اخباروگزارش های کارگری ۲۹ بهمن ماه ۱۴۰۱
– سلسله دیدارهای حمایتی و همبستگی
– کانون نویسندگان ایران: یاد خسرو گلسرخی و کرامت دانشیان
– خودکشی و مرگ یکی از دانشجویان پسر دانشگاه تربیت‌مدرس
– حکم انضباطی غیابی برای ۱۱ نفر از دانشجویان دانشگاه علامه
– دو ترم تعلیق تحصیلی حاصل کمیته‌ی انضباطی امنیتی
– ریحانه انصاری نژاد، فعال کارگری، به دادسرای امنیت اوین احضار شد
– جان باختن یک کارگر معدن زغال‌سنگ پروده طبس زیر نوار نقاله اصلی
*******
*سلسله دیدارهای حمایتی و همبستگی
در ادامه سلسله دیدارهای حمایتی و همبستگی کانون‌های صنفی فرهنگیان، جمعی از اعضای هیات مدیره و فعالین مهرورز صنفی معلمان استان قزوین، روز پنج شنبه ۲۷ بهمن ماه هزار و چهارصد و یک، به دیدار محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان ایران (تهران) و مسعود فرهیخته، نایب رئیس شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران و نیز اعضای کانون صنفی فرهنگیان اسلامشهر، که به تازگی از زندان آزاد شده‌اند رفتند.
در ادامه این سلسه دیدارها، فعالین صنفی استان قزوین، با حضور در منزل اسماعیل عبدی، عضو کانون صنفی فرهنگیان تهران با پیگیری وضعیت ادامه حبس ایشان از صبوری و ایستادگی خانواده این معلم آزاده تقدیر و تشکر کردند.
در این دیدارها بر لزوم رسیدگی به خانواده‌های معلمان دربند و همچنین لزوم توجه و پیگیری مطالبات صنفی تاکید شد.
کانون نویسندگان ایران: یاد خسرو گلسرخی و کرامت دانشیان
ثقل زمین کجاست
من در کجای جهان ایستاده‌ام؟
با باری از فریادهای خفته و خونین
ای سرزمین من!
من در کجای جهان ایستاده‌ام…؟
چهل‌ونُه سال پیش در سحرگاه ۲۹ بهمن ۱۳۵۲ خسرو گلسرخی، شاعر و نویسنده و روزنامه‌نگار انقلابی، به همراه هم‌فکرش کرامت دانشیان به جوخه‌ی اعدام سپرده شدند.
گلسرخی ۲ بهمن ۱۳۲۲ در رشت زاده شد و از آغاز جوانی در روزنامه‌های اطلاعات و آیندگان و کیهان به نوشتن مقاله و نقدهایی درباره‌ی ادبیات و هنر پرداخت. در بسیاری از نوشته‌های او دغدغه‌ی عدالت‌خواهی و رهایی توده‌ها از رنجِ زنجیرهای پیدا و ناپیدای استبداد هویداست. گلسرخی که به ادبیاتی متعهد به رهاییِ مردم از قید ستم و بردگی اعتقاد داشت و قلم را سلاح مبارزه‌‌ی نویسنده با ستم‌ورزان می‌دانست، در عمر کوتاه اما پرثمرش کتاب‌هایی چون «سیاست هنر، سیاست شعر»، «نوگرایی و حقیقت خاکی» و «ادبیات توده» را به رشته‌ی تحریر درآورد و «واپسین دمِ استعمار» به‌قلم فرانتس فانون، متفکر مارتینیکی‌‌تبارِ فرانسوی، را به فارسی برگرداند. مجموعه‌شعرهای گلسرخی، که پس از مرگش به چاپ رسیدند، شعر او را محتوامحور و سرشار از مضامین انقلابی نشان می‌دهند و از این رو در جریان شعر چریکی ایران در اواخر دهه‌ی ۴۰ و اوایل دهه‌ی ۵۰ می‌گنجند.
