اخباروگزارش های کارگری ۲۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳
– شرایط کنونی کانون های بازنشستگی تامین اجتماعی
– کانون نویسندگان ایران:لغو بی‌درنگ و بی‌قید و شرط حکم محمد رسول‌اف
– بازداشت دو خواننده‌ی موسیقی رپ در شیراز
– روزشمار آزادى عزیز قاسم‌زاده، معلم و هنرمند زندانی
۶۵ روز حبس مضاعف و غیر قانونی یک معلم و هنرمند
جان #عزيز_قاسم_زاده در خطر است
– نقض حقوق فعالان زنان گیلان؛ از بازداشت خشونت آمیز تا صدور احکام سنگین در دادگاه بدوی
*******
*شرایط کنونی کانون های بازنشستگی تامین اجتماعی
در جریان اعتراضات بازنشستگان تامین اجتماعی علیه مداخله غیرقانونی دولت و بی توجهی به قوانین موجود در افزایش حقوق شان، کانون های بازنشستگی هم بخاطر منفعل و مماشات با مقامات حکومتی تحت فشار و انتقاد بدنه بازنشستگان قرار گرفته‌اند.
کانون های بازنشستگی که نمایندگانشان تحت انتخابات‌های کنترل شده حکومتی و با تایید مقامات بالادست و با ترفندهای عجیب و غریب و اغلب رابطه های غیرعلنی بر سرکار میآیند و راه را برای حضور نمایندگان مستقل، تنگ و سخت میکنند، بعد از انتخاب از جیب بازنشستگان تامین هزینه میشوند.
یعنی سیستم انتخابات و تایید نمایندگان با دولت و نهاد های امنیتی، اما بودجه اش بر گردن بازنشستگان!!
کارنامه چهل ساله این تشکل‌ها که بیش از ۳۰۰۰ عضو بعنوان هیئت مدیره دارند نشان میدهد که همواره در همسویی با سیاست دولت های مختلف و جناح بندی های آن عمل کرده و کار موثری برای بازنشستگان نکرده اند.
از صدها کانون و هزاران عضوش در هیئت مدیره در سراسر ایران آبی برای بازنشستگان تامین اجتماعی گرم نشد!
کانونهای بازنشستگی تشکل‌های زرد بیخاصیتی شده اند که بازنشستگان با آگاهی از موقعیت و نقش بی تاثیری آنها، خود مستقلاً راه خیابان را انتخاب کرده و بی توجه به توصیه های کانون ها ونقش سرعت گیر آنان، با اعمال اراده مستقیم خود مطالبات را در کف خیابان جلوی افکار عمومی جامعه مطرح میکنند و آنچه که تا کنون بدست آورده اند به یمن همین حضور مداوم و اراده خودشان بوده که با شعار «تا حق خود نگیریم، از پا نمینشینیم» مصمم به ادامه آن هستند.
شورای بازنشستگان ایران
۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
* کانون نویسندگان ایران:لغو بی‌درنگ و بی‌قید و شرط حکم محمد رسول‌اف
در ادامه‌ی موج تاز‌ه‌ی هراس‌افکنی و سرکوب آزادی بیان و دیگر آزادی‌های فردی دادگاه تجدید نظر حکم هشت سال حبس، شلاق و جریمه‌ی نقدی محمد رسول‌اف فیلمساز معترض و عضو افتخاری کانون نویسندگان ایران را تایید کرد و برای اجرا به دایره‌ی اجرای احکام فرستاد. حکمی که خصوصا در این روزها به منظور هراس‌افکنی میان هنرمندانی انشا و تایید شده که به طناب زور گردن ننهاده و به تحقیر نهفته در آن وقعی نگذاشته‌اند. رسول‌اف هیچ جرمی انجام نداده است که کیفر آن زندان وشلاق و مصادره‌ی اموال باشد. محاکمه و مجازات لایق بند قبای کسانی است که بیش از چهل سال در پناه حاکمیت به غارت اموال و امنیت و آزادی مردم مشغول بوده و هستند، و نه فیلمساز و کارگردانی که برای بیان اعتراض و آفرینش هنری از حق انسانی، اولیه و اساسی خود، آزادی بیان، استفاده کرده است؛ و نه آن بی‌شمار زنانی که می‌خواهند اختیار پوشش خود را داشته باشند؛ و نه آن انبوه کارگرانی که از حق حیات و معیشت خود دفاع میکنند؛ و نه میلیون‌ها جوانی که می‌خواهند صاحبِ سبک زندگی خود باشند؛ و نه نویسندگان و هنرمندانی که به سانسور و اختناق تن در نمی‌دهند و نه …
آنان که «قانون» را ابزار و بهانه‌ی سرکوب قرار داده و هر روز در همبستگی با سیستم ستم مشغول صدور حکم اعدام و زندان و تبعید و شلاق برای منتقدان و مخالفان وضع موجود هستند، بدانند که هیچ چیز ستم بر مردم را موجه نمی‌کند؛ حتی «قانون»! آن قانونی که کرامت انسان، یعنی بالاترین قانون و حق، را نادیده می‌گیرد و زیر پا می‌گذارد، رعایت کردنی نیست. بخش مهمی از کرامت انسان در آزادی و با آزادی است که به دست می‌آید و این درست همان نقطه‌ای است که حاکمیت در سالیان دراز مورد حمله قرار داده است. تازه‌ترین نمونه‌ی آن را در صدور حکم حبس و شلاق برای محمد رسول‌اف شاهدیم.
