اخباروگزارش های کارگری ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۱
هشتاد ودومین روزاعتراضات سراسری پس از قتل مهسا (ژینا) امینی در مقر گشت ارشاد تهران
«اتحاد مبارزه پیروزی»
«زنده باد ۱۶آذر روز دانشجو»
«کارگرمعلم پرستار کشاورزدانشجو اتحاد اتحاد»
چه خبرها از روز سه شنبه ۱۵ آذرماه هشتادو دومین روز اعتراضات سراسری پس ازقتل مهسا (ژینا) امینی در مقر گشت ارشاد تهران؟
– گرامیداشت یاد زانیار ابوبکری، مسعود احمدزاده، فرشته احمدی، شاهو خضری، کبری شیخ سقا (شیخی) واسماعیل (سمکو) مولودی از جان باختگان اعتراضات سراسری در مهاباد به مناسبت چهلمین روز خاک سپاریشان با شرکت جمعیت زیادی وسردادن شعارهای اعتراضی
– گرامیداشت خاطره مهران سماک ۲۷ ساله که براثر تیراندازی نیروهای سرکوب دولت ودستگاه رهبری دربندرانزلی پس از باخت فوتبال جان خودرا ازدست داد، بمناسبت هفتمین روز خاک سپاریش
تیراندازی وپرتاب گازاشک آور نیروهای سرکوب دولت ودستگاه رهبری بسوی حاضرین
– تجمع،راهپیمایی و جنگ و گریز خیابانی در شهرهای:
– تهران(اکباتان،چیتگر،ستارخان،مجیدیه)
– سنندج
– گوهردشت کرج
– اعتصاب وتحریم کلاس،تجمع،راهپیمایی و حضور بدون تفکیک جنسیتی در سلف،دیوار نویسی ،اجرای آهنگ دسته جمعی وسرود وآواز خوانی و انتشار بیانیه های اعتراضی دانشجویان:
فراخوان تجمع دانشجویان دانشگاه تهران به مناسبت روز ۱۶ آذر
زمان و مکان: ساعت یازده روز ۱۶ آذر. پردیس مرکزی دانشگاه تهران
– دانشگاه هنر أصفهان
– دانشگاه چمران اهواز
– دانشگاه جندی شاپور اهواز
– دانشگاه آزاد تبریز
– دانشگاه فنی دخترانه سنندج
– خوابگاه دخترانه دانشگاه بوعلی سینا
– دانشگاه آزاد تهران مرکز واحد سوهانک
– دانشگاه بهشتی
– دانشکده حقوق دانشگاه بهشتی
– دانشکده‌ی زبان‌ها و ادببات خارجی دانشگاه تهران
– دانشکده علوم‌اجتماعی دانشگاه تهران
– دانشکده برق دانشگاه خواجه نصیر
– دانشگاه صنعتی شریف
(همزمان با حضور زاکانی شهردار تهران)
– دانشکده فیزیک دانشگاه شریف
– دانشگاه علامه طباطبایی
(دانشجویان تعلیقی دانشگاه علامه خواهان ورود به دانشگاه هستند اما درب‌های دانشگاه بسته شده‌است و دانشجویان در داخل دانشگاه به حمایت از دانشجویان تعلیقی برخاسته‌اند.)
– دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی
– دانشگاه علم و صنعت
(همزمان با حضوربهادری جهرمی سخنگوی دولت با شعار بی‌شرف بی‌شرف)
و
– بیانیه‌ی مشترک دانشگاه‌های تهران در آستانه‌ی ۱۶ آذر ۱۴۰۱
– همراهی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ایران با دانشجویان در ۱۶ آذر
– حمایت سندیکای کارگران شرکت واحد از ۱۶ آذر
– دانش آموزان در مدرسه وخیابان:
– راهپیمایی اعتراضی جمعی از دانش آموزان درتهران
– مدرسه ای در سنندج
– اعتصاب دانش آموزان هنرستان فارابی کرج
– اعتصاب جمعی از کسبه های بازار در شهرهای:
– ابهر
– اشنویه
– ایذه
– ایلام
– بانه
– بجنورد
– بروجن
– بوکان
– پاوه
– پیرانشهر
– تبریز
– تهران
– جوانرود
– روانسر
– سردشت
– سقز
– سنندج
– شیراز
- کامیاران
– کرمان
– کرمانشاه
– مرودشت
– مریوان
– مهاباد
– لاهیجان
وهمچنین
– اعتصاب کارگران پتروشیمی سنندج برای دومین روز متوالی
– تجمع اعتراضی کارگران کارخانه داروگر تهران نسبت به عدم پرداخت ۴ ماه حقوق و۵ ماه حق بیمه و وعده های توخالی مسئولان برای چندمین بار درسال جاری
– اعتصاب وتجمع کارگران کارخانه آلومینیوم المهدی دراعتراض به عدم پرداخت بموقع مطالبات
– تجمعات اعتراضی کارگران کارخانه روغن نباتی نرگس شیراز نسبت به نداشتن امنیت شغلی ومعیشتی مقابل فرمانداری شیراز و اداره کل کار و استانداری فارس
– ادامه اعتراضات کارگرانِ پتروشیمی چوار ایلام نسبت به سطح پایین دستمزد وعدم اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و وعده های توخالی مسئولان با تجمع مقابل اداره کار
بیانیه‌ی مشترک دانشگاه‌های تهران در آستانه‌ی ۱۶ آذر ۱۴۰۱
«بگذارید این وطن دوباره وطن شود
بگذارید دوباره همان رویایی شود که بود.
بگذارید پیشاهنگ دشت شود
و در آن جا که آزاد است منزلگاهی بجوید.
