اخباروگزارش های کارگری ۲۰ دی ماه ۱۴۰۲
– ادامه اعتراضات کارگران صنعت نفت نسبت به تعیین سقف حقوق، نحوه‌ی کسر غیرقانونی مالیات و محدودیت ۳۰ ساله‌ی سنوات بازنشستگی علیرغم سنوات خدمت بیشتر و بعضا کسورات بازنشستگی بیش از ۴۰ سال ،عدم اجرای کامل ماده قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت و عدم ادغام صندوق بازنشستگی با سایر صندوق‌های بازنشستگی با برپایی تجمع
کارگران شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری ،
کارگران سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس جنوبی ،
کارگران عملیاتی شرکت نفت مناطق مرکزی و
کارگران شرکت ملی حفاری شاغل بر دکل‌های حفاری در میدان گازی دی(استان فارس)
– اعتراض کارگران پالایشگاه گاز طبیعی ال ان جی در پارس جنوبی نسبت به عدم پرداخت حقوق با تجمع مقابل درب ورودی و مسدود کردن راه تردد
– سومین روزاعتراض کارگران معدن زغال سنگ طزره نسبت به سطح نازل حقوق منجمله عدم همسان سازی حقوق وبروزنشدن طرح طبقه بندی مشاغل و خلف وعده مدیران با تجمع در شاهرود مقابل ساختمان شرکت زغال سنگ البرز شرقی
– تجمع اعتراضی بازنشستگان فرهنگی کشور نسبت به عدم پرداخت مطالبات و صادرنشدن حکم اصلاحیه رتبه بندی
حضور ده‌ها نفر از معلمان مریوان و سروآباد در تجمع اعتراضی بازنشستگان فرهنگی مقابل برنامه و بودجه
– کنش های کارگران اخراجی کارخانه نساجی بروجرد نسبت به یکه تازی کارفرما تحت حمایت مسئولان استانی و کشوری
– تجمع اعتراضی معلولان مقابل مجتمع ادارات قم
– اعتراض ارتش تک نفره مقابل بهزیستی کرمان
– کانون نویسندگان ایران:
برگزاری مراسم چهارمین سالگرد کشتار سرنشینان پرواز ۷۵۲
– حکم انفصال از خدمت فاطمه سوقندی معلم نیشابوری
– عزیز قاسم زاده سخنگوی کانون صنفی فرهنگیان گیلان با دستبند به زندان انتقال یافت
– دادگاه محمد حبیبی برگزار شد .
– محمد شباهتی در سالگرد آزادی‌اش مجدداً بازداشت شد!
– جان باختن یک کارگر شهرک صنعتی فراهان براثرتصادف
*******
*ادامه اعتراضات کارگران صنعت نفت نسبت به تعیین سقف حقوق، نحوه‌ی کسر غیرقانونی مالیات و محدودیت ۳۰ ساله‌ی سنوات بازنشستگی علیرغم سنوات خدمت بیشتر و بعضا کسورات بازنشستگی بیش از ۴۰ سال ،عدم اجرای کامل ماده قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت و عدم ادغام صندوق بازنشستگی با سایر صندوق‌های بازنشستگی با برپایی تجمع
کارگران شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری ،
کارگران سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس جنوبی ،
کارگران عملیاتی شرکت نفت مناطق مرکزی و
کارگران شرکت ملی حفاری شاغل بر دکل‌های حفاری در میدان گازی دی(استان فارس)
*اعتراض کارگران پالایشگاه گاز طبیعی ال ان جی در پارس جنوبی نسبت به عدم پرداخت حقوق با تجمع مقابل درب ورودی و مسدود کردن راه تردد
روزسه شنبه ۱۹ دی، کارگران پالایشگاه گاز طبیعی ال ان جی(شرکت پیمانکاری دریا ساحل) با تجمع مقابل درب ورودی این پالایشگاه در پارس جنوبی وبستن راه تردد اعتراض وخشمشان را نسبت به عدم پرداخت حقوق بنمایش گذاشتند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت:
بنا بر خبر دریافتی از همکارانمان، دیروز نوزدهم دی ماه حدود ۱۵۰ نفر از کارگران پیمانکاری شرکت دریا ساحل در پالایشگاه گاز طبیعی ال ان جی در پارس جنوبی به خاطر حقوق و مطالبات عقب افتاده مقابل پالایشگاه تجمع کردند.
همکاران معترض تا ظهر دیروز درب ورودی پالایشگاه را مسدود کرده بودند که متعاقب آن مسئولین هم قول مساعد دادند که مطالبات در اسرع وقت پرداخت خواهد شد. کارگران این شرکت پیمانکاری هم اولتیماتوم داده اند اگر مطالبات پرداخت نشود باز هم تجمع کرده اعتصاب خواهند کرد.
*سومین روزاعتراض کارگران معدن زغال سنگ طزره نسبت به سطح نازل حقوق منجمله عدم همسان سازی حقوق وبروزنشدن طرح طبقه بندی مشاغل و خلف وعده مدیران با تجمع در شاهرود مقابل ساختمان شرکت زغال سنگ البرز شرقی
روز چهارشنبه ۲۰ دی،جمعی از کارگران معدن زغال سنگ طزره در سومین روزاعتراضشان نسبت به سطح نازل حقوق منجمله عدم همسان سازی حقوق وبروزنشدن طرح طبقه بندی مشاغل و خلف وعده مدیران راهی شهرستان شاهرود شدند تا با برپایی تجمع مقابل ساختمان شرکت زغال سنگ البرز شرقی صدای حق خواهیشان را هرچه بیشتر منعکس کنند.
