دو نوشته … جنگ مقدسی که به  فاجعۀ آخرزمان  نزدیک می شود!… خشونت سوغات کیست؟

جنگ مقدسی که به  فاجعۀ آخرزمان  نزدیک می شود!

بایدن در لهستان جنگ اکراین را مقدس نامیده بوده ولی اکنون خودش آن را تشبیه به (آرماگدون)  یعنی آخرزمان می کند . بسیاری به او توصیه می کنند که این جنگ باید هر چه زودتر و پیش از آن که بشریت را دچار فاجعه ای بنماید تمام شود. جنگ  به مرحله ای رسیده است که دوطرف اوکراین و روسیه همدیگر را متهم به استفاده از بمب کثیف می کنند . تهدید اتمی روسیه نیز هنوز ادامه دارد. ۳۰  نفر از نمایندگان حزب دموکرات به بایدن هشدار می دهند که این جنگ به جز ویرانی و انهدام و ورشکستگی اقتصادی اوکراین نتیجه ای ندارد . اما با این همه بایدن هنوز بر ادامۀ جنگ اصرار می ورزد.

 بنا به گزارش تلویزیون CBS، میلیاردها دلار تسلیحات آمریکا به دست سربازان اوکراینی نمی رسد. سرنوشت بیش از ۶ میلیارد کمک مالی نیز روشنتر از تسلیحات نیست . 

هنوز متهم اصلی خرابکاری در خط لولۀ گاز شناسایی نشده است و انگشت اتهام به سوی آمریکاست که می خواهد اروپا را هرچه بیشتر درمانده و وابسته به خود نگهدارد. هیچ یک از طرفهای روسی و اروپایی دعوا از خرابکاری در لوله گاز منتفع نمی شدند بجز امریکا. ماکرون رئیس جمهور فرانسه آمریکا را متهم کرد که گاز طبیعی را تا چهار برابر گرانتر به کشورهای اروپایی می‌فروشد. ماکرون رئیس جمهور فرانسه آمریکا را متهم کرد که گاز طبیعی را تا چهار برابر گرانتر به کشورهای اروپایی می‌فروشد

 اروپا نمی تواند سیاست واحدی در مورد انرژی داشته باشد و از جانب دیگر گوش به فرمان آمریکاست که از چه کسی گاز بخرد یا نخرد. اعتراض مکرون به فروش گاز گرانتر از گاز مصرفی در داخل امریکا نمونه ای از آن است. 

به همین سبب در جبهۀ متحدان آمریکا از وحدت خبری نیست و نظرات به مراتب بیشتر به صلح متمایل است .

اروپا با آمدن پناهندگان اوکراینی و تحریم های علیه روسیه  با بحران انرژی و تورم روبروست و بسیار متضرر شده است. آلمان و فرانسه در مورد روابط با روسیه و چین با یکدیگر اختلاف دارند . احزاب دست راستی سوئد که تازه سر کار آمده اند برای بازگرداندن پناهدگان اوکراینی به موطنشان شتاب دارند درحالی که پناهدگان دست کم تا بهارسال آینده مهلت می خواهند چون بمباران اوکراین ادامه دارد.

ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان، از کشورهای اتحادیه اروپا خواست که در سیاست‌های نادرست خود تجدید نظر کنند، زیرا اروپا به آرامی به دلیل تحریم‌های ضد روسیه خونریزی می‌کند.

ریشی سوناک نخست وزیر جدید هندی تبار انگلستان گفت او به اوکراین متعهد است اما زلنسکی به چنین نخست وزیری با پیشینه وزارت دارایی که مو را از ماست میکشد علاقمند نیست بلکه در واقع او در پی دیوانه ای همچون بوریس جانسون است که سرکیسه را برای او شل کند.

در مجموع اروپا از سیاست ترامپ سرخورده و از سیاست بایدن مأیوس است. عجیب نیست اگر اروپا به این نتیجه برسد که ایالات متحده شریک قابل اعتمادی نیست و سرانجام باید نه تنها در خاورمیانه و آفریقا بلکه  در سراسر جهان خود مسئولیت بیرون کشیدن گلیم خود از آب را برعهده بگیرد.

