اخباروگزارش های کارگری اول بهمن ماه ۱۴۰۰
– فراخوان تجمع کارگران بازنشسته صنعت فولاد
تا حق خود نگیریم از پای نمی نشینیم
– فراخوان تجمع سراسری فرهنگیان بازنشستگان
– بازداشت یک معلم
– بیانیه کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز در مورد رویدادهای اخیر
– پروندهسازی برای سانسور روزنامهنگاری مستقل
– پیام همبستگی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران با معلمان فرانسه
*فراخوان تجمع کارگران بازنشسته صنعت فولاد
تا حق خود نگیریم از پای نمی نشینیم
مکان:تهران – خیابان وزرا – مقابل صندوق بازنشستگی کارکنان فولاد
زمان:یکشنبه ۳ بهمن ۱۴۰۰
*فراخوان تجمع سراسری فرهنگیان بازنشستگان
انجمن صنفی بازنشستگان کشوری طی فراخوانی اعلام تجمع اعتراضی نموده است خواسته تجمع کنندگان همترازی طبق قانون مدیریت خدمات کشوری است.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران بنابر وظیفه ذاتی و تشکیلاتی خود از مطالبات بازنشستگان حمایت نموده از فرهنگیان شاغل دعوت میکند بازنشستگان شریف را همراهی نمایند.
محل تجمع : تهران ، میدان فاطمی، مقابل صندوق بازنشستگی کشوری
شهرستان ها :مقابل صندوق بازنشستگی
تاریخ : دوشنبه، ۴ بهمن، ساعت ۱۰
*بازداشت یک معلم
روز یکشنبه ۲۳ دیماه ۱۴۰۰ خانم مریم کبیری، دبیر مدارس استثنایی در منطقه ی ۲ آموزش و پرورش تهران، هنگام بیرون رفتن خانه توسط نیروهای وزارت اطلاعات دستگیر و پس از بازرسی خانه ، ضبط گوشی موبایل خود و همسرش به زندان اوین منتقل شد.
خانم کبیری در طول ۱۱ روز دستگیری فقط یکبار چند دقیقه ای با خانواده تماس داشته است.
بستگان وی می گویند ، ایشان به شدت از بیماری رنج می برد ، اما شعبه ی ۶ بازپرسی شهید مقدس اوین به رغم اصرار خانواده از تحویل دارو به وی خودداری می کنند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران برخورد امنیتی با فرهنگیان را محکوم نموده خواستار آزادی بدون قید و شرط مریم کبیری و تمام معلمان دربند است.
*بیانیه کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز در مورد رویدادهای اخیر
همکاران ارجمند، دانش آموزان عزیز و اولیا محترم
در روزها و هفته های اخیر شاهد احضار، بازداشت و زندانی کردن فعالان صنفی از جمله آقای محمدتقی فلاحی دبیر کانون صنفی معلمان تهران بودیم.
کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز شدیدا این اقدامات را محکوم نموده و خواهان توقف برخوردهای امنیتی و قضایی با فعالان صنفی می باشد. همچنین خواهان آزادی همه معلمان زندانی و صدور حکم منع تعقیب برای فعالان صنفی هستیم که پرونده مفتوح در مراجع قضایی دارند.
از وزیر آموزش و پرورش و معاونت حقوقی ایشان انتظار می رود بیش از این اجازه تعرض به حریم آموزش را ندهند و زمینه لازم جهت بازگشت به کار معلمان اخراجی آقایان : رسول بداقی، محمد حبیبی و …. را فراهم آورند.
در پایان اعلام می نماییم، برخوردها امنیتی و قضایی نمی توانند جنبش معلمان ایران را خاموش کنند و هشدار می دهیم در صورت تداوم این برخوردها جنبش معلمان رادیکال خواهد شد.
تنها راه پاسخ مطلوب، مناسب و محترمانه به خواسته های جامعه فرهنگیان شاغل و بازنشسته می باشد.
کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز
۱۴۰۰/۱۱/۱
*پروندهسازی برای سانسور روزنامهنگاری مستقل
از نمونه سرکوبهای نرمی که در پس انواع سرکوبهای خشن و آشکاری چون بازداشت، احضارهای مکرر، پروندهسازی و در ادامه، دادگاهی و صدور احکامی مانند زندان، شلاق، جریمههای نقدی و انواع احکام تکمیلی و مجازاتهای گوناگون در پاسخ به فعالیتهای مستقل و بیان خواستههای برحق فعالین اصناف مختلف داده میشود، اعمال محدودیتهای کاری و در بسیاری مواقع عملاً محروم کردن این فعالین از انجام حرفهی اصلی و شغلشان است.
️بسیار دیدهایم که برای فعالین مستقل حوزههای مختلف مانند فعالین کارگری، معلمان، روزنامهنگاران و خبرنگاران پس از بازداشت و پروندهسازی در دادگاه حکم اخراج از محل کار و منع اجازه کار در آن حوزه صادر میشود. حتی در صورت عدم صدور چنین احکامی، داشتن سابقه بازداشت و زندان و فشار نهادهای امنیتی بر کارفرمایان جهت عدم استخدام در موقعیتهای شغلی یافتن کار در حوزه تخصصی را برای این فعالین دشوار کرده و به این ترتیب آنها علاوه بر اینکه ارتباطشان با محیط کار و هم صنفهایشان قطع شده و درنتیجه امکان فعالیت صنفی در راستای مطالبهگری خواستههای برحقشان سلب شده، عملاً با مشکل عدم تامین معیشت خود و خانواده روبرو میشوند که چه بسا رنجی بسیار سختتر از احکامی مانند زندان و شلاق دارد. تحت چنین شرایطی این فعالین مجبور به روی آوردن به کارهایی غیر از تخصص خود و یادگیری حرفهای جدید میشوند که با وجود شرایط اسفبار اقتصادی و بیکاری کنونی ادامه این رویهی بیثبات تا دست یافتن به کاری مداوم و داشتن درآمدی حداقل بسیار دشوار و شاید محال مینماید.
