بخش دوازدهم ارشیو تهاجم پوتین به اوکرائین
بالاخره حکومتهای فنلاند و سوئد اعلام کردند که رسما در خواست خود مبنی بر عضویت ناتو را به رهبری ناتو فرستاده اند.
گفته می شود مجلس فنلاند و سوئد ، هردو با اکثریت خود رای به عضویت در ناتو را تایید کرده اند.
بر طبق قوانین داخلی ناتو عضویت این دو کشور باید مراحل قانونی تصویب خود را بگذراند و الان دو حکومت ترکیه و محارستان مخالفت خود را با عضویت این دو کشور اعلام کرده اند که گفته می شود اهمیت زیادی ندارد چون مرکزیت ناتو دست حکومت امریکاست و کشورهای مرکزی اروپا مثل انگلیس و المان و فرانسه. بقول معروف حکومت ترکیه و مجارستان نخودی هستند!
در مقالات قبلیم (۲) توضیح دادم که تهاجم پوتین یک چرخه بحرانی وسیع در سطح اروپا و دنیا بوجود اورده و ابعاد سیاسی و نظامی به ابعاد اقتصادی و امواج بحرانی توسعه یافت که بحران جهانی سرمایه داری را تسریع کرده و افق رکود جهانی دیگری را در پیش رو قرار داده.
با پیوستن فنلاند و سوئد ، ناتو بیشتر به مرزهای روسیه دسترسی پیدا می کند .در حالیکه در دوره بلوک شرقی یک لایه از کشورهای “قمر شوروی” بین روسیه و کشورهای عربی فاصله بود الان دیگر ناتو هم مرز روسیه خواهد بود با توجه به اینکه مثلا فنلاند ۱۳۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
(۱)پوتین چی می خواست چی شد؟!
یادتان هست ، زمانی ، نه چندان دور پوتین جیغ می کشید که “اوکرائین نباید عضو ناتو بشود؟! خوب! اینهمه سرمایه گذاری کرد و خون ریخت که؟ حالا دو کشور دیگر همسایه اش که تمام دوران بعد جنگ دوم جهانی از عضویت در ناتو فاصله داشتند بالاخره در چنگ ناتو گرفتار شوند!
با هر معیار سنجش، پوتین به ضد خود تبدیل شده و نه تنها اوکرائین را بیشتر به سمت غرب و حکومت امریکا رانده بلکه حالا ناتو را بیشتر به مرزهای خود نزدیک کرده.
از دید یک حامی پوتین یک ناسیونالیست روس یک عاشق برگشت تزاریزم به روسیه و امپراتوری روسیه هم به ماجرا نگاه کنید بازهم باید تایید بفرمائید این پوتین واقعا خرابیده!
داستان پوتین شبیه داستان ترامپ است بیخود نیست این دو تا عاشق همند! ترامپ هم می خواست امریکا را به دوران طلائی برگرداند بیچاره! دوران طلائی پیشکش ، نفوذ امریکا در دنیا و غرب را به زیر کشید! نه اینکه یک تنه اما بالاخره ترامپ در سقوط قدر قدرتی امریکا سهم مهمی در تاریخ دارد! بلاهت ترامپی براستی با بلاهت پوتینی قابل مقایسه است.این دو هم متحد همند و هم رقیب هم!
(۲)تسخیر مناظق شرقی اوکرائین و شکل گیری احتمالی مرزهای حدید روسیه
من بعید می دانم مناظقی که پوتین در اوکرائین تسخیر کرده پس بدهد.حاکمان اوکرائین و غرب از همین الان در حال اماده شدن برای دادن باج به پوتین هستند.حتی کییسینجر هم بهشان پیشنهاد کرده از ,قل خود استفاده کنند و دیگر جای شهامت و رشادت نیست”!
نقشه جغرافیائی اوکرائین و روسیه تغییر خواهد کرد و حکومت اوکرائین مجبور خواهد شد بخشهای روس نشین شرقی اوکرائین را از دست بدهد تا به صلح دست یابد.