این وطن هرگز برای من وطن نبود. »
فریادمان بیش از هشتاد روز است که در تمام کشور شنیده شده. آواز «زن زندگی آزادی» امید آینده‌ای دیگر را در دل‌های‌مان زنده کرده است و حال که ۱۶ آذر فرا می‌رسد، باری دگر گرد هم می‌آییم تا نشان دهیم مقاومت جاری است. ستم‌هایی که در این مدت بر دانشگاهها و تمام مردم این کشور رخ داده بر هیچ‌کس پوشیده نیست. کشتارها و سرکوب‌ها از یادمان نرفته است. احکامی که در بیدادگاه‌ها صادر شده تا عزیزان‌مان را از ما بربایند، فراموش نشده‌اند. شهیدان‌مان را زنده می‌داریم! اما مگر اعتراض ما تنها به این مدت خلاصه می‌شود؟
یادمان نرفته است که چطور سفره‌های پدران و مادران‌مان را خالی کردید و هرگونه اعتراض آنها را با باتوم‌های‌تان پاسخ دادید. یادمان نرفته که چگونه هرجا علیه سیاست‌های اقتصادی رذیلانه‌تان اعتراضی شد با وحشی‌گری به آنها حمله بردید. آیا زمانی که کارگران را در بند کشیدید و یا معلمان را که برای حقوق بدیهی خود اعتراض کردند ربودید و سرکوب کردید را از یاد برده‌اید؟ امکان زیستن را از بین بردید و آن هنگام که برای رهایی تلاشی شد، سرکوب را بر ما نواختید. ما همچنان تاکید داریم که «فرزند کارگرانیم، کنارشان می‌مانیم» بوی خون‌های ریخته‌شده در آبان ۹۸ همچنان می‌آید. ما از یاد نمی‌بریم.
برای آب اعتراض کردیم کشتید! برای نان اعتراض کردیم کشتید! ما فراموش نکرده‌ایم. دلاوری‌های عزیزان کرد و بلوچ‌مان را نمی‌توانید پاک کنید و ما متحدان آنانیم و همصدا با آنان فریاد می‌زنیم: «کرد و بلوچ و آذری(ترک)، آزادی و برابری.» ما دانشجویان، متحد تمام آنانی هستیم که در طی این سالها علیه زنجیرهای سلطه‌ی شما مبارزه کردند. ما از تبار آنانی هستیم که ظلم و جور شما را نپذیرفتند. اشتباه نکنید که امسال تنها دلیل آمدن‌مان در روز ۱۶ آذر، ۸۰ روز اخیر است. ما برای تمام آن سال‌هایی می‌آییم که دانشجویان، کارگران، معلمان و مردم‌مان را سرکوب کردید.
با هم کلاسی‌های‌مان سخنی داریم: ۱۶ آذر روزی‌ست که نماد عدالت‌طلبی و آزادگی دانشجویان است. البته که تاریخ جنبش دانشجویی روزهای بی‌شماری دارد که تبلور آزادی‌خواهی و برابری طلبی‌مان است؛ هم‌چون اتفاقات کوی دانشگاه در سال ۷۸. اما ۱۶ آذر سال‌هاست که روزی نه برای دانشجویان که برای تمام کسانی است که علیه سلطه ایستادگی می‌کنند. برای تمام آنان که برابری و آزادی را برای آینده می‌خواهند. عزیزان، این روز را از آن خود کنید نه چون برای دیگرانی می‌آیید، نه چون دوستان‌مان در بندند. خیر! برای خودتان بیاید! این زندگی شماست که هر روز سلب می‌شود. این آینده‌ی خودتان است که تیره می‌شود. این خانه‌ی شماست که ویران می‌شود. این خود شما هستید که به زنجیر کشیده شده‌اید. برای خودتان به میدان بیاید. تنها با پیوستن به یکدیگر می‌توانیم این زنجیرها را تماما بشکنیم.
از اساتیدمان نیز می‌خواهیم که ما را در این روز تنها نگذارند. شما نیز زمانی دانشجو بودید. باردیگر در کلاس درس آزادی و برابری دانشجو شوید.
ما دانشجویان در اتحاد با دیگر اقشار جامعه و تمامی مردم، در این روز به دانشگاهها می‌آییم و خانه‌‌ی‌مان را از دشمنان‌مان پس می‌گیریم.
«دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد»
دانشگاه‌های امضاکننده‌ی این بیانیه:
دانشگاه تهران
دانشگاه علامه طباطبایی
دانشگاه تربیت مدرس
دانشگاه بهشتی
دانشگاه الزهرا
دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات
همراهی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ایران با دانشجویان در ۱۶ آذر
امروز که در آستانه روز دانشجو هستیم، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ایران ، اعلام می‌نماید که از فراخوان‌های اعتراضی اقشار مختلف حمایت کرده و از همکاران گرامی درخواست می‌نماییم که در کنار دانشجویان و دانش‌آموزان خود قرار گیرند و حامی آنها باشند.
وعده ما فردا ۱۶ آذر سال ۱۴۰۱ همراه با اقشار و گروه‌های مختلف در کف خیابان و به طور خاص جلوی دانشگاهها.
حمایت سندیکای کارگران شرکت واحد از ۱۶ آذر
در آستانه روز دانشجو، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، همصدا با دیگر تشکلات مستقل کارگری و معلمی کشور، اعلام می‌نماید که از فراخوان‌های اعتراضی دانشجویان عزیز و دیگر اقشار تحت ستم حمایت کرده و از همکاران گرامی درخواست می‌نماییم که در کنار دانشجویان و دانش‌آموزان قرار گیرند و حامی آنها باشند.
نزدیک به سه‌ماه است که نوجوانان و جوانان ما در دانشگاهها، مدارس و در خیابانها و محلات برای برقرای آزادی و برابری، با سر دادن شعار #زن_زندگی_آزادی، و با به خطر انداختن جان عزیز خود، در حال اعتراض هستند. گزارشات از اقصی نقاط کشور از بلوچستان، کردستان، گیلان و مازندران تا تهران، آذربایجان، خوزستان و لرستان حاکی از کشته شدن بیش از ۵۰۰ معترض، زخمی شدن هزاران نفر و بازداشت حدود ۱۸ هزار معترض می باشد. در میان جان باختگان این اعتراضات، اسامی و چهره های بیش از ۶۰ کودک و نوجوان به چشم میخورد.
