اخباروگزارش های کارگری ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳

اخباروگزارش های کارگری ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳

– یکشنبه اعتراضی کارگران بازنشسته:

۱- اعتراض کارگران بازنشسته تامین اجتماعی کشور نسبت به سطح نازل حقوق منجمله  مصوبه مزدی ضد کارگری شورای عالی کار‌، وضعیت نامناسب خدمات بیمه درمانی با راهپیمایی  و تجمع درشهرهای اراک،اهواز وکرمانشاه  مقابل اداره کل تامین اجتماعی استان های مرکزی،خوزستان وکرمانشاه 

شوش مقابل اداره تامین اجتماعی شهرستان

و تهران مقابل سازمان تامین اجتماعی

۲- اعتراض کارگران بازنشسته صنعت فولاد کشور نسبت به سطح نازل حقوق منجمله اجرا نشدن همسان سازی،عدم پرداخت مطالبات معوقه  وخدمات درمانی ناکافی با راهپیمایی وبرپایی تجمع مقابل صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد در شهرهای اصفهان،اهواز،تهران،دامغان،شاهرود وقائمشهر با شعارهای«فقط کف خیابون بدست میاد حقمون»،«یه اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه»،«اجرای همسان سازی بدون حقه بازی»

– نتیجه تلاش‌های پوچ برای بازنشستگان!

– تجلیل از مقام‌ معلم در دامنه‌های سرسبز الیگودرز قالیکوه

– برکارگران صنعت برق چه میگذرد؟۵ خودکشی و۳۰ جان باخته براثر برق گرفتگی

– جان باختن ۳ پرستار در خواب طی یک ماه گذشته براثرشرایط کاری

– اقدامات مخرب و غیرقانونی یکی از اعضای سابق شورا در سامانه یک در خصوص انتخابات فرمایشی شورای اسلامی کار

– طلبه معلم‌ها وسط سال کلاس‌ها را رها کردند!

– تهدیدات سریالی دانشجویان به دلیل عضویت در کانال‌های تلگرامی دانشجویی به دانشگاه تهران رسید

– تجمع اعتراضی جمعی از دستفروشان سنندج نسبت به تصمیمات شهرداری مبنی بر بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی

– تجمع  اعتراضی مال باختگان صفحه اینستاگرامی کافیکس

– ادامه اعتصاب طلا فروشان بازار شهرهای اراک،اردبیل، اصفهان ،تبریز،تهران، شیراز ،کرمانشاه، مشهد  و….در اعتراض به مقرارت دولتی 

– پیام تشکل های مستقل کارگری ایران به کارگران و اتحادیه ها و تشکل های کارگری همه کشورها 

– اعتراض سراسری معلمان در ترکیه‌ به‌دنبال قتل یک مدیر دبیرستان به ضرب گلوله یک دانش‌آموز

*******

*یکشنبه اعتراضی کارگران بازنشسته:

۱- اعتراض کارگران بازنشسته تامین اجتماعی کشور نسبت به سطح نازل حقوق منجمله  مصوبه مزدی ضد کارگری شورای عالی کار‌، وضعیت نامناسب خدمات بیمه درمانی با راهپیمایی  و تجمع درشهرهای اراک،اهواز وکرمانشاه  مقابل اداره کل تامین اجتماعی استان های مرکزی،خوزستان وکرمانشاه 

شوش مقابل اداره تامین اجتماعی شهرستان

و تهران مقابل سازمان تامین اجتماعی

شعارها:

«مریم زلکی آزاد باید گردد»

«فقط کف خیابان بدست میاد حقمان»

«زیر بار ستم نمی کنیم زندگی جان فدا می کنیم در ره آزادگی وای از این ظلم»

«دولت شش کلاسه حامی اختلاسه»

«رئیسی بی سواد گند زدی به اقتصاد»

«رئیسی دروغگو حاصل وعده هات کو»

«نه تهدید نه زندان نه اعدام نیست جلودارمان»

«از خوزستان تا تهران ننگ برمدیران»

«از خوزستان تا گیلان ننگ برمدیران»

«حسین حسین شعارشون دروغ و دزدی کارشون»

«خیلی دروغ شنیدیم عدالتی ندیدیم»

«درمان رایگان حق مسلم ماست»

«حقوق بازنشسته بازم به گل نشسته»

