مقدمه:
در مقالات قبلی در مورد وضعیت امریکا توضیح دادم که بحران سرمایه داری ادامه دارد و فقر و بی ایندگی ، تورم و سقوط زندگی هر روز بخش بزرگتری از مردم امریکا را فرا می گیرد در حالیکه برای سرمایه داران چند دهه گذشته افزایش تعداد بیلیونرها را به همراه داشته.
این قطب بندی طبقاتی در حال افزایش توسط مدیای حاکم هم تایید می شود و چیز مخفی نیست. دقیقا در همین کانتکس است که بحران سیاسی و اجتماعی امریکا قابل توضیح می شود.دعوای دو حزب حاکم و بی افقی سیاست در امریکا، رشد نژاد پرستی و ناسیونالیزم و دور شدن هر چه بیشتر احزاب دوقلو از نیازهای واقعی مردم.
در طی یکی دو سال گذشته طبقه کارگر امریکا در حال بیدار شدنست و سازماندهی.اغاز سازماندهی اتحادیه ای در موسساتی مثل امازون و استارباکس را شاهد بودیم.
در طی چند دهه گذشته شمار مارگران تحت پوشش اتحادیه ها در امریکا سقوط کرده و در حال حاضر زیر ۷ در صد نیروی کار امریکا زیر پوشش اتحادیه ها هستند.
امریکا از این نظر عقب مانده ترین کشورهای متروپل است.
هیئت حاکمه امریکا با ابزرهای مختلف توانسته بود که نیروی کار را از سازماندهی بدور کند و تنها ابزار انها را برای مبارزه با سرمایه داران از دستشان بگیرد. اما بحران سرمایه داری مجدد دارد طبقه کارگر امریکا را به مبارزه می کشاند و متحد شدن در اتحادیه ها مهمترین و اولین ثدم است در این راه.
طی هفته گذشته بالاخره سر و صدای کارگران راه اهن امریکا بلند شد و تهدید به اعتصاب سراسری لرزه به اندام سرمایه داران و حاکمان انداخت. این اتفاق نیست بلکه دقیقا بر طبق قانونمندی جنگ طبقاتی است.چیزی که مدیای حاکم تلاش داشته انرا “قدیمی شده” اعلام کند.
اعتراضات کارگران راه اهن امریکا ادامه دارد و “توافق موقتی” که این جمعه اعلام شد پایان کار نیست.به علاوه این اعتراضات توسط سایر بخشهای کارگری دنبال می شود و بی تردید تاثیر مهمی در میان کلیت جنبش کارگری امریکا و کشورهای دیگر سرمایه داری خواهد داشت.
در این مقاله نگاهی می اندازم به وقابع اخیر حول این تهدید به اعتصاب که هنوز ادامه دارد:
(۱)اهمیت صنایع راه آهن امریکا در کل اقتصاد امریکا:
راه اهن امریکا بیش از ۳۰ در صد کل انتقالات کالا را در امریکا به عهده دارد و ارتباط تنگاتنگی با صنایع ماشین سازی دارد .اعتصاب این بخش در امریکا پیش بینی می شود که روزی ۲ بیلیون( دو هزار میلیون دلار) به اقتصاد امریکا ضرر بزند.
راه اهن امریکا طولی بیش از ۱۴۰ هزار مایل (نزذیک ۲۶۰ هزار کیلومتر دارد و ۴۹ ایالت امریکا را به هم وصل می کند که شامل ۷ هزار لکوموتیو است و نزدیک به ۱۰۰ هزار کارگر در ان مشغول بکار هستند. اهمیت این صنعت بیش از اندازه های انست چرا که رگ ارتباطی بین یایر صنایع سنگین امریکاست.
(۲)وضعیت سازمانی کارگران راه اهن امریکا:
کارگران راه اهن امریکا از موارد استثناء هستند که طی چند دهه اخیر اتحادیه های خود را به رغم تبلیغات و فشارهای بورژوازی رها نکرده اند و لذا این سازماندهی الان بدردشان می خورد.
مجموعا ۱۲ اتحادیه ، کارگران راه اهن در امریکا را متحد کرده اند که در مقابل شرکت خصوصی راه اهن امریکا بنام امترک قرار گرفته اند (که مونوپولی در این بخش دارد)و حکومت فدرال امریکا ، وزیر ترابری بایدن و شخص باید قرار است “نقش میانجی” مداکرات را داشته باشد.
(۳)حزب دموکرات امریکا و بایدن در وضعیت دشوار !
طبق قانون امریکا مجلس و رئیس جمهوری امریکا حق دارند اگر این توافقات انجام نشود ؛ با غیر قانونی اغلام کردن اعتصابات و بزور اسلحه و زندان این اعتصابات را سرکوب کنند این دقیقا کاری بود که در دهه ۲۰ قرن گذشته حکومت امریکا مرتکب شد در مقابل اعتصاب معدنچیان امریکا.
بطور سنتی اتحادیه های کارگری امریکا پشت حزب دموکرات بوده اند و در بالا کشیدن بایدن شازلاتان هم نقش داشته اند.
نکته همینجاست که الان بایدن و شرکایش در کنگره امریکا در مقابل این اتحادیه ها قرار گرفته اند و مجبورند برای تداوم نظم بورژوازی از اعتصاب حلوگیری کنند.
همانطور که گفتم قوانین امریکا به حکومت امریکا این اجازه را می دهد که اعتصابات را غیر قانونی اعلام کند و بدستور کنگره سرکوب کند.