یکی از کارگران معدن زغال سنگ طزره درباره دلیل اعتراضشان به خیرنگاررسانه ای گفت: در واکنش به بی‌توجهی مدیران به اعتراض کارگران در روزهای گذشته تصمیم گرفتیم به شاهرود رفته و اعتراض‌مان را به گوش مسئولان برسانیم.
این کارگر دلیل اعتراض همکارانش را بلاتکلیفی در موضوع افزایش حقوق اعلام کرد و گفت: کارگران خواستار بازنگری در اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و نزدیک کردن حقوق خود به کارگران دیگر شرکت‌های معدنی هستند. در این معدن حدود ده سال پیش طرح طبقه‌بندی مشاغل انجام شد و ضریب افزایش حقوق کارگران نسبت به سایر معادن زغال سنگ قابل مقایسه نیست و در سطح پایینی قرار دارد.
وی افزود: کارگران معدن زغال سنگ طزره به وعده‌های مدیران شرکت البرز شرقی به عنوان کارفرمای اصلی در زمینه بازنگری در اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل تا پایان آذر ماه سال جاری اعتماد کرده بودند اما بعد از گذشت حدود ۹ ماه، این موضوع مورد موافقت مسئولان شرکت قرار نگرفته است.
این کارگر با بیان اینکه کارگران معدن حاضر در شاهرود خواهان وصول مطالبات خود و همکارانشان هستند، افزود: آنان علاوه برموضوع بازنگری در اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، خواستار تامین امنیت شغلی و جانی با حذف پیمانکاران و برخورد با مقصران حادثه روز ۱۲شهریور هستند.
درهمین رابطه:ادامه و گسترش اعتراض کارگران معدن زغال سنگ طزره نسبت به سطح نازل حقوق منجمله عدم همسان سازی حقوق وبروزنشدن طرح طبقه بندی مشاغل و خلف وعده مدیران برای دومین روز
روزسه شنبه ۱۹ دی ،اعتراض کارگران معدن زغال سنگ طزره نسبت به سطح نازل حقوق منجمله عدم همسان سازی حقوق وبروزنشدن طرح طبقه بندی مشاغل و خلف وعده مدیران در دومین روزبا همراهی کارگران کارخانه زغال‌شویی در شهرستان شاهرود استان سمنان و معدن زغال سنگ تخت واقع در ارتفاعات جنگلی شهرستان مینودشت استان گلستان پشت سر گذاشته شد.
یک کارگرمعترض معدن زغال سنگ طزره با بیان اینکه تعداد کارگران این معدن تا حدود ۷۰۰ نفر برآورد می‌شود، به خبرنگاررسانه ای گفت: اعتراض کارگران معدن زغال سنگ طزره با همراهی کارگران کارخانه زغال‌شویی در شهرستان شاهرود استان سمنان و معدن زغال سنگ تخت واقع در ارتفاعات جنگلی شهرستان مینودشت استان گلستان برگزار و کارگران در محوطه معادن محل اشتغال خود تجمع کردند.
*تجمع اعتراضی بازنشستگان فرهنگی کشور نسبت به عدم پرداخت مطالبات و صادرنشدن حکم اصلاحیه رتبه بندی
روز چهارشنبه ۲۰ دی،جمعی از بازنشستگان فرهنگی کشور برای اعتراض به عدم پرداخت مطالبات منجمله مانده پاداش .معوقات سه ساله و صادرنشدن حکم اصلاحیه رتبه بندی دست به تجمع مقابل سازمان برنامه و بودجه در تهران زدند.
شعارها:
«ننگ ما ننگ ما وزیر الدنگ ما»
«صحرایی صحرایی استعفا استعفا»
«یه اختلاس کم بشه مشکل ما حل میشه»
«نه مجلس نه دولت نیستند بفکر ملت»
حضور ده‌ها نفر از معلمان مریوان و سروآباد در تجمع اعتراضی بازنشستگان فرهنگی مقابل برنامه و بودجه
ده‌ها نفر از معلمان مریوانی همراه با سایر شهرها خود را به تهران رساندند تا در در تجمع اعتراضی به عدم پرداخت مانده پاداش و صدور حکم اصلاحیه رتبه بندی و پرداخت معوقات ۱۴۰۰-۱۴۰۱و۱۴۰۲ شرکت کنند .
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
*کنش های کارگران اخراجی کارخانه نساجی بروجرد نسبت به یکه تازی کارفرما تحت حمایت مسئولان استانی و کشوری
«صبح جمعه یکم دی‌ماه از کارخانه تماس گرفتند و گفتند از فردا سرکار نیایید، ما تا شب قبل در حال کار کردن بودیم، راندمان کارمان بالا بود. فردایش رفتیم، راهمان ندادند.»
این روایت مشترک کارگران کارخانه نساجی بروجرد است که حدود سه‌هفته پیش اخراج شدند و دیگر قراردادشان تمدید نشد.