گلسرخی در اوایل سال ۵۲ به همراه ۱۱ تن دیگر دستگیر و با توطئه‌ی ساواک در قالب تشکیلاتی جعلی گنجانده شد تا قدرت ساواک را در مقابله با مخالفان به رخ مردم بکشند. اما او در بیدادگاه رژیم پهلوی، دفاعیات پرشور خود را صرف بیانِ فقر و فاقه و حرمان توده‌های فرودست جامعه کرد و با انتقاد از سیاست‌های جاه‌طلبانه‌ی شبه‌امپریالیستی شاه، به خفقان موجود و نظام سیاسی و اقتصادی حاکم تاخت. گلسرخی در بخشی از سخنان خود، که در تلویزیون سراسری پخش شد، بی‌باکانه از لزوم مبارزه برای رسیدن به آزادی و برابری سخن گفت و، برخلاف انتظار ساواک و حاکمیت، در دل جامعه شوری انقلابی برانگیخت و ادامه‌دهنده‌ی مبارزاتی شد که از خیزش سیاهکل آغاز شده بود. او و هم‌رزمش دانشیان دادگاه را عرصه‌ی نبرد با دیکتاتوری کردند و با تقدیم خون خود جان بر سر آرمان آزادی نهادند. گلسرخی هیچ‌گاه عضو هیچ گروه یا حزب سیاسی نبود اما وصیت‌نامه‌ی خود را چنین آغاز می‌کند: «من یک فدایی خلق ایران هستم و شناسنامه‌ی من جز عشق مردم چیزی دیگر نیست. من خونم را به توده‌های گرسنه و پابرهنه‌ی ایران تقدیم می‌کنم.»
در دورانی که خفقان و سانسورِ همه‌گیر چاپ آثار نویسندگان را دشوار ساخته بود و برخی نیز ممنوع‌القلم یا راهی زندان شده بودند، خسرو گلسرخی با جان‌فشانی خود به نمادی از آزادی‌خواهی مردم بدل شد.
کرامت دانشیان در دهم مهرماه ۱۳۲۵ در شیراز چشم به جهان گشود. او فیلم‌سازی با اندیشه‌های انقلابی و آزادی‌خواهانه بود که مدتی نیز، در مقام آموزگار، با تلخی‌ها و دشواری‌های زندگی مردمان فرودست آشنا شد و به فکر مبارزه افتاد. اما آن‌چه نام دانشیان را در تاریخ سیاسی معاصر ماندگار کرده دفاعیه‌ی او در دادگاه شاه است که آن را با این جمله آغاز می‌کند: «به نام خلق محروم و ستم‌کش ایران»، و در ادامه از رهایی مردم از تبعیض و سرکوب سخن می‌گوید و طبقه حاکم را عامل محرومیت و بی‌عدالتی‌ها می‌داند. رئیس دادگاه در جریان دادرسی بارها سخنان او را قطع کرد و سرانجام اشد مجازات را برای او رقم زد. دانشیان در صبحگاهی خونین همراه گلسرخی به جوخه‌ی اعدام سپرده شد.
نام‌شان نامیرا و آرمان‌شان برقرار باد!
*خودکشی و مرگ یکی از دانشجویان پسر دانشگاه تربیت‌مدرس
بنا بر اخبار واصله یک دانشجوی مقطع دکتری دانشگاه تربیت مدرس در شهر محل زندگی خودکشی کرد.
این خبر در حالی گزارش شده است که تا کنون هویت این دانشجو مشخص نشده است. و مسئولین دانشگاه نامی از وی منتشر نکرده‌اند و علت مرگ او را “بیماری شخصی” اعلام کرده‌اند.
پیش از این و در سه ماه گذشته نیز یکی دیگر از دانشجویان این دانشگاه اقدام به خودکشی کرده بود، که با رسیدن تیم اورژانس، جان سالم به در برد.
همچنین در سال گذشته نیز یکی دیگر از دانشجویان این دانشگاه در مقطع دکتری و ساکن خوابگاه باقری، با شلیک گلوله به سر خود، به زندگی‌اش پایان داد.
