افزایش خطرناک تنش مرزی بین اذربایجان و ارمنستان و خطر درگیر شدن نظامی رژیم اسلامی
مقدمه:
نظام امپریالیستی امریکا و اروپا با شکستی که از روسیه در اوکرائین خورده تلاش دارد بحران جهانی را به خاورمیانه و منطقه اسیای شرقی و چین هم منتقل کند و ۳ رکن اتحاد ژئوپولیتیک مقابلش را بزند و از هم جدا کند.
حکومتهای روسیه و رژیم اسلامی و چین در حال حاضر ۳ راس مهم رویاروئی با نظم تک قطبی جهانی هستند گرچه اینها نیز همان ماهیت کثیف و ضد انسانی را دارند که قطب امریکا و اروپا.
حکومت امریکا و صهیونیستهای اسرائیل در حال محاصره رژیم اسلامی در منطقه هستند و اوردن ناوگان دریائی در خلیج فارس ، حتی افزایش فشار در مرزهای شرقی و غربی کشور همه بخشی از یک سناریوی وسیعتر است که رژیم اسلامی را هر چه بیشتر درگیر کند.
جساسترین نقطه و ضعیف ترین نقطه ژئوپولیتیک برای رژیم اسلامی مرزهای شمالی در منطقه اذربایجان است.در اخبار امده که در حال حاضر نزدیک به ۲۵۰ هزار نیرو در مرزهای ایران و اذربایجان و ارمنستان از سوی ایران متمرکز شده اند و ارتش و سپاه پاسداران اماده حمله به درون ارمنستان هستند.
در استانه سالروز اغاز قیام ۱۴۰۱ که هنوز زیر پوست جامعه است و رژیم را هراسان نگه داشته و سرکوبهای پیشگیری کننده ، رژیم اسلامی از سمت بیرون هم در همه جهات دچار فشار است و از انجا که با یک عضو پیمان ناتو یعنی ترکیه هم مرز است مشکل بسیار پیجیده تر شده و بعید نیست حکومت اسلامی تحت فشار محبور شود از داشتن بمب اتمی رونمائی کند یا بالاخره رسما انرا بسازد و تست کند.
افق جنگی بسیار دردناک در مرزهای شمالی ایران بسرعت که به مرزهای غربی هم توسعه می یابد یک بحران بسیار بزرگ است که می تواند به افزایش سرکوبهای درون کشور بینجامد چرا که “جنگ همواره مائده الهی بوده برای حکومت ها منجمله رژیم اسلامی”.
در این مقاله مقداری به این مسئله می پردازم:
(۱)سالگرد تهاجم حکومت اذربایجان به ارمنستان و تمرکز ارتش اذربایجان در مرزهای ارمنستان:
برای بار سوم در استانه لشکر کشی حکومت نوکر صفت اذربایجان به ارمنستان دوباره ارتش اذربایجان به مرزهای ارمنستان متمرکز شده و الهام علیف جانی لباس نظامی در تبویزیون حاضر شده و عربده مستانه می کشد که می خواهد برود یا مرگ یا پیروزی!
داستان در عمقش بیشتر از این عربده جوئیهای منطقه ای است و حکومت امریکا و ترکیه تلاش دارند رابطه تراتبری بین ایران و روسیه و اروپا از طریق ارمنستان قطع شود و با اغاز جنگی نیابتی روسیه در مرزهای جنوبیش هم درگیر شود تا شکست امریکا در اوکرائین جبران گردد.
توسعه جنگ نیابتی در شمال ایران یک بخش از محور جهانی جنگ است همانند اوکرائین و تایوان این نقط اهمیت استراتژیک دارند و در یک کانتکس باید بررسی شوند.
دعوای سر راههای ترانزیت شرق به غرب بشدت گرم است و احلاس اخیر هندوستان جی ۲۰ قرارداد ترانزیت از طریق هند به اروپا هدفش دور زدن جاده ابریشم چین است و ایران را می خواهند حذف کنند.
حمله اذربایجان به ارمنستان ماهیت بالاتری از جنگ بین دو همسایه دارد و هدف اذربایجان پیوند دادن این کشور به نخجوان و به ترکیه است.هدف نهائی ساختن چاده ترانزیت از اذبایجان به ترکیه است و دور زدن ایران.
صهیونیستهای اسرائیل و حکومت نوکر صفت اردوعان تلاش دارند که این روزها تهاجم اذربایجان به نتیجه برسد و منطقه ای از ارمنستان را تسخیر کنند تا راه به نخجوان گشوده شود.
حکومت اذربایجان دل به حمایت اسرائیل و ترکیه خوش کرده و عربده می کشد.هر لحظه ممکنست ارتش اذربایجان به درون مرزهای ارمنستان تهاجم کند.
(۲)خرتو خری حکومت ارمنستان و تلاش برای پیوتستن به باند امریکا:
حکومت ارمنستان در جنگهای قبلی با اذربایجان به کمپ روسیه و ایران تکیه کرد و توانست مناظق اصلی خود را نگه دارد اما اینبار نخست وزیر گیج ارمنستان همسرش را فرستاد به اوکرائین و به زلنسکی دست داد و حتی یک مانور فسقلی با ارتش امریکا انجام داد و اما درخواستش از اروپا برای گمگ به جلوگیری از تهاجم اذربایجان رد شده و ظاهرا دوست هم ندارد از حکومت اسلامی کمک بگیرد.
