اخباروگزارش های کارگری ۱۸ آبان ماه ۱۴۰۱
پنجاه و پنجمین روزاعتراضات نسبت به قتل مهسا (ژینا) امینی در مقر گشت ارشاد تهران
اگه با هم یکی نشیم، یکی یکی تموم می‌شیم
روزچهارشنبه ۱۸آبان ماه همزمان با پنجاه و پنجمین روز اعتراضات نسبت به قتل مهسا (ژینا) امینی در مقر گشت ارشاد تهران که از روزجمعه ۲۵ شهریوربا برپایی تجمع مقابل بیمارستان کسری تهران آغازشد، اعتراضات بقرارزیر ادامه پیدا کرد:
الف- برگزاری مراسم های خاکسپاری و گرامیداشت جان باختنگان اعتراضات سراسری اخیر:
۱- – تجمع با سردادن شعارها و خواندن سرود درمهاباد برای همبستگی با خانواده فایق مام‌قادری از جان باختگان اعتراضات سراسری اخیر دراین شهرکه پس از یک ماه دست وپنجه نرم کردن در بیمارستان ارومیه جان خودراازدست داد
۲- مراسم چهلم امیر حسین بساطی
دیروز ۱۷ آبان, در روستای “دارخور” دهستان حسن آباد اسلا‌م آباد غرب, مراسم چهلم امیر حسین بساطی، برگزار شد.
این دانش‌آموز ۱۵ ساله در تاریخ ۳۰ شهریور در جریان اعتراضات مردمی کرمانشاه در محله فیض‌آباد این شهر از فاصله چند متری هدف تیراندازی با گلوله ساچمه‌ای نیروهای امنیتی قرار گرفت و کشته شد.
منبع:کانال شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
۳- آئین یادبود چهلم جمعه خونین زاهدان در دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
۱۸ آبان ۱۴۰۱
۴- پرفورمنس اعتراضی دانشجویان دانشگاه هنر تبریز برای خدانور لجه‌ای، از کشته‌شدگان زاهدان، مقابل ساختمان بسیج این دانشگاه
۵- یادبود چهلم جمعه خونین زاهدان در دانشکده حقوق دانشگاه تهران
۱۸ آبان ۱۴۰۱
منبع۳ خبربالا:کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور
و
– بیانیه فمنیست‌ها، فعالین مدنی و جمعیت فرهنگیان بازنشسته و شاغل مریوان، در مورد برگزاری مراسم چله شهید مختار احمدی
ب – تجمع،راهپیمایی و جنگ وگریزخیابانی درشهرهای زیر:
– اراک
– اصفهان
– بوکان
– تهران(خیابان انقلاب،خیابان پیامبر، ستارخان، شهرزیبا،گیشا،هفت حوض)
– رشت
– سقز
– سنندج
– شهرکرد
– شیراز
– قهدریجان(أصفهان)
– کامیاران
– کرمانشاه
– مشهد
– مهاباد
و
– زاهدان
ج – اعتصاب وتحریم کلاس،تجمع،راهپیمایی و حضور بدون تفکیک جنسیتی در سلف،دیوار نویسی دانشجویان و انتشار بیانیه های اعتراضی دانشجویان:
– دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر أصفهان
– دانشگاه علوم پزشکی بجنورد
– دانشگاه هنر تبریز
– دانشگاه ارشاد دماوند
– دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
– دانشکده شیمی دانشگاه بهشتی
– دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران
– دانشکده حقوق دانشگاه تهران
– دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه خواجه نصیر
– دانشکده مدیریت دانشگاه علامه طباطبایی
– دانشگاه هنر و معماری پارس
و
– بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در پیوستن به اعتصابات
د- دانش آموزان در مدارس وخیابان شهرهای :
– قروه
– کرج
ه- اعتصاب کسبه بازار شهرهای:
– بانه
– بوکان
– تهران(شهرک ولی عصر)
– زاهدان
– سقز
– سنندج
– مریوان
– مهاباد
و
– بیانیه محکومیت انجمن فرهنگیان هرسین در واکنش به سرسپردگان پول و قدرت، تحت نام نمایندگان مجلس
و
– همراه با مجموعه ای در باره سومین روزاعتصاب غذای کارکنان رسمی نفت، گاز، پالایش و پخش و پتروشیمی در اعتراض به عدم اجرای ماده ۱۰ پس از ۱۰ سال
بیانیه فمنیست‌ها، فعالین مدنی و جمعیت فرهنگیان بازنشسته و شاغل مریوان، در مورد برگزاری مراسم چله شهید مختار احمدی
مختار احمدی، در تاریخ ۹ مهر ماه ۱۴۰۱ در کوچه‌ی محل سکونت خانواده‌ی خود هدف گلوله جنگی نیروهای نظامی قرار گرفت و به قتل رسید. نیروهای امنیتی در همان شب به منزل این جانباخته مراجعه کرده و به آنها می‌گویند که اگر از کسی شکایت دارند آن را مطرح کنند و اگر می‌دانند که چه کسی فرزند آنها را کشته است، این مامورین را در جریان بگذارند. آنها همچنین وعده می‌دهند که خانواده مختار را تحت پوشش بنیاد شهید قرار بدهند. برای خانواده‌ی این جانباخته عیان بود که نیروهای دولتی فرزند آنها را به قتل رسانده‌اند. آنها به مامورین دولتی می‌گویند که شما خود قاتل فرزند ما هستد، ما از چه کسی باید شکایت بکنیم. به دلیل اینکه خانواده مختار از پذیرش شرایط نیروهای امنیتی سرباز می‌زنند، این نیروها مانع از برگزاری مراسم ختم می‌شوند و آنها را تهدید میکنند در صورتی که شبانه و بدون سر و صدا جنازه مختار را دفن نکنند، جنازه را از خانوده می‌گیرند و خودشان بدون حضور خانواده او را دفن میکنند. خانواده‌ی این جانباخته هم مجبور می‌شوند که جسد مختار را شبانه و بدون هیچ سر و صدایی به خاک بسپارند. این مصداق واقعی بی‌رحمی، قصاوت و عین بربریت است که قاتل باید شرایط سوگ و شیون بازمانده‌های مقتول را تعیین بکند. برگزاری مراسم ختم از ابتدایی‌ترین حقوق کسانی است که عزیزی از دست می‌دهند، آن هم عزیزی که بی‌رحمانه و ظالمانه توسط نیروهای دولتی در جلو چشمان خانواده‌اش به قتل می‌رسد. سلب کردن این حق از خانواده مختار احمدی، و البته خانواده‌ی دهها کشته شده‌ی اعتراضات اخیر، مصداق بارز قصی‌القلب بودن و یک جنایت فراموش نشدنی است.