حکومت امریکا و غرب توان بازپس گیری مناظق اشغالی را ندارند اما می توانند جنگ اوکرائین را مزمن کنند که تا بحال کرده اند و از این طریق بحران مزمن درون روسیه را دامن بزنند.
این طرح همانطور که گفتم ، امکانپذیر است.
لذا پذیرش اشغال مناظق شرقی اوکرائین فقط در کانتکس “مناظق اشغالی” خواهد بود همانطور که منطقه کریمه الان رسما منطقه اشغالی محسوب می شود و ادعای روسیه مبتنی بر تملک این منطقه توسط جهان برسمیت شناخته نشده.
تحکیم نظامی روسیه در مناظق شرقی اوکرائین به پوتین از جهت نظامی کمک موقتی می کند اما نگه داشتن این مناظق برای او و حکومتش بسیار گران تمام خواهد شد و غرب روی این ازمان و جنگ بی پایان سرمایه گذاری می کند.
(۳)تشدید تلاشهای حکومت چین برای بازپسگیری تایوان در حاشیه تهاجم پوتین به اوکرائین:
خکومت چین مدتی است به تلاشهایش برای امادگی تهاجم نظامی به تایوان افزوده است.مانورهای نظامی مشترک چین و روسیه در منطقه با واکنشهای حکومتهای ژاپن و استرالیا و حکومت امریکا مواجه شده و از الان خط و نشان کشیدنهای بایدن در سفر اخیرش به منطقه شرق دور و اعلام او مبنی بر اینکه “امریکا بطور مستقیم وارد جنگ با چین خواهد شد اگر به تایوان حمله شود” هر چند بعدا بطور غیر رسمی تگذیب شد اما نشان می دهد که طرح حمله به تایوان توسط حکومت چین طی یکی دو سال اینده به مرحله اجرائی خواهد رسید.
چین مدتهاست اعلام کرده که “مسئله تایوان” مسئله داخلی چین است و به دیگران ربطی ندارد! در حالیکه تایوان مدتهاست بعنوان یک کشور مستقل در دنیا برسمیت شناخته شده .
جالبست که دیکتاتور چین چند روز اخیر اعلام کرده که “مسئله چین با تایوان با مسئله روسیه با اوکرائین فرق دارد و بایدن بیخودی اینها را با هم مقایسه می کند!”
از دید من اما اتفاقا شباهتهای زیادی بین داستان پوتین و اوکرائین و چین و تایوان وجود دارد و اینها در یک کانتکس بزرگتر در بستر ضعف قدرت حکومت امریکا دنبال سهم خواهی هستند و اوکرائین و تایوان و مردم دنیا قرار است تاوان این سهم خواهی ها را بدهند.
(۴)تسریع قطب بندی جهانی سرمایه داری دعوا سر مناظق تحت نفوذ و بی پایانی بجران:
تاریخا و بعد از سقوط بلوک شرق ، توسعه جنگهای نیابتی نتوانست به بحران سرمایه داری پیان دهد.
کارشناسان سرمایه داری در بی بی سی امروزه هشدار می دهند که تا یکی دو سال دیگر روند جدید رکود اقتصاد در دنیا اغاز خواهد شد. اینها پذیرفته اند که “چرخه بحران سرمایه داری” حتی به دلیل کووید یا جنگ اوکرائنین نیست و قوانین تولید و توسعه بحران درونی تر از اینهاست.
اما انچه مسلم است توسعه کشاکش جهانی بر سر قدرت و عروج اتحاد روسیه-چین که احتمالا و بطور مشروط حتی هندوستان هم کنارشان خواهد بود، فقط بحران سرمایه داری را تعمیق می بخشد.
همه این بحرانها متاسفانه در زمانی تشدید می شود که گرمایش کره زمین افق وحشتناک توسعه خشکسالیها و فقر و مرگ و میر ناشی از از دست رفتن مناظق کشاورزی و زیر اب رفتن بخش مهمی از جهان جلوی روی همین نسل قرار دارد.