همچنین صدها کارگر پیمانی نفت و پتروشیمی در عسلویه در چند هفته گذشته بدنبال اعتصاب در حمایت از اعتراضات سراسری مردم بازداشت و اذیت و آزار شده اند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، از زمان به قتل رسیدن #ژینا_مهسا_امینی توسط گشت ارشاد که منجر به اعتراضات سراسری در کشور شد تا به امروز بارها سیاستها و اقدامات سرکوبگرانه حاکمیت را محکوم کرده است. در این خصوص سندیکا پیگیرانه، در حال جلب حمایتهای بین المللی، توسط تشکلات جهانی کارگری و نهادهای مربوطه، بوده است و این اقدامات کماکان در حال پیگیری است. در کنگره کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری در ۳۰ آبان ۱۴۰۱، قطعنامه اضطراری به نمایندگی از ۳۰۰ تشکل سراسری کارگری از ۱۳۰ کشور جهان در دنیا تصویب شد. در این قطعنامه آخرین موج سرکوب حاکمیت و تدوام نقض سیستماتیک حقوق اساسی مردم ایران از جمله حقوق آنها برای آزادی تشکل‌ها، حق تشکل‌یابی و نقض آزادی بیان محکوم شده است. همچنین در این قطعنامه آمده است: «در شاخص حقوق جهانی کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری ITUC ، ایران همواره به عنوان یکی از بدترین کشورهای جهان برای حقوق کارگران رتبه‌بندی می‌شود. اعضای چندین تشکل صنفی فقط به دلیل مبارزه برای دستیابی به حقوق اساسی و نیز ارتقاء حقوق کارگران، در حال گذراندن احکام طولانی مدت در زندان هستند»(این شامل فعالین قدیمی و سرشناس سندیکا که همکنون در حبس بسر میبرند نیز میباشد)
در آستانه روز دانشجو، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، همصدا با دیگر تشکلات مستقل کارگری و معلمی کشور، اعلام می‌نماید که از فراخوان‌های اعتراضی دانشجویان عزیز و دیگر اقشار تحت ستم حمایت کرده و از همکاران گرامی درخواست می‌نماییم که در کنار دانشجویان، دانش‌آموزان و مردم آزادی خواه و برابری طلب قرار گیرند و حامی آنها باشند. اعتراض و اعتصاب حق مسلم کارگران، دانشجویان، دانش آموزان و کلیه مردم تحت ستم در کشور میباشد و هرگونه سرکوب و خشونت نسبت به معترضین محکوم و محتوم به شکست است.
کلیه فعالین کارگری، معلمی، دانشجویی، دانش آموزی، و فعالین جنبش زنان، معترضین بازداشتی و زندانیان سیاسی آزاد باید گردند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
بیانیه جمعی از دانشجویان علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی و اعلام اعتصاب سه روزه
به نام زن زندگی آزادی
آنان که بر بهار تبر آختند تند
پنداشتند خام
که با هر شکستنی
قانون رشد و رویش را
از ریشه کنده اند .
جوشش خون در خیابان های کشور ، سرکوب و خفقان فراگیر مردم و ظلم و ستم روا رفته در این سالها از نیزارهای ماهشهر تا خیابان های تهران و سقز و زاهدان چیزی نیست که دانشجویان نسبت به آن منفعل باشند و در برابر آن سکوت پیشه کنند .
یورش به دانشگاه ها ، صدها ممنوع الورودی ، بازداشت و زندان ، احکامی تماما ظالمانه و تهدید های پوشالی اما تمام نشدنی آنان که سرکوب و خفقان را تنها راه حفظ خود می دانند ؛ نتوانسته و نخواهد توانست دانشجو را به سکوت وادارد و همبستگی آن با صدای خیابان _ که همانا صدای مردم است _ را قطع نماید . دانشگاه سنگر آزادی و آزادی خواهی ست و دانشجو در جنگ با تاریکی و خفقان این سنگر را رها نخواهد کرد .
آنان که گمان می کنند ماندنی هستند خواهند رفت ، آنان که غره به قدرت پوشالی خود هستند خواهند دانست صدای همبستگی ما بلندتر از فریاد آنان است . آنان که مشغول جعل قوانین ظالمانه هستند پشیمان خواهند شد .
ما جمعی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی اعلام می داریم همراه با دیگر دانشگاهیان و مردم به اعتصابات روز ۱۴ ، ۱۵ و ۱۶ آذرماه می پیوندیم .
تعقیب و گریز در دانشگاه شریف
بنا به اخبار رسیده از دانشگاه شریف و در پی حضور زاکانی شهردار تهران در سالن جابر دانشکده شیمی، حضور دانشجویان در این سالن و دانشجو محدود شده و حراست با دانشجویان برخورد می‌کند.
صحن دانشگاه چندساعتی‌ست که شاهد حضور پررنگ نیروهای حراست است و کارکنان حراست در گروه‌های چند نفره در دانشگاه گشت می‌زنند و هر تجمع احتمالی را متفرق می‌کنند.
