برخلاف ادعای حمید تقوائی در یادداشت اخیرش*: «نباید اجازه داد این حاشیه سازی ها جایگاه و اهمیت اهدای جایزه صلح نوبل … را کمرنگ کنند» کل مطلب او حاشیه سازی عمدی از اصل مطلب خانواده افکاری است. تقوائی به فرهنگ ماتم پیله کرده است در حالیکه نامه خانواده افکاری سیاسی است. خانواده افکاری به رقاصان نوبل که *مانع نابودی جمهوری اسلامی* هستند می‌تازد و بدرست میگوید: «دشمن ما جمهوری اسلامی است و برای نابودیش هر که را مانعمان شود نابود میکنیم … ما از شما، اصلاحات و نمایندگانش با خون عزیزانمان گذر کرده ایم. انگشت در زخمهای ما نچرخانید. ما با شما هیچ نسبتی نداریم».
خانواده افکاری حق دارد خونش بجوش آید وقتی جلوی چشم همه ما یک مشت دلقک طالبان اصلاح مشغول پایکوبی برای مصادره اعتراضاتی هستند که در آنها نوید و صدها هزار عزیز دیگر به خاک و خون کشیده شدند.
تقوائی فقط خود را به نفهمی نزده است، او دست به عوامفریبی زده است. او با توجیه جشن و پایکوبی اصلاح طلبه ها بر روی خون نوید افکاری ها نه تنها در انگشت چرخاندن در زخمهای خانواده های جانباختگان مشارکت کرده است که باینترتیب به طالبان اصلاح که اینبار به کمک جوایز دولتهای غربی به خیال خام خود برای شکست مان خیز برداشته اند، مشروعیت داده است.
***
* ر ک به «فرهنک ماتم و عزا در برابر مراسم صلح نوبل!»
