رابطه تشکل های پایدار طبقه کارگر و «شبکه متحد سوسیالیست ها» چیست؟
از آغاز کوشش ایجاد «بلوک متحد سوسیالیستی» (۱) از نزدیک و دور سوال می شود:
ضرورت ایجاد چنین شبکه متحدی از سوسیالیست ها چیست؟
رابطه چنین شبکه ای از سوسیالیست ها، با دیگر تشکل های پایدار طبقه کارگر چگونه است؟
رابطه چنین شبکه ای از سوسیالیست ها با دیگر تشکل های موجود سوسیالیستی چه خواهد بود؟
این قلم سعی می کند پاسخ خود به این سوالات را از زاویه دید شخص خود؛ در مختصرترین شکل ممکن؛ ارایه دهد. بی تردید این کوشش فردی مختصر این قلم، پاسخ جامع و مانع به سوالات مطروحه نخواهد بود و پاسخ به هریک از این سوالات احتیاج به کار جمعی در روند تاسیس این شبکه دارد و رفته رفته پاسخ به این یه سوال و دیگر سوالات در مورد این پدیده نوین در فضای سیاسی ایران، تهیه و تدوین خواهند شد و در اختیار عموم علاقمندان قرار خواهند گرفت.
برای تسهیل در پاسخ به این سوالات از ضرورت ایجاد چنین شبکه ای شروع می کنم. بدنبال تجربیات ناموفق قرن گذشته در عبور پایدار از نظام سرمایه‌داری و درانداختن نظامی نوین که در آن مشارکت حداکثری توده ها در زندگی خود مستقیم و بی واسطه تامین شود از یک سو و فشار حداکثری بورژوازی ملل گوناگون در تخریب نظرات سوسیالیستی و ظهور انحرافات جدیدی همچون اوروکمونیسم و فوروم گرایی و تشدید انحرافاتی همچون سوسیال لیبرالیسم و ناسیونال سوسیالیسم و توطیه های گوناگون برعلیه سوسیالیست ها و تشکل های سوسیالیستی از سوی دیگر، در آغاز قرن ۲۱م، درست برخلاف آغاز قرن گذشته، دکترین رهایی بخش کمونیسم؛ نه در میان کارگران تولیدی و نه در میان کارگران فکری اهل اندیشه؛ از محبوبیت قرن گذشته برخوردار نیست.
این کاهش محبوبیت با توجه به ازدیاد جمعیت باعث شده است تا سوسیالیست ها در همه جوامع به نسبت کل جمعیت درصد کوچکی از کل جمعیت باشند و از انسجام تشکیلاتی و فکری لازم برای گسترش اجتماعی خود برخوردار نباشند.
در کنار این پراکندگی تاسف‌بار سوسیالیست ها، نظام سرمایه‌داری؛ برغم دستاوردهای چشمگیر علمی و تکنولوژیک و ارتباطی؛ در پاسخ به نیازهای نخستین معنوی و حتی مادی انسان در جوامع گوناگون، ناتوان است.
این همه باعث می شود تا برای «رهایی» از این بن بست؛ که کل حیات بر روی زمین را تهدید می کند؛ کارگران جهان باردیگر به تیوری سوسیالیسم انقلابی و تشکل های مستقل از اقتصاد و سیاست و فرهنگ بورژوایی در اشکال نوین و منطبق با شرایط خاص حغرافیای خود، مسلح شوند!
برای این همه و برای به حرکت درآوردن این موتور بزرگ تاریخ ساز که اکثریت عظیم تولیدکنندگان جهان ۸ میلیاردی امروز ما را تشکیل می دهد، در گام نخست سوسیالیست ها بمثابه موتوری کوچک بایستی «متحد» شوند!
اما اتحاد بر سر چه؟
اتحاد بر سر خطر بربریت حاکم در نابودی کل حیات در سراسر جهان!
اتحاد بر سر سوسیالیسم بمثابه تنها راه نجات از این باتلاق که می رود کل حیات را فرو بلعد!
اتحاد بر سر نقش اکثریت عظیم تولیدکنندگان و خانواده هایشان که برای حفظ حیات و درانداختن جهانی دیگر منافع مشترک و نقش حیاتی دارند!
خب حال ببینیم این اقلیت ناچیز سوسیالیست ها که می خواند متحد شوند کجا هستند؟
اقلیت ناچیز سوسیالیست ها همه جا هستند!