اما حالا کنگره حزب دموکرات و رئیس جمهورش سرکارش هست که به رای این کارگران نیاز دارد و اگر فاز سرکوب فرابرسد ماجرا بدجوری بیخ پیدا می کند.
لذا بیچاره بایدن و کابینه اش طی چند روز گذشته بدجوری پرپر زده اند و بخود لرزیده اند.سرشان در خمره گیر کرده!
(۴)مطالبات کارگران راه اهن:
کافی است به لیست مطالبات کارگران راه اهن امریکا نگاهی بیندازیم.اینها بواقع لیست مطالبات همه کارگران امریکا و دنیاست. اینست که کمونیستها گفته اند که کارگر مرز نمی شناسد و کارگر همه جا یک منافع دارد.
مطالبات کارگران راه اهن شامل: بهبود شرایط کار، افزایش دستمزد، کاهش قیمت خدمات پزشکی و درمانی است
جریمه مرخصی های اضطراری:
تا بحال در راه آهن امریکا هر کارگری که به دلایل فوری حتی پزشکی و مرگ خانواده مجلور بود بطور ناگهانی ، بسر کار نرود یک نمره منفی می گرفت و با افزایش این نمه ها اخظار می گرفت و اخراج می شد!
کارگران راه آهن (خصوصا لکوموتیو رانان)در شرایط سخت کاری مجبور بوده اند حتی روزها بدون اطلاع قبلی سرکار بمانند و پایه ای ترین حقوق سایر کارگران را نداشتند بخاطر “حساسیت شغلی”.
کارگران راه اهن بدرستی این شرایط بردگی را دیگر تحمل نمی کنند و تصمیم گرفته اند از تنها ابزار خود یعنی اعتصاب سراسری استفاده کنند.
(۵)”توافق موقت” اتحادیه های را اهن با کارفرما
توافق موقت معنیش اینست که طی چند هفته اینده اتحادیه ها باید روی دقیایق توافق کار کنند و بین خود و کارگران به توافق نهائی برسند و اگر توافق با کارفرما عملی نشود اتحادیه ها بنا به اعلام خود فراخوان اعتصاب سراسری خواهند داد که همانطور که گفتم زنجیره ای از اعتصابات دیگر را در امریکا به همراه خواهد داشت.پیش بینی می شود کارگران صنایع اتومبیل سازی هم بطور مستقیم وارد این بحران خواهند شد چرا که این صنایع به راه اهن بسیار محتاج هستند.
بر طبق گزارشات، توافق موقت انجام شده شامل افزایش ۱۴ در صد مزد در حال حاضر و ۲۴ در صد افزایش طی ۵ سال اینده، و افزایش سطح حقوق به مبلغ ۱۱۰ هزار دلار در سال و با احتساب مزایا این حقوق به ۱۶۰هزار دلار خواهد رسید. این افزایش حقوق بعد از ۴۰ سال عدم تغییر حقوقها انجام می شود!
بر طبق اخرین گزارشات بخش اکثریت اتحادیه های کارگری راه اهن در اخرین ساعات قبل اغاز اعتصاب در روز جمعه ، به توافق موقت با کارفرما رسیدند و این توافق را پیروزی خود اعلام کردند.
(۶)آمریکا به کجا می رود؟
انچه مشخص است بحران سرمایه دار امریکا پایانی ندارد.تورم در امریکا مهار نشده و روند فقیر شدن و بی اینده شدن اکثریت مطلق مزدبگیر راه حلی سرمایه دارانه ندارد.
حکومت امریکا زور می زند با افزایش نرخ بهره به تورم دهنه بزند! حتی کاهش نرخ تورم معادل بهبود زندگی اکثریت مردم نیست.
بحران سرمایه داری فقط یک علامج می شناسد.تخریب بیشتر نیروی کار و ارزان کردن قیمت نیروی کار یا با سرکوب یا با توسعه اخراجها و توسعه فقر.
فقر مهمترین ابزار سرمایه داری در کشورهای متروپل برای سرکوب کارگرانست.مهم اینست که این سیاست بدنبال خودش افزایش اعتراضات را بدنبال دارد و طبیعتا طبقه مزدبگیر بسمت متحد شدن و ساختن سازمانهای دفاعی (اتحادیه ها) می پردازد.اینست مسیری که درون نظام سرمایه داری تا بحال طی شده .
مشکل کجاست؟ ایا حتی توسعه اتحادیه های کارگری در امریکا راه حل طبقه کارگر است؟ اینجاست کمونیستها اعلام کرده اند که تا طبقه کارگر وارد مبارزه برای بدست گیری قدرت و پائین کشیدن نظم سرمایه داری نشود حتی در بهترین حالت ، اتحادیه هایش را به سرش خراب خواهند کرد و این چرخه قدرت گرفتن و ضعیف شدن اتحادیه ها ادامه خواهد یافت و طبقه کارگر بازنده نهائی آن!
مبارزه کارگران راه اهن امریکا را باید خوشامد گفت اما این اغاز راهست.طبقه کارگر امریکا هم به بازوی اتحادیه های خود نیاز دارد و هم به حزب سیاسی خود.حزبی که بتواند احزاب دو قلو را به چالش بکشد و پائین بکشد.
تعیین تکلیف واقعی جهان نابرابر امروز این مسیر را می طلبد.
منابع دیگر:
آخبار اعتصاب کارگران راه اهن امریکا:
Deadline for rail strike which could cost $2 billion a day nears (cnbc.com)