خانواده‌ی مختار احمدی چهل روز است که در کنج تنهایی به سوگ فرزند عزیزشان نشسته‌اند. اما ما فعالین مدنی ، معلمان، بازاریان و همه‌ی مردم آزادی‌خواه شهر مریوان اعلام میکنیم که اجازه نخواهیم داد آنچه که در آن شب تیره بر آن خانواده رفت، در مراسم چهلم مختار دوباره تکرار شود. سوگواری یک حق اولیه است و سوگواری جمعی سنتی است که هزاران سال در فرهنگ و تاریخ ما وجود داشته است و هیچ قدرتی اجازه ندارد که این سنت هزاران ساله و این سوگواری دسته جمعی را از ما مردم سلب بکند. تخصص این حاکمیت «امنیتی سازی» است. دولت مدرسه و خیابان و کلاس درس و دانشگاه را امنیتی کرده است و البته امینتی سازی قبرستان‌ها نیز خود حدیثی بلند است که از «تایله» سنندج تا خاوران تهران و دهها قبرستان دیگر در سراسر کشور را در بر میگیرد. اما مردم اکنون علیه تمامیت این امنیتی سازی‌ها شورش کرده‌اند و مصمم هستند تا این فضاها را یکی یکی از حاکمیت پس بگیرند. قبرستان جای سوگ و شیون داغداران است، ما اجازه نخواهیم داد که حاکمیت دور مزار عزیزانمان را هم سیم خاردار و دیوار بتنی بکشد.
به همین دلیل ما فمنیست‌ها، فعالین مدنی، معلمان، بازاریان و همه‌ی مردم آزادی‌خواه شهر مریوان اعلام میکنیم که روز پنج‌شنبه تاریخ ۱۹ آبان، ساعت ۱۰ صبح بر سر مزار شهید مختار احمدی در آرامستان «دار سیران» جمع خواهیم شد و در کنار خانواده‌ی این عزیز جانباخته مراسم چهلم او را برگزار میکنیم. ما از همه‌ی مردم آزادی‌خواه شهر مریوان، روستاهای همجوار و نیز مردمان دیگر شهرهای کوردستان و دیگر مناطق ایران درخواست داریم که جهت تسلای خانواده‌ی این جانباخته در این مراسم حضور پیدا کنند.
در خاتمه قاطعانه به حاکمیت و نیروهای سرکوبگر هشدار می‌دهیم که دست از کشت و کار مردم بی‌گناه بردارند و حق سلب ناشدنی سوگورای خانواده‌ی جانباختگان به رسمیت بشناسد. ما به آنها هشدار می‌دهیم که امنیتی سازی مراسم سوگواری و ایجاد جو رعب و وحشت و کشتار سوگواران، و پاشیدن خون تازه روی خون‌های شتک بسته، فقط انسان‌های بیشتری را علیه آنها و دستگاه حاکمیتی جبارشان خواهد شوراند. تجربه‌ی نه فقط این چهل و چند سال، که تجربه‌ی صد سال گذشته‌ی کوردستان گویای این است که ستمگران نمی‌توانند با گرفتن جان عزیزان ما، اراده و عزم ما برای آزادی‌خواهی و عدالت طلبی را خاموش کنند. هر خونی که ریخته می‌شود، در رگ‌های هزاران انسان دیگر جاری خواهد شد و جان هر آزادی‌خواهی که گرفته شود، هزار جان دیگر مشعل مبارزه را از دستان او خواهد گرفت. ما مردمان رزم و مقاومت هستیم، ما جاوید خواهیم ماند و شما محکوم به فنا هستید. نیک می‌دانید که کوردستان گورستان فاشیست‌ها است، شما اینجا تمام خواهید شد.
لیست دانشگاه‌های اعتصاب کننده
بنا به اخبار رسیده، دانشجویان دانشگاه‌های مختلفی از سراسر کشور اعلام داشتند همچنان در هفته‌ی پیشِ رو، در اعتراض به سرکوب و خشونت فراگیر علیه مردم و اعتراضات مردمی، هتاکی به ساحت دانشگاه و تهدید و بازداشت پرتعداد دانشجویان، به اعتصاب و تحریم کلاس‌ها ادامه می‌دهند.
اسامی دانشگاه‌های اعتصاب‌کننده به شرح زیر است:
۱. دانشگاه محقق اردبیلی
۲. دانشگاه امام رضا مشهد
۳. دانشگاه تبریز
۴. دانشگاه تهران( دانشکدگان فنی، زبان و ادبیات خارجی، هنرهای زیبا، علوم اجتماعی)
۵. دانشگاه یزد
۶. دانشگاه علوم پزشکی زنجان
۷. دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
۸. دانشگاه صنعتی اصفهان
۹. دانشگاه شیراز
۱۰. دانشگاه علوم پزشکی شیراز
۱۱. دانشگاه شهید بهشتی
۱۲. دانشگاه علم و فرهنگ
۱۳. دانشگاه تربیت مدرس
۱۴. دانشگاه معماری و هنر پارس
۱۵. دانشگاه خوارزمی
۱۶. دانشگاه آزاد تهران واحد سوهانک
۱۷. دانشگاه علامه طباطبایی( دانشکده‌های اقتصاد، علوم اجتماعی، ادبیات)
۱۸. دانشگاه خواجه نصیر
۱۹. دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
۲۰. دانشگاه الزهرا
۲۱. دانشگاه اراک
۲۲. دانشگاه آزاد کرج
۲۳. دانشگاه آزاد تهران جنوب
۲۴. دانشگاه فردوسی مشهد
۲۵. دانشگاه هنر اصفهان
۲۶. دانشگاه صنعتی سجاد
۲۷. دانشگاه بوعلی‌سینا همدان
۲۸. دانشگاه هنراسلامی تبریز
۲۹. دانشگاه باهنر کرمان
۳۰. دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
۳۱. دانشگاه خیام مشهد
۳۲. دانشکده دندانپزشکی دانشگاه اراک
۳۳. دانشگاه شریف( دانشکده‌های کامپیوتر، برق، فیزیک، مواد، مکانیک، عمران و صنایع)
۳۴. دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
۳۵. دانشگاه علوم پزشکی ایران
۳۶. دانشگاه هنر تهران
۳۷. دانشگاه صنعت نفت آبادان
۳۸. دانشگاه صنعت نفت اهواز
۳۹. دانشکده هنر و معماری دانشگاه سوره
این لیست به روز رسانی می‌شود.