برخی ناظران خوشبین ملاقات اخیر رابرت بن لوبان والاس وزیر دفاع انگلستان با بایدن را نشانه ای از یک تفاهم کلی برای مذاکره با روسیه می بینند بویژه که ارتش روسیه در خرسون مجبور به عقب نشینی شده است . کرچه احتمال ضعیفی دارد ولی ظاهراً بهترین موقعیت برای مذاکره  و بستن در جهنمی این جنگ است ..

چهارشنبه – ۴ آبان ۱۴۰۱ 

۲۰۲۲-۱۰-۲۶ 

ـــــــــــــــــــ

خشونت سوغات کیست؟

ضرب و جرح  یک طلبه بسیجی بنام آرمان علی وردی که منجر به کشته شدن او در تظاهرات اخیر شد مضمون برنامه ای برای آقای علی علیزاده شده که با عنوان «آرمان علی وردی چرا سلاخی شد؟» پخش شده است. وی در این ویدئو بحق به این خشونت می تازد و آن را محکوم می کند. کار درستی هم می کند چون آن چه او به ما نشان می دهد نیمرخ دیگر خشونتی است که مملکت را فراگرفته و ما به دلیل موضع گیری سیاسی خود فقط یک وجه از آنرا می بینیم. توجه تداریم به این که آن چه در پیش چشم ما می گذرد، تراژدی یک ملت است، ملت ایران و نه فقط یک بخش از آن.

این تراژدی کشته شدن بسیاری از جوانان میهن ماست که آمار درستی از آن در دست نیست و این بسیار متأثر کننده است. بدبختانه این وضعیت هنوز ادامه دارد و هنوز هم حکومت راه و چاره ای برای آن در میان ننهاده است و مثل همیشه فقط وعدۀ  خشونت می دهد.

اقای علیزاده گویا فراموش کرد بگوید که آرمان برای مقابله با تظاهر کنندگان رفته بود . در روایت علیزاده  او رهگذری بوده  که اعتراض کنندگان خواسته اند او را  مجبور به گفتن مرگ بر جمهوری اسلامی کنند و او مقاومت کرده و به این جرم کتک خورده است .گو اینکه این مطلب از سنگینی جرم ضاربان نمی کاهد اما نمی دانیم مقابله و گفتگوی آرمان با انها چه بوده است . سوابق بسیجیان در این مورد درخشان نیست و اغلب با تعرض و فحاشی همراه است .آیا او برای مقابله اسلحه هم داشته است یا خیر؟

هیچ انسانی نمی تواند از کشته شدن آرمان ۲۱ ساله‌ متاثر نشود و آن را محکوم نکند ولی چرا با دراماتیزه کردن هرچه بیشتر این قتل، قتل معترضان را که دستکم عفو بین الملل ۳۲۱ مورد آن را ثبت کرده در سایه قرار می دهید؟

من سخنان رقت انگیزکشته شدن آرمان را گوش کردم ولی برایم این پرسش مطرح  بود که چرا به منشاء این خشونت پرداخته نمی شود؟ چرا یک طرفه تظاهر کنندگان محکوم می شوند؟ چرا در مورد شلیک های مستقیم همین بسیجی ها و پاسداران  به مردم بی دفاع که فیلم هایش در مدیا در جریان است چیزی نمی گویند؟

سخن شما در رد خشونت و دفاع از آرمان بسیار خوبست ولی برای آن که مؤثر واقع شود باید عدالت رعایت شود و باید هر دو طرف و به ویژه حکومت را محکوم کنید . می گویم به ویژه حکومت برای این که حکومت قدرت دارد، سازمان دارد، سلاح دارد و عوامل سرکوب به فرمان اویند و از همۀ  این ها مهم تر، حکومت مسئول حفظ آرامش اجتماعی و جان شهروندان است. این حکومتست که چشم و گوشش را به نارضایتی های بسته و کار را به اینجا کشانده.

این که به مردم بگوییم از خشونت بپرهیزند در حقیقت بی معنی است برای اینکه مردم با اسلحه که به میدان نیامده اند . مردم خواست هایی دارند که براورده نشده است .محرومیت ها و خشم و کینه ها به مرحله انفجار رسیده است . ملت در فقر و گرسنگی دست و پا می زند و حاکمان با دزدی آشکار در نعمت هستند و بچه هایشان در خارج  فخر می فروشند و حکومت هیچ کاری نمی کند. این حکومت متخلف است که یک نفر از اسیدپاشان  به صورت زنان و دختران را در این ۴۳ سال دستگیر و مجازات نکرده .در مقابل اختلاسگران و دزدان میلیاردی ساکت بوده و خفقان گرفته و در عوض دزد نان را دست بریده است.

