کرونایی ها
( چند شعرک)
۱
هراس
در شهر
سنگر گرفته است
کرونا
از ویروس های فدایی اش
سان می بیند
۲
ویروس های فدایی
خیابان هارا قرق کرده اند
نفس هم نباید بکشند/ آدم ها
کرونا
حبس کرده است
در سینه ی آدم ها
نفس ها را
۳
ماسک هم بزنی یا نزنی
فرقی نمی کند
راه ِ نفس را بند آورده اند
ویروس های کرونا
در نفسگاه ِ آدم ها
۴
واکسن ها آماده شده اند
و کرونا
در هزارتوی وحشت اش
پنهان شده است
ویروس های فراری
پناه می برند
به سوراخ ِ موش ها.
