مرگ «قاضی مرگ»

بیانیه گرایش کمونیسم شورایی: مرگ «قاضی مرگ»

بیانیه گرایش کمونیسم شورایی:

مرگ «قاضی مرگ»

هر راهی پایانی دارد و پایان این راه اغلب در اختیار روندگانش نیست. با مرگ «آیت الله قصاب»، « قاضی مرگ» و موجودی  که از سن ۲۰ سالگی سرنوشت مرگ و زندگی مبارزان و معترضان این مملکت را به دستش دادند و در طی عمر نکبت بار خود هزاران نفر را به جوخه‌‌های اعدام سپرد، به ویژه عضویت در «هیات مرگ» کشتار تابستان ۶۷ و خیزش سراسری ۹۸ و ۱۴۰۱، یکی از منفورترین مهره‌‌های رژیم سفاک اسلامی به زباله دان تاریخ پرتاب گردید. او که یکی از مهره‌‌های دست آموز و گوش به فرمان خمینی و خامنه‌ای بود پس از طی مراحل مختلف آدم کشی در دستگاه قضایی در نهایت به عنوان «منتخب» ریاست جمهوری توسط خامنه‌‌ای به دستگاه اجرایی کشور و مردم ایران تحمیل شد. رئیس جمهوری که در برخی از حوزه‌‌های رای گیری، آرای وی از آرای باطله نیز کمتر بود. به این ترتیب میزان نفرت خامنه‌‌ای از آزادی و دموکراسی و مردم ایران با برگماری چنین چهره منفور و سرسپرده‌‌ای به رسواترین شکل به نمایش گذاشته شد.

عکس العمل هزاران فعال  و مشترک رسانه‌‌ای در میان جوانان و عموم مردم ایران بهترین خصلت نمای قضاوت افکار عمومی در مورد مرگ این جانیان و ستمگران و عناصر ضد ملی و ضد مردمی می‌باشد. آنها با صدها و هزاران نوشته، تصویر، ویدیو و موسیقی، با بی‌سابقه‌ ترین و شدیدترین وجه ممکن با شادی و طنز و تمسخر به استقبال مرگ این جانی منفور رفتند. شاید این رفتار در تاریخ جهان بی سابقه باشد؛ و آیا این خود نشانه‌ی آشکار عمیق‌ترین شکاف میان مردم ایران و حاکمیت جباراسلامی نیست؟

مرگ ابراهیم رئیسی مستقل از اینکه این رویداد امری تصادفی و یا برنامه‌ ریزی شده بوده باشد، احساسی مضاعف را در میان اکثریت مردم ایران و به ویژه خانواده قربانیان رژیم جمهوری اسلامی برانگیخت: احساسی توام  با شادی از حذف وی در هنگامی که او و باندهای حامیانش  دور خیز‌های دیگری را در سر می‌پروراندند و افسوسی از این بابت که در هنگام برقراری دادگاه عادلانه خلق برای به محاکمه کشاندن عوامل و کار به دست‌های رژیم پس از فروپاشی و سقوط آن، جای وی نیز در صف طولانی مجرمان و قاتلان و خائنان به مردم خالیست. 

از سوی دیگر نمایش مهوع اشک تمساح سران کشورهای خارجی در ابراز تسلیت بنا به سلوک و رسم دیپلماتیک، چیزی جز ابتذال سیاسی نیست. این افتضاح نشان دهنده‌ی عمق ریاکاری و فساد سیاسی در دیپلماسی بین المللی است. طبیعتاً در فردای ایران آزاد همه‌ی این رویدادها با دیده‌ی باز مورد رصد قرار خواهند گرفت. 

پیروزی از آن کارگران و زحمتکشان ایران است.

گرایش کمونیسم شورایی

۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ برابر ۲۰ می‌۲۰۲۴

Print Friendly, PDF & Email

Google Translate