اخباروگزارش های کارگری ۱۵ مرداد ماه ۱۴۰۰
– جولان دادن ویروس مرگ وبازی مسئولان با جان کارگران صنعت نفت وخانواده هایشان
– شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت:
مجمع عمومی همکاران اعتصابی در هفشجان و آموخته های آن
– اولتیماتوم مسدود کردن راه ورودی به پالایشگاه دوازدهم رانندگان شرکت امید کنگان درصورت عدم پرداخت حقوق معوقه
– ادامه حق طلبی کارگران کشت وصنعت نیشکرهفت تپه با برپایی تجمع مقابل فرمانداری شهرستان شوش
– محمود صالحی: سخنی با کارگران کردستان بخصوص کارگران شهر بانه
– پیام انجمن‌های زیست محیطی کردستان بە مناسبت جانباختن نیروهای مردمی داوطلب و فداکار زیست محیطی در تنگە “هایقر” واقع در کوەهای فیروز آباد استان فارس در روزهای ۱۱و۱۲مرداد ماە ۱۴۰۰
*جولان دادن ویروس مرگ وبازی مسئولان با جان کارگران صنعت نفت وخانواده هایشان
رئیس دانشگاه علوم پزشکی اهواز: بیماری کرونا در استان خوزستان به وضعیت بحرانی رسیده و در ۲۴ساعت اخیر تعداد ۷۲۰۰ بیمار به مراکز درمانی مراجعه کرده‌اند که در تمام طول اپیدمی کرونا بی‌سابقه بوده است؛ ویروس با سرعت در حال گردش در جامعه است و به راحتی همه را گرفتار میکند. مردم برای حفاظت از جان خود به مدت دو هفته حتی‌الامکان از خانه خارج نشوند؛ هر گونه پروتکل‌شکنی، برگزاری تجمع و ترددهای غیرضروری در این ایام می‌تواند به قیمت به خطر افتادن جان ده‌ها نفر باشد.
براساس گزارش رسانه ای شده بتاریخ ۱۵ مرداد،صحبت های رئیس دانشگاه علوم پزشکی اهواز در خصوص ضرورت ماندن در خانه بمدت دو هفته در حالی است که از شرکت های نفتی در استان خوزستان خبر می رسد پروتکل های بهداشتی در ادارات رعایت نمی شود و از کاهش نیرو بر اساس بخشنامه های کرونایی خبری نیست!!
نکته عجیب تر آنکه در زمان بحرانی شدن وضعیت پایتخت ادارات دو هفته در آنجا تعطیل شدند اما با توجه به اعتراف رئیس دانشگاه علوم پزشکی اهواز مبنی بر وخامت وضعیت کرونایی در استان خوزستان خبری از تعطیلی پایتخت صنعت نفت کشور نیست و این سوال در ذهن پیش می آید که چرا بین پایتخت و سرزمین نفت برای مسئولین باید تفاوت داشته باشد!!!!
نکته دوم اینکه از ابتدای ماه گذشته ساعات کاری ادارات نیز در استان خوزستان افزایش پیدا کرده است و این موضوع قطعا باعث تشدید شرایط کرونایی خواهد شد!!!
شرایط در مناطق عملیاتی نفت بسیار بدتر است و نگرانی های کارکنان اقماری شرکت های نفتی در استان خوزستان بالاخص کارکنان اقماری شرکت ملی حفاری ایران در خصوص ابتلا به این ویروس منحوس بسیار بیشتر از کارکنان ستادی است!
لازم به ذکر است کارکنان ملی حفاری از اقصی نقاط کشور به دکل حفاری محل کار خود مراجعه می کنند و همه آنها در کاروان های حداقل پنج نفره چهارده روز تمام را سپری می کنند و این موضوع احتمال ابتلا آنان به ویروس منحوس کرونا را بسیار بالاتر می برد .
صنعت نفت و حفاری از زمان شیوع کرونا در کشور حتی یک ساعت تعطیل نشد و بقول مسئولین این صنعت تعطیل ناپذیر است !!!
*شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت:
مجمع عمومی همکاران اعتصابی در هفشجان و آموخته های آن
تجمع بزرگ همکاران در هفشجان یک اقدام خوب و بجا بود. در دهم مرداد ماه همکاران اعتصابی ما در هفشجان در استان چهارمحال و بختیاری مجمع عمومی بزرگی به پا کردند و هدف اصلی این مجمع اعلام تداوم اعتصاب تا رسیدن به خواستهایمان بود. اقدامی امید بخش که راهکار دخالتگری حداکثری ما کارگران در مبارزاتمان را مقابلمان گذاشت. زنده باد همکاران ما که متبکر برپایی مجمع عمومی در هفشجان بودند. این مجامع را میتوانیم در همه جا برگزار کنیم و بدین شکل صف اعتراض خود را متحد تر کنیم و یک دل و یک صدا به اعتراضاتمان تا به کرسی نشاندن خواستهای خود ادامه دهیم. این نوع تجمعات که نقش مجمع عمومی کارگران را دارد، باعث میشود هم نظری بیشتر و همبستگی و اتحاد محکمتری میان ما کارگران ایجاد شود و کسی ادعا نکند که چهارتا کارگر که فعالتر و تواناتر هستند دارند کارگران را تحریک به ادامه اعتصاب و اعتراض میکنند. جمع شدن همیشه خوب است و هرچه ما این نوع جمع ها و مجامع را برگزار کنیم به نزدیک شدن های ما به همدیگر کمک شایانی میکند. این را باید در میان خودمان سنت کنیم. توصیه ما به همکاران اینست که در هر کجا که میتوانیم جمع شویم و بحث کنیم و تصمیم گیری جمعی کنیم .
هم اکنون بحث چگونگی ادامه اعتصاب و شروط مذاکره و انتخاب نمایندگان واقعی خود برای مذاکرات در پیش مطرح است. پیمانکاران با برخی از همکاران تماس گرفته اند و پیشنهادهایی داده اند. بالاخره چه کسی باید تصمیم بگیرد که چه باید کرد و چه جوابی باید داد؟ با جمع شدن و بحث و فحص میتوانیم تصمیمات درست تری بگیریم. این را باید میان خودمان سنت کنیم. حتی بعد از اعتصاب هم خوب است که این سنت را زنده نگه داریم و هر از چند گاه جمع شویم و بحث کنیم و حرفهایمان را یکی کنیم. این تنها راه رسیدن به اجماع میان هزاران کارگر است و گرنه هرکسی چیزی میگوید و تفرقه ایجاد میشود و صاحب کاران از آن سوء استفاده میکنند. از سوی دیگر در همین مجامع میشود نمایندگان واقعی خود را در تمام شرکت ها انتخاب کنیم و خودمان دخالتکر در روند مذاکرات در پیش رو باشیم.
همکاران چهار محال و بختیاری دستتان درد نکند و زنده باشید. اقدام به جایی کردید. به امید موفقیت برای همه کارگران پیمانی نفت
*اولتیماتوم مسدود کردن راه ورودی به پالایشگاه دوازدهم رانندگان شرکت امید کنگان درصورت عدم پرداخت حقوق معوقه
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت:خبر دریافتی
رانندگان شرکت امید کنگان که هفته پیش در اعتراض به عدم پرداخت مطالبات اقدام به بستن راه ورودی به پالایشگاه دوازدهم کرده بودند، بعلت اینکه مطالبات اردیبهشت ماه آنان هنوز پرداخت نشده است و وعده دروغین پیمانکار به آنها برای واریز طلبهایشان، تهدید به مسدود کردن راه در روز شنبه مورخه۱۶ مرداد کرده اند .
تعویق پرداخت دستمزدها یکی از مشکلات کارگران و بخش های مختلف شاغل در نفت و در همه مراکز کارگری است. یک خواست کارگران اعتصابی نفت پرداخت بموقع دستمزدها در هر ماه و تسویه حساب دستمزدهای پرداخت نشده است.
*ادامه حق طلبی کارگران کشت وصنعت نیشکرهفت تپه با برپایی تجمع مقابل فرمانداری شهرستان شوش
روزجمعه ۱۵ مرداد هم،جمعی ازکارگران کشت وصنعت نیشکرهفت تپه دست به تجمع مقابل فرمانداری شهرستان شوش زدند تا اعلام کنند حق طلبیشان همه روز برای دست یابی به مطالباتشان بقرارزیرادامه خواهدداشت:
– اخراج فوری کارفرمای خلع ید شده و محاکمه مختلسین
۲- پرداخت فوری حقوق معوقه همه همکاران
۳- تمدید فوری قراردادهای تمام همکاران منجمله دفع آفات و غیرنیشکری
۴- بازگشت به کار همکاران اخراجی
۵- واکسیناسیون عمومی، سریع و رایگان در مقابل کرونا
*محمود صالحی: سخنی با کارگران کردستان بخصوص کارگران شهر بانه
این روزها دست های پنهان و ضد کارگری چند نفر که خود را نماینده کارگران ساختمانی معرفی می کنند عیان شده و طی اطلاعیه ای که از سوی روابط عمومی و شخص رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی بانه صادر شده است.+ خطاب به مسئولان امنیتی اعلام شده که کارگر افغانستانی در شهر بانه دیده شده و باید با تمام توان اقدام به دستگیری و جمع آوری آنها کرد. در غیر اینصورت کارگران شهر بانه سکوت نخواهند کرد ، اعتصاب و اعتراض به این پدیده دور از انتظار نیست. مسئولان انجمن صنفی کارگران ساختمانی بانه می خواهند با هماهنگی ارگانهای امنیتی و اداری در کمترین زمان با افراد متخلف برخورد کنند. یعنی کارگران افغانستانی را به اتهام کار کردن دستگیر و آنها را به کشور خود دیپورت کنند.
