روز جهانی محو خشونت بر زنان امسال مصادف با
خیزش “زن، زندگی، آزادی” و فجیع ترین خشونتها!
روز ۲۵ نوامبر (۵ آذر ) “روز جهانی محو خشونت علیه زنان” است. اما هنوز جهان شاهد خشونت هر روزه بر زنان است و نه تنها اقدامی برعلیه خشونت صورت نگرفته، و از خشونت، اذیت و آزار کاهسته نشده است، بلکه در سطح وسیعی هم گسترش یافته است.
در تمام جوامع دنیا زنان به مراتب بیشتر از مردان در معرض تبعیض، خشونت و نابرابری هستند، دمکراسی بورژوایی رفع خشونت بر علیه زنان را در سازمان حقوق بشر و غیره… جستجو می کند. سیستم سرمایه‌داری با تولید انواع توحش و نهادینه نمودن آن در جوامع مختلف در بُعد جهانی به آن دامن زده و همچنین با برنامه ای از پیش تعیین شده، و استفاده از ابزارهای کلیدی ارتجاعی مانند دستگاههای حکومتی و قوانین، مذهب، و سنتهای ارتجاعی آن را حاکم نموده است.
خشونت یک پدیده سراسری است و مختص به یک منطقه جغرافیایی نیست، از افغانستان و عراق، ترکیه و ایران … تا کشورهایی نظیر سوئد و فرانسه و آمریکا و … سایر جوامع پیشرفته سرمایه داری هر روز ما شاهد بروز خشونت های دولتی و سازمان یافته و اقتصادی، فرهنگی و زبانی هستیم. آمار صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، تخمین زده است که هر ساله ۵۰۰۰ زن در سراسر جهان توسط خانواده های خود به دلایل ناموسی به قتل می رسند. از هر ۵ نفر زن یک زن در زندگی خود مورد تجاوز و یا در معرض تهدید به تجاوز قرار گرفته است.
در کشوری مانند ایران که اسلام سیاسی در زندگی اجتماعی مردم نهادینه شده است، تبلیغ و ترویج خرافه های مذهبی و فرهنگی بعنوان ابزاری در دست طبقات حاکم ، نقش اساسی در اعمال خشونت بر علیه زنان را ایفاء می کنند، مسئله چند زنی و صیغه در اسلام ، ختنه دختران، کودک همسری، نداشتن حق انتخاب همسر و یا سقط جنین، زنان را به جرم زنا سنگسار کردن، دست مردان را در قتلهای ناموسی زنان باز گذاشتن، حجاب اجباری و با عدم رعایت آن هر اوباش و مزدوری بخودش اجازه میدهد به زنان برخورد توهین آمیز و خشونت آمیز بکند، در کنار تجاوز و قتل های ناموسی، و بی حقوقی اجتماعی دیگر از جمله: نداشتن حق طلاق یا حضانت کودکان و… و خودسوزی و اقدام به خودکشی از جمله خشونت هایی است که هر روزه به زنان اتحمیل می شود و همه از نمودهای بارز تاثیر مذهب و خرافه های فرهنگی در ایجاد خشونت های جنسیتی است.
در آستانه روز منع خشونت بر زنان در ایران، سومین ماه از خیزش توده ایی که با اعتراض‌های سراسری در اکثر شهرهای ایران و شعار سراسری “زن، زندگی، آزادی” که پس از قتل فجیع مهسا امینی رخ داد می گذرد، علیرغم اینکه تا کنون دستارودهای با ارزش انقلابی و مبارزاتی را بهمراه داشته، اما نظام فاشیستی جمهوری اسلامی هم بطور سازمانیافته با قساوت تمام با براه انداختن ماشین کشتار تا کنون صدها نفر را به قتل رسانده است. خشونت تکان‌دهنده و قتل فجیع کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال آتش خشم و نفرت توده‌ها از رژیم حاکم را شعله ورتر و دامنه مبارزات را گسترده تر نموده است، تا جائیکه چهره جمهوری اسلامی را بعنوان یکی از فاشیستی ترین حکومتهای دیکتارتوری منطقه به جهانیان شناسانده است. بقیه قربانیان هم زنان و مردان آزاده ایی را شامل میشود که بدون هیچ توهم و ترسی به مقابله با این رژیم پرداختند و جان عزیزشان را از دست دادند. تعداد دستگیر شدگان که از طریق نیروهای سرکوبگر ربوده شده اند و در زندانهای مختلف تحت شدیدترین شکنجه ها قرار گرفته اند و نمونه تجاوزهای جنسی هم در بین این افراد بسیار بالا است از مرز پانزده هزار گذشته است وضمن اینکه تعدادی را به بیمارستهای روانی انتقال داده اند جان بسیاری دیگر از آنها بطور جدی در خطر است.