️از حوزههایی که در این ارتباط همیشه زیر ضرب سرکوب بوده تا آنجا که فعالین آن حتی از داشتن حق مسلم انجمنی مستقل نیز محروم هستند و در راستای احقاق حداقل خواستههای صنفی خود مانند اعتراض به حقوق بسیار پایین، نداشتن ثبات کاری، نداشتن بیمه و دیگر مشکلات امکان هیچ مطالبهگریای ندارند، فعالیت روزنامهنگاری و کار رسانهای است و آنچنان که در ماههای اخیر شاهد بودهایم، فعالین مستقل این حوزه به طرق مختلف ازجمله هجوم به خانه و ضبط وسایل شخصی، بازداشت و احضار، تعیین قرار وثیقههای سنگین، گرفتن احکام زندان و پرداخت جریمه و اجرای احکام ظالمانه زندان تحت فشار قرار گرفته و تعدادی نیز در درجاتی پایینتر از این سرکوب با فشار نهادهای امنیتی توسط کارفرمایان و مدیر مسئولهایشان مورد بازخواست قرار گرفته و تهدید به اخراج شدهاند. روزنامهنگارانی که پس از طی دوران بازداشت و به قید وثیقههای سنگین بطور موقت آزاد میشوند در صورتیکه از کار اخراج نشده باشند، با فشار نهادهای امنیتی مجبورند در موضوعهایی مشخص و در سایهی خط قرمزها و محدودیتهایی آزاردهنده به کارشان ادامه دهند. بهتبع اطلاعرسانی آزادانه در خارج از حوزههای تعیین شده نیز در تریبونها و صفحات مجازی این فعالین اعمال فشار مضاعف توسط نهادهای امنیتی و در ادامه نهادهای قضایی را در پی خواهد داشت.
️وضعیت برای کسانی که پس از اتمام دوران محکومیت آزاد شدهاند و در حالتی خوشبینانهتر از ادامه فعالیت در حرفهی تخصصیشان منع نشدهاند و سعی در یافتن کار و بازگشت به روال زندگی پیش از حبس را دارند به مراتب سختتر خواهد بود زیرا علاوه بر از دست دادن شغل سابق و داشتن پیشینهی کیفری، وقفهی طولانی قطع ارتباط با محیط کار و اوضاع بیرون از زندان یافتن شغل و کسب درآمدی حداقلی را عملاً برایشان غیرممکن میکند. در بسیاری مواقع این فعالین به دلیل اعمال چنین فشارهایی و با توجه به اینکه از تامین حداقلهای معاش خود برنمی آیند به امید یافتن کاری مناسب و ادامه زندگی مجبور به خروج از کشور و تن دادن به مشقات پناهندگی و آوارگی در کشورهای مختلف میشوند. این در شرایطی است که فارغ از جو فشار و سرکوب با توجه به حقوقهای ناچیز، اکثر روزنامهنگاران و خبرنگاران متعهد و غیروابسته به باندهای مختلف ژورنالیسم حکومتی برای گذران زندگی مجبور به کار همزمان در بیش از یک رسانه هستند و در صورتیکه امکان فعالیت در زمینه تخصصی خود را با رسانه های بین المللی خارج از کشور که حتی سیاسی هم نیستند داشته باشند و بتوانند از این موقعیت برای کسب درآمدی بیشتر استفاده کنند مورد ظن نیروهای امنیتی قرار گرفته و با انواع و اقسام اتهامهای امنیتی و وابستگی به خارج از کشور مواجه میشوند.
کیوان صمیمی
امیرعباس آذرموند
مهتاب قلیزاده
الهه محمدی
کامیار فکور
سینا قلندری
مهرنوش طافیان
خسرو صادقی
برگرفته از کانال روزنامهنگاران مستقل ایران
*پیام همبستگی شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران با معلمان فرانسه
اعتصاب معلمان فرانسه در روز پنجشنبه، ۱۳ ژانویه، با همراهی سندیکاهای دانشآموزی و والدین یک پیروزی برای سندیکاهای معلمان بود. شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به نمایندگی از معلمان ایران، این موفقیت را به اعتصابکنندگان تبریک میگوید.
به دنبال این اعتصاب چهار سندیکای معلمان عضو اینترسندیکال در اطلاعیه مشترکی اعلام کردهاند که روز ۲۷ ژانویه ۲۰۲۲ اعتراض سراسری برگزار خواهند کرد آنان خواهان پایان دادن به پروتکلهای غیرقابل اجرا در مدارس توسط دولت در مورد کرونا، استخدام کارکنان توسط دولت با توجه به نیازها و کمبودها در بخشهای مختلف و افزایش دستمزدها هستند.
این خواستهها برای معلمان ایران که از تبعیض در رنج هستند و برای افزایش دستمزد و بهبود کیفیت آموزشی مبارزه میکنند کاملاً ملموس است. ما قویاً از همکاران خود در فرانسه حمایت میکنیم و از دولت فرانسه میخواهیم به این مطالبات بر حق توجه نماید.
شورای هماهنگی از حمایتهای معلمان و سندیکاهای فرانسه قدردانی میکند و ضمن اعلام همبستگی با آنان امیدوار است مطالبات آنان محقق گردد.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
۳۰ دی ۱۴۰۰
۲۰ ژانویه ۲۰۲۲
akhbarkargari2468@gmail.com