برگرفته از کانال دانشگاه تهران – دانشجو
گزارشی از تجمع دانشجویان دانشگاه علوم‌پزشکی بجنورد در تاریخ ۱۷ و ۱۸ آبان
دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بجنورد روزهای ۱۷و ۱۸ آبان در اعتراض به منع ورود به مراکز آموزشی و بالینی و همچنین تخلیه‌ی شبانه‌ی خوابگاه دانشجویان:
حجت داورپناه، دانشجوی پزشکی
امیر عطاران، دانشجوی پزشکی
فاطمه محزون، دانشجوی هوشبری
و ده ها نفر از دانشجویان احضار شده به کمیته انضباطی و همچنین بازداشت دوازده ساعته‌ی دکتر شجاع، از استادانی که از حق دانشجویان دفاع کرده بودند، تحصن کردند.
در روز ۱۷ آبان، تصویری از تحصن بدلیل تهدید و ارعاب مسئولین مبنی بر عدم تصویربرداری، امکان ثبت عکس یا فیلم از جانب دانشجویان فراهم نشد.
در تحصن ۱۸ آبان ماه، سیدی از مسئولین دانشگاه در تجمع حضور یافت و در ابتدا سخنانی کلیشه‌ای راجع به تجمعات ابراد کرد و در ادامه، با تهدید دانشجویان با سخنانی نظیر “فکر آخر کارتون رو هم کردین؟” و فریب‌خورده خواندن دانشجویان معترض، موضع تقابلی خود را در قبال دانشجویان نشان داد.همچنین درب ورودی دانشگاه به وسیله ی اتوبوس و سرویس دانشگاه پوشانده شده بود تا درون دانشگاه به هیچ عنوان قابل رویت نباشد.
بنا به گزارش دانشجویان دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان، روز گذشته طی انتشار فراخوان یادبود چهلم کشتار زاهدان، دانشگاه دست به تهدید و تعلیق دانشجویان زد.
بدین ترتیب دانشجویان اعتصاب خود را امروز از سر گرفته و درب تمامی کلاس‌ها و آتلیه‌ها را بستند و اعلام کردند:
“گفته بودیم دانشجو تعلیق کنید، دانشگاه تعطیل میکنیم”
۱۸ آبان ۱۴۰۱
تجمع امروز دانشجویان دانشگاه علم و فرهنگ با شعارهای:
“کشته شده خدانور، بدست چندتا مزدور”
“نه نون داریم نه خونه، حجاب شده بهونه”
“هم‌وطنت تیر بخوره، به غیرتت بربخوره”
“ایران وضعش خرابه، ملا فکر حجابه”
بیانیه جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در پیوستن به اعتصابات
امروز، بیش از ۵۰ روز است که سنگفرش تمام خیابان های شهر هامان از خونِ پاک هم‌وطنانمان یکپارچه سرخ شده است و چندین نفر از همکلاسی هایمان دستگیر شده اند. چطور بر سر کلاس درس حاضر شویم زمانی که هم دانشگاهیان‌مان فقط به خاطر اعتراض بر حقشان در زندان‌اند؟
در تمام این روزها، هر گونه اعتراض قانونی و فعالیت مدنی و اعتصاب و تحصن در دانشگاه با تهدید و فشار فراگیر، سرکوب و بازداشت دانشجویان همراه بوده است.
استعفای رئیس دانشگاه، هم بهانه ای تازه برای ارعاب دانشجویان و امنیتی کردن فضای دانشگاه به دست حراست، شده است.
اما کور خوانده‌اند کسانی که تصور کرده اند، ما از مطالبات برحقمان که آزادی کشورمان از ظلم و استبداد و دیکتاتوری است، کوتاه خواهیم آمد. تا زمانی که حتی یک دانشجو در بند باشد از پای نخواهیم نشست.
ما جمعی از دانشجویان دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی ولنجک، از تمامی هم هم‌دانشگاهیان‌مان دعوت میکنیم، از روز شنبه ۲۱ آبان ماه در اعتراض به بازداشت غیر قانونی دانشجویان و حمله به حریم مقدس دانشگاه های کشور، تمامی کلاس های درسی خود را تحریم کرده و در کنار ما در دانشگاه به تحصن بپردازند.
بیانیه محکومیت انجمن فرهنگیان هرسین در واکنش به سرسپردگان پول و قدرت، تحت نام نمایندگان مجلس!!!!!!!!
به نام زن زندگی آزادی
در ایران، حکومت وارد جنگ شده است.جنگ با مردمی که «زندگی» می خواهند.یک جنگ تمام عیار، کشتار، اسارت، ربودن دختران، پسران، دانشجویان،دانش آموزان، پزشکان، وکلا ، و…این است آنچه بر این مردم ستمدیده می‌رود.
حاکمان !
ناکار آمدی شما؛ فساد، تبعیض، فقر،قحطی، بیکاری و محیط زیستی ویران بر این مردم تحمیل کرده، آنگاه برای سامان دادن به آن، که خواستهمگانی است، گلوله پاسخ شماست؟؟!!
« قصاص» نهایت عقلانیت شماست؟؟!!
این عدم مشروعیت، همه‌ی ارکان حاکمیت را اثبات کرده، علی الخصوص«مجلسی» که اثبات کرد تفکیک قوا یک دروغ بزرگ است.