کانون نویسندگان ایران حکم صادره علیه محمد رسول‌اف را محکوم می‌کند و خواهان لغو فوری و بی‌قیدوشرط آن و همه‌ی احکامی است که برای هنرمندان منتقد و مخالف، شهروندان معترض و کنشگران عرصه‌های گوناگون صادر شده است. آزادی اندیشه و بیان بی‌هیچ حصر و استثنا حق همگان است.
۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
*بازداشت دو خواننده‌ی موسیقی رپ در شیراز
دانیال مقدم و وفا احمدپور (وفادار)، دو خواننده‌ی رپ در شیراز بازداشت شدند. روز ۲۰ اردیبهشت ماه متنی در صفحه‌ی اینستاگرام وفا احمدپور مبنی بر دستگیری این دو خواننده در شیراز منتشر شده است اما از آن پس تا کنون اطلاعات دقیقی از وضعیت آنها در دست نیست.
این دو خواننده در اثر اخیر خود با عنوان «آماده باش» به انتقاد از حکومت و شرح مشکلات مردم پرداخته‌اند.
پس از انتشار این اثر دانیال مقدم، در صفحه‌ی اینستاگرام خود خطاب به حکومت خواستار آزادی «تمامی زندانی‌های سیاسی و هنرمندان» و پایان «حجاب اجباری» شده بود.
گفتنی است که وفا احمدپور پیش از این نیز در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ در منزل خود بازداشت و پس از چند روز با تودیع وثیقه از زندان اوین آزاد شد. او پس از آزادی موقت در دادگاه انقلاب از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شد.
برگرفته از کانال کانون نویسندگان ایران
*روزشمار آزادى عزیز قاسم‌زاده، معلم و هنرمند زندانی
۶۵ روز حبس مضاعف و غیر قانونی یک معلم و هنرمند
جان #عزيز_قاسم_زاده در خطر است
امروز ۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ دقيقاً ۶۵ روز است كه علیرغم پایان مدت یک سال محکومیت و نیاز به درمان، از آزادی عزیز قاسم‌زاده #معلم_زندانی از زندان لاکان رشت جلوگیری می‌شود.
ادامه‌ی حبس عزيز قاسم زاده غيرقانونی است.
#معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد
#فعالیت_صنفی_جرم_نیست
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
*نقض حقوق فعالان زنان گیلان؛ از بازداشت خشونت آمیز تا صدور احکام سنگین در دادگاه بدوی
۲۵ مردادماه ۱۴۰۲ دوازده نفر از فعالان زنان در گیلان بازداشت شدند. این افراد بین ۹ تا ۵۰ روز به صورت موقت و با قید وثیقه آزاد شدند. در فرآیند بازداشت، از زمان دستگیری تا آزادی موقت، موارد متعددی از نقض قانون و اعمال خشونت توسط ضابطان قضایی و بازپرس اول پرونده صورت گرفت که مواردی از آنها خبری شد و برخی از این افراد نسبت به آن به هیئت نظارت بر اجرای قانون و احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی شکایت کردند.علیرغم آنکه پیش از دستگیری، هیچ‌گونه احضاریه‌ای از دادسرا برای این فعالان صادر نشده بود، روز ۲۵ مرداد همگی با هجوم ماموران لباس شخصی با اسلحه و پوشش چهره، بدون نشان دادن حکم جلب و کارت شناسایی، با توهین و برخی با خشونت فیزیکی و تفتیش و ضبط وسایلی که به متهمان و اتهام‌های‌شان مربوط نبود، بازداشت شدند. همگی در روزهای اول در سلول‌های انفرادی بازداشتگاه منتسب به اداره اطلاعات رشت که تحت نظر سازمان زندان‌ها نیست، محبوس و از حق هواخوری یا داشتن کتاب محروم بودند. برخلاف قانون، برخی بدون تفهمیم اتهام در این مدت حبس بودند و برخی دیرهنگام و در همان بازداشتگاه اطلاعات تفهیم اتهام شدند. بازجویی‌ها با چشمان بسته، رو به دیوار، در اتاق‌های بسته با حضور تعدادی از مردان بازجو بدون حضور حتی یک زن و همراه با فشارهای روانی، تهدید و برای برخی توأم با آزار جنسی و فیزیکی بود. در تمام مدت بازداشت جز یک‌بار هیچ‌کدام از بازداشت‌شدگان اجازه تماس نیافتند. در ادامه شرح کوتاهی از وضعیت برخی از بازداشت‌شدگان را می‌خوانید.