حراست با مشکوک شدن به هر رفتار دانشجوها به سمت آنها رفته و اقدام به تذکر و پراکنده کردن‌شان می‌کند. چند مورد تعقیب و گریز بین نیروهای حراست و دانشجوها نیز اتفاق افتاده است. چند نفر از دانشجویان در هنگام تعقیب و گریز شعار تازه‌ای دادند:
«منشورشون چاخانه؛ دانشگاه پادگانه»
شرح وقایع امروز دانشگاه خواجه نصیر و تهاجم به ۳ دانشجوی این دانشگاه
گزارش ارسالی دانشجویان
امروز سه‌شنبه ۱۵ آذرماه، دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر به صورت خودجوش تصمیم به بیان اعتراض خود نسبت به افزایش هزینه آزادسازی مدرک تحصیلی و مشکلات معیشتی کشور تجمعی شکل دادند. این دانشجویان ابتدا قصد بر حضور هماهنگ در دانشکده برق را داشتند که با ممانعت حراست دانشکده برق به سوی دانشکده‌های خود بازگشتند. دانشجویان دانشکده مکانیک حدود ساعت ۱۳ تا ۱۴:۳۰ در لابی مکانیک گرد هم آمده و تحصن کردند. در این حین یکی از دانشجویان دختر ورودی ۱۴۰۱ که از جدیدالورودهای دانشگاه هستند، از دوستان خود که اجازه اینکار را هم از آنها گرفته بودند، فیلم‌برداری کرد که یکی از دانشجویان بسیجی ایشان را تهدید کرده و از انجام اینکار بازداشت.
بعد از اتمام تحصن، ۷ تن از دانشجویان دانشگاه خواجه‌نصیر، توسط نیروهای لباس شخصی توسط ماشین پژو پارس سفید مورد تعقیب قرار گرفتند و سه دانشجو در تقاطع ولیعصر و میرداماد حوالی ساعت ۵:۳۰ مورد تهاجم قرار گرفتند که از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست.
۱۵ آذر ۱۴۰۱
دانشجویان دانشکده‌ی زبان‌ها و ادببات خارجی دانشگاه تهران که در حال حاضر در اعتصاب حداکثری به سر میبرند، خواهان آزادی هم دانشکده‌ای خود، محمدصادق صاقی هستند.
محمدصادق صادقی دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات انگلیسی، ۴ آبان در مسیر دانشکده توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و همچنان در زندان فشافویه به سر می‌برد.
دادگاه محمدصادق صادقی قرار است روز ۱۶ آذر به قضاوت قاضی صلواتی برگزار شود!
تجمع جمعی از دانشجویان دانشگاه هنر اصفهان در مقابل آمفی تئاتر توحیدخانه در اعتراض به مراسم نمایشی گرامیداشت ۱۶ آذر با حضور صفار هرندی و مهران رجبی که با شعار و بحث همراه بود و در ادامه به لغو برنامه مهران رجبی منجر شد.
۱۵ آذر ۱۴۰۱
اعتراضات امروز دانشجویان دانشکده‌ی روان‌شناسی و علوم‌تربیتی دانشگاه تهران به برنامه‌ی بسیج این دانشکده
دانشجویان دانشکده‌ی روان‌شناسی و علوم‌تربیتی دانشگاه تهران روز سه‌شنبه ۱۵ آبان در اعتراض به برنامه‌ای حول محور اعتراضات دانشجویی که به میزبانی بسیج دانشجویی و با حضور بیژن عبدالکریمی برگزار شد، برنامه را تحریم کردند و در مقابل تالار کوثر با وجود حضور نیروهای حراست، دست به تجمع زدند و شعارهایی 《گفت‌وگوی فرمایشی نمی‌خوایم، نمی‌خوایم》و《خاموش بودن ننگ ما، آزادی فرهنگ ما》و 《دانشگاها پادگان، دانشجوها تو زندان》و 《ننگ ما ننگ ما، بسیج الدنگ ما》سر دادند. لازم به ذکر است آقای مرزبان، رئیس حراست پردیس‌های شمالی دانشگاه تهران در همین حین با تعدادی دیگر از نیروهای حراست در دانشکده حاضر شد. در ادامه، یکی از مسئولین دانشکده سعی داشت دانشجویان معترض را به خاموشی دعوت کند که دانشجویان《زن، زندگی، آزادی》 گویان از گفت‌وگو با ایشان امتناع کردند.
۱۵ آذر ۱۴۰۱
قدردانی جمعی از دانشجویان مهندسی شیمی از اساتید دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز و دانشکده شیمی برای امضای بیانیه اخیر اساتید دانشگاه علم و صنعت حمایت از خواسته‌های دانشجویان:
با سلام و درود
از اینکه در این روزهای سخت و ملتهب در کنارمان ایستادید و شجاعانه حمایت خود را از شنیده شدن صدای دانشجویان و خواسته‌هایشان ابراز کردید، بی‌نهایت سپاسگزاریم.
به خود می‌بالیم که در سایه منش و اندیشه شما استادان فرهیخته و شریف الفبای آزادگی می‌آموزیم و برای ساختن جامعه‌ای پویا تلاش می‌کنیم.
به امید روزهای بهتر
به امید آزادی
جمعی از دانشجویان دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه علم و صنعت ایران
۱۵ آذر ۱۴۰۱
محکومیت فاطمه گرجی دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه سمنان به تحمل یک سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق، دو سال ممنوعیت از خروج از کشور و ممنوعیت عضویت در احزاب سیاسی
فاطمه گرجی دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه سمنان که در تاریخ ۲۲ مهر ۱۴۰۱ توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت شده بود، با اتهامات “اهانت به مقدسات اسلام، برهم زدن امنیت کشور، تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی، توهین به مقامات و مسئولین و اخلال در نظم و آسایش عمومی”، به تحمل یک سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق، دو سال ممنوعیت از خروج از کشور و ممنوعیت عضویت در احزاب سیاسی، محکوم شد.
سه دانشجوی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه به نام‌های امیرحسین بلال‌پور، عرفان خستوی وزانیار غریب روز گذشته مورخ ۱۴ آذر مقابل متروی تئاتر شهر بازداشت شده‌اند.
تا بدین لحظه اطلاعات دقیقی از وضعیت این دانشجویان در دست نیست.
روزبه سوهانی، دانش‌آموخته‌ی مهندسی معدن دانشگاه شاهرود، شاعر و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، روز ۱۴ آبان طی یورش نیروهای امنیتی و شکستن قفل خانه وی، بازداشت شد.
تا بدین لحظه از وضعیت فعلی و نهاد بازداشت‌کننده‌ی ایشان اطلاع دقیقی در دست نیست.