در برابر «خواست زندگی»، همه‌ی توان ایدیولوژیکی، نظامی، اطلاعاتی و «تقنینی» خود را به کار گرفته ایدتا در مقابله با عدم مشروعیت خویش، در کشور وضعیت استثنایی ایجاد کنید، تمام قوانین داخلی و قراردادهای خارجی را به حالت تعلیق در آورید تا مجوز کشتار مردم ستمدیده را صادر کنید؟؟؟
اما، مردم این مجوز انسان کشی«مجلس» و سایر ارکان قدرت را با مقاومت و پایداری خود باطل اعلام کرده اند.
یورش نیروهای سرکوبگر، اجیر و بی اراده، به دانشگاه‌ها، مدارس، تجمعات قانونی پزشکان شریف، جوانان و نوجوانان خسته از زندگی و کشتن آنان یا به اسارت بردنشان هیچ مصداقی ندارد، جز جنایت علیه بشریت !که «مجلس» هم امضای خونبار خود را بر آن نهاد!!!!!
نا نمایندگان مجلس نشین، جوخه نشینان بی درایت، مستان لایعقل پول و خون و شهوت، گدایان رأی، نوچگان قدرت!!بدانید و آگاه باشید:
تیر ، پیشاپیش از چله کمان « مردم » که حکم به قتل آنان داده اید از چله کمان زن زندگی آزادی، رها شده، قطعاً یارای دوئلی که به یقین بازنده حقیقی آن هستید، از دست داده اید.
این مردم از شما «هیچ» می خواهند.آری! خواست زندگی خواست «هیچ »از حاکمیت است.
انجمن فرهنگیان هرسین همراه مردم ستمدیده، دانش آموزان، معلمان،دانشجویان، کارگران، کشاورزان، کارمندان ، بیکاران، فرودستان، دختران، پسران،هنرمندان و ورزشکاران، این واکنش غیرانسانی ۲۲۷ نا نماینده مجلس که نشان از خشونت نهادینه شده است، قویآ محکوم کرده و شما را از مقام وکالت خلع، تلقی می کند.
انجمن فرهنگیان هرسین
۱۸ آبان ماه ۱۴۰۱
تائید قتل حکومتی یک دانش آموز
محمد قائمی نوجوان دانش‌آموز ۱۷ ساله که ۳۰ مهر در دزفول با گلوله‌ی نظامیان مجروح شده بود پس از ۱۵ روز کما جان باخت. قائمی دروازه‌بان تیم فوتبال امین دزفول بود.
گفته شده مأموران به خانواده‌ی او گفتند: چون هزینه عمل جراحی مغز و اعصابش بالاست و شما نمی‌تونید، به ما بسپارینش اما در عوض نمی‌تونید رسانه‌ای بکنید تا امضای حق‌السکوت بگیرن.
این تصویر یک کودک است تصویر یک زندگی
امید ناروئی کودک ۱۶ ساله ای که در دومین جمعه خونین زاهدان در تاریخ ۶ آبان با شلیک سه گلوله به سرش کشته شد.
پدر امید اینگونه می گوید: فرزندم به نانوایی رفته بود تا نان بخرد. دید شلوغ شده است ایستاد و نگاه می کرد که سه تیر بر سر کودکم می زنند. او عکس گرفته بود تا شناسنامه اش را عکس دار کند. عکس ها در جیبش مانده بود.
این تصویر یک کودک است تصویر یک زندگی
سارینا ساعدی کودکی که تنها ۱۹ روز از تولد ۱۵ سالگی اش گذشته بود در تاریخ ۴ آبان در سنندج با ضربات متعدد باتوم سرکوبگران بر سرش کشته شد.
پیکر این کودک با تدابیر شدید امنیتی شبانه به خاک سپرده شد و خانواده اش تحت فشار قرار گرفتند تا دلیل مرگ او را خودکشی اعلام کنند.
منابع محلی مرگ این کودک را اینگونه تعریف میکنند:سارینا ابتدا هدف گلوله ساچمه ای قرار میگیرد بر زمین می افتد و نمیتواند فرار کند. سپس نیروهای گارد ویژه بر سرش میریزند و بیشتر از دودقیقه با باتوم، قنداق تفنگ و لگد بر سر وصورت او میکوبند.
این تصویر یک کودک است تصویر یک زندگی
سید مهدی موسوی نیکو کودکی ۱۵ ساله که در تاریخ ۳۱ شهریور با گلوله های متعدد و حرکت گلوله ها به سمت قلبش و همچنین ضربات باتوم در خیابان صفای زنجان ساعت ۹ شب کشته شد.
بعد از گذشت بیش از چهل روز از او فقط یک عکس و چند هشتک انگشت شمار می توان یافت.
پر و واضح است که خانواده این کودک تحت فشار و ارعاب قرار گرفته اند تا مبادا دادخواه پاره تن شان شوند.
این تصویر یک کودک است تصویر یک زندگی
احسان علی بازی کودکی ۱۶ ساله که در تاریخ ۱ مهر در شهر قدس تهران توسط سرکوبگران به قتل رسیده است.
احسان کودکی که به دادخواهی برخاسته بود اما خود پس از مرگش دادخواهی نداشت.
این تصویر یک کودک است تصویر یک زندگی
مونا نقیبی کودک بلوچ ۸ ساله اول آبان در راه مدرسه در آسپیچ سراوان طعمه گلوله دژخیمانی که بویی از انسانیت نبرده اند شد.
مریم خواهر او اینگونه می گوید:
“من نمی دانستم به خواهر من تیر زده. دستش از دست من رها شد و افتاد.
پرسیدم چرا افتادی؟
گفت من رو تیر زد.
من کولش کردم و آوردمش تا نصف راه اما خسته شدم. گذاشتمش زمین دوباره کولش کردم و خسته شدم.”
در قاموس کدام دین، اخلاق، قانون می توان این جنایت را پاسخگو بود؟
جنایت جنگی و اقدام علیه بشریت
شلیک مستقیم و عامدانه نیروهای حکومتی به قوزک پای فواد نیک‌پی ،۱۴ ساله، در فاصله‌ای کمتر از یک متر در مریوان.
هدف قرار دادن یک کودک توسط نیروهای نظامی در مریوان هم جنایت جنگی است هم اقدام علیه بشریت می باشد.
