[سلطنت، روحانیت، اصلاح طلبی، ملی میهنی، ملی مذهبی، گذار مسالمت آمیز از جمهوری اسلامی، مبارزه مدنی، عمده کردن هویت ملی و اتنیکی و دینی و مذهبی در مقابل اتحاد طبقاتی، گذار به دمکراسی و فدرالیسم و یا خودحکومتی از جنس آنچه که مزدوران بومی امپریالیسم زیر پوشش برنامه های فریبکارانه نشخوار می کنند …]
اینها همگی تلاشی است خزنده برای سرکوب انقلاب آتی توده ها، که به زعم خود تصور می کنند تحت باصطلاح حقوق مردم و مملکت و مهندسی افکار جامعه قادر خواهند بود برنامه های دیکته شده ی جهان سرمایه داری را با فرمان از بالا بر ذهن توده ها مجدد تلقیح کنند تا بار دیگر بتواند نظام سرمایه داری را در وجهی دیگر تزئین، ابقا و تثبیت نمایند.
غافل از اینکه دورانی که سرمایه داری می توانست از یک تاکتیک در یک فاصله کوتاه زمانی چندین بار استفاده کند بسر رسیده است.
هر نیرویی که بخواهد همانند سال پنجاه و هفت یا به هر طریقی دیگر با دست زدن به توطئه و کودتا و یا حادثه آفرینی انقلاب مردم را از مسیر خود منحرف و به شکست بکشاند در مقابل خشم میلیون ها توده ی کارگر و زحمتکش و له شدگان جان به لب رسیده از توحش نظم حاکم ایستاده است.
فکر و اندیشه ی توده ای که زخم ها و رنج های هارترین توحش تاریخ سرمایه داری و فرهنگ و مناسبات آنرا بر تن دارد را نمی توان با درگیر کردن به اهداف و برنامه های انحرافی و یا با متمرکز کردن به محتوای مذهبی و روبنای سیاسی حکومت جنایتکار سرمایه و مذهب گمراه و در نتیجه با آلترناتیو سازی از جنس جنایتکارانی از نمایندگان همان سیستم که هنوز در هیچ دادگاه مردمی محاکمه نشده اند را از هدف اصلی یعنی سازماندهی بسوی انقلاب دور کرد.
زنده باد انقلاب برهبری طبقه کارگر آگاه، رزمنده و انقلابی
روزبه کوراغلی
بیست و ششم خرداد ۱۴۰۱