کارگران می‌گویند آمار اخراجی که ابتدای دی‌ماه اتفاق افتاد، بیشتر از ۱۱۰ نفر است؛ یعنی قرارداد بیش از ۱۵۰ کارگر از ابتدای دی‌ماه تمدید نشد، آن هم در شرایطی که دو ماه حقوق و بیمه از کارخانه طلب داشتند. آمار نیروهای تعدیل‌شده کارخانه به همین ۱۱۰ نفر محدود نمی‌شود و نزدیک ۳۳۰ کارگر دیگر هم از ابتدای امسال با تمدید نشدن قرارداد روبه‌رو شدند؛ اطلاعاتی که اداره کار بروجرد اعلام کرده است. تصمیم برای اخراج یک شبه و گسترده کارگران به دی‌ماه امسال محدود نمی‌شود؛ سال ۸۸ هم حدود ۴۰۰ کارگر، سال ۹۵ حدود ۵۰۰ نفر و سال ۹۹ هم حدود ۹۰۰ نفر از این کارخانه اخراج شدند. حالا چهارکارگر نساجی از شرایط کار و زندگی در این کارخانه می‌گویند، از تاخیرهای سه تا چهارماهه در پرداخت حقوق تا قراردادهای ۱۵روزه و یک‌ماهه.
روایت اول: قراردادهای ۱۵روزه
خانم «ل» قبل از اخراج کارگر بخش دوزندگی بود و ۲۱ ماه سابقه کار در این بخش را داشت؛ قبل از آن ۱۸ سال سابقه کار دوزندگی داشت و به‌عنوان کارگر باسابقه استخدام شده بود. خانم «ل» سرپرست فرزند مبتلا به سی‌پی است که به کاردرمانی نیاز دارد و تحت پوشش بهزیستی است، ولی تاخیرهای طولانی در پرداخت دستمزد، دوسال کاردرمانی او را عقب انداخت و از ابتدای دی‌ماه امسال هم از کار اخراج شد: «مدتی قبل و بعد از کار کردن با یک چرخ حرفهای، کارهای مختلفی به غیر از تخصص‌ام به من می‌دادند. بعد هم گفتند، راندمان کارَت پایین است و اخراجی. آمار کار من از همه بیشتر بود. می‌دانستند من سرپرست خانواده‌ام و فرزندی دارم که به درمان نیاز دارد و هیچ درآمدی هم به غیر از این کارخانه ندارم، ولی از کار برکنارم کردند. فقط گفتند، قراردادت تمام شده.»
او حرفهای زیادی دارد: «ما در آن کارخانه حتی قرارداد ۱۵روزه هم داشتیم؛ مگر می‌شود؟ کسی با کارگران قرارداد کمتر از سه‌ماه نمی‌بندد، اما در بخشی که من کار می‌کردم، قرارداد همه ما یک‌ماهه بود. اگر رئیس سالن دلش می‌خواست، با یک کارگر قرارداد ۱۵روزه می‌بست. قرارداد نیروهای زیادی همزمان با من تمام شد، چطور قرارداد من را تمدید نکردند؟ با یکی از نیروهای باسابقه شش‌ماه متوالی قرارداد ۱۵روزه می‌بستند؛ چون اعتراض می‌کرد. حتی دوروزونصفی را هم مرخصی نمی‌دادند.»
او و چند کارگر دیگر بخش دوزندگی، از اولین نیروهایی بودند که در سالن مشغول به‌کار شدند و از همان روز اول هم آمار تولید بالایی داشتند. امسال پایه حقوقش به پنج میلیون و ۳۰۰ هزار تومان و دریافتی هم به حدود هشت میلیون تومان رسید، اما پرداخت‌های نامنظم از همان ابتدای سال شروع شد، حتی عیدی اسفندماه ۱۴۰۱ هم در چند بخش پرداخت شد: «حقوق‌ها همیشه هر سه تا چهارماه یک‌بار پرداخت می‌شد؛ آن‌هم نه یک جا! هر سه‌ماه یک‌حقوق را واریز می‌کردند. در این‌مدت از ما حق بیمه کم می‌شد، ولی هیچ‌وقت بیمه برقرار نبود. هربار که فرزندم را به دکتر بردم، متوجه شدم بیمه او قطع است. کارخانه دو سال تمام از من پول بیمه تکمیلی و تامین اجتماعی دونفر را گرفت، ولی فرزندم تحت‌پوشش نبود.»
بیمه دانا که کارخانه با آن قرارداد داشت، معمولاً همه موارد را تحت‌پوشش می‌گیرد، ولی کارخانه برخی موارد را نپذیرفته است: «در نساجی، فروشگاهی وجود دارد که مخصوص پرسنل است و ما سهام آنجا را خریده‌ایم؛ یعنی تا چهارماه، ماهیانه ۳۲۰ هزار تومان از حقوق ما کسر می‌شد تا سهام آن را بخریم. فروشگاه با مراکز مختلف قرارداد داشت، برای تهیه مواردی که تحت‌پوشش بیمه دانا نبود یا در آن‌بازه امکان تهیه آن را نداشتیم، باید از فروشگاه نامه می‌گرفتیم تا بتوانیم از مراکز طرف‌قرارداد خرید کنیم، ولی کارخانه دوبرابر قیمت بیرون با ما حساب می‌کرد. مثلاً اگر بیرون عینک را نقد می‌خریدم، می‌شد یک‌میلیون تومان، ولی نساجی بابت همین عینک پول بیشتری از من کم کرد؛ چون قسطی و با سهام فروشگاه خریده بودم. حقوق‌ها را دیر پرداخت می‌کردند و ما هم ناچار می‌شدیم از همین فروشگاه نامه بگیریم و خرید کنیم؛ یعنی مجبور می‌شدیم از فروشگاه خودش بخریم و دوباره همان پول را با سود از ما می‌گرفتند.»