اقلیت ناچیز سوسیالیست ها بیش و کم در همه کشورهای جهان حضور دارند!
اقلیت ناچیز سوسیالیست ها در تمامی اقشار و حرفه های گوناگون طبقه کارگر حضور دارند!
رفقای کارگر؛
توجه داشته باشیم که این پراکندگی امری جهان‌شمول است و سوسیالیست های انقلابی برغم اقلیت ناچیز بلحاظ عددی، در میان اقشار و حرفه های گوناگون طبقه کارگر در کشورهای گوناگون، بیش و کم پراکنده هستند. اگر آنچه گفته شد را بپذیریم برای ایجاد این موتور کوچک جهت سازماندهی و گسترش اندیشه سوسیالیسم و براه انداختن آن موتور بزرگ تاریخ ساز، ناچاریم راه حلی جهان‌شمول بیابیم. آنچه برای طرح این معضل جهان‌شمول و گفتگو برای یافتن راه حل این مشکل در هر جغرافیای مشخص بکمک ما می آید امکانات جهانی ارتباطات است.
انقلاب ارتباطات دیجیتال این امکان را فراهم می کند تا این موتور کوچک با رعایت مسایل امنیتی در هر جغرافیای معین، بتواند بطور شبانه روزی در ارتباط با یکدیگر قرار گیرد!
این انقلاب ارتباطات به این موتور کوچک امکان می دهد تا پس از سازماندهی هسته ها و گروه‌های سوسیالیستی به اشکال گوناگون و منطبق با هر جغرافیای مشخص، در شبکه ای سراسری در مقیاس ملی و جهانی «متحد» شوند!
با آنچه گفته شد این شبکه امکان ارتباط دایمی بین سوسیالیست های متشکل و منفردی که هنوز قادر به ایجاد هسته خود نشده اند را فراهم می کند!
در نتیجه تشکل های گوناگون طبقه کارگر از تشکل های حرفه‌ای، تعاونی، اتحادیه‌ای و همچنین سیاسی با مرام مشترک مبارزه در راه سوسیالیسم و قدرت گیری تمام و کمال طبقه کارگر با برنامه‌های سیاسی گوناگون برای هر کشور، در چنین شبکه سراسری در مقیاس ملی و جهانی ح
ضور خواهند داشت!
درک من از بلوک ذکر شده ایجاد چنین شبکه ای متحد از سوسیالیست های ایران در صحنه مبارزه طبقاتی در داخل ایران و همچنین کارگران فعال و فعالان کارگری سوسیالیست در خارج از ایران و در تبعید است!
بی تردید هریک از ما با توجه به ظرفیت های فردی متعلق به قشری از طبقه کارگر، مدافع منافع کل این طبقه هستیم اما شکل سازماندهی و روش های مبارزاتی اشکال گوناگونی را در دستور کار خود و اطرافیان خود قرار می دهیم و این شبکه بمثابه چتری امکان بحث و گفتگو برای این گرایشات گوناگون سوسیالیستی و هماهنگی برای اقدام مشترک در مقابل بورژوازی خودی و جهانی را فراهم می کند!
لازم به توضیح بیش از این نمی بینم که چنین شبکه ای از سوسیالیست های «متحد» بر سر استراتژی قدرت گیری تمام عیار طبقه کارگر و اما «متفاوت» در اشکال سازماندهی و گوناگونی روش های مبارزاتی، نه تنها مانع ابتکارات اشخاص حقیقی و حقوقی سوسیالیست نمی شود بلکه در راستای هماهنگی این ابتکارات، اقدام مشترک و اجتماعی کردن این ابتکارات بطور جمعی کوشش خواهد کرد!
در راستای ایجاد چنین شبکه متحد پلورالیستی و شورایی از سوسیالیست های ایران دست در دست،
پیگیر و کوشا باشیم!
–
هادی میتروی در تبعید
اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳
hadi.mitravi@yahoo.com
(۱)
اطلاعیه کمیته موقت هماهنگی برای ایجاد “بلوک متحد سوسیالیستی” – راديو همبستگی
https://radiohambastegi.com/2023/08/30/%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%87-%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%AA%D9%87-%D9%85%D9%88%D9%82%D8%AA-%D9%87%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D8%AF/
