هشتادمین جلسه دادگاه حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدامهای تابستان ۱۳۶۷، روز جمعه دوازدهم فروردین ۱۴۰۱-یک آوریل ۲۰۲۲، با ادامه شهادت علیرضا اکبری سپهر، در دادگاه جرایم جنگی استکهلم – سوئد برگزار شد.
در واقع حمید نوری روزهای پنجشنبه و جمعه، ۱۱ و ۱۲ فروردین در استکهلم سوئد با شهادت یک شاهد برگزار شد و علیرضا اکبریسپهر، عضو سازمان پیکار، از سازمانهای چپ، در این دو روز شهادت داد که حمید نوری را هم در زندان اوین و هم در زندان گوهردشت دیده است.
علیرضا اکبری سپهر در مجموع سه بار بهطور مستقيم با حمید نوری، متهم این دادگاه در زندان اوین روبهرو و صحبت کرده بود. بار نخست حدودا دو ماه پس از زایمان همسرش و در بند بازجویی ۲۰۹ زندان اوین بود که نوری خود را مستقیما «حمید عباسی، دادیار زندان» معرفی میکند و بهاو خبر صدور اجازه ملاقات با همسر و نوزادش را میدهد.
وی پس از ملاقاتی ده دقیقهای با خانوادهاش دوباره با دادیار عباسی(این بار بدون چشمبند) روبرو می شود و از او درخواستی می کند. شاهد به عباسی می گوید که در زمان دستگیری مبلغ ۱۰۴ یا ۱۰۸ هزار تومان پول با خود همراه داشته است که حالا قصد دارد آن را به خانواده اش بدهد.
علیرضا اکبری سپهر حدود یک ماه بعد برای پاسخ به تعدادی سئوالات درباره پول نقد ذکر شده، از جمله منبع و فرایند انتقال آن، مجددا به دادیاری زندان رفت و برای دومین بار بدون چشم بند در مقابل «دادیار عباسی» قرار گرفت.
شاهد امروز نیز از طریق تماس ویدئویی از سوئد در این جلسه شرکت کرد. جلسه این روز بهپرسش و پاسخ میان وکلای مشاور شاکیان، وکلای مدافع متهم، و قاضی دادگاه از شاهد متمرکز بود.
وکلای مشاور شاکیان تعدادی از اسامی اعدامشدگان آن دوران، موقعیت حسینیه، محل اعدامها، و مسئولیتها و رفتارهای متهم در راهروی مرگ را با شاهد در میان گذاشتند.
اکبریسپهر در دادگاه گفت که هنگام بازداشت همسرش ۸ ماهه باردار بوده و فرزندش در زندان اوین بهدنیا آمده است.
در جلسه دادگاه حمید نوری در روز جمعه ۱۲ فروردین – یکم آوریل، رییس دادگاه اعلام کرد که دو جلسه بازپرسی دیگر از حمید نوری قرار است در ماه اوریل انجام شود.
حمید نوری پیش از این در دو مرحله و در بیش از ۸ جلسه دادگاه، مورد بازپرسی قرار گرفته و از خود دفاع کرده بود.
اکبریسپهر گفت: بهاتهام هواداری از سازمان پیکار و جنگ علیه نظام جمهوری اسلامی به ۱۲ سال زندان محکوم شده و از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷ در زندانهای اوین، قزلحصار و گوهردشت زندانی بوده است.
وی گفت: بار اول حمید نوری را در زندان اوین زمانی که برای ملاقات همسر و نوزاد تازه دنیا آمدهاش بهدادیاری این زندان رفته بود دیده و حمید نوری خود را بهاو، حمید عباسی و دادیار زندان اوین، معرفی کرده است.
اکبریسپهر گفت: بار دوم حمید نوری را در زندان اوین برای انجام کارهای اداری مربوط بهخروج نوزادش از زندان دیده است.
این شاهد دادگاه حمید نوری سپس گفت که در زندان گوهردشت در راهروی معروف بهراهروی مرگ، حمید نوری را دیده و از سوی او درباره مسلمان بودن و نماز خواندن مورد سئوال قرار گرفته است.
وی در جریان اظهاراتش توضیح داد که در زمان اعدامهای دستهجمعی در تابستان ۱۳۶۷ در زندان گوهردشت از سوی حمید نوری درباره مسلمان بودن و نماز خواندن مورد سئوال قرار گرفته است و از ترس مجازات اعدام گفته است که مسلمان است و نماز میخواند.
علیرضا اکبریسپهر گفت: به اتاق هیات مرگ برده نشده اما وقتی در راهروی مرگ از زندانیان دیگر شنیده کسانی که نماز نمیخوانند را اعدام میکنند، بهحمید نوری گفته است که مسلمان است و نماز میخواند.
وی همچنین گفت که صدای فریاد دیگر زندانیانی که بهدلیل نماز نخواندن، شلاق میخوردند را شنیده است. موضوع شلاق خوردن بهدلیل نماز نخواندن پیش از این هم از سوی یکی از شاهدان این پرونده مطرح شده بود.
وکلای مدافع متهم نیز سعی کردند تا تناقضات و اختلافات میان شهادت دیروز شاهد با روایتهای اولیه او در بازجویی های پلیس سوئد را مطرح و برجسته کنند. آنها از جمله به مواردی مانند تاریخهای مربوط به سالهای زندان شاهد پیش از انقلاب ۱۳۵۷، موارد مواجهه و دیدارهایش با متهم در زندان اوین، و مبلغ پول نقد در زمان بازداشتش اشاره کردند. وکیل مدافع متهم گفت که شاهد دادگاه قبلا در بازجویی پلیس سوئد اعلام کرده بود که مقطعی را بین سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ در زندان گوهردشت بوده است.
علیرضا اکبری سپهر در توضیح این مورد موضوع گفت چنین چیزی نگفته است، چون در آن مقطع زمانی اصولا زندان گوهردشتی وجود نداشت. او گفت قبل از انقلاب در زندان شنیده بود که زندانی با تجهیزات پیشرفته در حال ساخت است. شاهد گفت مسئول اشتباهات در ترجمه او نیست. شاهد و قاضی دادگاه نیز اعلام کردند که شاهد در هر دو موقعیت(بازجویی های پلیس و شهادت در دادگاه) تاکید کرده که تاریخها را دقیق به خاطر ندارد.
علیرضا اکبری سپهر شهادت داد که در سال ۱۳۵۳ در دانشگاه دستگیر و مدت چهار سال را در کمیته مشترک ضدخرابکاری، زندان قصر و زندان قرلحصار زندانی بود. وی سال ۱۳۵۷ همزمان با انقلاب از زندان قزلحصار آزاد شده بود.
علیرضا اکبری سپهر در بخش پایانی جلسه دوم شهادتش درباره انگیزه حضور خود در دادگاه گفت: «من با آقای نوری مسئله شخصی ندارم و نمیخواهم هم داشته باشم. ایشان می تونه یک همسر، پدر، برادر و پسر خوب باشه… انگیزه من خاطره یک سرباز ساده آلمانی بود که او را در ۸۷ سالگی بهجرم نگهبانی در اردوگاه بوخن والد به دادگاه بردند. بهدادستان اعتراض کردند که این آدم را در این سن چرا بهدادگاه میبری این که دیگه زندانی نمیتونه بنشینه و جوابی که ایشون داد این بود که در کشتار هولوکاست همه آدمها بهتنهایی و تکتک مسئول بودند و باید جواب مسئولیتشان را بدهند.»
قاضی دادگاه اعلام کرده است که یک روز دیگر نیز به بازپرسی از حمید نوری اختصاص خواهد یافت.
بهرام رحمانی