خانم «ل» هم مثل باقی کارگران می‌گوید: «به ما می‌گفتند، موجودی نداریم و کاهش فروش داریم، ولی در فروشگاه‌های سراسر کشور ۹۵ درصد تخفیف زده بودند، بااین‌حال باز هم به‌اندازه قیمت اصلی فروش داشتند. با وجود فروش بالا و پیش‌فروش به کشورهایی مثل کویت، عراق و… باز هم می‌گفتند، پول مواد اولیه و حقوق نداریم. هنوز به‌اندازه دوماه بیمه و حقوق من پرداخت نشده و به‌دلیل بدهی بیمه، من هم نمی‌توانم بیمه بیکاری دریافت کنم. روزی که دیگر با ما قرارداد را تمدید نکردند، قرار بود درباره علت آن بپرسیم، ولی حراست ما را بیرون کرد. در یک فهرست، نام ما را به‌عنوان ممنوع‌ازورودها نوشته بودند. اول دی‌ماه از سالن دوزندگی، فروشگاه مجازی، بافندگی و ریسندگی ۱۶۰نفر را بیرون کردند. ۲۰نفر دیگر را هم تعدیل کردند. به ما گفته بودند، مطلقاً امکان برگشت نیست، اگر بود شما را تعدیل نمی‌کردیم. ما به فرمانداری هم شکایت کردیم، ولی چهارروز بعد در یک مصاحبه تلویزیونی گفتند، استخدام نیروها احساسی و با دخالت نماینده انجام شده بود، الان هم اخراج نشدند، منفصل از خدمت شدند. همکاری داریم که دوفرزند یتیم دارد، او بیرون از کارخانه هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهد، چرا او باید از کارخانه بیرون شود؟»
کارگران نساجی بروجرد مردادماه امسال پس از چهارماه تاخیر در پرداخت حقوق، اعتصاب کردند و حدود ۱۲روز وارد کارخانه نمی‌شدند. ۲۵نفر از آنها را اخراج کردند؛ تصمیمی که باعث شد یک‌بار دیگر اعتصابات ادامه پیدا کند: «این ۲۵نفر از مردادماه امسال معلق هستند. حتی حقوق‌مان را هم ندادند. بعد از این ماجرا هم دوباره یک‌هفته اعتصاب شد. باقی کارگران تهدید به اخراج شدند و گفتند، باید مصاحبه کنید و بگویید که مشکلی وجود ندارد. نماینده شهر ما در این دوسال تا الان، حدود سه‌بار وام کلان داده است. من به رئیس دادگستری هم گفتم که بهترین نیروها را بیرون می‌کنند تا سالن را به حالت نیمه‌تعطیل دربیاورند و راحت اعلام ورشکستگی می‌کنند تا دولت مجبور شود به آنها وام دهد.»
روایت دوم: به ما مهلت ندادند
«میم» ۳۴ساله است، او هم از اولین نیروهای استخدامی بخش دوزندگی است؛ بخشی که دوسال پیش افتتاح شد. با وجود سابقه کار و آمار تولید بالا، او هم در فهرست کارگرانی بود که صبح یکم دی‌ماه متوجه شد دیگر اجازه ورود به کارخانه را ندارد. او یک پسر و دختر دارد و قرار است به‌زودی صاحب یک فرزند دیگر شود: «خانه من پنج کیلومتر از شهر دور است و در روستا زندگی می‌کنم. وسیله ترددم یک موتور است؛ در برف و باران با همین موتور سرکار می‌رفتم. آمار کارم؛ روزانه ۱۳۰ تا ۱۴۰ لحاف بود. به من گفتند با این میزان تولید، برای تو اضافه حقوق در نظر می‌گیریم؛ یعنی از ۸۰ لحاف بیشتر، حقوق بیشتری باید دریافت می‌کردم. مدتی هزینه زندگی خواهرم و فرزندانش را هم من پرداخت می‌کردم، برای همین روی این اضافه‌حقوق هم حساب کرده بودم که حدود ۱۵ میلیون تومان می‌شد و بهتر از هفت‌میلیون تومانی بود که شرکت به من پرداخت می‌کرد. ولی به من دروغ گفتند، یک هزار تومانی هم به‌عنوان اضافه‌کار پرداخت نشد. حتی پول اضافه‌کارهای تابستان را هم در نظر نگرفتند. با وعده‌های پوشالی بچه‌ها را وادار می‌کردند راندمان کاری بیشتری داشته باشند. بعد از سال ۱۴۰۰ که نیروی بیشتری جذب بخش دوزندگی شد، خط تولید رونق گرفت و تعداد فروشگاه به ۵۶ مورد رسید. می‌گفتند سود حاصل از این بخش می‌تواند حقوق قسمت‌های دیگر را تامین کند، ولی بدون کوچک‌ترین هماهنگی‌ای، اخراج‌مان کردند. حتی مهلت ندادند که به فکر جای دیگری برای خودمان باشیم. ما پنج‌شنبه تا ساعت ۱۰:۳۰دقیقه شب سرکار بودیم، ولی جمعه صبح به من زنگ زدند که دیگر اجازه ورود به شرکت را ندارم. به بهانه تعدیل گفتند، شما را به قسمت‌های دیگر معرفی می‌کنیم، ولی همان قسمت‌ها هم تعدیل‌نیرو داشتند. همه کسانی که اخراج کردند، متخصص و باسابقه بودند. بابت توهین یکی از مسئولان بخش هم شکایت کردیم، ولی راه به جایی نبرد. من هنوز نتوانسته‌ام جای دیگری کار پیدا کنم.»
