اخباروگزارش های کارگری ۳ و ۴ فروردین ماه ۱۴۰۲
– ادامه جمعه های اعتراضی اهالی استان سیستان وبلوچستان با راهپیمایی وتجمع درشهرزاهدان وسردادن شعارهای اعتراضی وبرافراشتن دست نوشته ها
– شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت:به مصوبه مزدی شورایعالی کار اعتراض داریم
خواست ما افزایش بالای ۵۰ درصدی مزد در سطوح مختلف شغلی در نفت و گاز است
– تعداد امضاهای کارزار اعتراض به تعیین حداقل حقوق ۵ میلیون ۳۰۰هزار تومانی ماهیانه برای کارگران از ۱۶۰۰۰ رد شد
– آخرین وضعیت سیسیل کولر، گروگان فرانسوی در گفت‌وگو با نوئمی کولر
– عیدی کارگران مجتمع ذوب آهن بیستون فقط یک کارت هدیه ۲۰۰ هزارتومنی
*******
*ادامه جمعه های اعتراضی اهالی استان سیستان وبلوچستان با راهپیمایی وتجمع درشهرزاهدان وسردادن شعارها وبرافراشتن دست نوشته ها
شعارها:
«سلطنت ولایت یکصد سال جنایت»
«این آخرین کلامه هدف کل نظامه»
«سید علی قاتله حکومتش باطله»
«مرگ بر خامنه ای»
«مرگ بر دیکتاتور»
«توپ تانک فشفشه آخوندباید گم بشه»
«مرگ بربسیجی»
«مرگ برسپاهی»
«میمیریم میمریم ذلت نمی پذیریم»
*شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت:به مصوبه مزدی شورایعالی کار اعتراض داریم
خواست ما افزایش بالای ۵۰ درصدی مزد در سطوح مختلف شغلی در نفت و گاز است
شورای عالی کار حداقل مزد کارگران را با افزایش ۲۷ درصدی برای کف بگیران و ۲۱ درصدی برای سایر سطوح مزدی، ۵ میلیون و ۳۷۰ هزار تومان تعیین کرد. این در حالیست که در آمارهای رسمی نهادهای وابسته به دولت از خط فقر ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومانی اشاره شده بود و برخی روزنامه ها هم به نقل از اقتصاددانان رقم ۳۲ میلیون تومان را برای خط فقر مطلق محاسبه کرده بودند.
تعیین دستمزد ۵ میلیونی توسط شورایعالی کار تعرض به زندگی و معیشت کارگران و کل جامعه است. این تصمیم به معنی محکوم کردن جمعیت میلیونی کارگران و خانواده هایشان به فقر و گرسنگی و بی تامینی بیشتر است.
بدتر اینکه دولت در تبصره ۱۲ لایحه بودجه خود و در بخش مربوط به حقوق و دستمزد، برای تمام مشمولان قانون کار که در دستگاه‌های دولتی شاغل هستند، سقف ۲۰ درصدی افزایش حقوق تعیین کرده است و بنابراین بخشی از همکاران قراردادی ما حتی همین مصوبه ضد کارگری شورایعالی کار نیز شامل حالشان نمی شود و با افزایش مزدی کمتری روبرو هستند. ما با اعتراضات این همکاران علیه لایحه بودجه و این تصمیم جنایتکارانه علیه وضعیت معیشتشان همراه بوده و از آن پشتیبانی میکنیم.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، انزجار و نفرت خود را به این درجه از توحش و تعرض به زندگی کارگر و خانواده های کارگری را اعلام کرده و از کارزارهای مبارزاتی علیه مصوبه شورای عالی کار و برای داشتن یک زندگی انسانی حمایت و پشتیبانی میکند.
همانطور که بارها تاکید کرده ایم، ما کارگران، شورای عالی کار را قبول نداریم و اجازه نمیدهیم که از بالای سر ما برای زندگی و شرایط کار ما تصمیم گیری شود و آخرین و مهمترین تاکید ما بر روی افزایش فوری دستمزد ما کارگران پروژه ای نفت و گاز است.
