فراخوان تظاهرات سراسری ۲۴ تا ۲۶ آبان در ایران را در اتحادی یگانە و باشکوە تودەای تبدیل بە رمز دوم جنبش انقلابی ژینا “زن، زندگی، آزادی” برای پایان دادن بە جمهوری اسلامی کنیم
مردم غیور و یکپارچە ایران، کردستان، بلوچستان، آذربایجان، خوزستان، لرستان و جای جای ایران زمین، زنان و مردان آزادیخواە اعم از کارگران، کارمندان معلمان و دبیران مدارس و دانشگاەها، دانش آموزان و دانشجویان، بازاریان و کسبە و دیگر اقشار جامعە، ما کە با سر کار آمدن نظام جهل، خرافە و خفقان جمهوری اسلامی ۴۴ سال است با بیرحمی کامل توسط یک سری آخوند بیسواد و مفت خور و مزدوران خودفروختە، جیرە خواران و نیروهای ارازل و اوباششان بە انواع اشکال، تحت ستم، نابرابری، تبعیض و بگیر و ببند و کشتار قرار گرفتەایم. و از ابتدایی ترین حقوق اولیەمان کە همانا آزاد زیستن، آزاد پوشیدن، آزاد اندیشیدن و آزادانە بیان کردن و انتخاب کردن محروم بودیم و هستیم.
و اگر چە در طول همە این سالها همراە با وجود خفقان و سرکوب رژیم و دستگاە حاکمە، همزمان مبارزە و تلاش برای آزادی و رهایی هم در جریان بودە است ، ولی چون از همبستگی کامل و اتحاد عمل و نقشە عمل یک پارچەی مردمی تمام اقشار و ملیت های ایران صرف نظر از نژاد و آئین برخوردار نبودە و بە خواستی همگانی تبدیل نمیشد کمتر نتیجە میگرفتیم، و هر بار جمهوری اسلامی با ترفندهای تفرقە افکنانەاش تلاش بر سرکوب آن مینمود و دیدیم بعضا هم چە با خشونت و کشتار و یا در مواردی هم با دادن امتیازاتی ناچیز موفق بە سرکوب و خاموش نمودن اعتراضات و خیزشهای مردم میشد .
اعتراضات آبان ۱۳۹۸ هم کە بە آبان خونین شهرت یافت یکی از موارد نمونەهای اعتراضاتی هستش کە مورد سرکوب بیرحمانە رژیم با فرمان شخص خامنەای قرار گرفت، کە باعث کشتە شدن و جان باختن بیش از ۱۵۰۰ انسان بیگناە همراە با بازداشت و زندانی نمودن بیش از ۱۰ هزار نفر گشتە است.
حال در جنبشی دوبارە کە همە شاهدش هستیم و نزدیک بە دو ماە است پس از جان باختن مهسا امینی “ژینا” در همبستگی و اتحادی بی سابقە و باشکوە ، اگر چە استارتش از طرف مردم انقلابی و مبارز کردستان و فراخوان جریانات سیاسی کُرد زدە شد، اما در یک همبستگی و همراهی، و ارادە منسجم مردمی و سراسری بە جان آمدە از ظلم و ستم جمهوری اسلامی تبدیل بە انقلابی مردمی گردیدە است و کلمە “ژینا” بە اسم رمز این جنبش و حرک انقلاب درآمدە و حک گردیدەاست.
البتە سران رژیم جمهوری اسلامی و ارگانهای تبلیغی و اطلاعاتیشان، از شروع جنبش با تحریف حقیقت، دروغ پراکنی و ترفندهای حیله گرانە و تفرقە اندازانە کە سالهاست بر رویش سرمایەگذاری میکند و براش نیرو و انرژی گذاشتند، تلاش نمودە این اتحاد و همبستگی مردم را از میان بردارند.