آنچنان که مشهود است مسئولین دانشگاه تربیت مدرس تلاش بر پنهان سازی و کتمان و عدم خبر رسانی خودکشی‌های تکراری را در دانشگاه دارند.
*حکم انضباطی غیابی برای ۱۱ نفر از دانشجویان دانشگاه علامه
بنا بر اخبار واصله شورای انضباطی دانشگاه علامه حکم ۱۱ دانشجو را در شورای بدوی به صورت غیابی صادر کرد که احکام برخی از این دانشجویان در مرحله‌ی تجدید نظر به به شرط عدم تکرار تخلف به حالت تعلیق درآمد.
زینب کیامنفرد،ساغر رحیمی‌شاد، علی اسمعیل‌فراهانی و فاطمه حمیدی‌بهشتی، در شورای تجدید نظر به مدت دو نیمسال محروم از تحصیل و استفاده از خدمات رفاهی دانشگاه شدند که از این حکم یک نیمسال آن اجرایی است.
لازم به ذکر است احکام بدوی شامل تعلیق به مدت دو نیمسال، محرومیت از امکانات رفاهی و توبیخ کتبی و درج در پرونده می‌باشد.
*دو ترم تعلیق تحصیلی حاصل کمیته‌ی انضباطی امنیتی
مجید فتحی دانشجوی رشته مهندسی برق دانشگاه محقق اردبیل، بعد از ساعت‌ها و فشار و تهدید در جلسات بازجویی توسط اسماعیل چمنی، رئیس دانشگاه، و علی ناصری منش، مدیر حراست، محکوم به منع موقت از تحصیل به مدت دو نیمسال با احتساب سنوات شده است.
دانشگاه علاوه بر ضبط کارت دانشجویی ایشان، هیچ یک از موارد آیین‌نامه انضباطی برای صدور حکم را رعایت نکرده است و حکم صادره نیز به وی ابلاغ نشده است.
*ریحانه انصاری نژاد، فعال کارگری، به دادسرای امنیت اوین احضار شد
ریحانه انصاری نژاد فعال مستقل کارگری «جهت اخذ آخرین دفاع» به «شعبه ۲ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه ۳۳ تهران-زندان اوین» احضار شده است. طبق ابلاغیه ای‌که به ریحانه انصاری نژاد ارسال شده است، وی ظرف هفت روز از تاریخ ۲۶ بهمن ۱۴۰۱مهلت دارد که به این شعبه مراجعه نماید.
ریحانه انصاری نژاد فعال کارگری در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ با هجوم ماموران وزرات اطلاعات در ساعت دو بامداد به منزل شخصی اش بدون هیچگونه وجاهت قانونی بازداشت شد. ماموران اطلاعات تا ساعت ۴ صبح منزل ایشان را تفتیش و بهم می‌ریزند و گوشی تلفن همراه، لب‌تاپ، لوازم الکترونیکی و برخی کتاب‌های وی را نیز ضبط می‌کنند. ریحانه انصاری نژاد بعد از گذراندان نزدیک به سه ماه در بندهای ۲۰۹زندان اوین، از جمله در بند انفرادی، شنبه پانزدهم مرداد ۱۴۰۱ از زندان اوین با قرار وثیقه معادل یک و نیم میلیارد تومان آزاد شد.
سندیکای کارگران شرکت واحد احضار ریحانه انصاری نژاد را محکوم‌میکند و خواهان لغو اتهامات بی اساس علیه ایشان و دیگر فعالین کارگری و معلمی می باشد.
کارگر زندانی آزاد باید گردد!
زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
چاره کارگران و زحمتکشان وحدت و تشکل
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۲۹ بهمن ۱۴۰۱
*جان باختن یک کارگر معدن زغال‌سنگ پروده طبس زیر نوار نقاله اصلی
بامداد روزجمعه ۲۹ بهمن، یک کارگر معدن زغال‌سنگ پروده طبس حین کار زیر نوار نقاله اصلی کارگاه استخراج معدن شماره یک، گیر افتاد و دردم جان خودرا ازدست داد.