«کشتی بازنشسته چرا به گل نشسته»

«نه مجلس نه دولت نیستند بفکر ملت»

«پیام ما به دولت خجالت خجالت»

«حاصل کار دولت غارت جیب ملت»

«مرتضوی حیا کن سازمان و رها کن»

«میرهاشم حیا کن سازمان و رها کن»

«تامین اجتماعی از انحصار دولت آزاد باید گردد»

«گرانی  تورم بلای جان مردم»

 «ظلم وستم کافیه سفره ی ما خالیه»

«مابازنشستگانیم خواهان حق مانیم»

«حقوق نصف نیمه سکئت کنی همینه»

«کشورپردرآمد چی برسرتوآمد»

«ایران پردرآمد مسئول بی لیاقت چی بر سر توآورد»

«تامین غارت کردند ماروبیچاره کردند»

«ننگ ما ننگ ما صداو سیمای ما»

«ننگ ما ننگ ما مخبرالدنگ ما»

تصاویر:

اراک:

تهران:

شوش:

۲- اعتراض کارگران بازنشسته صنعت فولاد کشور نسبت به سطح نازل حقوق منجمله اجرا نشدن همسان سازی،عدم پرداخت مطالبات معوقه  وخدمات درمانی ناکافی با راهپیمایی وبرپایی تجمع مقابل صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد در شهرهای اصفهان،اهواز،تهران،دامغان،شاهرود وقائمشهر با شعارهای«فقط کف خیابون بدست میاد حقمون»،«یه اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه»،«اجرای همسان سازی بدون حقه بازی»

نتیجه تلاش‌های پوچ برای بازنشستگان!

*اسماعیل گرامی (کارگر بازنشسته)

در اوایل اسفند ماه سال گذشته شایعه‌ای برپا شد که قرار است دولت ۱۷۰ همت از بدهی خود به سازمان را پرداخت نماید؛ در این رابطه بین دوستان و همکاران خوش بین؛ ولوله‌ای بپا شد؛ تا جایی‌ که عده‌ای از آنها ادعا نمودند که این انتقال پول نتیجه تلفن زدن‌های بازنشستگان به نمایندگان شهرهای خودشان است که از آنها خواسته‌اند که مشکلات آنها را پیگیری نمایند (البته نباید وجود عناصر حکومتی در دامن زدن به این خوش‌بینی را فراموش کرد!) 

از طرف دیگر حسن صادقی (رئیس به اصطلاح اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) در یک تجمع در مقابل مجلس تا توانست از مجلس تعریف کرد. در این تجمع او گفت “ما اینجا آمده‌ایم تا از کمسیون تلفیق بودجه مجلس استمداد بطلبیم” او ادامه می‌دهد “ما از مجلس شورای اسلامی فعلی، خیر دیدیم و در این دو سالِ مجلسِ جدید، هر سال ۹۰ همت با تقاضا از مجلس برای سازمان تامین اجتماعی گرفتیم”. بله خیر دیدیم، خیر!! تلاشی برای به پای صندوق‌های رأی کشاندن بازنشستگان! 

اگر حسن صادقی از روی فریبکاری و همچنین همکاران بازنشسته‌ی ما از روی خوش‌باوری همسو بودند، ولی در این رابطه باید گفت نمایندگان مجلس در انتقال پول از خزانه دولت به صندوق سازمان هیچ نقشی ندارند، این پول‌ها باید از این جیب حکومت به آن جیب حکومت ریخته شود تا سازمان تامین اجتماعی بتواند از پس خرج و مخارج خود برآید. چنین تصمیماتی (انتقالات پول) از یک مرکزیت واحدی، منطبق بر سیاست کلی حکومت تبعیت می‌کند و نمایندگان بی‌خاصیتِ مجلس (این عروسکهای خیمه‌شب‌بازی) در صورت لزوم باید مُهر تأیید فرمایشی خود را پای آن بزنند و یا در صورت لزوم آن را رد کنند.