آیدا عمیدی، دانش‌آموخته کارشناسی ارشد شیمی‌فیزیک دانشگاه علوم تحقیقات، شاعر و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، روز ۱۴ آبان طی یورش نیروهای امنیتی به واحد آپارتمانی وی شکستن قفل خانه و ایجاد رعب و وحشت برای همسایگان، بازداشت شد.
تا بدین لحظه از وضعیت فعلی و نهاد بازداشت‌کننده‌ی ایشان اطلاع دقیقی در دست نیست.
دو دانشجوی دانشگاه فنی شمسی‌پور تهران به نام‌های مهدی صفایی دانشجوی ترم ۴ الکترونیک و علی دهقان دانشجوی ترم ۳ الکترونیک، روز یکشنبه ۱۳ آذرماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده‌اند.
تا بدین لحظه، از وضعیت فعلی و نهاد بازداشت‌کننده‌ی ایشان اطلاع دقیقی در دست نیست.
محمدرضا کمالی سروستانی دانشجوی معماری دانشگاه فنی مهندسی باهنر شیراز، ۱۶مهر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد و پس از ۲۱ روز بازداشت موقت، به قید وثیقه یک میلیارد و سیصد هزار تومانی آزاد شد.
در ادامه این دانشجو طی دادگاهی به تاریخ ۲۴ آبان و به قضاوت قاضی ساداتی، به پنج سال زندان و دو سال ممنوع خروجی و ابطال گذرنامه محکوم شده است.
تداوم بازداشت و بلاتکلیفی محمدجواد شریفی
محمدجواد شریفی دانشجوی مهندسی عمران دانشگاه امام محمدباقر ساری و ورودی ۱۴۰۰، بازیگر تئاتر و سینماگر، روز ۱۴ آبان ۱۴۰۱ توسط اطلاعات سپاه بازداشت و به بخش امنیتی زندان تیرکلای ساری منتقل شده است.
راجع به اتهام وی آنچه که گفته می‌شود، دارا بودن اکانت توئیتری مشکوک(!) است. علیرغم پیگیری‌های وکیل وی جهت تبدیل قرار بازداشت به وثیقه پس از گذشت یکماه از قرار بازداشت، مسئولین امنیتی مدعی‌اند که این دانشجو به این مساله توجهی نداشته و نسبت به ماندن خود در زندان اعتراضی ندارد!
گرامیداشت زهرا جلیلیان، دانشجویی که تحت فشار استادراهنما خودکشی کرد
زهرا جلیلیان دانشجوی دکترای برق دانشگاه تهران که روز ۱۲ آذر تحت فشار حریصانه‌ی استادراهنمای خود مبنی بر بهره‌برداری از مقاله‌ی بین‌المللی این دانشجو در نشریه‌ی nature خودکشی کرد و یک روز پس از آن بدلیل جراحات وارده جان خود را از دست داد، توسط جمعی از دانشجویان این دانشکده، یادش گرامی داشته شد.
نام استاد راهنمای این دانشجوی مرحوم اهل کرمانشاه که باعث مرگ وی شد، دکتر شمس‌الدین مهاجرزاده است که پس از آن واقعه فعلا در دانشکده حضور پیدا نکرده است.
رسانه‌های مختلف در روزهای اخیر با ساده‌انگاری و تحت ادعای ابتلای این دانشجو به مشکلات روحی روانی و بی تقصیری استاد، سعی در توجیه مرگ وی کردند تا دوباره یکی از فجایعی که توسط سیستم اموزشی عقیم کشور بر سر دانشجویان آوار می‌شود، مسکوت بماند.
جو پادگانی و امنیتی شدید در دانشگاه علوم و تحقیقات در آستانه روز دانشجو
از شروع ترم تحصیلی و همزمانی آن با اعتراضات سراسری، جو شدید امنیتی در دانشگاه علوم و تحقیقات حاکم شده و در آستانه روز دانشجو نیز این فشارها بر دانشجویان بیشتر شده‌است.
کیف و وسایل شخصی دانشجویان هنگام ورود به دانشگاه توسط افرادی که خود را حراست دانشگاه معرفی می‌کنند تفتیش می‌شود و ورود دانشجویان به دانشگاه با کلاه و ماسک ممنوع شده است.
پس از چندین تجمع اعتراضی دانشجویان زیر سایه جو امنیتی، پارکینگ‌های داخلی دانشگاه به بهانه تعمیرات تعطیل شده‌اند و دو دوربین امنیتی جدید در محوطه دانشگاه (بلوک ۱و ۲) نصب شده است.
این شرایط در حالی است که در تجمع ۱۰ آبان در دانشگاه لباس شخصی‌ها با هماهنگی مسئولان دانشگاه با خودرو به تجمع ورود کردند و یکی از دانشجویان را از جمعیت بیرون کشیده و به داخل خودرو برده و ربودند.
حراست دانشگاه علوم و تحقیقات با تفتیش وسایل شخصی و نصب دوربین‌های جدید حریم دانشجو و دانشگاه را نقض کرده‌اند.
بازداشت طیبه نظری دبیر و دخترش مریم آروین وکیل دادگستری در سیرجان
بنا بر خبرهای رسیده به شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ایران خانم طیبه نظری، دبیر دبیرستان دخترانه بنت‌الهدی صدر سیرجان ،بیش از ده روز است در زندان کهن شهر سیرجان است.
گفته شده مامورین هنگام بازداشت دختر ایشان دکتر مریم آروین، وکیل دادگستری، به دلیل دفاع ایشان از دخترشان، خانم نظری را نیز بازداشت کرده و در انتقال به زندان آن دو را مورد ضرب و شتم نیز قرار دادند و با ایجاد جو ملتهب روانی سعی در پرونده سازی علیه ایشان دارند.