برای مثال آنها تلاش کردند از طریق کشتار هرچە بیشتر مردم کردستان و بلوچستان بە نسبت ساکنین دیگر مناطق ایران از جملە آذربایجان و تهران تفرقه بیاندازند. یا بحث تجزیە طلبی را پیش کشیدند، اما با هوشیاری و درک وسیع و انقلابی مردم یکپارچە تیرشان به سنگ خوردە و میبینیم مردم و مبارزین انقلابی را در تهران و آذربایجان و زاهدان با شعار های همچون…
ـــ از کردستان تا تهران، خونین تمام ایران…
ـــ سنندج، زاهدان، چشم و چراغ ایران…
ـــ آذربایجان بیدار است، حامی کردستان است…
ـــ از کردستان تا تبریز، خشم ما گشته لبریز…
و دیگر شعارها، تمام تلاشها و نقشەهای مکارانەی رژیم را نقشە برآب نمودە و با همبستگیشون مشت کوبندەای را بر دهانشان کوبیدند.
بلە، همانطور کە اشارە نمودم اینبار این جنبش از وحدتی همگانی نە از خواست ملت برای اصلاحات، بلکە برای براندازی نظام ارتجاعی آخوندی با کُل دم و دستگاە سرکوبش و پایان دادن بە حاکمیتی اسلامی کە سرچشمە فقر، بیکاری، تبعیض، خفقان، کشتار بودە و هستش و مطمئنا ما ملت ایران از مرحلە شروع جنبش و محک زدن قدرت و توانمان برای مبارزەای پیروزمندانە گذشتەایم. و بهایش را هم با خون و جان فرزندان و عزیزانمان پرداخت کردەایم .
ملت ایران میدانید و همە جهان هم باید بداند کە در ایران تحت حاکمیت آخوند در طول این ۴۴ سال هزینە کنشگری چە سیاسی و چە اجتماعی دریافت گلولە و دادن جان بودە و خواهد بود. شکنجە و زندانیهای طولانی و مادم العمر بودە و خواهد بود.
پس باید بدانیم کە دیگر راە بازگشتی در کار نیست، این جنبش از مراحل اولییە خود پیروزمندانە عبور کردە است و همزمان با قیام و اعتراضات مردم در کف خیابانها، خصوصا تهران، باید آن را بە مبارزات و اعتصاب وسیع کارگری در بخشهای صنعتی و مکانهای مهم اقتصادی و کلیدی کشور، خصوصا در شهرهای کاملا صنعتی، حمل و نقل عمومی کارخانەها، شرکتها و مکانهای نفتی، پتروشیمی و گازی یا حتی خدمات عمومی و شهری گرە بزنیم.
اینجاست کە آن جملە معروفی را کە میگوید رژیم صد بار پیروز میشود و ما یک بار معنیٰ پیدا میکند، چون رژیم خفقان، سرکوب اعتراضات، و ضرب و شتم و کشتن اشخاص را برای خودش یک پیروزی بە حساب میاورد، اما ما باید بدانیم کە از برای ما شکست وجود ندارد، چون ما در معادلە کنشگریها و مبارزاتی کە با جمهوری اسلامی داریم کافیست یکبار پیروز بشویم، چون واقعا ما فقط یکبار پیروزی را نیاز داریم، اگرچە ما ملت ایران شکست نداشتەایم و هر آنچە کە در حال حاضر در شهرهای ایران و کف خیابان از اتحادمون گرفتە تا اعتراضات و اعتصاباتمون، بە خیابان آمدن و بادستان خالی ولی ارادە و سینە سپهر کردنمان، شعارهای کە بە زبان میاوریم و مینویسیم، سنگهای را کە بە طرف دژخیمان تا دندان مسلح پرتاپ میکنیم، حجابی را کە از سر بر میداریم همەاش پیروزیهای هستند کە پیروزی نهایی را برایمان رقم خواهد زد.