زهره (فاطمه) دادرس در تاریخ ۹ مهر به قید وثیقه از زندان لاکان آزاد شد. پس از بازداشت وی در نزدیکی محل زندگی‌اش در رشت، ماموران بدون کسب اجازه و اطلاع خانواده و حضور وی، وارد منزل مشترک خانوادگی او شدند که به وحشت مادر مسن و برادر‌زاده شش ساله‌اش منجر شد. در بازجویی‌ها او را مورد توهین قرار می‌دادند و او را مجبور به «بشین و پاشو» کردند. با وجود تهوع و توصیه پرسنل اورژانس به اعزام او به مرکز درمانی، از درمان محروم ماند. وی سپس چند روز، شبانه به بازداشتگاه پلیس امنیت و سپس به زندان لاکان رشت منتقل شد.
سارا جهانی در تاریخ ۹ مهرماه به قید وثیقه از زندان لاکان رشت آزاد شد. در هنگام بازداشت وی در رشت، درحالی‌که ملحفه را دور سر و بدن او پیچانده بودند، او را هدف مشت و لگد قرار داده و برای افشای رمز موبایل تحت فشار گذاشته بودند. در دوران نگهداری در انفرادی وزارت اطلاعات، بازجویان او را با توهین و تحقیر جنسی، تهدید به شکنجه فیزیکی، بستری در بیمارستان روانپزشکی و انتقال به پزشکی قانونی برای تعرض جنسی تحت عنوان انجام تست بکارت، آزار دادند. سارا جهانی بیش از دو هفته بدون حکم بازداشت در زندان لاکان نگهداری و در همین مدت با چشم‌بند و دستبند برای انجام بازجویی به اطلاعات منتقل می‌شد.
زهرا دادرس ۲۶ شهریور به قید وثیقه از زندان لاکان آزاد شد. هنگام دستگیری او، به دلیل ورود مسلحانه ماموران مرد، فرزندان وی دچار وحشت شدند. به اعتراض او نسبت به درد گردن و آرتروز توجه نکردند. در اولین جلسه بازجویی او را از صندلی پرت کردند که به دیوار برخورد کرد و صدمه دید. در بازجویی‌ها با تهدید به شکنجه جسمی و همچنین توهین‌های رکیک جنسی او را مورد فشارهای روانی قرار دادند؛ از جمله آنکه عکس‌های «لخت» وی در فضای مجازی منتشر شده است. در طول بازداشت چند بار او را از داروهایش محروم کردند که به همین دلیل دچار خون‌ریزی قاعدگی و اختلال هورمونی شدید به مدت ۲۰ روز شد.
یاسمین حشدری ۲۸ شهریور به قید وثیقه از زندان لاکان رشت آزاد شد. وی با یورش ماموران به منزل شخصی‌اش در بندرانزلی حین خواب و بدون حضور مامور زن دستگیر شد. در طول بازجویی‌ها، با تهدید دستگیری همسر و اعضای خانواده‌اش، مورد فشارهای روانی متعددی قرار گرفت. نیمه شب ۳۱ مردادماه یاسمین حشدری در پی تپش قلب شدید و حمله عصبی ناشی از بازجویی‌های مکرر و شبانه به یک مرکز درمانی در رشت اعزام و پس از مداوای چند ساعته به بند قرنطینه زندان لاکان رشت منتقل شد.