مریم آروین، وکیل دادگستری به جرم همراهی و ارائه‌ی مشاوره به خانواده زندانیان که حرفه‌ی وی میباشد، بازداشت شده و موقع دستگیری مقنعه‌ی او را گرفته و روی زمین می‌کشند. این وکیل شریف دادگستری بیش از ده روز است به همراه مادرش،در زندان سیرجان است.
مسعود فرهیخته، که از شنبه ۱۲ آذر بعد از خروج از اداره کل آموزش و پرورش استان البرز توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد،بعد از ۴ روز در یک تماس کوتاه با همسر خود عنوان کرده است که در زندان اوین است و پرونده او به شعبه دوم بازپرسی ارجاع داده شده‌است.
هنوز ارگان دستگیر کننده و علت دستگیری مسعود فرهیخته مشخص نیست. اما در این تماس کوتاه که نیروهای امنیتی اصرار به اتمام خیلی سریع آن را داشتند، آقای فرهیخته تنها توانسته اعلام کند که در کجا زندانی است. گرچه روحیه آقای فرهیخته در این تماس مثل همیشه عالی بوده اما گویا دچار سرماخوردگی شده است. فرهیخته در این تماس تلفنی، وقتی خبر آزادی آقایان اسکندر لطفی و مسعود نیکخواه به گوشش می‌رسد، بسیار خوشحال شده‌است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، نحوه دستگیری آنی معلمی کنشگر و شناخته شده در خیابان را نقض و انهدام حقوق قانونی متهم و قانون اساسی می‌داند و مسئولیت مستقیم این قانون شکنی را برعهده مقامات قضایی می‌داند. این شورا خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط مسعود فرهیخته است تا شرایط دادگاه او بر اساس قانون و با حضور وکیل در محاکم قضایی انجام گردد.
بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران به مناسبت بیست و چهارمین سالگرد قتل تبهکارانهی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده
بیست و چهارمین سالگرد قتل تبهکارانهی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده
یاد ستم‌کشتگان راه آزادی را گرامی می‌داریم
در نظر برخی کسان که تاریخ از همین امروز آغاز می‌شود، سلاخی کردن پروانه اسکندری و داریوش فروهر در خزان سال ۱۳۷۷ و در پی آن قتل محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، اعضای ارجمند و مؤثر کانون نویسندگان ایران، واقعه‌ای شگفت و تکان‌دهنده بود در سیر وقایع ملالت‌بار روزمره که یکی چند روزی ذهن خفتگان را برمی‌انگیخت و سپس در پستوی هزار دالان روزمرگی و غفلت و بی‌خبری گُم می‌شد. اما جنایت‌های سیاسی- حکومتی سال ۷۷ تاریخچه‌ای بس خونبار و درازآهنگ داشت که اگر ریشه‌های پلید و ضد بشری آن شناخته نشود و یک بار برای همیشه از میان نرود، بی‌گمان جنایت پشت جنایت از کُشته‌ها پشته خواهد ساخت، چنان که این روزها ساخته است، و بر ما روشن نخواهد شد که چرا ندای آزادی‌خواهانه‌ای که از زن ایرانی در اسفند سال ۱۳۵۷ برخاست، از مرد ایرانی پاسخی نگرفت و به دست حاکمان تازه به قدرت رسیده در نطفه خفه شد، در دو سه ماه گذشته پرچم خونینی شد برای باز پس گرفتن حق آزاد و برابر زیستن و به دور افکندن یوغ بردگی واپس‌گرایان حاکم. بانگی که در اسفند ۵۷ برخاست پژواکی داشت که در ۱۴۰۱ به گوش جان شنیده شد.
اگر سرکوب زنان در سال ۵۷، در ادامه‌ی خود قلع و قمع مطبوعات از بند رسته‌ی پس از انقلاب بهمن، سرکوب مردم حق‌طلب کُرد در تابستان سال ۱۳۵۸، در هم کوبیدن جنبش مستقل و آزادی‌خواهانه‌ی دانشجویان در اردیبهشت سال ۵۹، کشتار مبارزان سیاسی، از میان بردن احزاب، سازمان‌ها و گروه‌های سیاسی، سندیکاها، اتحادیه‌ها و تشکل‌های آزاد کارگری و قتل‌عام نزدیک به ۵۰۰۰ زندانی سیاسی کت‌بسته و حکم گرفته را در دهه‌ی خونین و سیاه ۶۰ در پی نداشت، شک نباید داشت که حکومت به خود جرئت نمی‌داد که در روز روشن مشتی رجاله‌ی سیاهکار و سیاه‌اندیش را به شکار آزادی‌خواهان راهی خیابانها کند، و برای تحکیم پایه‌های سست حاکمیت خود از هیچ جنایتی رویگردان نباشد. «مرگ» مشکوک سعیدی سیرجانی، نیست کردن جسمی پیروز دوانی، کارد آجین کردن حمید و کارون حاجی‌زاده، قتل احمد میرعلایی، غفار حسینی، مجید شریف و افشای قتل ده‌ها زندانی سیاسی آزاد شده‌ی پس از سال ۶۷ در مطبوعات سال ۷۷ مقدمه‌ای شد بر کشتار روشنفکران آزادی‌خواهی که هرگز نخواسته بودند سر بر خط حاکمیت آزادی‌ستیز بگذارند و به چیزی کمتر از آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا برای همگان رضایت نمی‌دادند. و چنین شد که در فردای قتل محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، در دادگاهی دربسته، بدون حضور خانواده‌ها و وکلای مقتولان، تنی چند از عوامل دست چندم جنایت را به محاکمه کشیدند، هرگز دست به ریشه‌های جنایت نبردند و دست به ترکیب آمران و فرماندهان جنایت نزدند، و برای تکمیل این مضحکه چندی بعد وکیل شجاع جان‌باختگان راه آزادی، ناصر زرافشان، را به ۵ سال زندان محکوم کردند و بی‌درنگ حکم زندان را به اجرا گذاشتند و مطابق معمول این چهار دهه: سنگ را بستند و سگ را رها کردند. از آن پس متهمان این جنایت را به مرخصی ابدی فرستادند، در عوض چندی نگذشت که دردنباله‌ی پروژه‌ی قتل‌های پاییز ۷۷ برخی از اعضای کانون نویسندگان ایران، از جمله منیژه نجم عراقی و فریبرز رئیس دانا را محاکمه و زندانی کردند، برای عده‌ای از اعضای کانون پرونده‌سازی کردند و از آن میان برای سه تن، رضا خندان مهابادی، بکتاش آبتین و کیوان باژن حکم‌های دراز مدت زندان بریدند و راهی زندان‌شان کردند و سرانجام بکتاش آبتین را با تعلل عمدی در درمان بیماری او کین‌توزانه به قتل رساندند.
