نزدیک به دو هفته از اعتصاب مجدد شما میگذرد و علیرغم یک اعتصاب متحد و جمع شدن در محل همیشگی سکو و راهپیمایی هایی که شروع کرده اید مسئولین حکومتی گوش شنوایی ندارند و تلاش میکنند با تاکتیک سکوت و بی توجهی، شما را فرسوده کنند. در چنین موقعیتی چه اقدام یا اقداماتی مبارزه شما را به جلو میبرد؟
شما تجربه ای غنی از مبارزه دارید. در خیابان، در کارخانه و در مذاکره و همینطور در سازماندهی. تعداد قابل توجهی از رهبران پخته و با تجربه یکی از دستاوردهای مهم مبارزه شما بوده است. سکویی دارید که اطراف آن جمع میشوید و فعالین هفت تپه سخنرانی میکنند، تهییج میکنند، بر اتحاد پافشاری میکنند، جواب مقامات و ارگان های حکومتی را میدهند و بدین ترتیب در مبارزه ای شفاف و پیگیر توطئه های حکومت و دار و دسته اسدبیگ را خنثی کرده و جلو طرح های تفرقه افکنانه آنها را گرفته اید. اما نیاز به برداشتن گامهایی جدی دارید که فرسوده نشوید و اعتصاب و تجمعات شما به دستاوردهای قابل توجهی برسد. اندک کارگرانی هم هستند که دست در دست دار و دسته رییسی، ضدکارگرترین و مرتجع ترین بخش حکومت، مشغول توهم پراکنی هستند، تلاش میکنند کارگران را به صبر و تحمل وادار کنند و جلو پیشنهادات و راهکارهای موثر و سازماندهی موثر را بگیرند. گام های بعدی و موثر شما در همین سه نکته نهفته است. سه نکته ای که آنها نمیخواهند: خنثی کردن توهم پراکنی ها، دست زدن به اشکال موثرتر مبارزه و سازماندهی موثرتر.
اولین مساله این است که این دسته از کارگرانی که مشغول توهم پراکنی هستند و تعداد ناچیزی هم بیش نیستند، باید نقطه نظرات و گرایشی که مطرح میکنند را همه کارگران بخوبی بشناسند. اینها نماینده کارگران و سخنگوی کارگران نیستند و تصویری منفی از هفت تپه بعنوان یک سنگر مهم اعتراض میدهند. اینها صرفا دولت را مسئول همه مشکلات معرفی میکنند تا جناح رییسی و سیستم قضایی و کل حکومت را از زیر ضرب بیرون ببرند میدانند. سیستم قضایی که رییسی و امثال او آنرا در دست دارند یک ارگان تماما جنایت علیه کارگر و کل جامعه است و صدها پرونده فقط برای کارگران هفت تپه و وکیل آنها و حامیان هفت تپه ساخته است. موقعیت این تعداد قلیل از کارگران و ماهیت صحبت ها و راهکارهای آنها را لازم است همه کارگران بخوبی بشناسند و سنگربندی روشنی در مقابل آنها داشته باشند و آنها را متوجه خطای فاحش شان کنند و چنانچه همچنان از جناحی از حکومت به هر شکل دفاع میکنند آنها را طرد نمایند.
نکته دیگر اتکا به کل نیروی کارگران است. مساله خانواده ها و تلاش فعال برای جلب حمایت جامعه. شما تجارب زیادی از حضور خانواده هایتان در تجمعات و راهپیمایی دارید، هفت تپه و شوش را در حمایت از خودتان به میدان آوردید و شهر را تعطیل کردید، جامعه را نیز متوجه خواست های بحق خود کردید و فضای قدرتمندی از همبستگی با مبارزات خود در کل جامعه ایجاد کردید و بدین ترتیب هفت تپه به عنوان پایتخت اعتصاب در قلب میلیون ها نفر حک شد. کارگران فولاد اهواز در همسایگی شما نیز با حضور فعال خانواده هایشان و جلب حمایت جامعه صحنه های پرشوری از اعتصاب آفریدند و این دو مرکز مهم کارگری موقعیت و جایگاه کارگر در جامعه را عوض کرد. توجه رسانه های مختلف را به خود جلب کرد و الگویی از یک اعتراض پیشرو و موثر و مدرن به جامعه ارائه داد. صحنه های راهپیمایی های قدرتمند شما با حضور خانواده های شما در حافظه جامعه مانده است. شما، هم برای خواست های امروزتان مبارزه میکنید و هم عملا در دل این مبارزه موقعیت کارگر را در جامعه ارتقا میدهید. حضور خانواده های شما در سالهای قبل که اکثرا شامل زنان خانه دار میشود، تصویری مدرن از شما به کل جامعه داده است. یک الگو به سایر بخش های کارگران داده و تاثیرات مهمی بر فضای مبارزاتی جامعه باقی گذاشته است. این تصویر مبارزه امروزتان را نیز بسیار تقویت کرده است. این چیزی است که مردم میخواهند و دار و دسته رییسی و کل حکومتیان نمیخواهند. آنها میدانند که راهپیمایی های شما همراه با خانواده هایتان چه تاثیرات عمیقی در سطح جامعه میگذارد