تغییرات محیط زیستی سریعتر از همه پیش بینی های کارشناسان دارد جلو می رود و نقطه غیر قابل برگشت متاسفانه جلوی روی ماست.
در حالیکه بشریت باید حجم بالای سرمایه گذاریها را متوجه پایان دادن به مصرف سوختهای فسیلی متمرکز کند، اینهمه سرمایه های بیلیون و تریلیون دلاری دارد مصرف جنگها می شود.
لذا از این زاویه تهاجم پوتین به اوکرائین و رسیدن جهان ما به جنگ قطبهای در حال عروج سیاسی اقتصادی و دعوا سر مناطق تحت نفوذ بدترین شرایط را بدتر خواهد کرد و فضا و امکان برای کشیدن ترمز این قطار خارج کنترل بسیار محدودتر خواهد شد. اینست دستاورد پوتین جنایتکار به جهانی که در لبه پرتگاه است.
(۵) ایا شانسی برای جنبش جهانی برای صلح و همزیستی وجود دارد؟
مشکل انجاست که بحران جهان کنونی متاسفانه نفس امید را نشانه گرفته.شاید هیچ زمان اینهمه مولفه و بردار منفی در مقابل بشریت قرار نداشته. حتی جنگهای اول و دوم جهانی را اگر خوب نگاه کنیم هنوز مولفه هائی بود که امید را می توانستیم از سر ناامیدی نجات دهیم و حداقل در خیالمان امکان پیروزی انسانیت را تصور کنیم.
جهان کنونی ما اما چنان در چنگال سرمایه داری و نتایج مخربش در هم تنیده شده که نفس امید ما را نشانه گرفته.نفس داشتن رویا برای پایان این وضع.
امکانات جنبشهای اعتراضی به پایان این وضع محدود است.
جنبشهای اعتراضی تا وقتی اعتراضی بمانند نتیجه نخواهند داشت.ناله های هستند که در گلو خفه خواهند شد.
همانطور که در ایران مرتب شاهدش هستیم در دنیا هم این اعتراضات رشد می کنند و می جوشند اما توان انها برای ارتقا به سطح مداخله گری در قدرت بسیار اندک است.
سرمایه داری و نمایندگانش و شحنه ها و پاسدارهایش بشدت گلوی اکثریت دنیا را در دست گرفته اند و می فشارند.
اینکه نباید تسلیم این وضع شد و در کنار امید ایستاد را فرض بگیریم اما دیگر چه باید کرد که نکرده ایم؟ سوال اینست!
منابع بیشتر:
تقاضای عضویت سوئد و فنلاند به پیمان ناتو
Why are Sweden and Finland not yet in Nato and does the alliance want them? | Nato | The Guardian
How long will it take for Finland and Sweden to join NATO? | NATO News | Al Jazeera
مقالات این نویسنده در خصوص بحران اوکرائین
“جنایات جنگی” و دیوار بلند حاشای پوتین جنایتکار
اول ماه مه ۲۰۲۲ و عروج اعتراضات و سازماندهی کارگری پاسخ به بحرانسازی سرمایه داری جهانی
اندرحکایت “چرخش قهرمانانه پوتین” بخش دوم سوتی هایش
در حاشیه افشای ازمایشگاههای سلاح بیولوژیک امریکا و کشورهای غربی در اوکرائین
وسعت نفوذ فاشیزم و نئونازیزم در اوکرائین در حکومت اوکرائبن و حمایت حکومتهای غربی
نتایج ازمان جنگ پوتین در اوکرائین و توسعه بحران جهانی سرمایه داری
نئونازیزم در اوکرائین یک معضل واقعی بشریت
تشدید بحران جنگ سردی در اوکرائین و افزایش امکان تسریع توافق برجام
در حاشیه: تمرکز نظامی روسیه در مرزهای اوکرائین و افزایش فشار روسیه به بلوک غرب
سوتی های پوتین و رویای تسخیر سریع اوکرائین
وسعت نفوذ فاشیزم و نئونازیزم در اوکرائین در حکومت اوکرائبن و حمایت حکومتهای غربی