اصل ثابت شده ولی نانوشته در حقوق بین الملل وجود دارد که بیانگر این است، نهادهای حقوق بشری وقتی وارد می شوند که افراد مشهور یا شهروندان و منافع کشورهای غربی تهدید شوند اما از نهادهای حقوق بشری و دادگاه های بین المللی می خواهیم منتظر فعال شدن این اصل نشوند و برای دفاع از حقوق اولیه شهروندان ایران مطابق حقوق مندرج در منشور حقوق بشر سکوت خود را بشکنند و از شهروندان ایرانی در مقابل حاکمیتی که به صورت گسترده سیاست سرکوب را در برگرفته به نوعی که تردد ماشین های نظامی و افراد مصلح در خیابان های ایران بیشتر از شهروندان عادی است.
این جنایت عریان صراحتا مصدادق جنایت جنگی است چون علیه افراد عادی و شهروند غیر مصلح به صورت عمدی انجام شده.
جنایت علیه بشریت است چون بخش گسترده سیاست حاکمیت سرکوب شهروندان و استفاده از سلاح های جنگی و ادوات نظامی غیر متعارف پلیسی است.
تصاویر آزار دهنده از شلیک مستقیم و عامدانه نیروهای حکومتی به قوزک پای فواد نیک‌پی ۱۴ ساله در فاصله‌ای کمتر از یک متر در مریوان.
این کودک در حال حاضر تحت مراقبت درمانی است. حجم خشونت نیروهای حکومتی علیه کودکان در کردستان غیر قابل تصور است.
فاروق نیک‌پی پدر فواد نیک‌پی اهل روستای نی از توابع مریوان و از زندانیان سیاسی سابق می‌باشد.
برخورد انضباطی و امنیتی شدید با بیش از دویست دانشجوی دانشگاه گیلان
بنا به اخبار رسیده از دانشجویان دانشگاه گیلان، این دانشگاه طی فرآیندی غیرقانونی و سرکوبگرانه، حدود ۱۳۸ نفر از دانشجویان را به مدت یک ترم و حدود ۳۴نفر را به مدت دو ترم از تحصیل تعلیق کرده است. همچنین پرونده‌ی انضباطی ۲۲ نفر دیگر از دانشجویان این دانشگاه جهت بررسی برای حکم بند ۱۴(تعلیق سه نیمسال تحصیلی) و بند ۱۶(تعلیق چهار نیمسال تحصیلی) به شورای انضباطی مرکزی تهران ارجاع داده شده است.
این برخوردهای انضباطی گاها در قالب پیامک، تماس تلفنی و برخورد شفاهی و یا در بهترین حالت طی تشکیل جلساتی با فرمت غیرقانونی کمیته انضباطی صورت گرفته است. همچنین جهت اخراج دانشجویان غیربومی از خوابگاه در ضرب‌العجلی سه روزه پیامک تخلیه ارسال شده، در حالیکه طبق آیین نامه، در صورت تایید حکم در مرحله‌ی تجدیدنظر، احکام صادره باید از ترم آتی اجرا شوند.
گفته می‌شود طی روزهای اعتراضی دانشجویان دانشگاه گیلان، برخی از دانشجویان بیرون از دانشگاه هنگام جابجایی با سرویس، حدود ۱۰ ساعت بازداشت و پس از ضرب و شتم شدید، رها شده‌اند.
محرومیت از خوابگاه برای دانشجویانی که ممنوع الورود شده بودند
از شب گذشته تعداد زیادی از دانشجویان دانشگاه تهران، پیامک ممنوع الورود بودن خود به دانشگاه را از سوی حوزه معاونت دانشجویی دانشگاه دریافت کرده اند
از امروز نیز به دانشجویان خوابگاهی که ممنوع الورود شده اند اعلام شده است که باید حداکثر تا روز شنبه ۲۱ آبان خوابگاه محل اقامت خود را ترک نمایند و حق استفاده از خوابگاه را ندارند
تهدید رسمی دانشجویان دانشگاه تهران از طرف دانشگاه
طبق اطلاعیه‌‌ای رسمی که از طرف دانشگاه برای دانشجویان رشته مهندسی متالورژی دانشگاه تهران ارسال شده است، در صورت تداوم اعتصابات دانشجویی، دانشگاه در ارتباط با حذف ترم با احتساب در سنوات یا ادامه آموزش به صورت مجازی تصمیم‌گیری خواهد نمود.
در این اطلاعیه دانشجویان تهدید شده‌اند که در صورت تداوم اعتصابات دانشجویی، از امکان ورود به دانشگاه، و امکان استفاده از تسهیلات خوابگاه و تغذیه محروم خواهند شد.
محمد مصطفایی، ورودی ۹۹ مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی شریف، روز یکشنبه ۱۵ آبان ساعت چهار عصر هنگام پیاده شدن از اسنپ توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است.
از وضعیت فعلی و نهاد بازداشت کننده ایشان اطلاعی در دست نیست.
پریسا بنی‌اسد دانشجوی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران ورودی ۹۹، در تاریخ سه شنبه ۱۰ آبان پس از احضار به حراست موجود در محوطه‌ی خوابگاه‌ها توسط نیروهای امنیتی ربوده شده است.
وی اکنون در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر می‌برد و علی‌رغم وعده‌ی نهادهای مختلف همچنان در بازداشت به سر می‌برد.
نیوشا گودرزی دانشجوی گرافیک دانشگاه آزاد تهران واحد سوهانک روز ۲آبان توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و اکنون در زندان قرچک ورامین به سر می‌برد.
از وضعیت فعلی و نهاد بازداشت کننده ایشان اطلاع دقیقی در دست نیست.
۳۷ روز بازداشت و بلاتکلیفی آناهیتا هاشمی‌پور
آناهیتا هاشمی‌پور، دانشجوی ورودی ۱۴۰۰ کارشناسی روانشناسی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی تهران، صبح روز سه‌شنبه ۱۲ام مهر ۱۴۰۱ مقابل درب خوابگاه توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت شده است و پس از گذراندن یک هفته بازداشت در زندان اوین، به زندان قرچک منتقل شده است.
۳۷ روز بازداشت و بی‌خبری از وضعیت مریم عظیمی
مریم عظیمی، دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی کودک و نوجوان دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی تهران ورودی ۱۴۰۰، روز ۱۲ مهر توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است.
از وضعیت فعلی و نهاد بازداشت کننده ایشان اطلاعی در دست نیست.
