بیانیه حزب کمونیست کارگری درمورد
اعتراضات مردم خوزستان و چشم انداز اوضاع سیاسی در ایران
آنچه این روزها در خوزستان میگذرد طلایه های یک انقلاب عظیم است که در حال شکلگیری است. تحت حکومت اسلامی مردم حتی از آب آشامیدنی محروم میشوند و با خشم و تعرض به خیابان می ریزند و فریاد مرگ بر جمهوری اسلامی و مرگ بر خامنه ای سر میدهند. حکومت نیروهای سرکوب را از همه سو سراغ مردم معترض میفرستد، به مردم شلیک میکنند و صدها نفر را دستگیر میکنند اما مردم با سنگ و چوب در مقابل آنها می ایستند، شعار الشعب یرید، اسقاط النظام سر میدهند و نه تنها مرعوب نمیشوند بلکه مردم در شهرهای بیشتری در نقاط مختلف کشور به میدان می آیند و همبستگی بیسابقه ای با مردم خوزستان در سراسر کشور و خارج کشور شکل میگیرد. چهره های ورزشی و هنری، روزنامه نگاران و وکلا و طیف های مختلفی با روحیه ای تعرضی تر به میدان می آیند و سرکوب مردم خوزستان را محکوم میکنند.
این اعتراضات در حالی صورت میگیرد که دهها هزار کارگر نفت بیش از یک ماه است در اعتصابند و هزاران کارگر نیشکر هفت تپه نیز دور تازه ای از اعتصاب و اعتراض را آغاز کرده اند. جامعه از فضای اعتراض و خشم و سرنگونی طلبی میجوشد. دو هفته قبل از اعتراضات خوزستان مردم در چندین شهر در اعتراض به قطع برق به خیابان آمدند و شعار مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر جمهوری اسلامی سر دادند. حکومت از دورنمای گسترش اعتراضات بشدت نگران است و تلاش کرد از مردم دلجویی کند و مردم را آرام نماید. همزمان به دنبال خیزش مردم خوزستان مقامات حکومت از “عفو” زندانیان سیاسی صحبت میکنند. اینها همه بیانگر شرایط تازه ای در فضای سیاسی کشور است. فضای پیشروی و تعرض گسترده مردم بجان آمده و ضعف و درماندگی حکومت؛ فضای شکل گیری یک انقلاب عظیم که میرود تا طومار جمهوری اسلامی و کل نظام حاکم را در هم بپیچد.
مقامات حکومت از خیزش های پی در پی، از همبستگی بیسابقه میان مردم، از بلند شدن صدای اعتراض بی وقفه مردم و بی آبرویی و رسوایی در سطح بین المللی به وحشت افتاده اند. حکومت بخوبی واقف است که علیرغم هر سرکوبی اعتراضات و اعتصابات گسترده و خیزش های شهری مدام سر بلند میکند و خیزش عظیمی در راه است اما نه توان پاسخگویی به خواست های مردم را دارد و نه مانند سابق توان سرکوب مردم را.
در چنین شرایطی مقامات حکومتی تلاش میکنند بی آبی و همه مصائب گریبانگیر مردم را به پای دولت روحانی بنویسند و رئیسی را بعنوان حلال مشکلات معرفی کنند. حتی نیروهای ضد شورش، مردم را به چند هفته صبر بیشتر دعوت میکنند. گویا قرارست رئیسی جلاد معجزه ای بکند! اما انتصاب یک جلاد رسوا به ریاست جمهوری تنها میتواند به خشم و اعتراض بیشتر مردم دامن بزند. با ریاست جمهوری آیت الله قاتل تعرض مردم شدیدتر و صفوف حکومت ضعیف تر و در هم ریخته تر خواهد شد.
مردم میدانند با سرنگونی حکومت و مصادره ثروت های کلانی که یک قشر مفتخور و نهادهای مذهبی از قبل استثمار و دزدی و اختلاس به جیب زده اند، با قطع هزینه های نجومی که صرف دم و دستگاه سرکوب و مذهب و جریانات جنایتکار اسلامی در منطقه میشود، با قطع هزینه های صدها میلیاردی که صرف تاسیسات اتمی میشود و با مصادره اموال آیت الله ها و مقامات میتوان نه تنها مشکل آب و برق را به سرعت حل کرد، بلکه میتوان به سرعت فقر را ریشه کن کرد و همه مردم را از رفاه و امکانات بالای زندگی برخوردار نمود. میتوان فورا تحصیل و درمان را برای عموم مردم رایگان کرد، معضل مسکن را حل کرد و جامعه ای انسانی، بدون استثمار و بردگی مزدی، جامعه ای آزاد و مرفه و بدون دخالت مذهب سازمان داد. جامعه ای که رفاه همگانی و آزادی و برابری حرف اول را میزند. توده های وسیع مردم در ابعادی وسیع اینرا میدانند و به همین دلیل در هر اعتراضی کل حکومت و راس آنرا نشانه میروند.
امروز حکومت در بحرانی ترین و منزوی ترین دوران خود به سر میبرد، انقلاب عظیمی در چشم انداز قرار گرفته و مردم برای رویارویی نهایی با حکومت دارند خود را آماده میکنند. در چنین شرایطی حمایت و همبستگی با اعتراضات را باید گسترش داد. باید مفتخوران حاکم را وادار کرد آب و برق مردم را تامین کنند. جنبش دادخواهی و جنبش برای آزادی زندانیان سیاسی میتواند قدم های بزرگی به جلو بردارد و تجمعات گسترده ای مقابل زندان ها و مراکز حکومتی با خواست آزادی فوری و بی قید و شرط زندانیان سیاسی سازمان بدهد. کارگران نفت و راه آهن، کارگران مخابرات، شهرداری ها و رانندگان کامیون ها و سایر بخش های کارگران میتوانند خود را برای اعتصابات سراسری و متحدانه آماده کنند. مردم کردستان که تجارب گرانبهایی از اعتصاب عمومی دارند باید خود را برای دست زدن به اعتصاب در شرایط جدید آماده کنند. زنان هرچه بیشتر حجاب تحمیلی را عقب برانند، هنرمندان، ورزشکاران و نویسندگان، وکلا و روزنامه نگاران حق طلب به هر شکلی که میتوانند اعتراضات خود را گسترش دهند و جوانان خود را برای خیزش های بزرگتر آماده کنند. حزب از کلیه فعالین جنبش های حق طلبانه و همه مردم معترض و آزاده میخواهد که قدم جلو بگذارند و دست به کار ایجاد شوراهای سازماندهی اعتراض در همه شهرها و در مراکز کار بشوند. حزب همه مردم آزاده و معترض را به گرد آمدن حول اهداف انسانی و سیاست های متحد کننده و کارساز حزب کمونیست کارگری فرامیخواند.
حزب کمونیست کارگری ایران
۸ مرداد ۱۴۰۰، ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۱