و به انحاء مختلف تلاش میکنند شما را از دست بردن به نیروی خود برحذر دارند. به همان اندازه که اعتصابات پیگیر و اتحادتان موثر است به همان اندازه نیز حضور خانواده هایتان در راهپیمایی های شما و به میدان آوردن مردم هفت تپه و شوش و جلب حمایت جامعه برای عقب راندن حکومت موثر است. ولی به هر دلیل در سه سال گذشته این ظرفیت قابل توجه مورد توجه لازم قرار نگرفته است. خانواده ها در تمام این دوران کارگران اعتصابی را همراهی کرده اند و به آنها قوت قلب داده اند. این مساله بی اندازه حائز اهمیت است و تک تک شما اهمیت این همراهی ها را لمس کرده اید. اما ظرفیت واقعی این نیروی عظیم مورد توجه قرار نگرفته و سازمان نیافته است. به نظر میرسد تبلیغات همان اقلیت کارگران و برحذر داشتن کارگران و هشدار دادن بیمورد آنها تحت این عنوان که چنین اقداماتی مبارزه را امنیتی و سیاسی میکند! یک دلیل این عقب نشیینی شما بوده است. امروز باید تصمیم بگیرید، مبارزه تان را با راهپیمایی در سطح شهر همراه با خانواده هایتان تلفیق کنید، مردم هفت تپه و شوش را در همبستگی با خود به میدان آورید و جامعه را بسیج کنید. خانواده های کارگری ظرفیت های مهمی برای سازماندهی، جلب همبستگی و اطلاع رسانی به جامعه دارند. پیشروان زیادی دارند، زنان شجاع و آگاهی در خانواده ها هستند که تاکنون هم به هر شکلی توانسته اند مبارزات کارگران نیشکر را تقویت کرده اند. از طرف دیگر با توجه به اعتراضات روزهای اخیر در خوزستان و کل فضای اعتراضی در کشور این راهکار، یعنی یک راهپیمایی قدرتمند با حضور خانواده های شما در خیابان های هفت تپه و شوش مبارزه شما را به جایگاه دیگری میبرد و صدبار موثرتر واقع میشود. در این تردیدی نداشته باشید.
و بالاخره ایجاد شورای واقعی برای تحکیم سازمان درونی شما حیاتی است. شعار مهم اداره شورایی که یکی از دلایل محبوبیت کارگران هفت تپه در کل جامعه شد، امروز باید خود را در سازماندهی شورایی به سرانجام برساند. صدها رهبر پخته و رادیکال کارگری در نیشکر هفت تپه حضور دارند و کل توده کارگر نیز در کوران اعتصابات چند سال اخیر بشدت آبدیده شده اند. سازمان آنها کجا است؟ مجمع تصمیم گیری آنها کدام است؟ صدها رهبر کارگری سازش ناپذیر اکنون چه ظرفی برای حرف زدن، تصمیم گرفتن و رهبری جمعی هزاران کارگر نیشکر دارند؟ اینها سوالاتی واقعی است که شما توان پاسخگویی به آنها و عملی کردن آنها را دارید. شما مقابل توطئه ایجاد شورای اسلامی ایستادید و حتی به کارگران نفت پیام دادید و تجربه خود را بازگو کردید. اکنون با توجه به فاکتورهای مختلف وقت آن رسیده است که بطرف ایجاد و رسمیت دادن به شورای واقعی تان قدم بردارید، ظرفی که تعداد زیادی و نه ده تا و بیست تا بلکه صدها نفر از فعالین قابل اتکا را بعنوان نمایندگان کارگران از بخش های مختلف این مجتمع و متشکل در فونکسیون های مختلف در خود جمع کند. سازماندهی تعداد زیادی از کارگران جلو ضربه پذیری را میگیرد و توان تصمیم گیری و مبارزاتی بالایی به کارگران میدهد. به موازات آن سازمانیابی صدها نفر از اعضای خانواده کارگری نیز انسجام و قدرت عمل بسیار کارایی به شما میدهد.
اینها عملی است. بدون دست بردن به چنین اقداماتی میتوانند شما را فرسوده کنند و به فرض که به گوشه ای از خواست های شما رسیدگی کنند و دو ماه حقوق معوقه را به شما پرداخت کنند، اساس مشکلات شما باقی میماند، باز هم ماه بعد باید برای دریافت حقوق معوقه و سایر خواست هایتان دست به اعتصاب بزنید. موقعیت شکننده حکومت و فضای تعرضی جامعه و بویژه فضای مبارزاتی در خوزستان که بخشا حاصل مبارزات چندساله شما است، فرصت مناسبی برای دست بردن به اقداماتی موثرتر در اشکال مبارزه و در سازماندهی ایجاد کرده است. شورایتان را سازمان بدهید و به جامعه روی بیاورید، با جامعه حرف بزنید و مردم را به حمایت از خود دعوت کنید. جامعه با آغوش باز از شما حمایت خواهد کرد. شما این ظرفیت را دارید که همچنان پیشتاز مبارزات کارگری باشید و در همه زمینه‌ها به جنبش کارگری و مردم معترض راهکار بدهید.
