کار مسکن آزادی
همه ی قدرت از آن شوراهای پرولتری
صرف شعار مرگ بر خامنه ای و از این جنس، شعار اصلاح طلبی است،
شعار سلطنت طلبان و رانده شدگان از قدرت است.
همچنانکه در شعار نه شاه و نه شیخ جای دیگر جناح های سرمایه داری، مزدوران و اجیر شدگان امپریالیسم و حقوق بگیران از نهادهای آنان از آنجمله ملی ها، ملی مذهبی ها، اصلاح طلبان، دمکرات ها، حقوق بشری ها، ناسیونالیست های رنگارنگ، شبه چپ ها، چپ های شرمگین و غیره خالی است.
این دست شعارهای ناقص دقیقا همجنس با شعار مرگ بر شاه و مرگ بر امریکاست که انقلاب مردم را در سال پنجاه و هفت طبق توطئه ی امریکا و متحدانش به نفع این سرکرده امپریالیسم و جانشین نوکراش خمینی حیوان و باندهایش کنترل و متوقف کرد و بدین وسیله نظم حاکم را از فروپاشی نجات داد.
شعار نیروی محرکه ی انقلاب، زنان و جوانان و دانشجویان آزادیخوه که برای سرنگونی انقلابی این جنایتکارترین، فاسدترین و تبهکارترین حکومت مکمل سرمایه و مذهب به میدان مبارزه آمده اند، نه تنها باید دربر گیرنده ی کلیت این حاکمیت باشد، بلکه باید تمامی جناح های سرمایه داری، عوامل و مزدوران امپریالیسم را نیز دربر گیرد.
باید متوجه بود این سرمایه است مذهب و ناسیونالیسم دو ابزار تحمیق و کنترل و حافظ دستگاه قدرت را بخدمت گرفته است. یعنی آنچه انسان را به بردگی و اسارت گرفته است، سرمایه است.
و مسئله مهم تر،
طرح شفاف و قدرتمند شعارهای آلترناتیو طبقاتی است، توامان با شعارهای سرنگونی. اینجاست که نیروی انقلاب صف خود را از صفوف دیگر مرتجعین سرمایه تصفیه و پالایش می کند. این آلترنانیو را امروز و باید در کف خیابان مطرح کرد و پیگیرانه برای تحقق آن پای فشرد. هوشیار باشیم که هرگونه وعده از سوی جناح های مختلف ارتجاع سرمایه توطئه ایست علیه انقلاب برای حفظ نظم موجود.
در پایان اضافه کنم، هر شعاری که فاقد سمت و سوی طبقاتی و عاری از جهت گیری استراتژی انقلاب باشد ارتجاعی است. این استدلال که شعارها در ادامه ی مبارزه پالایش و رادیکال می شوند، زمانی معتبر و قابل استناد است که شعار جوهره ی تحول را داشته باشد وگرنه شرایط لازم برای رادیکالیزه شدن را نخواهد داشت.
توده ها می توانند بر محور دو شعار استراتژیک کار مسکن آزادی و همه ی قدرت از آن شوراهای پرولتری با خلاقیت ها و توانائی هایی که دارند به شعار های تاکتیکی سمت و سو بدهند.
یازدهم مهر ۱۴۰۱ برابر سوم اکتبر ۲۰۲۲
روزبه کوراغلی
