وقت عزا نیست ، که هنگام نبرد برای عدالت است… «دفاع مشروع»
یدی جدیدی لرستانی
موضوع «دفاع مشروع » در طول تاریخ ملتهای متمدن دنیا و بالاخص دراعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین بصورت مشخص در مجموعه قوانین، بیشتر کشورهای متمدن دنیا این نوع دفاع یا به عبارت دیگر «دفاع قانونی» از جمله موارد مهم در قانون کیفری است. ضرورت موضوع برای طرح این است که؛
باید از هر امکان موجود ابتدا ، از طریق سازمانهای و مراجع بین المللی و سپس گرفتن امکانات از مردم آگاه ایرانی با سازماندهی منسجم ، که امکانی برای فراهم آوردن لوازم مورد نیاز برای این دفاع ، بعنوان یک «حق انسانی» نگارنده هم بعنوان یک وظیفه انسانی، با توجه به شناخت نسبی که از علم حقوق داشته میپردازم.
این قانون در علم حقوق به این بصورت متداول است که میگویند«افراد می توانند از خود یا دیگران در برابر خطر و یا تجاوزی از نوع مقابله یک ماهه مهر ۱۴۰۱ برابر با کل ماه اکتبر ۲۰۲۲ با نیروی سرکوبگر حاکمیت جمهوری مافیای اسلامی که مردم بیدافع را مورد حمله قرار میدهد ، بتوانند ازخود و سایرین دفاع کنند».
دفاع مشروع به معنای این است که «فرد برای دفاع از خود یا دیگران هیچ راه دیگری به جز ارتکاب آنچه در حالت نرمال و زندگی روزمره جرم شناخته میشود ، ندارد» .در دفاع مشروع فردی که از خود و بیگناهان قربانی یک جنایت ،دفاع می کند مجازات نمی شود و اگر خسارتی را نیز ایجاد کند از شخص مدافع بیگناهان برای آن خسارت، غرامتی گرفته نخواهد شد. در اکثر قوانین حقوقی کشورهای غیر دیکتاتوری برخلاف نوع سیستم مافیای جمهوری اسلامی به رهبری خلیفه ای بنام علی روضه خوان خامنه ای ، این قانون در کشورهای متمدن و دموکراتیک دنیا پذیرفته شده است.
برای روشن تر شدن بحث و تفهیم چگونگی تحقق پیداکردن دفاع مشروع لازم است در بحثی مفصل به آن پرداخت ، ولی در این چند پاراگراف که ضرورت این دوران بسیار مهم و خطرناک کنونی که جان بسیاری از جوانان پیشتاز مردمی ستمدیده با تنها خواست یک زندگی نرمال انسانی دست به اعتراض غیر خشونت آمیز زده اند در خطر است و باید از هر امکان موجود از طریق سازمانهای بین المللی و مردم آگاه ایرانی برای فراهم آوردن لوازم مورد نیاز برای این دفاع ، بعنوان یک «حق انسانی» پرداخت حتی اگر هم اکنون مکان آن وجود ندارد ولی وظیفه ماست که ضرورت آن را روی میز نیروهای سیاسی درست اندکار در سازماندهی مبارزه قرار دهیم .
در تعریف متعارف همانطور که گفتیم «دفاع مشروع» زمانی ضرورت اقدام پیدا میکند که خطر مورد نظر ،باید آنقدر نزدیک و حتمی باشد که انگار اتفاق افتاده است. طبق این تعریف در صورتی که کسی از نوع نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی تهدید کند و شما اعتراضی به عمل نیاوریدو افشاگری بعمل نیاوری حتی اگر دستور و تهدید از طرف فرماندهی سرکوبگران باشد که اگر آن کار مشخص را انجام بدهی شما را بخاطر اقدامی خاص شما را به قتل می رساند شما دیگر نمی توانید از «دفاع مشروع »به واسطه عدم رخدادن عملی علیه شما استفاده کنید.
یکی دیگر از مواردی که در« دفاع مشروع» می توان به اشاره آن کرد این است که ، «دفاع مشروع » رفتاری است که طبق قانون، به طور عادی و معمول که خطری کس بیگناهی را تهیدی نکند ، جرم است.
برای« دفاع مشروع» باید تمام شرایطی که قانون مشخص کرده است وجود داشته باشد یا وجود این شرایط« دفاع مشروع» تحقق می یابد.درماده ۱۵۶ قانون اساسی جمهوری نکبت بار حاکم بر ایران هم درباره اولین شرط دفاع مشروع صحبت شده است .اولین شرط تحقق دفاع مشروع این است که باید برای دفع کردن خطرات حتمی صورت گیرد یعنی تهدید ان قدر حتمی بوده باشد که در صورت انجام ندادن دفاع مشروع نتواند از ان جلوگیری کند.
هر چند در کشور تحت حاکمیت مافیای ملاتاریسم جمهوری اسلامی، تا کنون برای مردم عادی موردی برای کاربرد دفاع مشروع وجود نداشته ومشخصا به قوانین ضد انسانی کشورایران در زمان حاکمیت این مافیا بصورت مدون اضافه نشده است . اما عملا و بصورت مکرر، در مورد نیروهای سرکوبگر که مردم را به قتل رسانده اند وموضوع جنایت این ضابطین حاکمیت ملاتاریسم، بنابر دلایلی با کوشش و از خود گذشتگی انسانهای با شرف برملا و در مدیاهای مختلف دنیا با کوشش دیگر مردم و نیروهای دلسوز و پشتیبان مردم بازتاب یافته است ، رژیم با ترفندهای ضد بشری برای رهایی نوکران و همان جنایتکاران خود، از آن حق دفاع مشروع سواستفاده و استناد مزورانه کرده اند .
طبق قوانین کشورهای مترقی دفاع مشروع باید به قراین و خوف عقلانی از همان نوعی که اکنون میبینیم در خیابانها نیروهای سرکوبگر چگونه مردم را به رگبار میبندد و یا با تک تیرانداز از پشت بامها مردم به دفاع را به قتل میرسانند استناد محکمه پسند میتواند داشته باشد. لذا در پیشگاه وجدان بیدار بشریت تشخیص این که دفاع در مقابل نیروهای سرکوبگر که دانشجویان و بچه های دبستانی و دبیرستانی را به قتل رسانده اند به قراین معقولتر از این نمیتوان استناد کرد و یا شک و شبهه ای در مستندات کاربرد این حق دفاع در خیابانهای شهرهای ایران و مردم ستمدیده و بی پناه داشت. .
یدی جدیدی لرستانی
فعال حقوق بشر در تبعید
۳۰ اکتبر۲۰۲۲ برابر ۷ آبان ۱۰۴۱
