هیچ وقت برای انشعاب دیر نیست‎‎

راهكار برای مشكلات كومەلە

از همین سطور اول لازم بە ذکر است کە بندە بە عنوان نویسندە این نوشتە در اختلافات درون صفوف کومەلە و حزب کمونیست ایران دارای موضع مشخصی هستم کە در چهارچوب نظرات رفیق گرانقدر ابراهیم علیزادە می گنجد.ا در عین حال نظرات متفاوت در حزب و اختلاف نظر با رفقایی کە خود را همسو با رفیق گرانقدر صلاح مازوجی میدانند بندە را بە شخصە بە این درک نرساندە است کە با تمام تفاوتها نمی شود کە با هم و در چهارچوب یک تشکیلات کار کرد.ماندن ما در یک تشکیلات مسئولیت و وظیفە تاریخی ماست،امیدها را بە ما، در جامعە زندە خواهد کرد،فرصت دلخوشی را از رقبا و دشمنان دیرین کومەلە خواهد گرفت،فرصت طلبانی را کە در هر دو جناح ممکن است کیسە را برای برآمدن از این شکاف دوختە باشند را ناکام خواهد کرد و مهمتر از همە اینها امری ممکن و کارساز است.امکان این امر از یک واقعیت می آید کە آن هم ریشەی اجتماعی کومەلە است و اعتباری کە حزب کمونیست ایران بە این دلیل از آن برخوردار است.کار کردن در جریانی چون کومەلە کار ذهنی و حاشیەای مجموعەای خود چپ پندار نیست،بلکە مبارزەای جدی و در معرض قضاوت اجتماعی است.ما در کومەلە همیشە در معرض قضاوت کارگران و زحمتکشان جامعە قرار داریم و همین هم ماندن در کومەلە را ارزشمند و رفتن از این جریان را سخت و جبران ناپذیر می کند. همە آنچە کە گفتە شد متکی بە ارادەای هم هست کە کمیتەی مرکزی کومەلە دارد کە کومەلە را از آسیبها و امرازی کە چپ رادیکال ایران بە آن گرفتار است برهاند.کمیتەی مرکزی کومەلە در بازنگری تصمیمی کە بە اخراج رفقای (فراکسیون کار کردن بە نام کومەلە ) انجامید،بە روشنی تاکید میکند کە تعدد آرا در حزب ما کە نمی خواهد حزبی تک بنە باشد پذرفتنی و بدیهی است و از این زاویە آن اقدام(اخراج رفقای فراکسیون) اقدام درستی نبودە است.

اگراخراج آن رفقا اقدامی دقیق و قابل دفاع نبودە است یعنی برگشت احتمالی این رفقا مشروط بە خود سانسوری آنها و پشیمانیشان از اندیشە و تمایلشان بە انحلال حزب نیست،اگرچە در عین حال هم بە معنی پذیرش این نوع نگرش نیست.حزب ما بالاخرە دریافتە است کە اگر ما چون حکمت نمیخواهیم حزبمان تک بنە و دگم باشد بە این معنی است کە تعدد آرا در چهارچوب یک استراتژی مشخص در آن بدیهی و وحدت بخش است.بازنگری در برخورد بە تمایل فراکسیون، چون یک میل سوسیالیستی با عنوان کوملە ؛ بە این معنی است کە جناح دیگر هم کە خود را جناح چپ میخواند هم میتواند در این جریان باشد. جناح موسوم( چپ) کە بە مثابە یک میل کمونیستی اما افراطی و پر مدعا شناختە میشودهم میتواند در این جریان بماند و در چهارچوب یک استراتژی کمونیستی کە مسوب اکثریت اعضای این خزب است نقطە نظراتش را بیان و تبلیغ کند،اما سهم خواهی و موازی کاری هیچ جمع و گروهی پذیرفتنی و قابل قبول نیست و برای بە کرسی نشاندن نظرات و اشخاص مورد نظرش می بایست کە بە رای اکثریت تمکین بکند.

در پایان تاکید بر این نکتە را حیاتی میدانم کە اگر رفقای حزب و کومەلە در هر کدام از این دو جناح کمی صبور باشند و حداقل یک دورە بە رای اکثریت تمکین کنند و در عین حال نظراتشان را هم آزادانە بیان کنند بالاخرە در خواهند یافت کە اعضای این جریان رادیکال و کمونیست از هر دو جناح شایستەترینها را انتخاب خواهند کرد و در تصویب قرارها و قطعنامە ها هم بە دقیقترینها رای خواهند داد.

رفقای گرامی هیچ وقت برای انشعاب دیر نیست،لطفا بە خودتان، بە اعضا، بە خون جانباختگان،بە خانوادە جانباختگان دو سال فرصت بدهید .بە قول معروف آب ریختە را نمی توان دوبارە بە لیوان برگرداند.

سلام قادری

٢٨دسامبر ٢٠٢١میلادی

Print Friendly, PDF & Email

Google Translate