«میم» و کارگران دیگر، اوایل استخدام بین پنجم تا دهم ماه حقوق دریافت می‌کردند، اما کم‌کم این روند تغییر کرد و پرداخت‌ها هر سه تا چهارماه انجام می‌شد: «بیمه تکمیلی ۹۵درصد اوقات قطع بود؛ درصورتی‌که هرماه یک‌میلیون تومان به‌ازای بیمه تکمیلی و بیمه تامین اجتماعی کم می‌شد، ولی نمی‌توانستم از هردو استفاده کنم. سال گذشته بابت سه‌ماه تاخیر در حقوق، اعتصاب کردم، ولی من را از شرکت اخراج کردند. چند روز مرا پشت در نگه داشتند. برادرم در قسمت رنگرزی مشغول به‌کار بود ولی حین کار، دست‌اش زیر غلطک پارچه گیر کرد. خود شرکت گفت، حق شکایت از شرکت ندارید و نباید پیگیر دیه باشید. چندنفر مثل برادرم چون پیگیر شکایت شدند، با بی‌رحمی کامل اخراج کردند.»
روایت سوم: پول‌ها کجا می‌رود؟
«به ما گفتند به نیرو نیاز نداریم؛ دی‌ماه نزدیک ۱۵۰نفر تعدیل شدند، نه ۱۱۰ نفر. آنها وام می‌گیرند، ولی جای دیگری هزینه می‌کنند و بعد هم نیروها را بیرون می‌اندازند. این سیاست کارخانه نساجی است. از طریق یکی از نمایندگان مجلس ۱۹۵میلیارد تومان وام گرفتند، یک‌سال با این وام کار کردند و حالا هم نیروها را بیرون انداختند. قرار است چندروز دیگر ۷۵نفر دیگر را هم اخراج کنند. از بخش‌های دوزندگی، بافندگی و انبار تعدیل نیرو داشتند.»
«ر» هم دوسال سابقه کار در این کارخانه را دارد و مثل سایر نیروها با دو تا سه‌سال سابقه، اخراج شده. بین این نیروها کارگرانی هم بودند که ۱۶ سال سابقه کار داشتند: «ما می‌خواستیم روبه‌روی وزارت کار تجمع کنیم. به نهاد ریاست‌جمهوری هم درباره این موضوع نامه زدیم. کسی که ازدواج کرده و زیر خروارها قرض است، چرا باید تعدیل شود؟ قبل از تمدیدنکردن قرارداد هم به ما اطلاعی داده نشد. در قراردادهای ما بندی وجود دارد که طبق آن، کارفرما باید ۲۰ روز قبل از تمدیدنکردن، به کارگر اطلاع دهد و بگوید که نیروی مازاد است، ولی روز جمعه به همه این ۱۵۰نفر زنگ زدند و گفتند که از فردا سرکار نیایید. فردای آن‌روز رفتیم جلوی کارخانجات نساجی تجمع کردیم، ولی گفتند که نامه‌های «عدم‌نیاز» شما را زده‌ایم. دوباره پیگیری کردیم، ولی گفتند که کارخانه به شما نیازی ندارد.»