کارگران کردستان !
اولا” : هیچ کارگر افغانستانی در شهرهای کردستان و بخصوص شهرستان بانه وجود ندارد به این خاطر که نصف مردم کردستان خودشان بیکارو در شهرهای دیگر ایران و یا کشورهای همسایه به دنبال کار هستند. حال اگر هم چند نفر کارگر مهاجر در شهرهای کردستان مشغول به کار باشند. این یک امر طبیعی است و هیچ کسی حق ندارد؛ معضلات جامعه نابرابر سرمایه داری را به سبد کارگران مهاجر بیاندازد.
دوما” : مشکلات بیکاری در ایران هیچ ربطی به وجود کارگران افغانستانی ندارد و این اظهارات تنها خدمت به مسئولان دولتی است که وضعیت معیشت و بیکاری را به پای کارگران مهاجر می نویسند.
سوما”: مسئولان انجمن صنفی کارگران ساختمانی بانه برای حفظ موقعیت خودشان این اطلاعیه ها را صادر و می خواهد فیمابین کارگران کردستان و افغانستانی دشمنی به وجود بیاورد.
چهارما”: اگر کارگر افغانستانی در شهر بانه وجود داشته باشند که نیست. ما باید با تمام توان از آنها دفاع کنیم تا کارفرمایان زالو صفت از آنها سوء استفاده نکنند و حق و حقوق آنها را پرداخت کنند.
ما کارگران کردستان سالهاست که در کشور های مختلف بخصوص در عراق و اقلیم کردستان مشغول کار هستیم و این را به خوبی درک کرده ایم که ما با کارگران جهان هم سرنوشت هستیم و باید متحدانه در مقابل ستم و استثمار کارفرمایان و دولت حامی آنها مبارزه کنیم.
نکته بسیار مهم این است که مکائیل صدیقی رئیس کانون انجمن های صنفی کارگران ساختمانی استان کردستان در مورخ ۱۴/۱۱/۹۹ با آقای عمر اسماعیل رئیس سندیکای کارگران ساختمانی زاخو جلسه تشکیل می دهند و در مورد مشکلات عدیده کارگران مهاجر گفتگو می کنند. رئیس سندیکای کارگران زاخو قول داده است تا از کارگران کردستان حمایت کنند و نگذارند کارفرمایان از آنها سوء استفاده کنند.
در ادامه دیدارها آقای صدیقی در تاریخ ۲۹/۱۱/۹۹ با آقای پولا احمد رئیس سندیکای کارگران ساختمانی شهر سلیمانیه نشستی برگزار می کنند و در مورد کارگران مهاجر بحث و گفتگو کرده اند.
یعنی برای کارگران ایرانی هیچ مشکلی وجود ندارد که در کشورهای دیگر مشغول کار باشند و حتی به اصطلاح نماینده آنها برای اینکه کارگران مورد ظلم کارفرمایان قرار نگیرند با مسئولان سندیکای اقلیم کردستان جلسه تشکیل می دهد . مسئولان سندیکای سلیمانی و زاخو در جلسات مذکور قول مساعد ت داده اند که نگذارند کارگران ایرانی مورد ظلم کارفرمایان قرار بگیرند.
به نظر ما این عمل مسئولان سندیکای کارگران اقلیم کردستان عملی کاملا” منطقی و در راستای منافع طبقاتی ، طبقه کارگر است.
اما متااسفانه از طرف یکی از اعضای کانون انجمن های صنفی استان کردستان. (انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان بانه ) طی چندین اطلاعیه از مسئولان امنیتی و اطلاعاتی درخواست می کنند تا با شدت تلاش کنند که کارگران افغانستانی را که در بانه مشاهده شده اند ، دستگیر و آنها را به جرم اینکه در شهرستان بانه مشغول کار هستند به کشور خودشان دیپورت کنند.
سئوال این است که چرا مسئولان کانون انجمن های صنفی استان کردستان در مقابل این عمل ضد کارگری مسئولان انجمن صنفی کارگران ساختمانی بانه سکوت کرده اند.؟
ما شاهد هستیم که کارگران و فعالان کارگری استان کردستان هر ساله در میادین شهرها سرود انترناسیونال سر می دهند و برای این منظور هزینه های سنگینی پرداخت کرده اند. حال نباید در مقابل این تعرض آشکار انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان بانه به کارگران افغانستانی سکوت کنند. ما ضمن محکوم کردن این تعرض آشکار به منافع طبقاتی طبقه کارگر از همه فعالان و کارگران می خواهیم که این عمل ضد کارگری انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان بانه بخصوص رئیس آن انجمن را محکوم و نگذاریم بذر کینه و چند دستگی در میان کارگران به وجود بیاید.
