مقدمه:
دورانی بود این بحث “همه با هم” بیشتر بحثی سیاسی بود الان نقطه حساس عملی و تعیین کننده تاریخ ایرانست.
راست سیاسی که برای جلو بردن شازده پهلوی یا یک فکلی دیگر یا لچگ بسران رجویست تقلا می کند و خیز برداشته تا قدرت را اگر نتواند با حکومت کنونی تقسیم کند انرا از دست جامعه مصیبت زده برباید هی تکرار می کند “همه با هم”
تاکتیکها و استراتژیهای راست را در این فاز قیام باید نشان جامعه داد و دروغ بزرگ انها را که واقعا خودشان دنبال جاسازی خود نیستند را تو سرشان خراب کرد.
هدف اصلی راستها اینست که جامعه خواستهای خودش را ارائه ندهد و فقط بگوید “مرگ بر خامنه ای ” سابقا این شعار کهیر ساز بود براشان جالا به این شعار راضی هستند!
همینگه جامعه با لیست خواستهای مشخص وارد خیابان نشود این “همه با هم” گله وار هدف اصلی راست است.تلویزیونهای ماهواره ای راست را نگاه کنید این واقعیت عریانست.
چپهای توده ایست و نئوتودایستها هم در همین ردیف هستند و خط “همه با هم” را دنبال می کنند.
این “همه”بواقع طبقات بالای جامعه هستند که قرار است در برنامه راست دستش توی جیب اکثریت مطلق جامعه بماند!
لذا از همین الان که بقول معصومه قمی “مردم تو کف خیابون” هستند مغز شوئی های راست اغاز شده و زمینه سازیها برای چپاندن شازده و گله راستها سخت در کار است!
چپ و انها که بدرستی وضعیت موجود را نتیجه مستقیم نظم سرمایه داری می بینند انقلاب را پایان این نظم می دانند و اخوند و مکلا را نتایج این نظام ، نمی توانند کنار فریبکاری “امروز فقط اتحاد” بمانند و در زیر موج راستها له شوند و با عمل انجام شده دزدی قدرت از خواب بیدار شوند.
اینکار را در تمامی تارخ معاصر ایران شاهد بودیم از انقلاب مشروطه که کلاه بوقی گذاشتند سر ستار خانها و پابرهنه ها با بازارشان و اخوندشان و فکلیهای فرنگ برگشته تا دوران مصدق لسلطنه تا دزدی قدرت توسط خمینیستها در قیام ۵۷!
چپ هم خواهان اتحاد است اما اتحاد طبقه کارگر چرا؟ چرا این اتحاد تنها ابزار پیروز کردن خواستهای اکثریت مطلق جامعه است.لذا این اتحاد با اون “اتحاد همه با هم” فرقهای زیادی دارد
(۱)آیا ارائه خواستهای مشخص نقض اتحاد است؟
طی سالها محرومین جامعه دنبال نان بودند دنبال ازادی بودند .سرمایه دارها در ایران بسیار بیشتر از زمان پهلوی چاپیده اند و برده اند.توبره هاشان پر است.
اکثریت مطلق جامعه فقیر شده بی اینده شده.از طبیعی ترین نیازهایش بدور شده. ریزش طبقات میانی به بخش فقیر جامعه چنان روز اقزون بوده که هیچ منبعی دیگر منکرش نیست.
وقتی لیست خواستهای این اکثریت در تظاهرات و راهیپیمائیها تکرار شود اتحاد حول این خواستها محکم می شود.واقعیت اینست که جامعه معترض هنوز زمان لازم دارد که جامعه خواست محور بشود و این تنفر بجا نسبت به رژیم اسلامی شکل معین اثباتی بخود بگیرد.بله اتحاد بین زحمتکشان و درون طبقه کارگر.
(۲)تمرکز دادن مردم روی “دیکتاتور” “استعفای خامنه ای” ومبارزات مدنی”…
متدهای تبلیغی مدیای ماهواره ای راست را باید زیر نظر گرفت.شگردهای بسیار دارند این اراذل!اگر بتوانند مردم را فریب دهند و به خط خود کنند اگر نتوانند گیج کنند و زیر قبای ملا نگه دارند.
در خارج کشور دنبال سازماندهی “شوراهای رهبری” هستند که بعنوان “نماینده” مردم غالب کنند.
“دلسوزانه” به مردم می گویند که این لازمست.مهملات شازده پهلوی را دقیق دنبال کنید!
جتی هنوز محدود کردن اعتراضات به “قتل مهسا امینی” و ترویج فمینیزم عقب مانده و بی محتوا” ..همه اینها متدهای تبلیغی راست است.
(۳)پیروزی انقلاب در گروی پیروزی الترناتیو چپ و سوسیالیستی
هر ادم صادقی می فهمد راستی که همواره ضد انقلاب بوده و در همه پیچ های تاریخ ایران مرتب تکرار کرده “مردم یکبار انقلاب کردند بس است” توان پیشبرد انقلاب و اهدافش را ندارد
اهداف انقلاب ایران “سرنگونی اخوندها” فقط نیست بلکه سرنگونی نظامی است که اساس دیکتاتوری را سازمان داده چخ نوع پهلوی چه خمینیستی
این نظام دقیقا بخاطر حفظ متافع سرمایه دار خودی و چهانی دیکتاتوری ساخته.بستر عقب ماندگی ریشه اش اینست
این قیام به پیروزی واقعی نمی رسد مگر ریشه این عقب ماندگی کشته شود.
اما توهم توده ها با توجه به تدوام دیکتاتوری بسیار است و از همین گیجی است که امثال شازده می خواهند خونی که مردم در خیابان می دهند را ابزار تسلط مجدد به کاخهای خود بکنند.
لذا چپ جامعه وظیفه دارد از همین الان الترناتیو خود را جا بیندازد وگرنه سرکوب چپ و طبقه کارگر ادامه خواهد یافت.
(۴)نهادهای شورائی مردم و طبقه کارگر زمینه ساز قدرت گیری سیاسی چپ
تنها راه جلوگیری از ملاخور شدن این قیام و شکستش توسط راست فراروئی گسترده نظام شورائی در بستر همین قیامی است که اغاز شده.
میلیونها فعال هزاران هزار شورا اینها ابزارهای چپ جامعه هستند برای کسب قدرت سیاسی.این رقابت راست و چپ از همین الان تشدید شده و در بستر سرنگونی رژیم اسلامی باید پایگاه چپ را محکم کرد.اگر تاخیر شود تاوانش را تمام جامعه خواهند داد.
منبع دیگر:
قیام “حجاب سوزان” را چه جنبشی به انقلاب کارگری تبدیل می کند؟