او تعریف می‌کند که اخراج دسته‌جمعی کارگران کارخانه باردیگر در سال‌های ۸۶، ۹۵و ۹۷ اتفاق افتاده بود: «آنها دنبال دریافت دوباره بودجه و منابع مالی از بانک‌ها هستند. داخل حساب‌های‌شان پول است. من در انبار مرکزی بودم، قبول ندارم که می‌گویند منابع نداریم، پول کارگر نداریم. ما که در انبار بودیم، ثبت سفارش و فروشگاه زیاد داشتیم و کارخانه به میزان تولیدی که می‌خواستند، نمی‌رسید. با این شرایط چطور عدم‌نیاز می‌زنند؟ بخش‌های بافندگی و ریسندگی به نیرو نیاز دارند که به این راندمان برسند، ولی آنها به‌جای جذب نیرو، اخراج می‌کنند. فقط دنبال وام و سرمایه در گردش هستند. به‌ازای هر کارگر ۱۵۰ تا ۱۷۰ میلیون وام اشتغالزایی می‌گیرند. به کمک یکی از نمایندگان شهر ۱۷۵میلیارد تومان وام گرفته‌اند. این نماینده تسهیلاتی برای آنها ایجاد کرده که به‌واسطه آن، بیمه‌های کارگران بدون پرداخت حق بیمه از طرف کارخانه، رد می‌شود و به‌نام اشتغالزایی هزینه‌ای در این مورد پرداخت نمی‌کنند. بچه‌های ما دوماه بیمه و حقوق عقب‌افتاده دارند. چون مدیریت، چند کارخانه در سطح کشور دارد، وام‌ها را دریافت می‌کند ولی جای دیگری هزینه می‌کند. در مدتی که اعتصاب کرده بودیم (مردادماه امسال)، فقط فروشگاه‌های کشور کار می‌کردند و کارخانه، تولیدی نداشت. فروشگاه‌های تهران، اهواز و… روزانه ۹۰ میلیون تومان فروش پارچه دارند؛ پس این پول‌ها کجا می‌رود؟»
روایت چهارم: اخراج ۳۱۰ کارگر
«از سال ۱۴۰۰ کارخانه نساجی بروجرد به‌شکلی بی‌رویه نیروی تازه‌کار استخدام کرد؛ یکی از نمونه‌های آن جذب ۶۰۰ نیرو برای بخشی است که قرار بود ۳۰۰ کارگر داشته باشد. کارگران شاغل در کارخانه می‌گویند که سال گذشته این میزان جذب، تاثیر منفی خود را نشان نداد و آمار فروش کارخانه خوب بود؛ به‌همین‌دلیل مشکلی هم در پرداخت دستمزدها وجود نداشت، اما امسال کارخانه با کمبود مواد اولیه، افزایش هزینه‌ها و مشکلات اقتصادی روبه‌رو شد و به‌دنبال آن هم دستمزدها با تاخیر پرداخت می‌شد. ازطرف‌دیگر میزان فروش کارخانه هم کم شد و نتیجه جذب نیروهای سال گذشته، خودش را نشان داد و کارخانه هم بخشی از نیروها را به‌عنوان مازاد اعلام کرد.»
برخلاف سه‌نفر دیگر، «ح» می‌گوید که کارخانه واقعاً با افت فروش روبه‌رو شده و نمی‌تواند از پس هزینه‌ها بربیاید، ولی قرار است حالا که فروش بیشتر شده، کارگران تعدیل‌شده به کار برگردند: «ماه گذشته ۱۱۰نفر نیروهای کارخانه به‌دلیل همین مشکلات اقتصادی از کارخانه اخراج شدند و گفته شده که قرارداد آنها تمدید نشده است. قراردادهای کارگران نساجی بروجرد هم یا یک‌ماهه است یا سه‌ماهه. دستمزدها هم طبق قانون کار و سنوات و پایه خدمتی است و حداقل حقوق برای یک کارگر تازه‌کار، حدود هفت تا هفت میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است و بسته به سابقه کارگر، افزایش پیدا می‌کند. در طول سال هم حدود ۳۱۰ نفر اخراج شدند. فعلاً هم بیمه‌های تامین اجتماعی، هم تکمیلی قطع و حقوق‌ها از آبان‌ماه هنوز واریز نشده است. حدود ۹۰ نفر از کارگرانی که اخیراً اخراج شده‌اند، در قسمت دوزندگی کارخانه مشغول به‌کار بودند. کارخانه فعلاً با حدود ۱۵۰۰ کارگر، فعال است و نیروی مازاد اعلام نشده است. تا یک‌ماه پیش وضعیت تولید نسبت به سال‌های گذشته کاهش زیادی داشت، اما حالا به وضعیت عادی برگشته و خط ریسندگی، بافندگی و… تغییر کرده و از نظر متراژ پارچه حدود ۹۷ درصد ظرفیت کارخانه است. ما هم با مدیریت صحبت کردیم که اگر وضعیت تولید کارخانه مثبت باقی بماند و شرایط آن تغییر نکند، نیروهای اخراج‌شده دوباره برگردند. ممکن است از ۱۱۰نفر اخراج شده، حدود ۹۰نفر آنها دوباره به کار برگردند. در بین کارگرانی که اول دی‌ماه امسال از کارخانه تعدیل شدند، نیروهای باسابقه هم بودند که بعد از گفت‌وگوهای طولانی و درخواست‌های زیاد ازطرف نمایندگان کارگران، تعدادی از آنها به کارخانه برگشته‌اند. اما بیشتر این تعداد بین یک تا دوسال سابقه‌کار داشتند. نیروهایی با سابقه ۱۲ سال و ۱۸ سال خدمت هم بین آنها بود. در این‌سال‌ها مدیریت داخلی توسط یک‌نفر انجام شده و مدیرعامل تغییر کرده است. کارخانه سال ۸۸ دست بخش‌دولتی بود، اما از سال ۸۹ به دست بخش‌خصوصی سپرده شد.»
