت کرده تا حوزه های رأی گیری محل جولان مگس ها نشود. به همین منظور خود را پشتیبان و فریاد رس کسانی می خواند « که پشتوانه‌ای در جامعه ندارند. صدای جوانان، زنان و قومیت‌ها» گویاتر اینکه، جوانان، زنان و قومیت ها، یعنی اکثریت قاطع ملت شریف ایران، صاحب «صدا» نیستند.
پورمحمدی که حسابش را اگر خدای مسلمانان نرسد، خلق به حسابش می رسد، برای اینکه خود را همسنگر مردم جا بزند می گوید « برنامه‌نویسی ملزوماتی دارد از جمله اینکه باید واقع‌بینانه باشد و شرایط و بستر اجرای برنامه آن هم فراهم شود.» ساده اینکه، همه این حرفهایی که تا بحال خامنه ای و جانشین سقّط شده اش درباره برنامه هفتم می زدند پرت و پلا و از روی بخار معده بوده است.
وی ادامه می دهد « برنامه را یک دولت و مجلس دیگری تصویب کرده است. حالا این برنامه را دولت جدید با شعارهای جدید می‌خواهد اجرا کند. همین امر مشکلاتی را در نظام برنامه‌ریزی ایجاد میکند.» و آتش به جان بحران درون نظام می اندازد که « شکل برنامه هفتم داد می‌زند که نمی شود آن را درست اجرا کرد» و دولت و مجلس قبلی یک حرفهایی برای خودشان زده اند که هیچکدام عملی نخواهند بود.
زاکانی، که در نقش شهردار، برنامه اش سوزاندن ریشه بسیاری از درختان و محیط زیست در تهران است، دست همه را یکجا رو میکند و اعلام می کند که جملگی فاسد هستند « تا ریشه فساد در کشور خشک نشود راه رشد و تعالی باز نخواهد شد» به زبانی دیگر، تمام حرفهایی که رئیسی ادعا می کرد انجام داده (مبارزه با مافیا و فساد) از دم همه کشک است. به نظر این آدم پاک و معصوم (؟!) تمام ادارات و مدیران و مسولین کشور فاسد و دزد و چپاولگر هستند، و تا اینها جملگی به دریاچه قم ریخته نشوند، این کشور کشور بشو نیست.
جمع بندی اینکه، این جماعت که خود اهرم های فساد و دزدی هستند؛ این حرفها را فقط برای بازار گرمی می زنند. بعد از ۸ تیر که رئیس دولت منصوب شد، آش همان آش و کاسه همان کاسه خواهد بود. تا بحال می گفتند که هرچه می کشیم از دهه ۹۰ی ها می کشیم منظورشان روحانی و شرکاست. از ۸ تیر به بعد که کفن رئیسی پوسید، همه کاسه کوزه ها سر شهید خدوم شکسته خواهد شد.
تنها راه پیش رو، شرکت نکردن در این نمایش است. پزشکیان می خواهد حوزه ها را پر کند که آبروی نظام در انظار جهانی نرود. خامنه ای اولویت را به شلوغ بودن حوزه ها داده است، چرا که در «انتخابات مجلس» ملت حرف اول و آخر را زدند که تا در بر این پاشنه می چرخد، رأی نمی دهند.
البته جماعت بسیجی و پاسدار و خانواده هایشان تلاش خواهند کرد که با هجوم به حوزه های کلیدی، دست خالی خامنه ای را پر نشان دهند. هرکاری بکنند، همانطور که قبلا نوشته بودم، مشکل اصلی نظام قحط الرجالی، و نبود جانشین برای خامنه ای که امروز قیافه اش مثل عزرائیل شده بود، است. هرکسی بجای خامنه ای بیاید نظام را دوشقه خواهد کرد.
شاد باشید چرا که دوران فروپاشی فرارسیده
علی ناظر
۲۷ خرداد ۱۴۰۳
۱۶ ژوئن ۲۰۲۴