انتقال طلب سازمان که قرار بود ۱۷۰ همت باشد، در کش و قوس های کمیسیون‌های مختلف مجلس، مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورای نگهبان، دولت و با اِعمال نظر بازوی اجرایی سیاست‌های کلی حکومت در مجلس (محمد باقر قالیباف)، امروز به ۱۳۰ همت کاهش یافت (بیشتر از دو سوم این عروسک‌های خیمه‌شب‌بازی به این کاهش رأی مثبت دادند)! این کاهش، ضربه محکمی بود بر آن خوش‌باوری‌های دوستان و همکاران. همواره در راه مطالبه‌گری امکان اشتباه در تصمیم گیری‌ها وجود دارد، امید است که این دوستان از این پس به این نهادهای حکومتی دل نبندند!

اما حسن صادقی که می‌گفت ما از مجلس “خیر” دیدیم حالا برای این کم لطفی مجلس، بازنشستگانِ کِیک ساندیسی اتوبوسی پیرو خود را با این جملات چنین دلگرم می‌کند “مجلس دوباره بدون توجه به لزوم انطباق برنامه هفتم با سیاست‌های کلی ابلاغی رهبری، فرمولی ارائه داد که بر اساس آن گویی اشتباهی سهوی رخ داده است. اما ما عمد را در این ماجرا حس می‌کنیم”! این گفته‌ها قابل قبول نیست؛ جواب‌ها تناقض دارند؛ بالاخره آیا این مجلسیان “خیرخواه” بازنشستگان می‌باشند؟ و یا “عمدا” برخلاف منافع بازنشستگان عمل می‌کنند؟ حسن صادقی و دیگر اعضای خانه کارگر و بسیاری از هیئت مدیره کانون‌های بازنشستگان کشوری (از جمله کانون عالی کشور) ملوّن‌وار وظیفه دارند که بازنشستگان را به نهادهای پیدا و پنهان حکومت خوش‌بین سازند!

در سال‌های گذشته نیز بخش‌هایی از دیون دولت (۹۰ همت در سال ۱۴۰۱  و ۷۰ همت در سال ۱۴۰۲) به سازمان داده شده است و اگر مجلس براستی نقشی تأثیرگذار در سرنوشت بازنشستگان داشت و یا دارد پس چرا تا کنون سازمان را مجبور نکرده است با گرفتن این بدهی‌های خود، متناسب‌سازی را پیاده نماید! چه تضمینی وجود دارد که این ۱۳۰ همت نیز به سرنوشت آن ۹۰ همت و ۷۰ همت دچار نشود؟! بازنشستگان خوب به‌خاطر دارند که همین متناسب‌سازی نیم‌بند را هم “در کف خیابان” به‌دست آوردیم! نه مجلسیان در این رابطه نقشی داشتند، نه کانون‌های بی‌خاصیت و نه خانه کارگری‌های فسیل شده!  

از همان سال ۱۳۹۹ که مسئله “متناسب‌سازی” مطرح گردید، حکومتیان و عناصر آنها در بین بازنشستگان (گرگ‌های در لباس میش) به قدری این خواسته را بزرگ کرده‌اند که خواسته اصلی ما یعنی ماده ۹۶  “افزایش حقوق متناسب با نرخ تورم” را تحت‌الشعاع آن قرار داده‌اند؛ متاسفانه تعدادی از همکاران نیز به گرداب آنها افتاده‌اند. اگر حقوق‌ها متناسب با نرخ تورم افزایش نیابند، هر ساله مبلغی پول بر متناسب‌سازی افزوده می‌شود و این مسئله همواره پیچیده و لاینحل باقی می‌ماند!

عده‌ای می‌خواهند چنین وانمود کنند که اگر دولت بدهی خود به سازمان را ندهد، دیگر سازمان قادر به پرداخت حقوق‌ها و یا اجرای متناسب‌سازی نیست!! در صورتی که سازمان یکی از جیب‌های حکومت است، و هرگاه سازمان پول کم بیآورد حکومت باید و باید از جیب‌های دیگر؛ سازمان را تغذیه نماید، همان‌گونه در زمانی که در جاهای دیگر به پول نیاز داشت از جیب سازمان، برداشت می‌کرد.

۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳

*تجلیل از مقام‌ معلم در دامنه‌های سرسبز الیگودرز قالیکوه

 در سرزمین خاطره‌ها آنها که خوبند همیشه سبزند، کاری زیبا و ماندگار از طایفه محترم هیودی در دامنه‌های سرسبز قالیکوه و روستای باصفای چغاگرگ از توابع شهرستان الیگودرز 

هر چند بسیاری از مسولان متاسفانه معلمان را فراموش کرده و به معنای واقعی برای رفاه و آسایش و معیشت آنها گامی برنمی‌دارند ولی هنوز هستند مردمان قدرشناسی که قدر زحمات معلمان را بدانتد و از صمیم قلب از آنها قدردانی کنند 

به داشتن چنین همشهریان فهیم و فرهیخته بر خود می‌بالم و به احترامشان کلاه از سر بر میدارم.