مصیبت خصوصی‌سازی
تعدیل ۱۱۰نفر و به‌تعبیر کارگران کارخانه بیش از ۱۵۰نفر از نیروهای کارخانه نساجی بروجرد در شرایطی اتفاق افتاد که براساس گزارش مرکز آمار استان لرستان با ۱/۱۱درصد بیکار، سومین استان ازنظر آمار بیکاری است. این کارخانه در سال ۱۳۶۲ در زمینی به مساحت ۵۰ هکتار و با سرمایه‌گذاری حدود ۱۵ میلیارد ریال در جنوب‌شرقی شهر بروجرد ساخته شد. مدیرکل صنعت، معدن و تجارت لرستان بعد از این تعدیل گسترده گفت: «کارخانه در ۹ ماهه امسال هم ۱۰ میلیون متر طول تولید داشتند، اما باتوجه به اینکه در سال‌جاری بحث کاهش فروش تأثیراتی بر میزان تولیدات واحد داشت و مشکلاتی ایجاد کرد، برای افزایش تامین نقدینگی هم در قالب افزایش حد اعتباری سه‌هزار میلیارد ریال بانک‌های عامل استان همکاری کردند. کم‌شدن فروش در سال‌جاری به‌دلیل افزایش قیمت مواد اولیه و کاهش خرید توسط مصرف‌کنندگان، منجر به تعدیل نیروی انسانی شد.» خصوصی‌سازی این کارخانه که در سال ۸۹ انجام شد، عامل اصلی بی‌ثباتی کارخانه و تعدیل‌های متعدد کارگران در طول ۱۰سال اخیر عنوان می‌شود. سال گذشته گودرزی، نماینده مردم بروجرد در مجلس،گفت:«کارخانجات نساجی بروجرد مدرن با ۵۰ هکتار زمین و امکانات رفاهی، حدود ۹۵ درصد سهام‌اش متعلق به بانک ملی بوده است که این کارخانجات بدون توجیه منطقی و بدون در نظر گرفتن اهلیت خریدار در سال ۸۹ به مبلغ ۳۶ میلیارد تومان به‌صورت نقد و اقساط واگذار شده است. اخبار حاکی از پرداخت نکردن اقساط در زمان مقرر است درحالی‌که در زمان واگذاری حدود ۱۸ میلیارد تومان موجودی پارچه داشته است. نشان عدم اهلیت و مسئله‌دار بودن این واگذاری این است که اکنون مبالغی هنگفت بابت خدمات دریافت‌شده به سازمان‌های خدمات‌رسان بدهکار است. ازاین‌رو ضروری است دستگاه‌ها و نهادهای نظارتی و امنیتی به موضوع ورود کرده و سریعاً ابعاد مسئله را به مردم گزارش کنند؛ به‌همین‌دلیل طرح تحقیق و تفحص از نحوه واگذاری کارخانجات بروجرد از بانک‌ملی به بخش خصوصی نیز به‌زودی کلید خواهد خورد.» در سال ۱۳۸۹ کارخانه نساجی بروجرد درحالی‌که در دو سال قبل فروش خوبی داشت به بخش خصوصی واگذار شد و قیمتی که برای کارخانه تخمین زده شد حدود ۳۰۰ میلیارد تومان بود، اما این کارخانه ۳۶ میلیارد تومان ارزش‌گذاری شد و قرار بر این شد که خریدار ۱۲ میلیارد تومان به‌صورت نقدی و مابقی را تا سال ۱۳۹۶ به‌صورت اقساط پرداخت کند. این ارقام در شرایطی بود که فقط ۲۴میلیارد تومان موجودی انبار تکمیل این کارخانه بود؛ یعنی میزان پارچه فقط محاسبه شده است و انبار نخ، ماشین‌آلات، قطعات، ساختمان ۴۰۰متری دفتر تهران و ساختمان ورزشی جدا از این ۲۴میلیارد تومان است یعنی خریدار کارخانه، این واحد صنعتی را تنها با نیمی از موجودی انبار، تکمیل خریداری کرده است.»
بخشی ازیک گزارش رسانه ای شده بتاریخ ۲۰ دی ماه ۱۴۰۲
*تجمع اعتراضی معلولان مقابل مجتمع ادارات قم
روز چهارشنبه ۲۰ دی،تعدادی از معلولان در اعتراض به عدم اجرای ماده ۲۷ قانون معلولان مقابل مجتمع ادارات استان قم تجمع اعتراضی برگزار کردند.
*اعتراض ارتش تک نفره مقابل بهزیستی کرمان
اعتراض تک‌نفره صبح امروز(چهارشنبه ۲۰ دی) یک دختر دارای معلولیت به عدم اجرای ماده ۲۷ قانون معلولان و تشویق سایر معلولان به کنشگری در مقابل بهزیستی استان کرمان
منبع ۲ خبربالا:کانال کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت
*کانون نویسندگان ایران:
برگزاری مراسم چهارمین سالگرد کشتار سرنشینان پرواز ۷۵۲
چهارمین سالگرد کشتار سرنشینان پرواز ۷۵۲ هواپیمایی اوکراین که هدف پدافند هوایی سپاه پاسداران قرار گرفت، در فضایی امنیتی برگزار شد. دادخواهان و بازماندگان صبح روز ۱۸ دی ماه در شاهدشهر؛ محل سرنگونی هواپیما در حالی گرد هم آمدند که مأموران امنیتی با حضور گسترده از آنان فیلم و عکس می‌گرفتند.
در این مراسم متنی با عنوان «طومار دادخواهی» خوانده شد و خانواده‌ها به دلیل اینکه هنوز پس از چهار سال حقیقت این ماجرا روشن نشده و روند رسیدگی به پرونده در دادگاه نظامی تهران همچنان در هاله‌ای از ابهام است، آن را امضا کرده و شعار «فریاد از این بیداد» سر دادند.
