نامه سرگشاده به ریاست دانشگاه کلمبیا
رشید خلیدی
ترجمه: ژاله سهند
توضیح مترجم:
در زیر متن نامه رشید خلیدی، تاریخدان فلسطینی، نویسنده، استاد مطالعات مدرن عرب در دانشگاه کلمبیا و استاد کرسی مطالعات خاورمیانه ادوارد سعید، که در پاسخ به بیانیه هیجده تن از روسای دانشکده های دانشگاه کلمبیا، (که اعترضات اخیر هواداران جنبش فلسطین را در محیط خود، امر بر یهودی ستیزی و حمایت از تروریسم قلمداد کرده اند) نوشته شده است، را ملاحظه می فرمایید. در انتها، لینک به هردو متن; بیانیه دانشگاه کلمبیا و نامه رشید خلیدی، درج گردیده اند.
****************************************************************************************************
روسای ما ]روسای دانشکده های مختلف [ اظهار می دارند که جامعه کلمبیا باید اذعان نماید که “شنیدن سرایشاتی مانند “به هر طریقی لازم”، “از رودخانه تا دریا” یا دعوت به “انتفاضه” – صرف نظر از نیات و خاستگاه خود – توسط بسیاری از یهودیان، اسرائیلی ها و سایر اعضای جامعه ما به مثابه یهودی ستیزی و عمیقاً آزاردهنده تجربه گردیده است.”
بدینسان آنها به طوری یک جانبه تصمیم گرفته اند که هیچ کس نباید [معنای واقعی “انتفاضه”] برعلیه ۵۶ سال اشغال نظامی غیرقانونی بر پا خیزد; که فلسطین باید از رودخانه تا دریا غیرآزاد باقی بماند; و اینکه ستم دیدگان برای رفع ستم باید از ظالم رخصت بگیرند. آنها به این تصمیم رسیده اند چرا که شنیدن چیزهایی مغایر با آنان، برای برخی “یهودی ستیزانه و عمیقاً آزاردهنده” قلمداد می گردد. در تعیین آنکه چه گفتاری مجاز است و چه چیزی مجاز نیست، در عمل آنها امر سیاسی را ممنوع کرده اند، در حالی که جنبه بشردوستانه را تصدیق می کنند، ابراز نمودن چنین “ناراحتی در مورد از دست دادن جان فلسطینی ها” فردی را یهودی ستیز یا حامی تروریسم نمی کند (که احتمالاً به زبان آوردن کلمات دیگر باعث می گردند). هیچگونه تعادلی مابین این دو اذعان وجود ندارد.
این بیانیه برابر با یک هنجار جدیدی است که استفاده یا یادگیری در مورد اصطلاحات و تاریخچه آنها را، به نفع امتیاز دادن به سیاست احساس را ممنوع می نماید. حین آنکه این شاید برای یک مهد کودک مناسب باشد، دشوار است که رویکردی ناقضانه تر از این را در مورد ابتدایی ترین اندیشه یک دانشگاه را بتوان به تصور آورد.
این بیانیه شاخص دانشگاهی است که نیروی ویژه تقریباً تهی ای را که فاقد تخصص در مورد یهودی ستیزی و فلسطین/اسرائیل (که بیشتر در میان اعضای هیئت علمی وجود دارد)، اما مملو از حامیان صریح اسرائیل است، را برگزیده است، دانشگاهی که تصمیم گرفته است که تخصص اساتید در مورد آزادی بیان یا زبانی که باید تجویز شود، اکیدا از تامل و سنجش در مورد چنین موضوعاتی حذف گردند. با بی اعتنایی تمام به اصل مدیریت استادی دانشکده، مسائل مهمی مانند اینها، توسط مدیران و احتمالاً با نیروی هنگفت متولیان، اهداکنندگان و سیاستمداران، که دارای تخصصی ناچیز، اما نظراتی قوی و یکجانبه هستند، تصمیم‌گیری شده اند.
با نادیده گرفتن پیامدهای مادی سنگینی که در دانشگاه و محیط خصمانه سیاسی، رسانه‌ای و شرکتی، به دلیل اعتراض به حملاتی که تاکنون بیش از ۲۰۰۰۰ کشته و ۵۰۰۰۰ زخمی برجای گذاشته است که سنگین ترین تلفات در تاریخ فلسطین است، این آخرین نمونه از تبعیض کلمبیا برعلیه دانشجویان فلسطینی، عرب، مسلمان و سایر دانشجویانی است که از حقوق فلسطینی‌ها حمایت می نمایند. چنین بیانیه‌ای در دانشگاهی که به خود احترام می‌گذارد، که آزادی علمی و آزادی بیان را در برابر فشارهای منافع قدرتمند خارجی گرامی می‌دارد و از آن محافظت می نماید، جایی نخواهد داشت.
منابع:
https://mondoweiss.net/2023/12/open-letter-to-the-columbia-administration/
https://ourvalues.columbia.edu/content/deans-message-columbia-and-community