رژیم جنایتکار اسلامی نه تنها مسئولیت این کشتارها را به عهده نگرفته است، بلکه هر بار فریبکارانه و با ترفندهای مشمئزکننده، این کشتارها را که از مرز خشونت گذشته و به جنایت سازمانیافته تبدیل شده است را به عامل تصادف، خودکشی، مسمومیت، نسبت داده است. رژیم با دست زدن به هر عمل جنایتکارانه ایی از کشتار، زندان، شکنجه
و به گروگان گرفتن جنازهٔ قربانیان گرفته ، در پی آن است که این خیزش را به عقب براند. در چند روز اخیر با حمله نظامی به مراکز مسکونی شهرهای کردستان به قتل عام شهروندان بیدفاع و نسل کشی دست زده است. اما نبرد طبقاتی که در میدان است و زنان از پرچمداران آن هستند، تا کنون نشان داده است که تنها راه مقابله با این حکومت که بیش از چهار دهه است بربریت را برای جامعه ایران به ارمغان آورده است، مبارزه، مقاومت ، اتحاد و متشکل شدن است، در اینصورت است که می توان از اعمال خشونت و جنایات رژیم کاست و او را به عقب راند. مناسبات سرمایه داری جمهوری اسلامی و راز بقاء او با استثمار و بهره کشی، با تبعیض جنسیتی و نژادی، با تجاوز به حریم خصوصی انسان ها بنا نهاده شده است. امروز که با مبارزه اقشار مردمی روبرو شده برای تداوم حکومت ننگین خود با اعمال خشونت نه تنها بر زنان بلکه بر تمامی مبارزان و آزادیخواهان چهره کریه و ضد انسانی خود را بیش از هر زمان دیگر به نمایش گذاشته است. سرکوب وحشیانه مردم و بویژه زنان بدست این مزدوران سرمایه یادآور حمله فاشیستهای هیتلری است.
خشونت و تجاوز جایگاهی ساختاری در نظام سرمایه داری و کل جوامع طبقاتی مردسالار دارد. عامل خشونت بر زنان در جامعه ما به هر شکلی که ظاهر شود سیستم سرمایه داری حاکم بر آن است، سیستمی که منافع سرمایه داران را تأمین می کند و سیستمی که مردسالاری و خشونت برعلیه زن با آن در آمیخته و از آن تفکیک ناپذیر است. خشونت نمادی از قساوت سرمایه داری مردسالار است، نظامی که مبنایش بر تصرف و مالکیت خصوصی است. به این اعتبار این سرمایه داران هستند که در نهایت از فرهنگ مردسالاری و خشونت برعلیه زنان سود می برند و نه مردها از هر طبقه و قشری. خشونت و جنایات تمام عیار جمهوری اسلامی بازتابی از ساختارهای اقتصادی-سیاسی-اجتماعی و فرهنگی آن است. برای خاتمه دادن به خشونت و هر تعرض وحشیانه باید به مناسبات اقتصادی-سیاسی و اجتماعی سرمایه تعرض نمود نظامی که تجاوز و خشونت جزءِ ارکان آن است و مبارزه برعلیه خشونت جدا از مبارزه بر علیه کلیت نظام سرمایه داری نیست.
۲۵ نوامبر ۲۰۲۲– ۵ آذر۱۴۰۱.
هماهنگی زن و برابری