در همین راستا، امسال با توجه به سقوط بی سابقه ارزش ریال، رشد فزاینده قیمت ها و افزایش نرخ تورم، خواهان افزایش بالای ۵۰ درصدی دستمزدهای فعلی در همه رده ها و سطوح مختلف تخصصی و شغلی بوده و از همکاران پروژه ای خود در مراکز نفت و گاز میخواهیم که یک کلام و متحد بر پایه این مطالبه قراردادهای کاری خود را منعقد کنند و به کمتر از آن رضایت ندهند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، بر اتحاد سراسری همه همکاران پروژه ای شاغل در نفت و گاز تاکید دارد و همین جا اعلام میکند که در صورت عدم قبول این مطالبه از سوی پیمانکاران و کارفرمایان، با اعتراضات گسترده ما کارگران روبرو خواهند شد.
زنده باد اتحاد کارگران
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت
سوم فروردین ۱۴۰۲
*تعداد امضاهای کارزار اعتراض به تعیین حداقل حقوق ۵ میلیون ۳۰۰هزار تومانی ماهیانه برای کارگران از ۱۶۰۰۰ رد شد
تا لحظه انتشار این گزارش(۴ فروردین)، تعداد امضاهای کارزار اعتراض به تعیین حداقل حقوق ۵ میلیون ۳۰۰هزار تومانی ماهیانه برای کارگران از ۱۶۰۰۰ رد شد.
یاد آوری:کارزار اعتراض به تعیین حداقل حقوق ۵ میلیون ۳۰۰هزار تومانی ماهیانه برای کارگران
اعتراض به افزایش ناعادلانه دستمزد سالیانه کارگران در سال ۱۴۰۲
کارگران غیور ایران
با توجه به اینکه شورای عالی کار متولی تعیین افزایش سالیانه مزد کارگران بوده و بر اساس نص صریح قانون کار ماده ۴۱، این افزایش دستمزد می‌بایست متناسب با نرخ تورم و نرخ سبد معیشت خانوار باشد، از آنجاییکه در کمال تعجب این شورا بدون در نظر گرفتن این دو آیتم که مورد تأیید و مصوبه خودشان بوده و تحت فشار نمایندگان کارفرمایان و نمایندگان دولت که خود نیز بزرگترین کارفرما محسوب می‌شود، با افزایش تنها ۲۷ درصدی حداقل مزد کارگران و ۲۱ درصدی سایر سطوح برای سال ۱۴۰۲ موافقت نموده و از طرفی این افزایش ناچیز مزد در این شرایط اقتصادی اسفبار و افزایش چندین برابری هزینه‌های حتی اولیه یک زندگی معمولی، به هیچ عنوان منطقی و قانونی نمی‌باشد.
لذا مراتب اعتراض خود را به این مصوبه اعلام نموده و خواهان افزایش درصد حقوق بر اساس قوانین جاری و تغییر در ترکیب شورای عالی کار و قوانین این شورا هستیم؛ به نحوی که جامعه چند میلیون نفری کارگری بتواند در مصوبات این شورا تأثیر گذار باشد و حقوق کارگران پایمال نشود.
- شروع کارزار: ٢٩ اسفند ١٤٠١
- پایان کارزار: ٣١ فروردين ١٤٠٢
- نویسنده: ابراهیم عباسی منجزی
- لینک کارزار:
*آخرین وضعیت سیسیل کولر، گروگان فرانسوی در گفت‌وگو با نوئمی کولر
۳۲۰ روز است از بازداشت سیسیل کولر و ژاک پاری، دو معلم فرانسوی در ایران می‌گذرد. خواهر سیسل کولر به زمانه می‌گوید آنها از حق دسترسی به وکیل و خدمات کنسولی محروم هستند.
