دو جناح در حزب کمونیست ایران در ادامۀ اختلافات خود وقایعی را سر گذراندند که چگونگی آن در نامه های رد و بدل شدۀ آنان آمده است .
یک کمیتۀ پائین تر حزبی ( کمیته رهبری کومه له ) ، به افراد کمیته بالاتر ( کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران ) با تهدید اجازۀ ورد آنان را به اردوگاه نمیدهد . (اردوگاه محل اسکان هر دو جناح است .) ، از کاندید شدن افراد حزبی برای شرکت در کنگرۀ کومه له جلو گیری میکند . اعضا و کادرهای حزبی را از سمت های خود در تلویزیون های حزبی اخراج میکند . قرار و مناسبات حزب را با تشکل های دیگر مسدود میکند . به فرامین کمیتۀ بالای حزب جهت برگزاری کنگره و نشست حزبی وقعی نمیگذارد . و … این عملکرد ها در ساختار یک حزب سیاسی غیر قلدری و زیر پا نهادن اساسنامۀ حزبی چه معنایی دارد .
موارد فوق نشان میدهد که ضوابط حزبی در این حزب فقط حرف است . کنگره و انتخابات آن ، دفتر سیاسی و کمیتۀ اجرایی آن هم یک مترسک است . حزبیت و انتخابات آن معنایی ندارد . قدرت و تصمیم گیرنده اصلی فرهنگ عشیره ای است .
عشیره قدرت و تصمیم گیرنده است و کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران هیج کاره و درمانده است .
کمیته رهبری کومه له و مجریان آن اعمال را بیرون از این حزب و ساختار اساسنامۀ فرمالیتۀ آن باید افشاء و محکوم کرد .
بهروز شادیمقدم
۱۴.۱.۲۰۲۲