بدینگونه، آنچه امروز در خیابان‌های سراسر ایران، در بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها و «سوله»های گمنام و بی‌نام و نشان بر جوانان و مردم بپاخاسته و به جان آمده‌ی جنبش آزادی‌خواهی ما می‌گذرد، بی گمان پیوندی ناگسستنی دارد با فریاد حق‌طلبانه و آزادی‌خواهانه‌ای که سراسر این چهار دهه را درنوردیده است و تا دستیابی به آزادی همچنان طنین‌انداز خواهد بود. به گمان ما، دور نیست روزی که تبهکاران برای همه‌ی این جنایت‌ها و نابکاری‌ها یکجا در پیشگاه مردم ایران حساب پس بدهند.
کانون نویسندگان ایران یاد ستم‌کشتگان پاییز سال ۱۳۷۷ را گرامی می‌دارد و روز جمعه ۱۸ آذر ساعت ۳ بعد از ظهر مزار محمد مختاری و محمد جعفر پوینده را گلباران می‌کند.
۱۵ آذر ۱۴۰۱
کانون نویسندگان ایران
اعتصاب کارگران پتروشیمی سنندج برای دومین روز متوالی
بنابر گزارش رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، امروز سه‌شنبه ۱۵ آذرماه ۱۴۰۱ کارگران شاغل در شرکت پتروشیمی سنندج در اعتراض به عدم رسیدگی به خواسته‌هایشان برای دومین روز متوالی اعتصاب کرده و در محوطه مجتمع دست به تجمع زدند.
کارگران پتروشیمی سنندج خواستار افزایش دستمزد، حذف پیمانکاران و تبدیل وضعیت و دیگر مطالباتشان هستند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران- ۱۵ آذر ۱۴۰۱
تجمع اعتراضی کارگران کارخانه داروگر تهران نسبت به عدم پرداخت ۴ ماه حقوق و۵ ماه حق بیمه و وعده های توخالی مسئولان برای چندمین بار درسال جاری
روزسه شنبه ۱۵ آذر برای چندمین بار درسال جاری، کارگران کارخانه داروگر تهران برای انعکاس صدای اعتراضشان نسبت به عدم پرداخت ۴ ماه حقوق و۵ ماه حق بیمه و وعده های توخالی مسئولان دست به تجمع زدند.
کارگران این کارخانه با بیان اینکه چند روز است به دلیل تامین نشدن مواد اولیه کاری برای انجام نداریم،به خبرنگاررسانه ای گفتند: طی یک سال گذشته فعالیت تولیدی محل کار آنها به دلیل تامین نشدن مواد اولیه تولید مکرر متوقف می‌شد و همواره دستمزد آنها با چند ماه تاخیر پرداخت شده است.
آنها افزودند:حق بیمه آنها از ۴ ماه پیش پرداخت نشده و علاوه بر آن مزایای اضافه‌کاری و سرویس حمل و نقل نیز به کارگران داده نشده است.
از قرار معلوم کارفرمای این واحد تولیدی به کارگران گفته است کارگرانی که تمایل به همکاری ندارند می‌توانند محل کار خود را ترک کنند.
به گفته کارگران؛ در شرایطی که مسئولان استان تهران همانند اداره کار و اداره صنعت از مشکلات کارگران داروگر باخبر هستند، هنوز پرداخت مطالبات مزدی آنها انجام نشده است.
اعتصاب وتجمع کارگران کارخانه آلومینیوم المهدی دراعتراض به عدم پرداخت بموقع مطالبات
روز دوشنبه ۱۴ آذر، کارگران کارخانه آلومینیوم المهدی دراعتراض به عدم پرداخت بموقع مطالبات دست از کار کشیدند ودراین مجتمع تولیدی در بندرعباس تجمع کردند.
براساس گزارش رسانه ای شده بتاریخ ۱۵ آذر،بدنبال وعده های داده شده از طرف کارفرما این کارگران به اعتراضشان خاتمه دادند.
تجمعات اعتراضی کارگران کارخانه روغن نباتی نرگس شیراز نسبت به نداشتن امنیت شغلی ومعیشتی مقابل فرمانداری شیراز و اداره کل کار و استانداری فارس
روز سه شبه ۱۵ آذر، کارگران کارخانه روغن نباتی نرگس شیرازازاعتراضات دامنه دارشان نسبت به نداشتن امنیت شغلی ومعیشتی(عدم پرداخت ۳ ماه حقوق و۵ ماه حق بیمه) منجمله برپایی تجمع مقابل فرمانداری شیراز و اداره کل کار و استانداری فارس،خبردادند.
تعدادی از کارگران روغن نباتی نرگس شیراز به خبرنگاررسانه ای گفتند: در حال حاضر شرایط تولید در این کارخانه مهم صنعتی نامناسب است و در صورت بی‌توجهی به مشکلات، به زودی شاهد تعطیلی و بیکاری کارگران خواهیم بود.