فروردین و اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۱، سلسله‌ای از بزرگترین اعتراضات و تحصن‌های سراسری معلمان در ایران شکل گرفت. معلم‌ها هر هفته برای پیگیری و طرح مطالبات صنفی خود، دست به تحصن زدند و دانش‌آموزان نیز برای حمایت از معلمان خود، به صف تحصن‌کنندگان پیوستند. مطالبات معلمان از حق آموزش رایگان، تا آموزش به زبان مادری، حق بیمه، و اجرای قانون مدیریت کشوری در رابطه با رتبه‌بندی و همسان‌سازی و آزادی معلمان زندانی بود.
در این میان نیروهای امنیتی سریعا با بازداست گسترده فعالان صنفی معلمان، توانستند تحصن‌های اعتراضی معلمان تا حدی مهار کنند و پس از آن سریع به مانند گذشته به سناریوسازی‌های امنیتی برای معلمان بازداشت شده پرداختند. یکی از این سناریوسازی‌‌ها ارتباط با اتهام «همکاری با جاسوس‌های فرانسوی» بود. منظور از جاسوس‌های فرانسوی، دو عضو انجمن آموزشی و تحصیلی فرانسه به نام‌های سیسیل کولر و همسرش ژاک پاری بود که با ویزای توریستی به ایران سفر کرده بودند.
صداوسیمای جمهوری اسلامی با پخش یک مستند، تلاش کرد برخی چهره‌های سرشناس فعال حقوق معلمان مانند اسکندر (سوران) لطفی، مسعود نیک‌خواه، شعبان محمدی، رسول بداقی و محمد حبیبی و رضا شهابی، از فعالان صنفی سندیکای اتوبوسرانی شرکت واحد تهران را که با آنها دیدار کرده بود به «ارتباط با نیروهای خارجی» متهم کند. خبرگزاری تسنیم، نزدیک به سپاه پاسدران زیر در گزارشی سیسیل کولر و ژاک پاری رابه تلاش برای «سازماندهی آشوب» و «بی‌نظمی» متهم کرد.
خواهر سیسیل کوبرمی‌گوید طی ۱۱ ماهی که از بازداشت خواهرش می‌گذرد، او تنها دو بار توانسته با پدر و مادر تماس تلفنی داشته باشد.
دولت فرانسه سیسیل کولر و ژاک پاری را «گروگان‌های دولتی» معرفی کرده است. این دو شهروند فرانسوی اکنون ۳۲۰ روز است که در ایران زندانی هستند.
به گفته نوئمی کولر فرانسه و ایران معاهدات بین‌المللی امضا کرده و هر دو کشور تحت قوانین بین‌المللی هستند، با این حال اساسی‌ترین حقوق خواهر او و همسرش رعایت نمی‌شود.
گفت‌وگو با نوئمی کولر
از آخرین وضعیت سیسیل کوهلر و ژاک پاریس در زندان چه می‌دانید؟ آیا آنها با خانواده در این مدت ارتباط و تماس داشته‌اند؟
نوئمی کولر: پس از دستگیری آنها در اردیبهشت ماه (۱۴۰۱)، ما هیچ خبری از آنها دریافت نمی‌کردیم. حتی نمی‌دانستیم آنها در کجا نگهداری می‌شوند. تمام درخواست‌هایمان برای بازدید از طریق کنسولگری در آخرین لحظه رد یا لغو شد. اولین نشانه‌ای که مبنی بر زنده بوده آنها در عرض پنج ماه از آنها گرفتیم، این ویدیوی وحشتناک اعتراف دروغین بود.
پس از این، تصمیم گرفتیم کمیته حمایتی ایجاد کنیم و با رسانه‌ها حرف بزنیم. ۲۲ نوامبر (۲۰۲۲) یک کنفرانس مطبوعاتی برگزار کردیم. روز بعد، سیسیل و ژاک اولین و تاکنون تنها ملاقات کنسولی خود را داشتند. اکنون می‌دانیم که آنها در بند ۲۰۹ زندان اوین هستند و هر دو چندین ماه را در سلول انفرادی گذرانده‌اند.