کسانی که انقلاب ۵۷ را بیاد می آورند بخوبی می دانند که این انقلاب بدون خشونت بود و  تصاویر گل دادن تظاهر کنندگان به نظامیان زینت بخش بسیاری از نشریات داخل و خارج شد. چرا مردمی که چنین فرهنگی را پشت سر گذاشته اند باید به خشونت رو بیاورند؟

در این ۴۳ سال یک گردهمایی و تظاهرات آزاد از جانب گروه ها و سازمان های مخالف برگزار نشده است. اگر هم کسانی این خطر را کرده اند با  دخالت مستفیم و غیر مستقیم حکومت تظاهرات به هم خورده است.

بیاد بیاورید همان اولین روزهای انقلاب راه پیمایی سازمان فداییان خلق با دخالت مستقیم خمینی و نطق زهرآگینش به هم خورد. راه پیمایی جبهه ملی درمخالفت با لایحه قصاص با دخالت اوباش حزب اللهی و اراذل مسلحی چون هادی غفاری مسلح تارومار شد.

همه این حرکات خشونت پرهیز فقط به قصد اظهار نظر یا ابراز مخالفت با برخی سیاست های رژیم صورت گرفت ولی توسط رژیم به خشونت کشیده شد. وقتی عوامل حکومتی دست به خشونت می زنند و کسی هم جلودارشان نیست، جامعه به این باور می رسد که فقط خشونت در مقابل خشونت کارساز است . این کار با خشونت تشدید شدۀ  حکومتی، فرهنگی را شکل می دهد که خشونت را جایگزین حقانیت می سازد. 

این هنر جمهوری اسلامی بوده است که در این مدت توانسته هواداری اکثریت مردمی را که در انقلاب شرکت کرده بودند را به نفرتی عمیق تبدیل کند .جمهوری اسلامی از حکومت شاهی یک  نیروی نظامی و سازمان امنیت دست نخورده تحویل گرفت که بزرگترین دستاورد و نعمت برایش محسوب می شد ولی  با نادانی و اعدام های نظامیان کشور را در معرض جنگ و تهدیدها قرار داد و از وقوع جنگ هم برای سرکوب و ترور نخبگان ملت ایران استفاده کرد. همه می دانیم که اگر جنگ نشده بود خمینی به هیچ قیمت نمی توانست سر زنان ایرانی چادر بکند.

مشکل امروزعمده تر و بزرگ تر از قتل آرمان و آرمان هاست . دولت با سرکوب همۀ  احزاب و گروه ها کسی را باقی نگذاشته که از جانب تظاهر کنندگان و ناراضی ها بتواند با آنان مذاکره کند.و با خشونت بیشتر که از شلیک گلوله های ساچمه ای شروع شد و اکنون علناً به زدن تیر خلاص رسیده راه را برای یک جنگ داخلی و کشتار عظیم آماده می کند . دشمنان ایران نیز بی صبرانه انتظار آشوب و هرج و مرج بزرگ را می کشند تا هر آسیبی می توانند به این مملکت وارد سازند. بدیهی است که دشمنان ایران در چنین موقعیت هایی آسوده نمی نشینند ولی منسوب کردن جنبش مردم به عوامل خارجی ندیدن خطاهای خویش و گول زدن خود است و عاقبتی ندارد.

تصور اینکه اسلحه بین عده ای انتقامجو یا اجیر پخش شود و برادرکشی راه بیفتد تن هر ایرانی را می لرزاند. تا قبل از اینکه چنین فاجعه ای رخ دهد باید چاره ای اندیشید و به تنهایی به قاضی رفتن و یک طرفه مردم را محکوم کردن دردی دوا نمی کند. چاره یابی وسعت دید لازم دارد.

۲۰۲۲-۱۱-۰۳ 

​​

پنج شنبه – ۱۲ آبان ۱۴۰۱ 

Print Friendly, PDF & Email

Google Translate