آنها افزودند:شرایط فوق تهدیدی برای امنیت شغلی حدود ۱۵۰کارگری است که در کارخانه باقی مانده‌اند، به همین دلیل طی ماه‌های گذشته کارگران روغن نباتی نرگس برای بیان مشکلات محل کار خود چندین ملاقات با مسئولان استانی (استاندار، فرماندار، اداره کار) و نمایندگان مجلس داشته‌اند که هنوز نتیجه‌ای از این گفتگوها حاصل نشده است.
یکی از کارگران شرکت روغن نباتی نرگس شیراز درباره معوقات بیمه‌ای همکاران خود گفت: علاوه بر تعویق حدود سه ماه حقوق، در زمینه بیمه تامین اجتماعی با مشکلات زیادی روبرو هسیتم به طوری که حدود ۵ ماه حق بیمه کارگران به تامین اجتماعی واریز نشده است.
این کارگر با اشاره به اینکه برای رسیدگی به وضعیت کارخانه و پرداخت حقوق بارها با مسئولان مرتبط صحبت کرده‌ایم، در ادامه افزود: با وجود آنکه امکان تولید روغن در این کارخانه وجود دارد اما اقدامی برای تهیه مواد اولیه تولید انجام نمی‌شود. کاهش تولیدات و افزایش مطالبات باعث شده این واحد تولیدی که ظرفیت تولید روزانه ۱۰۰ تن روغن را دارد، فقط برای چند روز مواد برای تولید داشته باشد و کارگران در مابقی روزها کاری برای انجام ندارند.
وی افزود:در چند سال گذشته مدیران شرکت و مسئولان استانی بارها وعده رسیدگی به وضعیت کارخانه و پرداخت مطالبات آنان را داده‌اند.
وی در خصوص آغاز مشکلات این کارخانه اضافه کرد: این واحد تولیدی که از سال ۱۳۳۳ راه‌اندازی شده سال ۱۳۷۱ بدون کارشناسی به بخش خصوصی واگذار شد و از آن زمان تاکنون شاهد کاهش رونق تولید و بیکاری کارگران بوده‌ایم.
اوادامه داد:نرگس شیراز یک مجموعه تولیدکننده قوطی‌های فلزی نیز دارد که به دلیل تامین نشدن مواد اولیه تولید (ورق) فعالیت مداوم ندارد.
ادامه اعتراضات کارگرانِ پتروشیمی چوار ایلام نسبت به سطح پایین دستمزد وعدم اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و وعده های توخالی مسئولان با تجمع مقابل اداره کار
روز سه شنبه ۱۵ آذر، کارگرانِ پتروشیمی چوار ایلام از ادامه اعتراضاتشان نسبت به سطح پایین دستمزد وعدم اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و وعده های توخالی مسئولان با تجمع مقابل اداره کار،خبردادند.
یکی از کارگران معترض پتروشیمی چوار ایلام به خبرنگاررسانه ای گفت: ۶۰۰ کارگر این پتروشیمی همان پایه حقوق را بدون مزایای شغل دریافت می‌کنیم؛ قرار بود طرح طبقه‌بندی مشاغل برای ما اجرا شود که هر بار وعده می‌دهند و خبری از اجرایی شدن نیست.
وی افزود: آخرین وعده، اجرای طرح طبقه‌بندی از فروردین امسال بوده اما اکنون که ماه نهم سال سپری شده بازهم علیرغم تاکید مواد ۴۸ تا ۵۰ قانون کار، خبری از اجرای طبقه‌بندی مشاغل و پرداخت‌های آن نیست.
این کارگر در ارتباط با ناچیز بودن حقوق و مزایای مزدی گفت: من یک کارگر مکانیک متخصص و باسابقه و پدر دو فرزند هستم که گاهی شیفت شب هم کار می‌کنم؛ حقوق ماهانه‌ی من در مجموع کمی کمتر از هشت میلیون تومان است که از این مبلغ یک میلیون تومان آن بابت شب‌کاری و ۸۰۰هزار تومان حق اولاد است؛ در واقع حقوق کارگران مجرد همان شش میلیون و خرده‌ای است و علیرغم سابقه کار و تخصص همه‌ی این ششصد نفر، همان حقوق پایه وزارت کار را دریافت می‌کنند.
ترکیب کارگران شرکتی این پتروشیمی متفاوت است؛ از مکانیک و تعمیرات گرفته تا خدماتی و آتش‌نشانی، همه پیمانکاری هستند و از قضا همه در لیست‌های بیمه «کارگر ساده» محسوب می‌شوند؛ این همان نکته‌ای است که مورد انتقاد به حقِ کارگران واقع شده:
با سرپیچی از اجرای طبقه‌بندی، نه تنها امروز در زمان اشتغال دستمزدمان کم است بلکه چون ما را در لیست‌های بیمه کارگر ساده به حساب می‌آورند و کف بیمه را برای ما می‌پردازند، در زمان بازنشستگی نیز از کف مستمری برخوردار خواهیم شد.
یک کارگر دیگر این پتروشیمی گفت: منِ مکانیک متخصص، چرا باید از نظر پتروشیمی و شرکت پیمانکار یک کارگر ساده باشم؟ کارگر ساده فردی‌ست که هیچ تخصص و مهارتی ندارد.
کارگران پتروشیمی چوار از مراجعات مکرر به اداره کار ایلام خبردادند: چندین بار به اداره کار مراجعه کردیم؛ اداره کار به تماس گرفتن با پتروشیمی بسنده می‌کند؛ پتروشیمی اجرای طرح طبقه‌بندی را گردن پیمانکار می‌اندازد و پیمانکار می‌گوید پتروشیمی بودجه‌ی کافی نمی‌دهد. به همین دو سال تمام است که در انتظار اجرای طرح طبقه‌بندی، معطل و سرگردان مانده‌ایم و در این اوضاع اقتصادی با حداقل حقوق روزگار می‌گذرانیم.
آنها خواستار ورود جدی اداره کار به مساله هستند و می‌گویند: کارگران متخصص به این بهانه که شرکتی هستند نباید از حداقل‌های قانونی بی‌بهره بمانند، این عدالت و انصاف نیست.