طبق آخرین توئیت برادر محمدحسین همت‌پور، دانش‌آموخته هوش مصنوعی دانشگاه امیرکبیر و فعال دانشجویی سابق که روز ۱۵ آبان بازداشت شده،
وی هم‌اکنون در بند ۲۴۱ زندان اوین به‌سر می‌برد و به شدت مورد ضرب وشتم قرار گرفته است.
تداوم بی‌خبری از وضعیت آرمیتا پاویر
آرمیتا پاویر دانشجوی رشته زیست‌شناسی سلولی و مولکولی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان از تاریخ ۹ آبان بازداشت شده و تا این لحظه اطلاعی از وضعیت و نهاد بازداشت‌کننده او در دست نیست.
پیش‌تر اعلام شده بود که او به زندان تبریز منتقل شده است ولی با مراجعه خانواده و نزدیکان این دانشجو به زندان تبریز، مسئولین زندان اعلام کرده‌اند شخصی با این هویت در این زندان نیست و خانواده‌اش نگران وضعیت سلامتی ایشان هستند.
حمدابراهیم کریم‌بخش، دانشجوی میکروب‌شناسی دانشگاه بوعلی سینا همدان، که روز یکشنبه ۱۷مهر در منزل خود در بابل توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود، به قید وثیقه‌ی ۶۰۰ میلیونی آزاد شد.
تمدید قرار بازداشت امیرضا دوزنده علی‌رغم گذشت ۳۳ روز از بازداشت
امیررضا دوزنده دانشجوی جامعه‌شناسی دانشگاه مازندران، در تاریخ ۱۶ مهر به کمک حراست دانشگاه مازندران در داخل دانشگاه توسط نیروهای لباس شخصی ربوده شده و به زندان متی کلا بابل منتقل گشته است.
قرار بازداشت وی ابتدا تا تاریخ ۲۷ مهر ابلاغ می‌گردد اما پس از چند روز قرار تمدید بازداشت موقت تا تاریخ ۲۷ آبان به صورت حضوری به وکیل ایشان ابلاغ گردید. سپس هنگامی که وکیل وی اقدام به ثبت لایحه‌ی دفاع در اعتراض به تمدید قرار بازداشت موقت نمود، مقامات دادسرا به ایشان اعلام کردند که به دلیل دارا نبودن شرط مندرج در تبصره‌ی ماده ۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری از وکالت در این پرونده منعزل می‌باشند و تنها از وکیل معتمد دادگستری می‌توانند استفاده نمایند. این در حالیست که دادسرای بابلسر در ابتدا از اعلام وکالت وکیل ایشان ممانعت نکرده بود.
بی خبری مادر و پدر و دیگر اعضای خانواده سوران اسکندر لطفی، پس از گذشت یک ماه بازداشت موقت
چهارنفر از اعضای خانواده سوران (اسکندر) لطفی، یعنی مادر و پدر سالخورده‌ی ایشان و نیز خواهران ایشان، به امید گرفتن خبری از وضعیت سوران و نیز داشتن ملاقاتی با وی، از مریوان به تهران رفته‌اند.
بر اساس گزارشات رسیده به شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران، مسئولین امنیتی زندان اوین از هر نوع پاسخي به این خانواده سرباز زده و به آنها اجازه ملاقات نداده‌اند. اذیت و آزار خانواده‌ی سوران (اسکندر) لطفی، به شیوه‌ایی بوده است که پدر ایشان از هوش می‌روند و اکنون در بخش آی‌سی‌یو بیمارستان مهراد بستری است.
ماموران امنیتی در تاریخ ۱۶ مهرماه ۱۴۰۱، به منزل سوران (اسکندر) لطفی سخنگوی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان ایران، هجوم بردند و با شکستن در و پنجره منزل ایشان، ساعت ۷ صبح وارد منزل ایشان شده و او را دستگیر کردند. این درحالی بود که سوران ۲۸ مرداد ماه، پس از حدود ۴ ماه انفرادی و بازداشت، با وثیقه‌ی۲ میلیاردی از زندان آزاد شده بود.
پس از دستگیری سوران لطفی و بازداشت مسعود نیکخواه، دیگر معلم مریوانی و عضو شورای هماهنگی، آنها را به زندان اوین در تهران منتقل کردند. لازم به ذکر است در این انتقال سوران در طول مسیر مریوان به تهران دستبند به دست بوده است.
مسافت طولانی و سختی تردد بین مریوان و تهران به یک معضل برای خانواده این دو معلم مریوانی تبدیل شده است. آنها صدها کیلومتر مسیر طی میکنند به امید دیداری کوتاه با عزیزانشان، اما مسئولین زندان این دیدار کوتاه را نیز از آنها دریغ میکنند و به شیوه‌های مختلفی آنها را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند.
شورای هماهنگی بار دیگر بازداشت این دو معلم و دیگر معلمان زندانی را محکوم می‌کند و از حاکیمت می‌خواهد که دست کم به حقوق اولیه‌ای زندانیان و حق خانواده‌ی آنها برای ملاقات عزیزانشان پایند باشد.
بیانیه‌ی انجمن صنفی معلمان کوردستان (سنندج و کلاترزان/ بیجار/سقز و زیویه/مریوان و سروآباد/دیواندره) در رابطه با دخالت نیروهای لباس شخصی و خودسر در مدارس و خشونت نسبت به دانش‌آموزان و رفتار غیر انسانی با آقای امید سعیدپور معلم بازنشسته مریوان
بە نام “ژن ، ژیان ، ئازادی”
“ما اعتراض را حق قانونی خود و شهروندان می‌دانیم و دانش‌آموزان ما حق دارند از بابت آینده‌ی مبهم خود سوال کنند و بە آن معترض باشند.”
شهروندان حق‌طلب، اولیای گرامی، معلمان و دانش‌آموزان عزیز؛ همچنان‌کە همگان مستحضرید خشم انباشتە شده‌ی جامعە ناشی از عملکرد ناعادلانە و توأم با استبداد دولتمردان فوران کردە و در چهارچوب استیفای حقوق پایمال شدە، کف خیابان بستر مطالبەگری احاد جامعە شدە است.
