تجمع و اعتصاب کارگران راه آهن نورآباد اراک و کارگران آنومالی بافق و دو خبر دیگر
– روز یکشنبه ٥ بهمن کارگران قراردادی شرکت جوش گستر راه آهن نورآباد اراک و راهگرد در اعتراض به تعویق پرداخت چندین ماه مزد و حق بیمه خود و قراردادهای موقت دست به اعتصاب زدند.
– روز ٥ بهمن کارگران شرکت ملی خدماتی تدارک وابسته به بانک ملی در اعتراض به قراردادهای موقت کاری دست به تجمع زدند. کارکنان این شرکت پانزده سال است که با این شکل از قراردادهای برده وار کار میکنند. حتی بعضا با مدارک کارشناسی ارشد در حد حقوق پایه دریافت میکنند و هیچگونه ارتقاء شغلی نیز نداشته اند. این کارگران خواهان تبدیل فوری قراردادهای خود به دائم هستند.
– روز ٤ بهمن اعتصاب کارگران معدن آنومالی شمالی بافق یزد در اعتراض به دستمزدهای نازل، عدم اجرای طرح طبقه بندی مشاغل که چندرغازی به مزدشان اضافه میکند، شرایط نا امن معدن و سختی کار و قراردادهای برده وار کاری وارد هشتمین روز خود شد. کارگران میگویند که ٩ ماه است که به اشکال مختلف صدای اعتراض خود را بلند کرده اند ولی جوابی که به آنها داده میشود اینست که بروید هر جا که بهتر مزد میدهند کار کنید. کارگران در اعتراض به این قلدری و سردواندن ها اکنون در اعتصاب بسر میبرند. این اعتراضات ادامه دارد.
– بنا بر خبر دریافتی روز ٢٨ دی ۵۰ نفر از کارکنان شرکت تنانير مجری نگهداشت پست های برق خطوط انتقال برق نیروگاه بعثت در اعتراض به سطح نازل حقوقها و کاهش دیگر مزایای شغلی خود از صبح پستهای برق را ترک کرده ودر جلوی در نیروگاه تجمع کردند. زیرفشار اعتراض کارگران سالاری از مسئولین نیروگاه با اسکورت حراست در جمع معترضین حاضر شد و وعده هایی دارد. کارگران اعلام کردند که اگر به قولهای داده شده عمل نشود دوباره اعتصاب خواهند کرد.
پیش بسوی اعتصابات سراسری
پیش بسوی ایجاد شوراها
حزب کمونیست کارگری ایران
٥ بهمن ۱۳۹۹، ٢٤ ژانویه ٢٠٢١
دومین تجمع کارکنان بیمارستان میلاد برگزار شد
امروز صبح یکشنبه ٥ بهمن پرستاران و کارکنان بیمارستان میلاد بنا بر فراخوان از قبل برای پیگیری خواستهایشان دومین تجمع بزرگ خود را مقابل در ورودی شماره ۳ بیمارستان برپا کردند. این تجمع از ساعت شش و نیم صبح شروع شد و پایان آن ٩ صبح اعلام شده بود. پرستاران و کارکنان بیمارستان میلاد خواهان افزایش ۵۰ درصدی دستمزد، پرداخت حق کرونا و پاداش معوقه، برخورداری از کارانه، ممنوعیت شیفتهای سنگین کاری ۲۴ساعته و گاه بیشتر، پایان دادن به توهین ها، پایان دادن به جابجایی های فراوان و علیه کار پیمانی و ناامنی شغلی، هستند.
پرستاران با شعارهایی چون “سزای فداکاری بی احترامی و کاهش حقوق نیست” و “افزایش کارانه حق مسلم ماست” صدای اعتراضشان را بلند کردند. گزارش دریافتی از یک پرستار موضوع اعتراض کارکنان این بیمارستان را به روشنی نشان میدهد. در این گزارش چنین آمده است:
“طی یک سال گذشته فشار کاری سنگین تری بر دوش پرستاران بوده است. از جمله همزمان با افزایش ورودی بیمارستان و شیفتهای سنگین کار و جابجایی زیاد بیماران حجم کار آنان بشدت افزایش یافته است. تعداد زیادی از آنها دچار کرونا شده و فشار کاری بر دوش سایر کارکنان افزایش یافته است. بطوریکه در یکی از بخش های بیمارستان با ٣٦ بیمار فقط ٢ کمک بهیار مشغول کار بوده اند که علیرغم فشار غیر قابل تصوری که روی آنها بوده، عملا امکان رسیدگی به بیماران هم نبوده است.”. یک موضوع اعتراض پرستاران دراین بیمارستان استخدامهای پیمانی است. پرستاران میگویند چرا باید در بیمارستانی که تحت هولدینگ تامین اجتماعی قرار دارد، بخشی از کارکنان زیر نظر شرکتی بیرون از بیمارستان فعالیت کنند؟ چرا نباید تحت نظر مستقیم بیمارستان باشند تا از امنیت شغلی بالاتری برخوردار باشند؟ حرکت اعتراضی قبلی کادر درمان بیمارستان میلاد در اعتراض به این وضعیت در روز ٢٣ دی ماه بود. اما به گفته پرستاران نه تنها به خواست های آنها پاسخ داده نشد، بلکه به با کسر مزایای پرداختی و تهدید روبرو شده و امنیت شغلی آنها بیشتر به خطر افتاده است”.
در ماههای اخیر اعتراض پرستاران و کادر درمان در سطح کشور گسترش یافته است. کادر درمان خود را بدرجات بیشتری سازمان داده اند و آماده تر به میدان آمده اند و زمینه برای دست زدن به اعتصاب و اعتراض سراسری مساعدتر شده است.
پیش بسوی اعتصابات سراسری
پیش بسوی ایجاد شوراها
حزب کمونیست کارگری ایران
٥ بهمن ۱۳۹۹
—
