اعلامیه مشترک
سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
حزب کمونیست ایران
مرگ «جلاد ۶۷» ،
فرصتی برای گسترش جنبش مردمی
سقوط بالگرد ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور پیشکار رهبر و امیر عبداللهیان وزیر خارجه و هیئت همراه در ساعت ۱۴ و ۳۰ دقیقه ی یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، در صدر اخبار ایران و جهان قرار گرفت. بروز حادثه و سقوط این بالگرد که به همراه دو بالگرد دیگر به سمت تبریز به پرواز درآمده بود، قطعی بودن حادثه را برای مقامات رژیم از همان لحظات اولیه آشکار کرده بود. پناه بردن حاکمیت به دروغپردازی به مدت ۱۴ ساعت، تلاشی بود برای کنترل واکنش مردم، سروسامان دادن به ترتیبات حادثه ای که به مرگ رئیس جمهور، وزیر خارجه، استاندار و امام جمعه آذربایجان شرقی و مسئولان حفاظت ریاست جمهوری و کادر پرواز منجر شده بود.
دروغ پردازی ها و انتشار خبرهای آگاهانه جعلی، یک بار دیگر نشان داد که حاکمیت اسلامی تا چه اندازه از واکنش مردم وحشت دارد. همزمان با این رویداد نیروهای رژیم به نمایش حضور خود در خیابان های تهران و شهرهای بزرگ پرداختند تا از واکنش های احتمالی مردم به خبر مرگ رئیسی جلوگیری کنند. تاخیر غیر عادی در یافتن محل سقوط بالگرد رئیسی و همراهان و تناقض گوئی های مقامات رژیم، به گمانه زنی در مورد چند و چون این حادثه و احتمال عمدی یا غیرعمدی بودن آن دامن زده است.
ابراهیم رئیسی در میان اعضای «هیات مرگ» اعدام‌های سال ۶۷ از جمله کسانی است که به بالاترین مقام حکومتی رسیده است. اکنون با مرگ رئیسی، متاسفانه امکان این که او به عنوان یکی از عاملان کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در دادگاه عدل مردم به پای میز محاکمه و پاسخگوئی کشیده شود، وجود ندارد. ویدئوهای منتشر شده در شبکه های اجتماعی حاکی است که علیرغم تمهیدات و تهدیدات حکومتی، مردم در شهرهای مختلف ایران، با آتش بازی به استقبال خبر مرگ «جلاد ۶۷» رفته اند. پلیس فتا نیز اعلام کرده است که تمامی فعالیت های ایرانیان در شبکه های اجتماعی مورد رصد این واحد امنیتی قرار گرفته است.
علی خامنه ای رهبر رژیم مرگ ابراهیم رئیسی، عضو “هیات مرگ” قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، را تسلیت گفته و ضمن اعلام پنج روز عزای ملی و منصوب کردن محمد مخبر برای ریاست جمهوری موقت، دستور برگزاری انتخابات در ۵۰ روز آینده را بر پایه قانون اساسی صادر کرده است. برگزاری انتخابات جدید درست چند ماه پس از جنبش “تحریم انتخابات” اسنفدماه ۱۴۰۲ و اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، حاکمیت اسلامی را یک بار دیگر در برابر مردم بپاخاسته قرار می دهد. برگزاری انتخابات زودرس، بالا گرفتن بحث بیلان کار و ناتوانی های دولت یک دست شده در تمامی عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاست خارجی و ورود اپوزیسیون درونی رژیم به این مباحث، بحران حاکمیت اسلامی را به شکل گسترده تری دامن خواهد زد.
سناریوی های احتمالی این رویدادهر چه باشند، از نگاه جنبش مردمی، گسترش بحران درونی حاکمیت در بالا فرصت تازه ای در اختیار جنبش های مدنی، صنفی و اجتماعی قرار می دهد تا امر سازمانیابی و متشکل تر شدن را با قدرت بیشتری به پیش برند. شکست های حاکمیت در عرصه های گوناگون هدایت امور کشور، ریزش پایه حمایتی آن، کرنش حاکمیت در برابر قدرت های خارجی، امکانات پیشروی جنبش مردمی را روز به روز تقویت خواهد کرد و شکل گیری آلترناتیو مردمی و از پائین را بیش از پیش تقویت خواهد کرد. بر این بستر باید بر ضرورت همگرائی های گسترده تر جبنش های آزادیخواهانه ، برابری طلبانه و عدالت جویانه تاکید کرد.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
پیروز باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم
حزب کمونیست ایران
سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
دوشنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ برابر با ۲۰ می ۲۰۲۴
