سقوط هلیکوپتر و مرگ رئیسی و امیر عبداللهیان و همراهانشان، به واقع رویداد غم انگیزی را رقم زد. رؤسا و نمایندگان ملل متحد که تا همین چند وقت پیش، در جریان مهسا (زن زندگی، آزادی)، از سرکوب مردم ستمدیده ایران ابراز انزجار می کردند، امروز به صف ایستادند تا مزخرف پشت مخزرف ببافند.
گوترش به مردم ایران تسلیت می گوید. دنیس فرانسیس وظیفه خود می داند که این فقدان را گرامی بدارد، و از نمایندگان حاضر می خواهد که با قیام و سکوت به مدت یک دقیقه، برای مرگ رئیسی ادای احترام کنند.
لکه ننگی که هرگز پاک نمی شود. بخصوص در زمانی که روزانه در زندانهای داخل، زندانیان اعدام می شوند، بی آنکه به علت جرم پرداخته شود. در زمانیکه به آغاز ۴۳مین سالگرد روزی نزدیک می شویم که تظاهرات مسالمت آمیز به خاک و خون کشیده شد، و شرکت کنندگان معترض یا با ضرب و شتم به اسارت گرفته شدند، و یا اینکه در همان خیابان به قتل رسیدند.
گوترش ها، و دیگر نمایندگان نظام جهانخواری می بایست بجای ادای احترام برای قاضی جلاد، به این ملت شریف و رزمنده، بخاطر از دست دادن رشیدترین فرزندانش تسلیت بگویند.
اما آنروز هرگز نخواهد آمد.
نظام جهانخواران همانگونه که از کشتار اسرائیل حمایت می کنند، ماندگاری نظام فاشیستی-مذهبی را به کشوری مستقل با مردمی آزاد ترجیح می دهد.
بارها نوشته ام که باید یکی شویم، تغییر این نظام از بالا ممکن نیست، باید با خیزش های اجتماعی زیر پوشش سلاح آتشین فرزند خلق، سرنگونی را رقم بزنیم. باید با تمام توان از کانون های شورشی در داخل ایران حمایت کنیم، و این تنها زمانی رخ خواهد داد که نیروهای پیشکسوت پوسته شکنی کرده و با ارتقا فرهنگ مبارزاتی، آغوش را به روی هر ایرانی میهن پرست که به نظام سلطنتی پشت کرده و از نظام حاکم کنونی منزجر است، باز کند.
ایران بدون شراکت فعال خلق ستمدیده در تمامی رئوس ممکن نیست، و هر راهبردی بجز این، مرحله سوزی و اتلاف وقت است، حتی اگر پرچمدارش مبارزان در خون تنیده باشند.
هشیار باشیم، دشمن می خواهد افکار عمومی را از زد و بندهای پشت پرده به سوال های حاشیه ای همچون نقش آفرینی مجتبی خامنه ای در سقوط هلیکوپتر منحرف کند. سوال پایه و اصلی فقط یکی است: چگونه می توان برای خیزشی گسترده پس از مرگ خامنه ای امکانات خود را متمرکز کنیم؟ رژیم می خواهد به همه القاء کند که برای خامنه ای جانشین وجود دارد، و خلق را به مرگ (مجتبی خامنه ای) بگیرد تا به تب (هر جانور دیگری) راضی شود.
باید برای دوستان، یاران، و افرادی که در ارتباط هستیم روشن کنیم که این نظام در دوران قحط الرجالی به سر می برد، و این قبیل شایعات برای پوشاندن این واقعیت و ضعف نظام است. چهلمین روز سقوط هلیکوپتر تقریبا همزمان است با دوران نمایش انتخاباتی رئیس جمهور نظام. بدون شک نظام تلاش خواهد کرد تا از احساسات رقیق انسانی هوادارانی که در انتخابات مجلس شرکت نکرده بودند سوء استفاده کرده، و حوزه ها را پر ازدحام نمایش دهد. می بایست این ترفند را در نطفه خفه کرد.
فراموش نکنیم که تنها ابزاری که داریم ناخن خودمان است، کسی، دولتی، نماینده و سناتوری پشت خمیده و رنجدیده خلق را نخارانده، و نمی خاراند. تغییر از بالا غیرممکن و علیه منافع درازمدت خلق ایران است.
شاد باشید
علی ناظر
۱۰ خرداد ۱۴۰۳
۳۰ مه ۲۰۲۴