بدون شک معلمان بە عنوان بخش تاثیرگذاری از جامعە کە بە واسطە نقش اجتماعیشان، توقعاتی بە‌حق نزد افکار عمومی از این قشر ایجاد شدە، نمی‌توانند خود را جدا از مردم و خواست برحق و قانونیشان بدانند بر همین اساس جامعه‌ی معلمی با حساسیت تمام پیگیر و حامی خواست ملت است و در جهت تحقق این خواستەها هماهنگ با دیگر اقشار و اصناف جامعە مسیر مطالبەگری را از مجرای تشکل رسمی و قانونی انجمن صنفی معلمان کوردستان در پیش گرفتە است.
انجمن صنفی معلمان کوردستان با در نظر گرفتن شرایط جامعە و حساسیت‌های ناشی از این شرایط اولین اولویت خود را حفظ جان، سلامت و آزادی دانش‌آموزان دانستە و آن را خط قرمز فعالیت خود می‌داند و در این خصوص کوچکترین مسامحەای نخواهد کرد.
شهروندان گرامی؛ چندی است در سایە ناکارآمدی و سرسپردگی مدیران انتصابی دستگاە آموزش و پرورش استان کوردستان و کارشناسان حراست این استان شاهد خلق صحنەهای زجرآور و غیرقابل تحمل از سوی نیروهای خودسر و ناشناختە تحت عنوان “لباس شخصی” در جلو مدارس این استان هستیم تا جایی که در برخی مدارس دانش‌آموزان مورد ضرب و شتم و خشونت عریان قرار می‌گیرند و نتایج این نوع رفتارهای خشن و غیرانسانی ایجاد ترس و دلهره‌ی شدید در دل دانش‌آموزان بودە است (نمونه‌هایی شنیده شده از اولیاء دانش آموزان حکایت از آن دارد که فرزندانشان بە جهت ترس و وحشت دچار شب اداری شده و حتی نمی‌توانند در اتاق شخصی خود بە تنهایی بخوابند). نیروهایی کە حتی نهادهای رسمی امنیتی در مکاتبات و مذاکرات شفاهی منکر وجود آنها در چهارچوب ضوابط قانونی هستند و این اوج تهدید اجتماعی برای موقعیت فرزندان ما در مدارس است. اگر مسئولان انتصابی آموزش و پرورش کوردستان بە جای پروندە سازی برای معلمان دلسوز و کنشگران استان و سپردن آنها بە تخلفات اداری بە رفع مشکلات آموزشی و جلوگیری از عملکرد غیر قانونی لباس شخصی‌ها در برخورد با اعتراضات قانونی دانش‌آموزان می‌پرداختند شاهد این وقایع تلخ و سیاە نمی‌بودیم.
متاسفانە عدەای در پی سواستفادە از این بی‌توجهی و ناکارآمدی مسئولان آموزش و پرورش در صیانت از جان دانش‌آموزان و خودنمایی ناشی از این شرایط، بدنبال اهداف پلید و غیر انسانی خود هستند و این ایام را مملو از جنایات خود کردند.
با در نظر گرفتن جو روانی ویرانگر ناشی از حضور غیرقانونی و غیرشفاف این اشخاص تحت نام “لباس شخصی” در جلو مدارس و عدم کارایی مسئولان نالایق دستگاە آموزش و پرورش در برخورد قاطع با این پدیدە شوم، انجمن صنفی معلمان کردستان برخود لازم می‌داند بە حاکمیت و خصوصا نهادهای امنیتی بابت این عملکرد خطرناک و تنش‌زا هشدار دهد. برخورد غیرانسانی و غیرقانونی نهادهای امنیتی با همکار بازنشستە ما آقای #امید_سعیدپور در مریوان نشان از بالادستی زور تفنگ بر عقلانیت و پایمال شدن تمام اصول اخلاقی و معرفتی است. آثار ضرب و شتم ناجوانمردانە بر پیکر یک معلم بازنشستە نشان از سقوط ارزشهای انسانی و استیلای تفکر داعشی است. بدون شک عواقب این گونە رفتار ددمنشانە در کنار ضعف مدیریتی مسئولان آموزش و پرورش در برخورد با نیروهای خودسر و بعضا همراهی و مشارکت آنها در این خشونت عریان، متوجە حاکمیت و پیامد آن زود دیر شدن است.
انجمن صنفی معلمان کردستان ضمن محکوم کردن برخوردهای قهری و نافی حقوق شهروندی خصوصا حقوق دانش‌آموزان و معلمان ، از والدین گرامی، معلمان و عوامل اجرایی مدارس می‌خواهد با حساسیت بیشتر و جدیت تمام نسبت بە امنیت جانی دانش آموزان بە ویژه هنگام خروج از مدرسە و بازگشت بە خانە اهتمام ورزند و مواظب رفتارهای غیرقانونی و تنش‌زای افراد لباس شخصی باشند و اجازە ندهند تا این عدە امنیت جانی و روانی دانش آموزان را بیش از این تهدید کنند.
ما ضمن ابراز همدردی و حمایت از همکار زجر دیده‌امان جناب امید سعیدپور و کلیە دانش آموزانی کە در این مدت شاهد ناجوانمردانەترین برخوردها بودند بە حاکمیت هشدار می دهیم تا بە برخورد قهرآمیز پایان دهد چرا کە پیامد خشونت، خشونت است.
انجمن صنفی معلمان کوردستان (سنندج و کلاترزان/ بیجار/سقز و زیویه/مریوان و سروآباد/دیواندره)
١٨ آبان‌ماه ١٤٠١
پیروز نامی، دبیرکل کانون صنفی معلمان خوزستان لحظاتی پیش چهارشنبه (هیجدهم آبان ۱۴۰۱) از زندان آزاد شد.
دلگرم، پابه‌راه، پرچم بر دوش،
پیشِ رویِ ما پیداست.
به بعضی بگو
گُنده‌تر از شما
نتوانست ترانهٔ آزادی را
راه بر گلویِ بُریده ببندند.
زنهار
بعد از این همه ظلمتِ مظنون
هنوز هم روشن‌ترین رؤیاها
پیشِ رویِ ما پیداست:
دلگرم، پابه‌راه، پرچم بر دوش.