ـــ در خصوص قشر خاکستری جامعە، آن قشری کە نسبتا درصد زیادی از جامعە ایران را تشکیل میدهند و اگرچە مخالف رژیم هم هستند اما مبارز نیستند و در صفوف مبارزین و معترضین دیدە نمیشوند. و همچنین آنهایی کە منفعل و خوگرفتە بە زندان جمهوری اسلامی هستند، در یک جملە بهشون میگم کە صدای جنبش،صدای خیزش و انقلاب مردم را بشنوید، خودتان را آزاد کردە یار و همراە شوید. از دور نظارە گر بودن کار انسانهای ترسو و محافظەکار است کە منتظر نتیجە میمانند و خود هیچ نقشی در تغییر و عملکرد ندارند، و در تاریخ ثبت خواهند شد، پس بە کف خیابان و مردم مبارز بپیوندید باشد کە تاریخ بە نیکی از شما یاد کند.
پس فاکتر داخلی برای بە ثمر رساندن مبارزەی انقلابیمون عبارت است از …
ـــ تداوم اتحاد و همبستگی تمام اقشار جامعە با همدیگر…
ـــ ماندن در کف خیابانها و ادامە مبارزاتمون خوصوصا در تهران و شهرهای بزرگ اقتصادی
ـــ پیوستن طبقە کارگر بە جنبش و اعتصاب عمومی در محلات کاری…
ـــ پیوستن قشر خاکستری و دیگر اقشار متوسط و منفعل جامعە بە جبنش و مردم در خیابان…
فاکترهای خارجی و جوامع بین المللی هم عبارتند از …
ـــ تداوم جذب رای و احساس مردمی و افکار عمومی کشورها …
ـــ تداوم و هرچە وسیعتر نمودن تجمعات، آکسیونها و راهپیمایی های مردم و احزاب سیاسی ایرانی و کردستانی و دیگر ملیت ها در اروپا و کشورهای غربی…
ـــ تأثیر گذاشتن و تلاش بیشتر برای همراە کردن دولتها و دولتمردان کشورها در پشتیبانی از جنبش و مردم ایران
ـــ در صورت توان کار برای جمع آوری و کمکهای نقدی برای جنبش و خانوادەهای کە بە دلایل اعتصاب یا در بند بودن رژیم امکان تامین مخارج خانوادەهایشان غیر ممکن شدەاست…
و هر کار و تلاش دیگری کە لازم باشد.
از نظر من نە تنها هیچ اشکالی ندارد کە حیطە مبارزاتمون تنها داخلی نباشە بلکە بسیار لازم و ضروری خواهد بود کە در عرصە خارجی و جهانی هم فعالیت و مبارزە با جمهوری اسلامی را در دستور کار داشتە باشیم، کماکان کە داریم. وباید تمام تلاشمان را بکنیم کە جهان و نهادهای بین اللملی و قدرتهای جهانی را با خودمان و خواست ملت مان همراە نمایم.
ما میبینیم وقتی کە مردمان جهان و افکار عمومی جهان، پرلمانها، اساتید و هنرمندان جهانی با ما و انقلاب ژینا زن ، زندگی ، آزادی هستند چە اشکالی دارە کە تلاش کنیم دولتها و دولت مردان هم با ما باشند.
سخن آخر
همە ما میدانیم کە هدف جنبش ” ژینا” ساقط کردن و سرنگونی رژیم هستش، و اگر بخواهیم کار رژیم را یکسرە بکنیم، باید بدانیم کە تنها با اعتراضات و بە میدان آمدن در کف خیابانهای بلوچستان ، کردستان یا شهرهای از این استانها نمیتوانیم کار رژیم را یکسرە کنیم، درست است کە میتوانیم ضربەهای مهلکی بزنیم و رژیم را تا سرحد فلجی ببریم . اما برای یکسرە کردن و پایان دادن و گذشتن از جمهوری اسلامی باید در مرحلە اول تهران را هدف قرار بدهیم، چون فتح تهران بە معنای شکستن کمر رژیم و پایان دادن بە جمهوری اسلامی خواهد بود،
پس باید در این سە روز کە فراخوان سراسری دادە شدە است بیشترین انرژی و حضور را بر روی تهران بگذاریم و با بە میدان آمدن و صورت دادن تظاهرات میلیونی در تهران نفسهای آخر رژیم را گرفتە کارش را یکسرە نمایم .
پیروز باد ایحاد و انقلاب مردم ایران
سرنگون باد جمهوری اسلامی ایران