۱۵/۴/۱۴۰۰
+
*پیام انجمن‌های زیست محیطی کردستان بە مناسبت جانباختن نیروهای مردمی داوطلب و فداکار زیست محیطی در تنگە “هایقر” واقع در کوەهای فیروز آباد استان فارس در روزهای ۱۱و۱۲مرداد ماە ۱۴۰۰
محکمه خون شهداء محکمه عدلیست
که ما را در آن به محاکمه می‌کشند
هر روز داغی را با داغ دیگر به فردا می سپاریم. ما را عادت داده اند به فاجعه، به بحران و ویرانی اما تا چراغ این راه ناهموار شهیدانند و دلاورانی که با خون الفبای زندگی را به ما آموخته‌اند خواهیم ایستاد و همچون درختان ایستاده خواهیم مرد.
ما درد فقدان یاران را با جان و دل زیسته‌ایم و آن قدم هایی که اراده‌ی آبادانی را دارند به خوبی می‌شناسیم. می‌دانیم چه سخت است دیدن سوختن جنگل و چه سخت‌تر تعلل در پیمودن راهی که باید طی شود. شیب‌ها را و دلهره باد مخالف در پیکار آتش و دستان خالی را زیسته‌ایم. نفس‌های از رمق افتاده و سختی جغرافیا در آوردگاهی بی پناه و چشم به راه را با جسم و جان فرسوده‌ایم اما مگر می توان بی وفا بود و از کنار ناله‌های زاگروس مادر و حامی و پشتیبان و پناه هزاران ساله گذشت و بر خود اسم آدمی گذاشت؟
خبر شهادت چهار دلسوز داوطلب استان فارس برای ما یادآور قدم‌های شریف و امید است، خاطره قدم به قدم شهیدان سبز مریوان و پاوه را زنده میکند که بر همان خط از رشادت و فداکاری جان به آینده روشن تقدیم کردند. با تمام وجود درک میکنیم که پشت آن تیترهای ساده انگارانه چه رنج‌ها و دردهایی نهفته است که روزی سر بر خواهند آورد. بهزادی‌ها از این روز به بعد زایشگر اندیشه‌ای خواهند بود که تنها آیندگان خواهند توانست افق‌های وسیع و پر از سرافرازی آن را به خوبی ببینند.
ما انجمن‌ها و فعالان زیست محیطی کوردستان متاسفیم که جنگل‌هایمان پیوستە در حال سوختن و نابودی هستند و مردمان آگاە و دلسوز این سرزمین به جای ژینایی و آبادانی باید جان عزیز خود را بر کف گذاشته و در راه نگهداشت همین مقداری هم که مانده، با دستانی خالی، راهی سخت‌ترین شرایط شوند و هواپیماها و بالگردهای مخصوص اطفا حریق وطن در ترکیه مشغول خاموش نمودن جنگلها می‌باشند!!
خون این شهیدان پاسخی روشن بود به وضعیتی که انکار می شود و اعتراضی است جدی به بی تفاوتی‌ها، دروغ‌ها، نا کارآمدی‌ها، بی مسولیتی‌ها و کژراهه رویی‌هایی که نباید وجود می‌داشت تا سرنوشت این کهن زیست بوم اینگونه رقم خورد.
آنچه شرم آور است نگاە کالایی بە میراث طبیعی این سرزمین و بهاندادن بە جان انسانها از سوی نامسولان و توجیه گران مسیر تباهی است.
ما به عنوان انجمن ها و فعالان زیست محیطی کوردستان بی مسئولیتی دستگاەها را نسبت بە طبیعت و نگاە کاسبکارانە بە آن را محکوم نموده و بە دولت اعلام می‌داریم کە در این رابطە بە وظایف قانونی خویش عمل نموده و مسایل مربوط به آتش سوزی جنگل ها و تخریب سرزمین را به جد پیگیری و در اولویت قرار دهند و عاملین و آمرین این آتش سوزی‌ها در هر کجا بوده به میز محاکماتی در خور و عادلانه کشاند و اجازه نداد آتش سوزی و تخریبی با عاملیت عمدی باقی بماند.
بدینوسیله پشتیبانی و آمادگی خود را جهت یاری رساندن بە همراهان سبز اندیشمان در استان فارس با اعزام تیم‌های عملیاتی جهت اطفای حریق اعلام می‌نماییم.
از طرف انجمن‌های زیست محیطی کوردستان
۱۴ مرداد ماە ۱۴۰۰