خواهرم تا الان فقط دو بار با پدر و مادرم تماس تلفنی داشته است. او در هر دو تماس تحت نظر بود و نمی‌توانست آزادانه صحبت کند. در مورد شرایط بازداشت او اطلاعات بسیار کمی داریم. ما می‌دانیم که او اکنون چند هم سلولی دارد، اما آنها همیشه تغییر می‌کنند. او فقط می‌تواند هفته‌ای سه بار از سلول‌اش به حیاط زندان (هواخوری) برود. او همچنین از ژاک بی‌خبر است و از این موضوع رنج می‌برد. خواهرم در بیش از ۱۰ ماه بازداشت تنها یک کتاب برای خواندن داشت…
پرونده آنها تاکنون چگونه پیش رفته است؟ آیا به وکیل و خدمات کنسولی فرانسه دسترسی داشته‌اند؟
به دست آوردن اطلاعات دقیق بسیار سخت است، زیرا خواهرم و همسرش تا کنون فقط یک بار ملاقات کنسولی داشته‌اند، آن هم چهار ماه پیش. وکلای مستقلی که ما برای آنها استخدام کردیم به آنها و پرونده‌شان دسترسی ندارند. ما نمی‌دانیم اتهامات مطرح شده علیه آنها دقیقا چیست. ما در مورد دادگاهی که احتمالا قرار است برگزار شود، هیجی نمی‌دانیم و به نظر می‌رسد وضعیت کاملا بلاتکلیف و متوقف شده است.
سرویس‌های کنسولی فرانسه تمام تلاش خود را می‌کنند تا کالاهایی را که ما ارسال میکنیم به دست آنها برسانند و بازدیدهای کنسولی را دریافت کنند، اما موفق نشدند. آخرین بازدید کنسولی برنامه‌ریزی شده بار دیگر در آخرین لحظه لغو شد. به نظر می‌رسد سیسیل و ژاک کاملاً از دنیای بیرون جدا شده‌اند. پس از گذشت تقریباً یک سال و با وجود چنین محرومیت‌های اجتماعی و مادی، به شدت نگران سلامتی آنها هستیم. آنها باید بدون تاخیر آزاد شوند.
دولت فرانسه برای آزادی آنها تاکنون چه اقدام‌هایی انجام داده است؟
دولت فرانسه دیپلماسی گروگانگیری شهروندان فرانسوی توسط ایران را محکوم کرده است. آنها به ما اطمینان دادند که برای آزادی همه گروگان‌های فرانسوی در ایران کاملا بسیج شده‌اند. امیدواریم تا زمانی که عزیزانمان به خانه برگردند حداکثر تلاش خود را انجام دهند. به عنوان خانواده، ما به خوبی توسط مقامات فرانسوی حمایت شده‌ایم و به‌صورت منظم با آنها تماس داریم.
آیا سیسیل و ژاک در مدت زمان بازداشت مورد شکنجه و بدرفتاری قرار گرفته‌اند؟
آنها چندین ماه را در حبس انفرادی گذراندند. به اعترافات دروغین در برابر تلویزیون دولتی ایران مجبورشان کردند و تحت فشار روحی و روانی شدید هستند. اطلاعات چندان درستی در مورد وضعیت بازداش‌تشان نداریم، اما شهادت گروگان‌های سابق و بازداشتی‌ها هم چندان دلگرم کننده نیست.
برگرفته از کانال شورای هماهنگی تشکل های صنفی ایران
*عیدی کارگران مجتمع ذوب آهن بیستون فقط یک کارت هدیه ۲۰۰ هزارتومنی
امسال ازبابت عیدی به کارگران مجتمع ذوب آهن بیستون واقع در کیلومتر ۳۵ جاده کرمانشاه – هرسین فقظ یک کارت هدیه ۲۰۰ هزارتومنی دادند.
براساس گزارش رسانه ای شده بتاریخ ۴ فروردین،این مبلغ هدیه برای کارگران بالای یک سال نیز همین مقدار بوده و خبری از قانون پرداخت عیدی طبق قانون کار نمی‌باشد.