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

*برکارگران صنعت برق چه میگذرد؟۵ خودکشی و۳۰ جان باخته براثر برق گرفتگی

*جان باختن ۳ پرستار در خواب طی یک ماه گذشته براثرشرایط کاری

روزیکشنبه ۲۳ اردیبهشت،خبر جان باختن ۳ پرستار در خواب طی یک ماه گذشته براثرشرایط کاری منجمله ساعات کاری زیاد رسانه ای شد.

برپایه گزارش منتشره،طی یک ماه گذشته۳ پرستار در خواب بدلیل سندروم کاروشی و کار زیاد بود. امروز، پرستاری که در بیمارستان‌های ما کار می‌کند، یک پرستار خسته و بی‌انگیزه و فرسایش داده شده است که اگر مهاجرت نمی‌کند، ترک کار می‌کند و تغییر شغل می‌دهد.

*اقدامات مخرب و غیرقانونی یکی از اعضای سابق شورا در سامانه یک در خصوص انتخابات فرمایشی شورای اسلامی کار

طبق گزارشات ارسالی همکاران به سندیکا در یک هفته اخیر یکی از اعضای سابق شورای اسلامی کار به نام سید فردین حسینی در سامانه یک اقدام به جمع آوری امضاء از رانندگان قراردادی که تحت نظر شرکت های خصوصی هادیان شهر و حامیان شهر هستند کرده و این اخذ امضاها را از این‌جهت انجام داده است که تخلف و تقلب های صورت گرفته را لاپوشانی کنند و بتوانند شورای فرمایشی خودشان را در شرکت تشکیل دهند. در صورتیکه انتخابات شورای اسلامی کار شامل رانندگان قراردادی نمی باشد و این رانندگان در انتخابات هیچ نقش و مشارکتی ندارند، بنابراین شهادت و گواهی این همکاران در صحت و سوق بودن انتخابات کاملا غیرقانونی و ابطال‌میباشد.

نمایندگان فرمالیته شورای اسلامی کار به جای اینکه پاسخگوی تمامی تخلفات و تقلبات صورت گرفته در «انتخابات» باشند به اقدامات مخرب و غیرقانونی از جمله جمع آوری امضاء از همکارانی که متاسفانه در شرایط ناامن تر شغلی قرار داشته و‌ مشمول این به اصطلاح انتخابات نبوده اند، زده اند. 

به راستی یدک کشیدن نمایندگی کارگران در این تشکل دولتی و کاملا وابسته به کارفرما چقدر منفعت برای این آقایون دارد که برای رسیدن به این جایگاه حاضرند دست به هر دروغ و نیرنگی بزنند و حتی حاضرند  کسانی را بی گناه و از روی عدم آگاهی و بی تامینی شغلی وارد این ماجرا بکنند که هیچ نقشی در آن نداشتند؟  این اقدامات تفرقه اندازانه در میان کارگران و وقاحت  و بی آبرویی تا چه اندازه؟ 

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه اقدام آقای سید فردین حسینی و‌ هرگونه اقدامات مشابه از سوی شورای اسلامی کار را تخلف و ‌تقلبی دیگر و کاملا غیر قانونی دانسته و آنرا محکوم می‌کند.  لازم به تاکید است که از جمله عوامل اصلی پیشبرد خصوصی سازیها و‌ گسترش شرکتهای پیمانکاری در شرکت واحد و شهرداری همین شوراهای اسلامی کار بوده اند که موجب شده اند که رانندگان و دیگر کارگران قرار دادی زیر چتر شرکتهای خصوصی استخدام و ‌با حقوق کمتری مشغول به کار باشند. اکنون هم در کمال بی شرمی بدنبال سواستفاده از برخی از همکاران قراردادی ما هستند.