فروغ سمیع‌نیا ۱۳ مهر ۱۴۰۲ از زندان لاکان رشت به قید وثیقه آزاد شد. هنگام بازداشت، درب منزل او را شکستند و او را مورد ضرب و شتم قرار دادند که به زخمی شدن دست او منجر شد. همچنین در اداره اطلاعات برای تهدید وی، صحنه اعدام نمایشی او را اجرا کردند. در هنگام بازجویی تهدید به اجرای حکم شلاق شد و بارها با فحش‌های رکیک جنسی از طرف بازجو مواجه شد. وی شش روز پس از بازداشت توانست با خانواده خود تماس بگیرد. روز بیستم بازداشت درحالی‌که همچنان در انفرادی به سر می‌برد، در اثر فشارهای وارده به بیمارستان پورسینای رشت منتقل و چند ساعتی را در بیمارستان بستری بود.
متین یزدانی ٢۶ شهریور با قید وثیقه از زندان لاکان آزاد رشت شد. هنگام بازداشت او در رشت، مادر وی دچار حمله پانیک شد که به وضعیت وخیم او رسیدگی نشد. در تمام مدت بازجویی در اداره اطلاعات، بارها مورد توهین، تهدید جسمی و جنسی -از جمله تهدید به فرستادن او به بیمارستان اعصاب و روان و خوراندن و تزریق دارو و تهدید به زدن شلاق- قرار گرفت. وضعیت سلامت مادرش نیز به عنوان ابزاری برای ایجاد فشار و روانی او در بازجویی استفاده می‌شد. در اثر فریادهای عامدانه بازجو، گوش چپ او دچار آسیب پایدار شنوایی شد که با وجود تایید پزشک زندان، از دسترسی به خدمات درمانی در مدت بازداشت محروم ماند.
آزاده چاوشیان ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ از زندان لاکان رشت به قید وثیقه آزاد شد. به دلیل هجوم نیروهای مرد و رفتار خشن آنها در هنگام تفتیش خانه، حال مادر آزاده وخیم شد. هنگام انتقال او به اداره اطلاعات، دستبند را طوری به دست او زدند و او را در راه‌پله‌ها کشیدند که دست او زخمی شد و پایش آسیب دید. بازجویی‌های مکرر و طولانی او در اداره اطلاعات اغلب با اهانت، توهین جنسی و تهدید درباره خانواده و رساندن آزار جسمی به او همراه بود. به دلیل مشکل گوارشی در طول بازداشت در اطلاعات نمی‌توانست غذا بخورد.
نگین رضایی ۳ شهریور ۱۴۰۲ از زندان لاکان رشت آزاد شد. در هنگام بازداشت وی در فومن، به‌دلیل خشونت ماموران از ناحیه پا زخمی شد. در هنگام بازجویی‌ها با تخطئه و تحقیر وی، تهدید به اجرای حکم اعدام و شلاق به دنبال اتهام‌های واهی و همچنین انتقال اخبار ساختگی درباره وضعیت و سلامت خانواده وی، مورد شکنجه روانی قرار گرفت. همچنین به دلیل عدم رعایت محدودیت‌های غذایی او که گیاهخوار است و تحمیل اعتصاب غذای اجباری مورد فشار مضاعف روانی و جسمی قرار گرفت.
شیوا شاه‌سیاه ۵ شهریور ۱۴۰۲ از زندان لاکان رشت آزاد شد. وی همراه با فشار فیزیکی و تهدید، بازداشت شد. در بازجویی‌ها از اطلاعات شخصی گوشی وی که به اتهامات او نامربوط بود، برای تهدید و ارعاب و تحقیر جنسی او استفاده می‌شد. او به همین واسطه در طول دوران بازداشت تهدید به خشونت فیزیکی و مرگ نیز شده بود.
هومن طاهری، ۲۶ شهریور به قید وثیقه از زندان لاکان رشت آزاد شد. ماموران اطلاعات از همان لحظه اول بازداشت او در رشت، وی را به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. او در تمام سه روز حضور در ساختمان اطلاعات دستبند و پابند داشته و دائما مورد ضرب و شتم و توهین جنسی قرار گرفته است و یک بار هم نمایش اعدام مصنوعی را در مورد وی اجرا کردند. وی را بعد از سه روز به بند معروف به سگدونی در زندان لاکان منتقل کردند و طی انتقال به این بند مورد ضرب و شتم و تعرض جنسی قرار گرفت که منجر به شکستن یکی از دندان‌ها و کبودی گردن وی شد.
جلوه جواهری در تاریخ ۲۶ شهریور با قید وثیقه از زندان لاکان رشت آزاد شد. در هنگام تفتیش خانه او در خمام، همسرش مورد ضرب و شتم قرار گرفت و تهدید به بازداشت شد. در تمام مدت حبس در سلول انفرادی بود که ۲۱ روز از آن در بازداشتگاه منتسب به اطلاعات و پلیس امنیت نگهداری می‌شد. در تمام بازداشت تنها سه بار او را به هواخوری بردند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