سیاست ضعیف حکومت ارمنستان که اینبار دارد به سمت امریکا می چرخد وضعیت را بسیار بحرانی می کند و خطر تهاجم اذربایجان را تشدید کرده.حتی گفته می شود حکومت ارمنستان با تسخیر بخشهای جنوبی خود به اذربایجان موافقت کرده تا شر کنده شود!
(۳)حکومت اسلامی ایران ذر یک وضعیت خطرناک- اوکرائینیزه شدن ایران:
در اخبار امده که هیئتی نظامی هفته گذشته به اذربایجان سفر کرده و وزیر خارجه رژیم اسلامی هم رسما اعلام کرده که ایران تغییر نفشه منطقه را نمی پذیرد.
ارتش رژیم اسلامی در حال حاضر در مرزهای ارمنستان و اذربایجان متمرکز شده و احتمال دارد که در صورت ورود ارتش اذربایجان بدون تایید حکومت ارمنستان به ارمنستان وارد شود و وارد جنگ با ارتش اذربایجان شود.
جمهوری اسلامی ورود به بحران نظامی در مرزهای شمالی خود را بزرگترین تهدید می داند چرا که درگیری با ترکیه بعنوان عضو ناتو در راه خواهد بود و امکان درگیری مستقیم در شمال ایران با ارتش امریکا و ترکیه و اوکرائینیزه شدن ایران در راهست.
لذا کارشناسان نظامی حامی رژیم فراخوان داده اند طی چند هفته آینده رژیم اسلامی باید سلاح اتمی خود را نشان دهد تا جلوی این مسیر خطرناک را بگیرد.
از دید اینها سلاح اتم تنها راه بازدارنده خواهد بود و حفظ رژیم اسلامی!
(۴)افزایش فشار به ؤزیم اسلامی از سوی قطب غرب و امریکا از دو طریق:
افزایش فشار نظامی و محاصره نظامی ایران همراهست به افزایش فشار برای انقلاب مخملی.
انقلاب مخملی بر درونی فشار امپریالیستهاست که ربطی هم به قیام و انقلاب مردم ندارد و هدفش زدن رژیم و تابع کردن رژیم است و لزوما حتی سرنگونی ؤزیم هدف نیست.
انقلاب مخملی دنبال یک رفرم سیاسی است و حفظ زیر ساخت سرمایه داری و مهمترین خواستش پایان دادن به سیاست خارجی رژیم اسلامی و بیرون کشیدن این رزیم از محور روسیه و چین.
جامیان انقلاب برای آزادی و برابری بدانند که این بازیهای ماهواره ای تلویزیونی ربطی به انقلاب واقعی مردم و حاکمیت مردم ندارد بلکه اهداف دیگری را دنبال می کند.برای رژیم اسلامی این انقلاب مخملی همانقدر سودمند می تواند باشد که درگیری نظامی! هردوی اینها ایجاد و توسعه فضای سرکوب هستند.
در جریان قیام سال گذشته حامیان انقلاب مخملی به مردم توصیه کردند که “خشونت نکنند” و دندان قیام را کشیدند تا حکومت اسلامی بتواند براحتی سرکوب کند.توهم اینکه آویزان شدن به اروپا و امریکا و لابی گری و راهپیمائی کار رژیم را تمام می کند بهترین هدیه به رزیم اسلامی بود.
حالا هم رژیم اسلامی می تواند از درگیری نظامی در مرزهای شمال ایران بهانه اتمی شدن و توسعه بحران نظامی کنترل شده بسازد و ابزار برای سرکوب مردم در ایران همانطور که در دوران حمله صدام به ایران بهترین سودها را برد.
خلاصه کنم:
در استانه قیام ۱۴۰۱ یک شعار مهم جامعه باید صلح خواهی و مخالفت با جنگ باشد.جنگ ابزار سرکوب رژیم اسلامیست و کنار خواست رهبری طبقه کارگر کنار خواستهای مشخص برای برنامه رادیکال و انقلابی باید تلاشهای رژیم اسلامی برای نظامی کردن جامعه را حنثی کرد.
از دید من امپریالیزم امریکا و صهیونیزم از طریق توسعه نظامی گری در منطقه بهترین کمک را به رژیم اسلامی می کنند همانطور که طی تمام دوران این حکومت اینکار را کرده اند.
اتمی شدن ایران و رونمائی از بمب اتم تنها راهیست که این رژیم جنایتکار در برابر خود خواهد دید.همه این سناریوها زندگی و تمدن را در منطقه و دنیا به خطر می اندازد.
بحران مرزهای شمالی ایران جدی ترین خطر برای صلح در منطقه است باید هوشیار بود.
نبرد بین قطبهای ارتجاعی جهانی و منطقه ای تنها یک پاسخ منطقی دارد و ان سازماندهی جنبش مستقل کارگریست برای پایان سرمایه داری در ایران و جهان.
زنده باد مبارزه برای ازادی برابری و حکومت کارگری!