بار دیگر تاکید می کنیم که راه حل مقابله با زیر پا گذاشتن حقوق کارگران در تمام بخش‌های شرکت و‌ همچنین در سطح شهرداری و بالاتر، و ‌همچنین جهت رفع تبعیض میان کارگران رسمی و قراردادی، همگرایی و اتحاد همه‌ی ما است. ایجاد اختلاف در میان کارگران رسمی و قراردادی و در تقابل قراردادن آنها با یکدیگر سیاست مخرب کارفرما و شورای اسلامی فرمایشی است. از همکاران عزیز قراردادی می خواهیم‌که با هشیاری کامل این اقدامات متخلفانه کارفرما و شورای اسلامی را نقش برآب کنند و از دادن شهادت کذب خودداری کرده و برای پس گرفتن امضای خود هر چه سریعتر اقدام نمایند.

چاره همه ما کارگران وحدت و تشکیلات مستقل از کارفرما و‌ دولت و ‌کلیه نهادهای وابسته و حراستی و ‌اطلاعاتی همچون شورای اسلامی کار و‌ «خانه‌ کارگر» است.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۳

*طلبه معلم‌ها وسط سال کلاس‌ها را رها کردند!

علی رمضانی، مدیرکل سابق فرهنگی هنری اردوها و فضاهای پرورشی وزارت آموزش و پرورش در گفتگو با رکنا گفته است: «در دولت سیزدهم، در فرایند انتخاب معلم طی تفاهم‌نامه‌ای بین وزارت آموزش و پرورش با حوزه علمیه در قالب طرح امین، معلم‌هایی جذب شده‌اند که طبق گزارش‌های میدانی، برخی از آن‌ها نتوانستند نیازهای علمی دانش‌آموزان را سر کلاس‌ها برطرف کنند، بنابراین تعدادی کلاس را وسط سال تحصیلی رها کرده اند».

رمضانی تاکید کرده است «نوع نیاز دانش‌آموزان نسل جدید، با انتخابی که آموزش و پرورش در انتخاب معلم دارد، کلا در مسیرهای متفاوتی قرار دارند، برای همین نارضایتی دانش‌آموزان از فضای مدارس زیاد شده است».

#نه_به_آموزش_ایدئولوژیک

پ ن: وزارت آموزش و پرورش با رویه جدید اخراج معلمان واقعی و استخدام روحانیون، بزرگ‌ترین دشمن آموزش عمومی و کودکان این سرزمین است.

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

*تهدیدات سریالی دانشجویان به دلیل عضویت در کانال‌های تلگرامی دانشجویی به دانشگاه تهران رسید

پس از ارسال پیام‌های تهدیدآمیز حراست دانشگاه تربیت مدرس برای دانشجویان این دانشگاه مبنی بر خروج اجباری از گروه توییتری دانشگاه تربیت مدرس، حال گزارش های رسیده نشان می‌دهد حراست دانشگاه تهران نیز با ارسال پیامک‌های مشابه دانشجویان این دانشگاه را تهدید کرده تا از گروه دانشجویان دانشگاه تهران خارج شود. در متن ارسالی تاکید شده است که این گروه توسط «شبکه معاندین خارج از کشور» هدایت می‌شود!

 پس از اجرای دو پروژه امنیتی «توقیف فله‌ای مطبوعات دانشجویی» و «تواب‌سازی در پرونده نفوذ توییتری» با هدف سرکوب رسانه‌های اصیل دانشجویی، نهادهای امنیتی از سر عجز و ناتوانی می‌کوشند تا رسانه های اصیل دانشجویی را ایزوله کنند؛ اما شواهد نشان داده که این اقدام به شناخته‌تر شدن و محبوب شدن رسانه های دانشجویی منجر شده است.

*تجمع اعتراضی جمعی از دستفروشان سنندج نسبت به تصمیمات شهرداری مبنی بر بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی

فیلم منتشره درشبکه های اجتماعی بتاریخ ۲۳ اردیبهشت از تجمع اعتراضی جمعی از دستفروشان سنندج نسبت به تصمیمات شهرداری مبنی بر بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی خبر می دهد.

دستفروشان سنندج در نارضایتی نسبت به ممنوع شدنشان از کار، که منجربه به بیکار شدنشان شده است تجمع اعتراضی برگزار کردند.