در ادامه‌ی این مراسم بیانیه‌ی «انجمن خانواده‌های جانباختگان پرواز پی‌اس۷۵۲» نیز خوانده شد. در بخشی از این بیانیه ضمن اشاره به «سالگرد قتل عمدی بکتاش آبتین» عضو کانون نویسندگان ایران، چنین آمده است: «دادخواهی خانواده‌های پرواز که بخشی از جنبش بزرگ دادخواهی در ایران است می‌تواند یاری‌گر جنبش مدنی ایرانیان برای عبور از این کابوس و رسیدن به عدالت و آزادی باشد. مسیر دشوار ما برای رسیدن به عدالت همچنان ادامه دارد و در این راه خود را مدیون میلیون‌ها انسان آزاده‌ای می‌دانیم که در ایران و سراسر جهان همراه ما بوده‌اند».
روز ۱۸ دی‌ماه ۱۳۹۸ پرواز شماره ۷۵۲ هواپیمایی اوکراین به فاصله‌ی کوتاهی پس از برخاستن از فرودگاه تهران با دو موشک سپاه پاسداران مورد هدف قرار گرفت و تمامی ۱۷۶ سرنشین آن جان باختند.
حاکمیت دلیل وقوع این جنایت را «خطای انسانی» اعلام کرد که مورد قبول دادخواهان این فاجعه نیست. در مقابل بازماندگان به دلیل دادخواهی، بارها از سوی حاکمیت مورد تهدید قرار گرفته و گاه ممنوع‌الخروج شده‌اند.
*حکم انفصال از خدمت فاطمه سوقندی معلم نیشابوری
هسته‌ی گزینش وزارت آموزش و پرورش با حکمی خانم سوقندی معلم ادبیات نیشابور را از معلمی برکنار کرد
پیش‌تر دادگاه انقلاب خراسان رضوی برای فاطمه سوقندی به اتهام تبلیغ علیه نظام پرونده‌ی قضایی تشکیل داده بود
در پی پرونده‌سازی‌های نهادهای امنیتی این معلم خراسانی هم به هیات تخلفات اداری و هم به هسته گزینش فراخوانده شده بود
آخرین حکم شغلی با عنوان اخراج در ۲۹ خرداد ۱۴۰۲ برای فاطمه سوقندی صادر شده است.
مدت‌هاست وزارت آموزش و پرورش عملا به سیستم سرکوب نهادهای امنیتی اضافه شده است و با نشانه گرفتن معیشت معلمان، ارعاب معلمان را به جای تامین مطالبات همکاران بعنوان راهکار در پیش گرفته‌اند
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
*عزیز قاسم زاده سخنگوی کانون صنفی فرهنگیان گیلان با دستبند به زندان انتقال یافت
عزیز قاسم‌زاده معلم و هنرمند زندانی که در مرخصی درمانی به سر می‌برد ضمن مخالفت با ادامه مرخصی درمانی، امروز چهارشنبه ۲۰ / ۱۰ / ۱۴۰۲ با دستبند به زندان لاکان رشت انتقال داده شد.
این در حالی است که او با انجام آزمایشات تازه و افزایش PSA از ۶ به ۷/۸ برای بررسی وضعیت بیماری خود اخیرا MRI انجام داده است و طبق دستور پزشک معالج، او می‌بایست از تاریخ ۱۳ / ۱۰ / ۱۴۰۲ به مدت دو هفته با مصرف داروی تجویز شده مجددا ازمایش می‌داد
با مخالفت با تمديد مرخصی این فعال صنفی معلمان، روند درمانی‌اش متوقف شده است.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
*دادگاه محمد حبیبی برگزار شد .
امروز صبح محمد حبیبی سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران در دادگاه انقلاب شهریار محاکمه شد .
رامین صفرنیا وکیل این فعال صنفی معلمان در حساب ایکس خود نوشت :
” امروز به تاریخ ۱۴۰۲/۱۰/۲۰ جلسه رسیدگی موکلم #محمد_حبیبی در دادگاه انقلاب شهریار به اتهام #اجتماع_و_تبانی بامصادیق (توئیت‌هایی در خصوص اعتراض به مسمومیت سازی مدارس و دفاع از حقوق دانش‌اموزان )برگزار شد.”
این پرونده مربوط به آخرین بازداشت محمد حبیبی در ۱۶ فروردین ماه امسال است.
محمد حبیبی در اسفند ماه ۹۶ و اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ هم با اتهام فعالیت های صنفی بازداشت و روانه زندان شده بود .
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
*محمد شباهتی در سالگرد آزادی‌اش مجدداً بازداشت شد!
محمد شباهتی دانشجوی انسان‌شناسی دانشگاه تهران و فعال صنفی-دانشجویی، روز ۱۹ دی‌ماه ۱۴۰۲، با هجوم نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت شد.
وی پیش از این، در جریان قیام #زن_زندگی_آزادی، در تاریخ ۱۶ آذر ۱۴۰۱ درون صحن دانشگاه تهران توسط نیروهای حراست دانشگاه مورد ضرب و شتم قرار گرفت و تحویل نیروهای امنیتی شد. وی پس از گذراندن ۳۳ روز بازداشت غیرقانونی، با قرار وثیقه آزاد شد.
از نهاد بازداشت‌کننده و وضعیت ایشان اطلاعی در دست نیست.
برگرفته از کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور
*جان باختن یک کارگر شهرک صنعتی فراهان براثرتصادف
ظهر روز چهارشنبه ۲۰ دی، یکی از رانندگان واحد‌های تولیدی شهرک صنعتی فراهان براثر تصادف تریلی در این شهرک واقع در استان مرکزی جان خودرا ازدست داد.
