دولت آلمان به اتکای ثروتش و ارسال بخشی از این ثروت به جهان و به اضافۀ مهمات جنگی ، سیاست برتری خود را پیش میبرد . سیاست پناهنده پذیری او اصلا” از موضع انسانی نیست . نیروی کار احتیاج دارد . بچه دار شدن در این کشور در سطح بسیار پائینی است .
به محض روی کار آمدن طالبان ، آلمان اولین کشوری بود که بلافاصله اعلام کرد که نباید راه مذاکره با این قوم به میدان آمده را بست . این یعنی به رسمیت شناختن طالبان این قوم بی سر و پا و پاپتی . بعد هم گفت که در افغانستان سفارت بر پا میکند .
برای این دولت اصلا” مهم نیست کی بر سر کار بیاید . مهم برقراری روابط و به رسمیت شناحتن طرف مقابل است . گفتن اینکه شرط و شروط دارد هم یک ادای دیپلماسی است . نقاب دمکراسی .
تلویزیون آلمان در خبرهایش بیشتر روی پناهنده پذیری و وضعیت معیشت در افغانستان خبر دارد و به مبارزۀ زنان در خیابان و پنجشیر و سرکوب مخالفان گذرا اشاره دارد .
بعضی رسانه های آلمان در تضاد با دولت خبر ها را درج میکنند .
بهروز شادیمقدم
۱۵.۹.۲۰۲۱