*تجمع  اعتراضی مال باختگان صفحه اینستاگرامی کافیکس

فیلم منتشره درشبکه های اجتماعی حاکی از تجمع  اعتراضی روزیکشنبه ۲۳ اردیبهشت، مال باختگان صفحه اینستاگرامی کافیکس در تهران مقابل یک نهاد قضایی در تهران می باشد.

این مال باختگان برای دریافت سیگنال خرید و فروش در بازار فارکس ازطریق صفحه اینستاگرامی کافیکس سرمایه گذاری کردند ولی از سیگنال خبری نشد  و سرمایه هایشان ملاخور شد. 

*ادامه اعتصاب طلا فروشان بازار شهرهای اراک،اردبیل، اصفهان ،تبریز،تهران، شیراز ،کرمانشاه، مشهد  و….در اعتراض به مقرارت دولتی 

براساس آخرین گزارش های منتشره در رسانه ها وشبکه های اجتماعی، اعتصاب طلا فروشان بازار شهرهای اراک،اردبیل، اصفهان ،تبریز،تهران، شیراز ،کرمانشاه، مشهد  و…. در اعتراض به مقررات مالیاتی دولت شروع شده کماکان ادامه دارد.

خاطرنشان می شود که از روز یکشنبه ۹ اردیبهشت ،طلافروشان بازار درچندشهر در اعتراض به مقرارت دولتی از جمله فعالیت دوباره سامانه جامع تجارت دست به اعتصاب زدند و مغازه‌های‌شان را تعطیل کردند.

*پیام تشکل های مستقل کارگری ایران به کارگران و اتحادیه ها و تشکل های کارگری همه کشورها 

رژیم سرمایه داری – اسلامی ایران در طول ۴۵ سال گذشته درحال جنگی مستمر و همه جانبه علیه طبقه کارگر در عرصه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بوده است. حداقل دستمزد، چند برابر زیر خط فقر قرار دارد و حتی پرداخت منظم دستمزد به یکی از مطالبات کارگران ایران تبدیل شده است‌. به تبع آن شرایط زیست و معیشت کارگران به سطح بسیار پایین و طاقت فرسایی سقوط کرده است. کارگران ایران برای تامین سرپناه و حداقل نیازهای اولیه زندگی برای خانواده‌های خود مجبورند گاه تا سه شغل ناپایدار دست و پا کنند. دولت ایران قانون کار خود را نیز به شدت زیر پا می گذارد و برای مقاوله نامه ها و کنوانسیون های سازمان جهانی کار کمترین احترامی قائل نیست.  سرکوب و بگیر و ببند کارگران به امری روزمره تبدیل شده است. در تمام این مدت طبقه کارگر در ایران علیرغم همه سرکوب های وحشیانه و محرومیت از حقوق بنیادی کار و حقوق انسانی، مقاومت ستایش برانگیزی از خود نشان داده و در نبردی به شدت نا برابر برای  کسب حقوق همه جانبه خود مبارزه کرده است.

هر سال صدها کارگر معترض و فعال کارگری در ایران به دلیل مبارزه برای دستیابی به ابتدائی ترین حقوق به رسمیت شناخته شدۀ کارگران سراسر جهان ، توسط جمهوری اسلامی ایران تهدید، اخراج، دستگیر، زندانی و شکنجه می شوند. در حال حاضر تعداد قابل توجهی از کارگران معترض و  فعالان کارگری به همین دلیل به زندان های طولانی مدت محکوم شده اند. تشکل های مستقل کارگری موجود ، تحت فشار مداوم و شدید قرار دارند، فعالیت آنها به شدت محدود شده است و بسیاری از کارگران هیئت موسس و اعضای آن ها یا زندانی هستند یا زیر فشار دائمی سرکوبگران حکومتی  و بازداشت های طولانی بدون محاکمه بسر می برند. همچنین بر کسی پوشیده نیست که رژیم حاکم بر ایران شدید ترین سرکوب ها، فشارها، تحقیرها و تهدیدها را بر زنان، بویژه زنان کارگر و روشنفکر وارد می کند.. 

جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از اعضای سازمان جهانی کار موظف به رعایت کنوانسیون های بنیادی این سازمان، از جمله آزادی تشکل ها و پیمان های دسته جمعی است. با این حال، رژیم حاکم بر ایران همین کنوانسیون های لازم الاجرا را آشکارا و بی شرمانه زیر پا می گذارد. اما رژیم ایران علیرغم داشتن سابقه طولانی سرکوب گرانه و خشونت آمیز ضد کارگری در ۴۵ سال گذشته و نقض مداوم حقوق کارگران، اجازه یافته تا نمایندگان تشکلات وابسته به دولت، مانند «کانون عالی شوراهای اسلامی کار» را به جای نمایندگان مستقل و واقعی تشکل های کارگری به کنفرانس‌ سالانه سازمان جهانی کار بفرستد. و این در حالی است که هیچ اثر و نشانه‌ای از نظارت سازمان جهانی کار برای احراز مستقل بودن نمایندگان کارگری دیده نمی‌ شود. تأسفبار تر اینکه این افراد نیابتی حتی به عضویت هیئت مدیره و سایر کمیته ها نیز ارتقا می یابند.جمهوری اسلامی ایران همچنین نمایندگان کارفرمایی را نیز خود انتخاب می کند و بنابراین همه نمایندگان ایران، کارگزار و عوامل حکومت اسلامی هستند.

سال‌هاست که تشکل‌های مستقل و فعالان کارگری در ایران تاکید کرده اند که این به اصطلاح «هیئت کارگری ایران» در سازمان جهانی کار، نماینده کارگران ایران نیست و از نهادهای ذیربط سازمان جهانی کار خواسته اند وارد عمل شوند و جلوی این تقلب شرم‌ آور را بگیرند، اما تنها با دیوار ستبر سکوت مواجه شده‌اند. در سال ۲۰۰۵ در پی شکایتی از دولت ایران مبنی بر نقض حقوق کارگران، پرونده ای در سازمان جهانی کار تشکیل شد. از آن زمان تا کنون هر سال شکایات بیشتری به پرونده اضافه شده است، اما پس از گذشت نزدیک به ۲۰ سال، سازمان جهانی کار هیچ گام معنادار و موثری برای پاسخگویی به این  شکایات افزون شونده برنداشته است.

یکصد و دوازدهمین کنفرانس سازمان جهانی کار بین ۳ تا ۱۴ ژوئن ۲۰۲۴ در ژنو برگزار می‌شود. انتظار کارگران و جامعه کارگری ایران این است که نمایندگان کارگران در سازمان  جهانی کار از کشورهای مختلف ، افشاگر رژیم های ضد کارگر باشند و تلاش کنند تریبون های جهانی را از کسانی که به دروغ و با تکیه بر ابزار قدرت حکومتی کرسی سازمان جهانی کار را تسخیر کرده اند و خود را به دروغ نماینده کارگران ایران می دانند، بگیرند.

ما تشکل‌های مستقل کارگری و بازنشستگان امضا کننده این نامه و کارگران زندانی در ایران، از تشکل‌های کارگری و طبقه کارگر در سراسر جهان می ‌خواهیم که در همبستگی با کارگران ایران از مبارزات آنان حمایت کنند و صدور احکام خودسرانه و ظالمانه طولانی مدت زندان علیه آنها  را صریحا محکوم نمایند.

ما از کارگران و اتحادیه های کارگری در سطح جهان می خواهیم که نسبت به پایمال کردن حقوق کارگران ایران و سرکوب و اجحافات دیگری که جمهوری اسلامی بر کارگران تحمیل کرده است بی اعتنا نباشند و در مبارزه برای حق آزادی تشکل، پیمان های جمعی و آزادی زندانیان سیاسی به ویژه کارگران زندانی، زبان گویای کارگران ایران باشند و از این طریق تجلی بخش همبستگی جهانی طبقه کارگر باشند.

زنده باد اتحاد و همبستگی بین المللی کارگران!

۲۳اردیبهشت ۱۴۰۳

سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه 

گروه اتحاد بازنشستگان 

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری 

کارگران بازنشسته خوزستان

*اعتراض سراسری معلمان در ترکیه‌ به‌دنبال قتل یک مدیر دبیرستان به ضرب گلوله یک دانش‌آموز

یک مدیر دبیرستان، روز سه‌شنبه هفتم مه، در استانبول به ضرب گلوله یک دانش‌آموز سابق این دبیرستان کشته شد. به‌دنبال این قتل هزاران معلم  روز شنبه ۲۲ اردیبشهت، ۱۱ مه، صدها هزار معلم در سراسر ترکیه دست به اعتراض و اعتصاب عمومی زدند. موضوعی که بار دیگر انتقاد از سیستم آموزشی ترکیه را با این عنوان که با «خشونت فزاینده و کاهش موفقیت تحصیلی» مواجه است به رسانه‌ها کشاند. هم‌چنین حوادث خشونت‌آمیز اخیر در مدارس ترکیه، از جمله قتل این مدیر مدرسه موضوع خشونت در مراکز آموزشی را در کانون توجه قرار داده است.