«سیدعلی صالحی»
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ضمن تبریک آزادی این معلم فرهیخته، امیدوار است حاکمیت با تجدید نظر اساسی در شیوه و منش خود و احترام به حقوق شهروندی و حق انتخاب مردم بر سرنوشت خود، مانع خسارت‌های بیشتر به کشور گردد.
خبر آزادی اسماعیل خدایاری
اسماعیل خدایاری دبیر زبان انگلیسی قزوین، که بیش از سه هفته پیش بازداشت شده بود، با قرار وثیقه ۲۰۰ میلیونی روز دوشنبه شانزدهم مهر ماه آزاد شد.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ضمن تبریک آزادی این معلم فرهیخته، امیدوار است حاکمیت با تجدید نظر اساسی در شیوه و منش خود و احترام به حقوق شهروندی و حق انتخاب مردم بر سرنوشت خود، مانع خسارت‌های بیشتر به کشور گردد.
داود رضوی، فعال کارگری که ۴۳ روز است در زندان اوین باز داشت می باشد ۱۷ آبان ماه طی تماس تلفنی کوتاهی به خانواده خود اطلاع داد که قرار بازداشت موقت ایشان یک ماه دیگر تمدید شده است و همچنان تحت بازجویی می باشد.
خانواده آقای رضوی در روز یکشنبه ۱۵ آبان ماه موفق به ملاقات حضوری با این فعال کارگری در سالن ملاقات کچویی شدند. ملاقات حضوری خانواده ی ایشان در حضور دو مامور رخ داده است.
داود رضوی، عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و‌حومه، در تاریخ ۵ مهر ماه امسال توسط ماموران امنیتی بازداشت شد و به سلول انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل گردید. ایشان اکنون در بند ۲۴۰ زندان اوین و در سلول ۵ نفره و در شرایط نامناسبی بازداشت می باشد.
همچنین رضا شهابی و حسن سعیدی، دو عضو سرشناس دیگر سندیکای کارگران شرکت واحد، از اردیبهشت ماه امسال کماکان در زندان اوین محبوس هستند و احکام ناعادلانه علیه این فعالین‌کارگری در دادگاههایی بدون حضور آنها صادر شده است.
اعضای زندانی سندیکا آزاد باید گردند!
کلیه فعالین کارگری، معلمی، دانشجویی، دانش آموزی، و فعالین جنبش زنان، معترضین بازداشتی و زندانیان سیاسی آزاد باید گردند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۸ آبان ۱۴۰۱
مجموعه ای در باره سومین روزاعتصاب غذای کارکنان رسمی نفت، گاز، پالایش و پخش و پتروشیمی در اعتراض به عدم اجرای ماده ۱۰ پس از ۱۰ سال
۱- گزارش تصویری:
۲- شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت:
گزارش شماره سه از فضای اعتراضی در میان همکاران رسمی وزارت نفت
بنا بر گزارش های رسیده به شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت؛با وجود فشارهای زیاد و تهدیدات مکرر از سویی و وعده های بی اساس مدیران نفتی از سوی دیگر، اعتراضات و اعتصاب غذای پرسنل رسمی در سطحی گسترده در واحدهای عملیاتی که از روز شانزده آبان آغاز شد با قوت ادامه دارد.
از روز گذشته کارکنان پالایشگاه پنجم پارس جنوبی به این اقدام اعتراضی پیوستند.
منطقه عملیاتی دالان وارد دومین روز اعتصاب غذا شد.
شرکت نفت و گاز اروندان، دکل های شرکت ملی حفاری و منطقه عملیاتی آغار وارد سومین روز اعتصاب غذا شدند.
همکاران رسمی از حضور و گرفتن غذا در رستوران اجتناب کردند و همکاران نوبتکار غذا را به صورت کامل عودت و از دیشب هیچ آمار غذایی رزرو نشد.
گزارش شده که فقط رؤسا و مسئولین ادارات در رستوران حضور یافتند.
از همکاران عزیز درخواست داریم گزارشات خود از اعتراضات و تصاویر اقدامات عملی خود را به شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت ارسال کنند.
تاکید ما همچنان بر شکل گیری اعتراض و اعتصاب های سراسری در همه بخش های صنعت نفت است.
۳- اتحادیه آزاد کارگران ایران:
تداوم اعتراض کارکنان رسمی نفت با اقدام نمادین اعتصاب غذا
روز چهارشنبه ۱۸ آبان‌ماه ۱۴۰۱، کارکنان عملیاتی رسمی وزارت نفت که از روز دوشنبه ۱۶ آبان در اعتراض به عدم تحقق مطالبات‌شان و در اقدامی هماهنگ دست به اعتصاب غذا زده و از دریافت سهم غذایی از غذاخوری‌ها امتناع کرده بودند برای سومین روز متوالی اعتراضشان را ادامه دادند.
لازم به ذکر است که کارکنان رسمی در برخی مراکز که زودتر این حرکت اعتراضی را آغاز کرده بودند امروز چهارمین روز امتناع از دریافت غذا را پشت سر گذاشتند.
این اقدام اعتراضی مطابق فراخوانی از پیش اعلام شده و در اعتراض به عدم اجرای ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات کارکنان وزارت نفت صورت گرفته است.
ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات کارکنان وزارت نفت پس از ده سال از تصویب آن هنوز اجرا نشده است و اعتراضات این کارکنان در طول چند سال گذشته نسبت به عدم اجرای این قانون تنها با وعده و وعیدهای مسئولین پاسخ گرفته است.
این ماده قانونی، تعیین افزایش حقوق کارکنان عملیاتی وزارت نفت را از چارچوب قانون مدیریت خدمات کشوری مستثنی می‌کند و اجرای آن می‌تواند تأثیر چشم‌گیری بر دستمزد این کارکنان داشته باشد.
۴- گزارش رسانه ای شده:
چرا اوجی صدای کارکنان وزارت نفت را نمی شنود؟
یک دهه از تصویب آییننامه ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت می‌گذرد، آیین‌نامه‌ای که بیش از۷هزار نفر از کارکنان وزارت نفت چشم انتظار اجرای آن هستند اما وزارتخانه زیر بار اجرای آن نمی‌رود.
شنیدهها حاکی از آن است اعتباری برای اجرای آییننامه ماده ۱۰ اختصاص داده شده اما مشخص نیست این بودجه کجا و چگونه هزینه شده است.