بر اساس گزارش رسانه‌های ترکیه مراسم تشییع جنازه ابراهیم اوکتوگان، مدیر مدرسه ۷۴ ساله، که از سوی یکی از دانش‌آموزان سابق مدرسه از ناحیه سر مورد اصابت دو گلوله قرار گرفت و کشته شد، چهارشنبه هشتم مه در استانبول برگزار شد.

 ابراهیم اوکتوگان، پنج ماه پیش مظنون را به «دلیل رفتارش از مدرسه اخراج کرده بود» که انگیزه قتل عنوان شده است. این مدیر مدرسه خصوصی که به شدت مجروح شده بود، ساعاتی بعد در بیمارستان جان باخت و کودک، نوجوان، فراری از سوی پلیس بازداشت شد. خانواده، دوستان و شاگردان معلم به قتل اعتراض کردند و از مقام‌های مسئول خواستند تا اقدامات بیشتری را برای محافظت از بخش آموزش در برابر خشونت انجام دهند.

طبق گزارش‌های منتشرشده عامل قتل به نام (ی ک) ۱۷ ساله، در ستاد رسیدگی به جرایم اطفال به اتهام «قتل عمد» به قاضی جنایی معرفی شده است. دانش‌آموز متهم به قتل ادعا کرده است که پس از درگیری بین‌ آن‌ها «فقط می‌خواسته مدیر مدرسه را از ناحیه پا مجروح کند.»

کادریه دوویچی، یکی از معلمان این مدرسه به رسانه «بیانت» می‌گوید که این «دانش‌آموز بسیار مشکل‌ساز بود و به همه معلمان بسیار بی‌احترامی می کرد.» او هم‌چنین در رابطه او می‌گوید: تصمیم گرفته شد که او را از مدرسه اخراج کنند. خانواده تلاش زیادی برای مبارزه با این موضوع کردند. دانش‌آموز خیلی بدی بود. ما گفتیم که دیگر نمی‌توانیم رفتار او را تحمل کنیم، بنابراین او را اخراج کردیم. پس از این حادثه، انتقادهایی نسبت به پوشش رسانه‌ای در روزنامه‌ها و گفتمان در شبکه‌های اجتماعی مطرح شد. این موضوع در روزهای گذشته به مباحثی از جمله «وضعیت سیستم آموزشی در ترکیه، تضعیف حرفه معلمی، و عادی‌سازی خشونت» را نیز برانگیخته است.

سوینچ کوچاک که در حوزه حقوق کودکان فعالیت دارد به رسانه ترکیه‌ای «بیانت» می‌گوید که «در ۲۰ سال گذشته، حرفه معلمی به‌شدت از سوی مقام‌های سیاسی تضعیف شده است». او هم‌چنین تأکید می‌کند که «افزایش خشونت در مدارس را نمی توان جدا از سیاست‌های جامع در نظر گرفت.» به گفته این فعال کودک، سیستم آموزشی که نیازها و خواسته‌های کودکان و معلمان را در نظر نمی گیرد، معلمان و کودکان را در مقابل یکدیگر قرار می‌دهد و منجر به افزایش خشونت در مدارس می‌شود: در یک سیستم آموزشی مستبدانه و متمرکز بر اطاعت که به جای افزایش تجهیزات، دانش و مهارت‌ها کسل‌کننده است، جایی که حفظ بر یادگیری تجربی اولویت دارد، البته نمی‌توان انتظار داشت که رابطه معلم و کودک سالم باشد.

تاکنون هفت اتحادیه کارگری از معلمان خواسته‌اند تا به این حادثه مرگبار اعتراض کنند. در پی این فراخوان معلمان در ترکیه جمعه ۱۰ مه نیز از رفتن به کلاس‌های درس خودداری کردند و دست به اعتصاب عمومی زدند.

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

akhbarkargari2468@gmail.com

Print Friendly, PDF & Email

Google Translate